moeder

Voor mama, Columns

Wat ik zou kunnen doen voor een spik en span huishouden

“Een inbreker komt bij jullie niet verder dan het halletje, want daar breekt ‘ie zijn nek al over de schoenen” en “Als er een ramp uitbreekt hebben jullie genoeg voorraad klaarliggen. Tussen de kussens van de bank.” Dat is wat er onder andere over ons huishouden opgemerkt wordt. Of ik dat erg vind? Welnee, er zijn namelijk wel een aantal dingen die ik zou kunnen veranderen aan ons huishouden om het spik en span te houden.

Voor een spik en span huishouden

Ik zou namelijk al het speelgoed weg kunnen donderen, aangezien het werkelijk overal in huis rondslingert en er met het grootste deel amper gespeeld wordt. Dat scheelt om te beginnen al een heel wat opruimwerk.

Ik zou het speelgoed ook constant achter de kont van mijn kinderen aan kunnen opruimen. Ik zou het ze ook zelf kunnen leren opruimen. (Yeah right!)

Ik zou mijn kinderen geen eten meer kunnen geven dat kruimelt. Koekjes, brood met hagelslag of vlokken, crackers kunnen achter slot en grendel blijven. Chocola, vla en spinazie kan ik ook beter niet meer geven. Het beste kan ik de kleintjes (en de man) aan een sonde hangen. Gegarandeerd geen geknoei meer.

Ik zou elke 20 minuten kunnen stofzuigen.

Ik zou de hond met zijn haren, gekwijl en gepis (ja dat zindelijk worden is nog een dingetje) weg kunnen doen.

Ik zou de man weg kunnen doen. Verder geen commentaar.

Ik zou alle vriendjes en vriendinnetjes van mijn kleintjes kunnen weigeren. Scheelt een hoop stront uit de wc-pot wegpoetsen, scheelt extra koekkruimels wegzuigen en het scheelt weer een paar extra schoenen in het halletje (voor een paar uur dan).

Ik zou een buitenverbod voor mijn kleintjes kunnen opleggen, zodat ze nooit meer met modder op hun kleren of hondenpoep aan hun schoenen het huis vervuilen.

Ik zou elke dag meerdere wasjes kunnen opvouwen. Twee keer per dag de vingers en de tongen van de ramen kunnen lappen. Elk uur de afwas kunnen doen en elke 13 minuten de schoenenkast kunnen herinrichten.

Ik zou alle knutsel en tekenspullen van de kleintjes kunnen wegmieteren.

Ik zou het allemaal kunnen doen.

Huishouden is een puinhoop

Nee, ik weet het. Mijn huishouden is een puinhoop. Er wordt geleefd, gespeeld, geschreeuwd, gedanst, geknutseld, gegeten, gelachen, gehuild, er worden herinneringen gemaakt en heel af en toe wordt er opgeruimd. Dan is het schoon en netjes. Voor heel even. En dan begint het riedeltje weer opnieuw.

spik en span huishouden

Afbeelding: Shutterstock

babydragen
Baby

Babydragen… Dat ziet er ingewikkeld uit

Babydragen is de oudste manier om je kindje te vervoeren en het zal ook nooit veranderen. Behalve dan dat de mode verandert en er dus steeds andere uitstralingen in doeken en draagzakken zijn. Moeders doen het al eeuwen en hopelijk blijven we het nog eeuwen doen.

Babydragen is fijn

Het voelen van je baby’tje die zich veilig nestelt tegen je borst aan, dat je op elk moment een aai over het bolletje kunt geven en jouw hartslag dichtbij de hartslag van je ukkie, is onbeschrijfelijk mooi. Geen enkele moeder krijgt genoeg van die geur van haar baby en geen enkele moeder is dat zachte lieve bungelende voetje beu.

Het dragen van je baby in een draagdoek of draagzak staat voor mij gelijk aan geborgenheid. Echter is er één nadeel, wanneer je baby vast voedsel mag, moet je zo nu en dan even graven naar etensresten in je decolleté. Oké en ook als je kind veel spuugt moet je zo nu en dan even je shirt verfrissen want voor je het weet groeit er schimmel in je decolleté. Ieuw.

Nadeel van babydragen

Oh wacht. Er is nóg een nadeel aan het dragen van je baby. Mensen vinden er wat van. En de meeste mensen zijn ook niet in staat om hun opmerkingen voor zich te houden en dus krijg ik dagelijks de volgende opmerkingen.

Note: niet alle opmerkingen zijn negatief! Ik krijg ook vele opmerkingen van dames die het babydragen zo vertederend vinden. Van ‘ex-draagmoeders’ waarvan de baby’s te groot zijn maar het ook altijd heerlijk vonden om te dragen of dat het er zo heerlijk uitziet. 

Lees meer
Baby, Voor mama, Wat je niet wist

Een derde kind… Ja of nee?

Zal ik nog voor een derde kindje gaan of niet? Regelmatig krijg ik de vraag hoe het nou is om moeder te zijn van drie kinderen. Ik kan daar uren over lullen, negatief ‘Een derde? Zou je dat nou wel doen?’ dan denk ik nee, alleen die zwangerschap van een derde al. Maar ook positief. Ja echt. En die positieve kant zal ik vandaag eens belichten. Want een derde kleintje kan ik iedereen aanraden!

Voor we verder gaan… Laat ik even voorop stellen dat als je zeer content, gelukkig en compleet bent met twee kleintjes, je daar niets meer aan moet doen en lekker zo verder leven!

Een derde kind, wel of niet?

Maar ben jij die moeder die twijfelt, zich nog niet ‘compleet’ voelt of gewoon een beetje gek is en aan Google vraagt of je wel of niet voor een derde moet gaan? Lees dan gerust verder.

Hoewel ik denk dat als je aan Google vraagt of je een derde kind zou willen, je het antwoord allang weet. Maar dat terzijde.

De chaotisch hysterische wereld met drie kinderen

Over ruim een maand wordt mijn jongste vier jaar. Het waren vier chaotische jaren, hysterische jaren. Ze noemen het tropenjaren, hoewel ik bij de term tropenjaren altijd een beeld had van een zonnig relaxed wit strand met palmboompjes en hangmatjes, bleek de realiteit een stampvol strand bij Zandvoort aan zee met een donderbui op komst. Dat is wat ze bedoelen met tropenjaren, een beetje gek eigenlijk. Hoe dan ook, ik neem na drie kinderen afscheid van de tropenjaren.

Lees meer
Columns, Kind

Moeder van drie, deel 2

Ik ben een moeder van drie. En ik vind het heerlijk. Soms. Soms ook niet. Soms kijk ik met enige jaloezie naar een moeder van één. Hoe heerlijk rustig en makkelijk alles gaat. En ik grinnik als ik de moeders van één hoor klagen over hoe zwaar en vermoeiend een kleintje is. Begrijp me niet verkeerd. Het opvoeden van een kleintje is ook zwaar en vermoeiend. Ik kan het me nog goed herinneren…

Als je je eerste kleintje krijgt, voel je jezelf de zon. Alles draait om jou en je kleintje. Het voelt alsof jij de eerste op de hele aardbol bent die zo een wonderlijk wezentje op de wereld hebt gezet. Nog nooit was er eerder zo een mooi kindje geboren en het is wonderlijk hoe snel jouw kleintje zich ontwikkelt en voorloopt op alle andere kleintjes. Dit kleintje is zo getalenteerd dat het geheid een plekje gaat veroveren in het Guinness Book of Records en zo niet dan komt ze minstens in aanmerking voor een Nobelprijs.

Dit kleintje zal opgroeien met alleen maar speelgoed gemaakt van natuurlijke materialen. Schreeuwerige kleuren komen er niet in. Net als de televisie. Ze slaapt na drie weken al door. In haar eigen kamer! Er wordt nauwkeurig bijgehouden hoelang er op elke kant van het hoofdje geslapen wordt, want een plat hoofd past niet bij jouw perfecte baby. De borstvoeding gaat met regelmaat en zo nodig drinkt het keurig uit een flesje. Speentjes zijn echt alleen voor pure noodzaak en alleen als ze minimaal 10 minuten zijn uitgekookt, twee keer per dag. Voor het eerste hapje is er uren in de keuken gestaan (best knap met gepureerde wortel als uitkomst) en het liefst met een speciale baby-keukenmachine dat kookt, stoomt, bevriest en allemaal met behoud van de vitamines. En jouw kleintje krijgt tot zijn vierde geen zoetigheid, chips en dat soort rotzooi.

En ja, ook de mensen om je heen zijn duidelijk verwonderd over het wonderkind van jou. In de kraamweek vallen er stapels kaartjes op je mat en er wordt minimaal één keer per dag aangebeld door de pakketbezorger. De eerste verjaardag van je kleintje moet groots gevierd worden en iedereen, maar dan ook iedereen moet dat weten en meevieren.

En dan komt nummer twee. Je hebt het perfecte plaatje voor je van het perfecte gezinnetje. Een tweede. Een broertje of zusje voor je kleintje. Altijd iemand om mee te spelen. En vergeet het shirt met ‘ik word grote broer’ of ‘ik word grote zus’ niet. En oh ja, ook zo een tweede kindje is bijzonder. Toch wil iedereen grondig de overeenkomsten met je andere kind bestuderen. Lijkt ‘ie nou wel of niet op zijn broer/zus?
Maar je raadt het al de stapel kaartjes zijn gehalveerd en het aanbellen door de pakketbezorger ook.

Je komt er achter dat deze baby de eerste maanden ook veel slaapt. Maar je komt er ook achter dat je inmiddels peuter dat niet meer doet en aandacht wil. Van jou. Heel veel.

Als je kleintjes wat groter worden maken ze opeens ruzie. Om het speelgoed met die lelijke schreeuwerige kleuren dat toch je huis binnen gekomen is. Je zet je kleintjes zo nu en dan voor de tv. Je heb dat half uurtje gewoon even nodig. Gewoon om te ademen. En om je wijntje te drinken. Je tweede slaapt veel op jouw kamer. Uit voorzorg, zodat het ’s nachts je peuter niet wakker huilt. Dat is wel het laatste waar je op zit te wachten: twee wakkere kleintjes in de nacht. Slaapt hij nou weer op rechts? Je laat het voor wat het is. Zolang hij maar slaapt. Je besluit om voor dit kleintje iets minder uitgebreid in de keuken te staan. Gewoon een wortel koken en dan in de hakmolen voldoet ook.

En terwijl de helft van de mensheid je voor gek verklaart, komt nummer drie. Een dotje, een bonus, dit wordt er één waar je volop van gaat genieten, want bij je andere twee ging het allemaal zo snel. Je hebt geen zin in alle rompslomp en aandacht van de buitenwereld. Je wil gewoon lekker genieten van je kleintje en je gezinnetje. Wat blijkt? De buitenwereld zit daar ook niet op te wachten, want de stapel kaarten wordt nogmaals gehalveerd en naar de deur hoef je niet meer te lopen, want er wordt niet aangebeld.

Tijdens je zwangerschap heb je al geleerd hoe je moet slapen met je ogen open. Dit blijkt na de bevalling ook een erg nuttige techniek. Deze baby slaapt ook al snel door. In jouw bed. Hangend aan je tiet. Voornamelijk op rechts want op links dondert ze uit je bed. Dat wil je graag voorkomen. En hangt deze baby niet aan je tiet, dan heeft het een speen in haar mond. Zolang er maar geen oorverdovend geluid uit komt. Voor het eerste hapje wordt er een potje opengetrokken. In groente koken steek je geen moeite meer, als er toch niet van gegeten wordt…

Tegen de tijd dat dit kleintje een half jaar is, heeft ze het eerste seizoen Dora al uitgekeken. Al het natuurlijke speelgoed is inmiddels beschimmeld omdat er in jaren niet naar omgekeken is. Het is dat lelijk schreeuwerig gekleurde speelgoed wat ze willen en het liefst ook dat met het meest irritante geluidje. Wat ze tachtigduizend keer weten af te spelen.

Dit derde kleintje zuigt het laatste beetje energie uit je.

Maar vult je weer met liefde, net als je andere kleintjes. En je realiseert je dat je, ondanks de chaos, slaapgebrek, herrie, overmatig alcohol gebruik en frustratie, een gelukkig mens bent.

Dat is ongeveer het verhaal van een ‘moeder van drie’.

Lees hier: Moeder van drie, deel 1

Afbeelding drie kinderen: Shutterstock
Columns, Kind

Moeder van drie, deel 1

Ik ben een moeder van drie. Ik heb drie kleintjes gebaard. Ik heb drie keer zwanger mogen zijn en ik heb drie keer mogen bevallen. Ik vond het fantastisch. Eindelijk was mijn buik strak. Eindelijk kon ik dag in dag uit jurkjes met leggings dragen zonder mijn buik in te hoeven houden. En ik heb drie keer gekriebel en getrappel in mijn buik mogen voelen. Wat een voorrecht.

Toch is er behoorlijk wat verschil in zwanger zijn van je eerste, tweede en derde.

Als je er net achter komt dat je zwanger bent van je eerste, heb je het idee dat je als enige op de aardbol rondloopt met een klein mormeltje in de buik. Zoiets bijzonders heeft voor je gevoel nog nooit iemand meegemaakt. Na een aantal weken denk je dat je het voor de buitenwereld echt niet meer verborgen kunt houden, want die buik van je puilt uit. En op het moment dat je het grote nieuws bekend gaat maken, denk je dat je zulk bijzonder nieuws de wereld inbrengt, alsof je een nieuw soort wezen wat nog nooit eerder bestaan heeft op de wereld gaat zetten. Begrijp me niet verkeerd, ik vind ieder kleintje uniek. Maar je zult ondervinden, uiteindelijk zijn ze allemaal hetzelfde. 

En zo werd bij de eerste alles nieuw gekocht. The sky was the limit (en het saldo op de bankrekening), maar binnen ons budget moesten wij het beste van het beste hebben voor ons kleintje! Als zij geboren zou worden, zou ze in een prachtig kamertje komen. Met subtiele glittertjes op de muur, design muurstickers en de prachtigste dekentjes en accessoires. Ook op de wandelwagen werd niet bezuinigd. Er zaten nog net geen velgen onder, maar een beetje fraai erbij lopen was toch wel een must.

En dan die rust die je bij de eerste had. Je kon een dutje doen wanneer en waar je maar wilde. Je kon elke nacht doorslapen en kon je dat niet, dan kon je in ieder geval nog blijven liggen.

Mensen zijn enthousiast, geven je de best bedoelde adviezen en leven met je mee. Zo erg zelfs dat ze erg graag de vreselijkste horrorbevallingen met je bespreken. Maar het doet je niks, want zo zal dat niet bij jou gaan. Bij jou gaat alles zennnn.

Alle kleertjes en hydrofiele doeken worden twee keer gewassen. De hydrofiele doeken worden gestreken…

Als je zwanger bent van je tweede is er een dreumes of een peuter waar alles om draait. Je wilt het graag nog even geheim houden en genieten van jullie ‘geheimpje’. Je vergelijkt alles met je eerste zwangerschap en je komt er achter dat je buik bij de eerste zwangerschap helemaal niet zo snel groeide als je dacht. Je dutje doe je tegelijk met de dreumes/peuter die je zo lang mogelijk het middagslaapje laat doen.

Nu wordt ook alles weer nieuw gekocht. Maar dan voor de dreumes/peuter die naar een junior bed gaat. Er moet gekeken worden naar de kamerindeling, wie slaapt waar? De baby krijgt de kleinste kamer, want de dreumes/peuter heeft ruimte nodig om te spelen. De wandelwagen wordt opgepoetst en er komen wat nieuwe lakentjes en dekentjes bij.

Mensen vinden het leuk dat je kleintje een broertje of zusje krijgt. Ze hopen voor jou dat het van het andere geslacht is, want dan ben je klaar. Over een bevalling beginnen ze niet, want na jouw eigen horrorbevalling van de eerste durven ze niks meer te zeggen. Uit veiligheidsoverwegingen besluit je dan ook, of eigenlijk is er besloten, dat je in het ziekenhuis bevalt.

Als je zwanger bent van de derde lopen er een kleuter en een peuter/dreumes rond. En als je pech hebt rennen, schreeuwen en vliegen ze rond. Het is bijna leuk om mensen met het nieuws dat er een derde komt te shockeren. Je hebt geen tijd om je zwangerschap met je eerste en tweede te vergelijken. Wel kom je er achter dat je buik nóg sneller kan groeien dan bij een eerste en een tweede. Rond de twintig weken gaan mensen vragen of je al bijna bevallen ‘mag’. Als je ze dan teleurstelt met de mededeling dat je net op de helft bent, komt de welbekende vraag: “weet je zeker dat het er geen twee zijn?”

Weer moet er van alles aangeschaft worden. Dit keer wordt er een beroep gedaan op marktplaats en je vraagt je serieus af wat je bij de eerste toch bezielde? Inmiddels heb je geleerd om ‘powernaps’ met je ogen open te doen. Je weet je buik te gebruiken als derde hand. En het volume wat uit je mond komt, gaat elke week een decibel omhoog. De kleertjes worden afgestoft en in de kast gelegd en de hydrofiele luiers worden tussen de schone was vandaan getrokken.

Mensen durven je geen advies meer te geven. Ze gaan ervan uit dat het een ongelukje is en als ze erachter komen dat het toch best gepland was, verklaren ze je voor gek. Ook kunnen ze het niet laten om nog even te vragen of je na deze dan toch een keer klaar bent. Bevallen mag alleen nog maar onder begeleiding van een hooggeleerde gynaecoloog. Wat achteraf dan weer onzin blijkt te zijn omdat de derde er zo uitploept.

Benieuwd naar deel 2?

Afbeelding drie kinderen: Shutterstock
Columns, Kind

Lieve dochters, wat jullie weten moeten

Afbeelding: Shutterstock

Er is al veel geschreven over jongens. Over zonen. Hoe het als moeder is om het andere geslacht te moeten opvoeden, iets bij te brengen en misschien zelfs adviezen te geven. En dat is niet altijd gemakkelijk, simpelweg omdat er gewoonweg weleens teveel rondslingerende piemels, scheten en ongecontroleerde karatebewegingen zijn.

Ze worden snel groot

Maar ik heb ook dochters. En, hoe cliché, ze worden veel te snel groot. Het liefst zou ik ze in een potje willen stoppen en veilig op een plankje willen zetten. Of aan hun staartje willen trekken en dat dan de tijd plots voor even bevriest. Bijvoorbeeld dat moment dat ze voor het eerst haar eigen popje een lepel in haar mond cq. neus duwt. Of het moment dat ze in haar ene hand een verlept bloemetje stevig vastknijpt en met haar andere hand haar elastiekjes uit haar haren trekt.

Sterke, zelfverzekerde en gelukkige vrouwen

Maar ja, de tijd gaat voorbij en ook dochters groeien door. Het liefst zie ik mijn dochters sterke, zelfverzekerde en gelukkige vrouwen worden. En het is moeilijk om te beseffen dat ik daar niet de volledige controle in zal hebben. Uiteindelijk zullen ze het zelf moeten doen. 

Lees meer
Baby, Columns, Voor mama

Moeder van een peuter en een baby

Ik ben gezegend met twee prachtige mensjes. Een meisje en een jongen die alles voor mij betekenen, ze zijn het beste wat me is overkomen, het mooiste wat ik ooit gemaakt heb. Ik kan me niet inbeelden hoe het zonder hen zou zijn en dat terwijl de jongste pas twee maandjes jong is.

Het is nu 3.00 ’s nachts en ik ben al een uur bezig om de baby koest te houden, zodat de oudste rustig slapen kan. Of eigenlijk dat ze niet ook wakker wordt, zoals gisteren. Dit is mijn leven nu. Overdag sleep ik mezelf voort met koffie en powernaps en de gedachte aan een lange nachtrust, want dat doorslapen moet toch een keer lukken? En ’s nachts, als iedereen slaapt behalve ik en mijn schreeuwerige en nooit verzadigde baby, denk ik na over de volgende dag, waar ik weer een aantal powernapjes inplannen kan.

Het leven met twee kinderen, twee jonge kinderen is zo anders dan dat ik me had voorgesteld. Natuurlijk had ik niet verwacht dat het alleen maar rozengeur en maneschijn zou zijn. Ik wist wel dat het hard werken was, maar zo hard werken… Nee, het valt me zwaar en dat is vervelend om toe te geven, want op hetzelfde moment weet ik dat het een wonder en een voorrecht is om moeder van deze twee kleintjes te zijn.  Lees meer
Voor mama, Voor papa

Waarom een goede nachtrust belangrijk is

Wanneer je je als ouder van kleintjes in de fase genaamd ‘tropenjaren’ bevindt, zal slapen één van de dingen zijn die je dagelijks bezighoudt. Van zorgen voor een goede nachtrust voor je kleintje, tot omgaan met slaapgebrek bij jezelf, ze passeren allemaal de revue. Dat laatste is een uitdaging, aanzien kersverse ouders slechts tussen de 4 en 5 uur slaap per nacht krijgen tijdens de eerste weken van hun pasgeborenen. En met een beetje pech heb je een nachtbraker gebaard en blijft het slaapgebrek jaren aanhouden.

Een gebrek aan een goede nachtrust veroorzaakt meer dan alleen wallen onder je ogen en een verhoogde behoefte aan koffie. Langdurig slaaptekort kan een negatieve invloed hebben op zowel je mentale als fysieke gezondheid. Als je voor een kind moet zorgen en het opvoeden, moet je op je best zijn. Daarom bespreken we in dit artikel waarom een goede nachtrust voor nieuwe moeders (en hun partners!) zo belangrijk is. En geven we natuurlijk tips om je slaapkwaliteit te verbeteren.

Hoe slaapgebrek je gezondheid beïnvloedt

Tijdens je slaap herstelt en laadt zowel je lichaam als je geest zich op. Een goede nachtrust ondersteunt dan ook een gezond immuunsysteem, een positieve stemming, een gezond gewicht en een goede cognitieve functie. Dat zijn best belangrijke dingen die je als ouder overdag gebruiken kunt. En natuurlijk spelen de verschillende slaapfases een rol, toch is de diepe slaap (REM-slaap) het meest essentieel om gezond te blijven en wakker te worden met een uitgerust en verjongd gevoel. Deze diepe slaap komt pas ongeveer 90 minuten nadat je bent ingeslapen. Je kunt wel raden wat er gebeurt als je kleintje om de 2 à 3 uur wakker wordt.

Met een beetje pech word je als ouder 3 tot 5 keer wakker per nacht. Dit is natuurlijk killing voor je nachtrust en uiteindelijk voor je humeur.

Verminder stress en kans op depressie

Het grootste voordeel van een goede nachtrust voor kersverse moeders, is dat het gevoelens van depressie afweert. Moeders die ’s nachts goed slapen, lopen minder risico op een postnatale depressie. Ook zorgt het ervoor dat je minder stress ervaart in je nieuwe rol als ouder waardoor de hechting met je baby een stuk soepeler verloopt.

Een tekort aan een goede nachtrust heeft niet alleen invloed op kersverse moeders. Ook partners hebben ermee te dealen. Zelfs wanneer hij of zij ’s nachts niet opstaat om te voeden, wordt zijn of haar slaap verstoord. En ook zijn of haar slaaptekort kan zorgen voor kort lontje. En wanneer er bij beide een kort lontje is, is er natuurlijk ontploffingsgevaar. Jullie kunnen om de gekste dingen zomaar ontploffen.

Slaapkwaliteit verbeteren

Het is wel duidelijk dat een goede nachtrust belangrijk is voor jezelf, maar ook voor je partner én natuurlijk voor je kleintje. Om je slaapkwaliteit te verbeteren, hebben we hier een paar tips.

Het juiste beddengoed

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar het juiste beddengoed kan zeker ten goede komen aan je nachtrust. Veel mensen zullen als eerste hun matras onder handen nemen, maar het kan ook helpen om het beddengoed van jezelf én je kleintje eens goed onder de loep te nemen.

Het materiaal

Sommige materialen slapen ‘koeler’ dan andere. Het beste beddengoed voor de zomer kan anders zijn dan het beste beddengoed voor de winter. Zo houden synthetische stoffen warmte vast en katoen is juist een ademend materiaal.

Aan te raden is dan ook om katoenen lakens van hoge kwaliteit aan te schaffen. Dit materiaal is comfortabel en meer ademend, wat ervoor zorgt dat je zelf in staat bent je temperatuur te regelen en dat leidt natuurlijk tot een veel rustgevendere nacht. Ditzelfde geldt natuurlijk voor je kleintje, een kwaliteit babyslaapzak is dan ook zeker aan te raden.

Wij zijn fan van het beddengoed van Zizzz! Zizzz gebruikt in zijn producten alleen zijdezacht biologisch katoen zonder chemische kunstmest en pesticiden. De producten van Zizzz worden alleen gemaakt in Zwitserland, Portugal en Duitsland. Daarnaast wordt er in de dekbedden en slaapzakjes voor kleintjes Swisswool gebruikt. Dat is natuurlijk fantastisch, want Swisswool wordt gemaakt uit de wol van schapen die op de Zwitserse alpenweiden grazen! Zo wordt schaapjes tellen wel heel makkelijk. Ook is wol ademend en helpt om de lichaamstemperatuur te reguleren.

Het juiste beddengoed zorgt er dus voor om de slaapkwaliteit, zowel voor jezelf als voor je kleintje, te verbeteren! Zo zie je maar weer eens dat goedkoop uiteindelijk duurkoop kan zijn. Dus bedenk bij het aanschaffen van nieuw beddengoed voor jezelf en je kleintje het volgende:

Investeren in slaap als nieuwe ouder is een investering in de toekomst van je baby!

Ook leuk: bij ieder verkocht product wordt er door Zizzz een boom geplant.

Naast het percal beddengoed heeft Zizzz ook satijnen beddengoed.

Overige nachtrust tips

Hier zijn nog een paar tips die voor een betere nachtrust zorgen.

  • Drink geen koffie of caffeïne houdende dranken
  • Ga tegelijk met je kleintje naar bed, zo heb je de grootste kans om langer te slapen
  • Samen slapen? Zet dan geen tv aan en laat je telefoon op je nachtkastje liggen
  • Vraag hulp! Aan bijvoorbeeld familie en vrienden (de kans is groot dat ze graag een beetje tijd met je baby willen doorbrengen)
  • Het huishouden kan wel even wachten, doe een dutje wanneer je kunt!

Welterusten!
Kind, Lijstjes

5 redenen waarom jongens makkelijker zijn

Iedere moeder droomt van een dochter! Dochters zijn voor eeuwig en een zoon heb je tot hij zijn vrouw gevonden heeft. Een moeder van jongens eindigt met alleen maar schoondochters, dat wil je toch niet?

Wat een onzin!

Het hebben van een zoon, of meerdere zonen is een uitdaging. Dat klopt. Maar het is een hele leuke uitdaging, die je jong en alert houdt! En welke moeder wil dat nou niet?

Jongens zijn namelijk leuk. Heel erg leuk! En makkelijk. Hier de 5 redenen waarom jongens makkelijker zijn.

Reden 1. Klaarmaken in de ochtend is appeltje-eitje. Een jongen hoeft niet uren voor zijn kast te staan om een kledingkeuze te maken. Hij trekt zijn  kast open, pakt een broek, shirt en sokken en klaar is Kees. Bij een jongen hoef je geen ingewikkelde Elsa-look-a-like vlechtjes te fabriceren, kam erdoor, gel erin en klaar is Kees… of Bram, of Sem, of Daan, hoe hij ook heten mag.    Lees meer
Kind, Lijstjes

10 dingen waarvan je niet begrijpt dat je ze moet blijven herhalen

Bij sommige dingen in de opvoeding zou je denken dat je kleintjes het na één keer uitleggen wel begrijpen. Dat ze het in hun oortjes hebben geknoopt en het de volgende keer anders of niet meer doen.

Helaas.

Opvoeden is herhalen, herhalen. Herhalen!

Maar deze dingen wil ik niet meer herhalen. Please. Kap er gewoon mee! Of doe het gewoon zoals ik het je geleerd heb…

1. Om maar te beginnen met naar bed gaan bijvoorbeeld.
Waarom moet ik elke avond lullen als brugman om die kleintjes in hun bed te krijgen? El-luk-ke avond weer. Blijf nou liggen, ga nou lekker slapen. Nee, je mag niet nog een slokje water. De laatste keer plassen en dan ga je echt slapen! GA SLAPEN!

2. Je moet IN het toilet plassen. Niet eromheen, niet erop, maar erIN…
Alleen al de geuren die het achterlaat. Ja, soms duurt het even voordat ik het door heb. En nee, het zijn niet alleen de piemels die mis mikken.

3. Nu we het er toch over hebben. Doortrekken!
Het is niet dat ik te lui ben om even de knop in te drukken. Maar ze zullen het vast ook een keer vergeten bij mensen die niet zoveel van ze houden…

4. Gevalletje: doe het gewoon zoals ik het je geleerd heb… Je kont afvegen.
Dus niet met de gehele wc-rol en één stukje papier is doorgaans ook niet voldoende.

5. Gevalletje: kap ermee! Mensen willen niet aan je vingers ruiken! Zeker niet als je net van het toilet af komt of als je hand rechtstreeks uit je broek komt.
Punt.

6. Niet overal tegenaan schoppen. En zeker niet tegen voorbijgaande mensen.
Lopen over straat is geen Super Mario spelletje. Als je tegen de boompjes schopt, komen daar geen muntjes uit. En benen van volwassen mensen hoeven niet onderuitgehaald te worden.

7. Elke ochtend als we naar school gaan, moeten we onze schoenen aan doen. Waarom, WAARom moet ik dat eerst 20 keer blèren voordat er iemand überhaupt reageert??
En daarmee is alles gezegd, ik wil het er niet meer over hebben.

8. Piemel en poep kun je niet te pas en te onpas roepen. Zeker niet in het openbaar.
En het is ook geen goede naam voor een huisdier.

9. De hond is geen paard, je kunt er dus niet op zitten.
De peuter is zéér hardleers in deze.

10. En haar staart is geen bel. En ze laat ook geen scheet als je eraan trekt.
Ook in deze is ze hardleers.

Ach ja. Nogmaals… Opvoeden is herhalen. Herhalen. HERHALEN!

blijven herhalen

Afbeelding: Shutterstock