‘Wow! Wat een haaaaar!’, dit is één van de meest gemaakte opmerkingen na de geboorte van allebei mijn kinderen. Bij mijn dochter kon ik meteen met staartjes aan de slag en mijn zoontje zijn eerste gellook was al voordat hij 3 maanden oud was. Kortom, ze stonden niet achterin de rij bij het uitdelen van de haren. [Read more...]
Als ik kon tijdreizen, zou ik teruggaan naar de tijd dat ik zwanger was. Ik zou mezelf vertellen dat ik me niet zo’n zorgen hoef te maken. Dat ik mijn voetjes omhoog kan doen en lekker mag genieten. Genieten van de rust, van mijn bolle buik en van het feit zwanger te zijn. [Read more...]
”It takes a village to raise a child”, maar dat gaat in deze tijden een beetje moeilijk. Het hele dorp blijft zoveel mogelijk thuis en wij mama’s kunnen niet eens even uithuilen bij onze eigen mama’s. En nee, ik ben geen complotdenker, ik vind niet dat deze maatregelen onzin zijn. Ik begrijp waar we het voor doen en ik hou me er ook aan. Maar god, mag ik even klagen. Mag ik er klaar mee zijn? Mag ik het zwaar, moeilijk en eenzaam vinden? En mag ik kippenvel krijgen van de volgende uitspraken? [Read more...]
Eén keer in de zoveel tijd vragen mijn kinderen om iets te bakken. Daar zeg ik eigenlijk nooit nee tegen, aangezien ik weet dat het altijd wel tot iets lekkers resulteert. Nu de kerstdagen weer in zicht komen, hadden mijn kinderen het idee om kerstkoekjes te bakken én te versieren. Hartstikke leuk, want dat harmonieuze kerstgevoel kunnen we dit jaar wel gebruiken. Herinneringen maken, daar gaat het om. Laten we beginnen! Want in slechts 35 eenvoudige stappen, lukt het om de lekkerste en Pinterest-waardige kerstkoekjes te maken. [Read more...]
Mijn lieve kind, ik hou ervan om je te zien groeien. Hoe je groter en onafhankelijker wordt. Hoe je verandert in een persoon met eigen ideeën en eigen meningen. Hoe je dingen aanpakt, hoe je met andere omgaat en hoe je jezelf neerzet. Ik ben zo trots! Maar ik ben ook verbijsterd. [Read more...]
Ik ben opgegroeid met een beeldbuis. Een beeldbuis waar regelmatig een klap op gegeven moest worden om een ruis uit het beeld te halen. Dat weerhield mij niet om alles wat maar enigszins interessant was op tv te kijken. Ik heb uren van mijn kindertijd besteed aan het kijken van series, films en spelprogramma’s. Met sommige personages kon ik mij identificeren en over anderen kon ik heerlijk fantaseren. Hoe dan ook, het was fantastisch tijdverdrijf en mijn ouders hebben daar nooit een issue van gemaakt. [Read more...]
Ik zal meteen maar met de deur in huis vallen, ik ben ‘zo’n moeder’. Wat voor moeder? Hoor ik je denken… Nou zo’n moeder die niet liegt tegen haar kind. Ook niet over het geheim van Sinterklaas. [Read more...]
Gelukkig heb je al gezonde kinderen. Gelukkig is het kindje een hoop ellende gespaard gebleven. Gelukkig heb je en sterke relatie. Gelukkig heb je lieve mensen om je heen. Het kan misschien allemaal wel waar zijn, maar het heeft geen enkel nut om te proberen dit duidelijk te maken aan iemand die een kindje heeft verloren. Sterker nog, het bagatelliseert het rouwproces. Het brengt een schuldgevoel met zich mee. Mag de rouwende persoon dan niet verdrietig zijn? [Read more...]
Ik wil niet opschepperig overkomen, maar mijn kinderen zijn uitstekende jankerds. En ja ik noem het janken, want janken is wel degelijk iets anders als huilen. Huilen doe je omdat je verdriet of pijn hebt. Janken doe je gewoon omdat het kan. En dat kunnen mijn kinderen dus echt héél erg goed. [Read more...]
HMB? Wat is dat, dacht ik toen ik erover las. Maar hoe verder ik las, hoe meer ik mezelf herkende. ‘Veel bloedverlies, verlies van grotere stolsels, meerdere menstruatieproducten tegelijk nodig om doorlekken te voorkomen…’ Nou ja, dat dus! HMB betekent hevig menstrueel bloedverlies. En maar liefst 1 op de 5 vrouwen krijgt er in de premenopauze mee te maken. Dat betekent dat er in Nederland zo’n 500.000 vrouwen tussen de 35 en 55 jaar ermee rondlopen. En ik ben daar één van. [Read more...]