Ochtenden zijn niet echt ons ding. Althans, schoolochtenden. Over de weekendochtenden en vakantieochtenden zal ik niet klagen, maar dan is er ook geen enkele tijdsdruk. Een schoolochtend daarentegen, verloopt gewoon nooit eens vredig en harmonieus. Er moeten teveel dingen gebeuren binnen een korte tijd na het ontwaken. Wassen, aankleden, broodjes smeren, ontbijten, schoenen zoeken, tanden poetsen, haren kammen en dat allemaal in een tijdsbestek van een uur. [Read more...]
Weet je nog? Die tijd voordat je kinderen kreeg, dat je een heel mooi beeld van je eigen toekomstige moederschap voor je had. Dat je je kinderen waarden en normen met heel veel liefde en respect zou bijbrengen? Er waren zelfs bepaalde uitspraken waarvan je gezworen had ze nooit te doen.
Nou, ik heb al deze uitspraken, zonder enige schaamte, uit mijn mond laten rollen. [Read more...]
De trend om je placenta na de geboorte van je kindje op te eten, komt steeds sterker overwaaien uit Amerika. Persoonlijk heb ik hier een gevoel bij. En dat gevoel is, laat die trend lekker daar! Maar goed, mijn gevoel doet er niet toe en dus neem ik dit fenomeen maar eens onder de loep. Want je placenta opeten, zou je dat nou moeten doen of niet? [Read more...]
Toen ik voor het eerst moeder werd, was ik best onzeker over mezelf en het moederschap. Ik vroeg mezelf af of ik het allemaal wel goed deed. Het ene moment twijfelde ik of ik mijn kleintje wel voldoende aandacht gaf. Het andere moment had ik het gevoel dat ik mijn kleintje juist veel te veel aan het verwennen was. Maar ook mijn lichaam was veranderd. Na een zwangerschap en het geven van borstvoeding, was mijn lichaam echt niet meer zoals het ooit was. Ook hier was ik in het begin best een beetje onzeker over. Maar het laatste wat ik wilde zijn, was een onzekere moeder. Ik wilde juist zelfverzekerd zijn en dit kunnen doorgeven aan mijn dochter. En met die instelling ben ik beetje bij beetje zelfverzekerder geworden. [Read more...]
Als kersverse ouder weet je best dat je kleine lieve baby’tje niet altijd zo schattig blijft als het er nu uitziet. De waarschuwingen komen van alle kanten, want wacht maar tot je baby kan lopen en praten! Wacht maar tot je baby een peuter is. Persoonlijk vond ik de ‘ik ben twee en ik zeg nee’ fase nog best te handelen. Des te harder kwam de klap toen mijn peutertje drie werd en een verschrikkelijke peuterpuber monster bleek te zijn. Maar uiteindelijk komt alles goed. De storm gaat weer liggen en dat peutermonster wordt een kind dat braaf zijn best doet op school. De uitspraak ‘het wordt makkelijker’ kon ik in deze fase ook echt beamen. En toen werd hij een tiener. Een puber. En wat blijkt? Het is een monsterpuber! [Read more...]
Er ging een warm gevoel door mij heen toen ik die moeder met haar peuter en newborn zag lopen. Ze stopte even bij het speelpleintje, want haar peuter wilde een keer glijden. Ondertussen stond ze haar dubbele wandelwagen automatisch heen en weer te wiegen.
“Eén keertje!”, zei de moeder duidelijk tegen haar peuter in de wetenschap dat dit niet bij één keertje glijden zou blijven. Ze zei het voor de vorm en had er vrede mee, want waar zou ze zich druk om maken? Haar baby sliep. Haar peuter kon even fijn spelen. En ze hoefde nergens naartoe. De hele dag was voor haar en haar kleintjes. [Read more...]
Soms zijn er van die dagen dat je het gewoon niet wil én niet hoeft. Dat je buikspieren een dagje rust nodig hebben, als je na al die bevallingen überhaupt nog buikspieren hebt. Van die ‘extra zondagen’, zoals vandaag, die gemaakt zijn om even op te laden. Misschien ben je wel kotsmisselijk van een zwangerschap of heb je een enorme kater. Of ben je gewoon moe omdat je vannacht drie logees in je bed had. Misschien is het vakantie, regent het en is er verder geen klap te doen. [Read more...]
Kinderen grootbrengen. Oftewel, opvoeden. Soms lukt het. Soms niet. Soms verloopt het allemaal zo soepeltjes en voorspoedig. Soms ook niet. Soms heb ik een goede dag. Soms een slechte.
Op een goede dag ben ik geduldig en kan ik het ongeremd projectiel temmen met zoveel rust dat ik er zelf bij in slaap val. Dan zie ik hoe klein mijn kinderen zijn en hoe hard ze mijn wijsheid nodig hebben. Of eigenlijk spelen ze gewoon lekker en lief. [Read more...]
Ik vraag mij weleens af hoe onze ouders dat vroeger toch deden? Waren zij niet onzeker over die kleur poep? Hadden ze geen vraagtekens bij dat gekke vlekje? Of belden ze gewoon meteen de dokter? Nah, denk het niet…
Tegenwoordig hebben we Google. We kunnen Google alles vragen en we vinden het antwoord. De ene keer wat sneller dan de andere keer, maar uiteindelijk kom je er wel achter. En dat is wat ik de afgelopen jaren dus gedaan heb, Google was mijn co-ouder en hoewel in mindere mate, is het overigens nog steeds. [Read more...]
Je ziet weleens van die leuke artikeltjes voorbij komen over ‘je kind betrekken in het huishouden’. Hoe leuk dat is voor jou en je kleintje. Adviezen en tips met een klusjesplanner en kluslijsten voor je kind, allemaal kant en klaar, simpeler kan niet. [Read more...]