Gastblogger

Emma is voor het eerst moeder geworden in Coronatijd. Iets wat een bijzondere tijd zou moeten zijn, werd voor haar een bizarre tijd. Een baby krijgen tijdens een lockdown betekende namelijk raamvisite in plaats van kraamvisite. Lees hier het verhaal van Emma.

Ik voelde een mengeling van opwinding en bezorgdheid terwijl ik de praktijk binnenliep voor één van mijn laatste afspraken bij de verloskundige. Ik was nu aan het einde van mijn zwangerschap en ik zou binnenkort moeder worden. Maar de wereld om me heen was zo anders geworden sinds de uitbraak van de pandemie. Aan de ene kant leefde ik in een roes, de wereld draaide om mij en mijn baby. En aan de andere kant stond de wereld in de fik en binnen een zeer korte tijd zou ik een baby op deze wereld zetten. Een wereld waarin gevochten werd om een pak wc papier.

Bevallen zonder mijn moeder

Tijdens mijn afspraak sprak ik met mijn verloskundige, over wie er allemaal bij de bevalling mocht zijn. Gelukkig mocht in ieder geval mijn partner, Tom, bij de bevalling mocht zijn. Maar ik had ook heel graag mijn moeder erbij gehad. Ik begreep dat het voor de veiligheid van iedereen was, toch was het moeilijk om te accepteren dat mijn moeder niet aanwezig mocht zijn om me te steunen.

Naar mate de bevalling steeds dichterbij kwam, nam de angst toe. Wat als ik het virus zou oplopen? Wat als de baby in gevaar zou zijn? Wat als deze pandemie helemaal van de wapper zou raken en alle controle zou verdwijnen?

Ik had ervoor gekozen om in het ziekenhuis te bevallen. Binnen een paar dagen na de eerste lockdown was de bevalling begonnen. Ik was toen samen met Tom naar het ziekenhuis gegaan. Het was bizar om door de verlaten gangen van zo’n ziekenhuis te lopen. En ook als ik terugdenk aan de fysieke afstand die iedereen van mij nam, kan ik bijna niet meer geloven dat dat echt zo gebeurd is. Op de verloskamer bleef deze gekke vibe aanwezig. Gelukkig was Tom bij me, dat was fijn. En hoewel de verpleging hun uiterste best deden, merkte ik dat de spanning hoog zat. Het was duidelijk te voelen. Alsof ze bezig waren met hun allereerste bevalling.

Moeder worden in Coronatijd

Binnen een paar uur was eindelijk onze prachtige dochter daar. Luna was geboren en net zoals iedere pas bevallen vrouw was ik overweldigd door een golf van liefde toen ik mijn baby voor het eerst in mijn armen hield. Moet je deze baby zien, dit moet iedereen weten was mijn eerste gevoel.

Maar de vreugde werd meteen getemperd door het besef dat ik Luna niet eens aan mijn moeder kon laten zien, vanwege de beperkingen in het ziekenhuis. Gelukkig mocht ik dezelfde dag naar huis. Natuurlijk hadden we de opa’s en oma’s op de hoogte gebracht door te facetimen, maar het bleef een gek idee.

Raambezoek

Aan de ene kant vond ik het gebrek aan ondersteuning, van onder andere mijn ouders, erg moeilijk. Het voelde best overweldigd om opeens moeder te worden. En dan zo geïsoleerd te zijn, viel niet mee. Het kraambezoek werd een soort aapjes kijken door het raam. Maar je moet je beseffen dat het echt aan het begin van de coronatijd was en bij iedereen de angst er goed in zat!

Ondanks de uitdagingen van deze bizarre tijd, begon ik mijn draai te vinden als moeder. Heel mijn sociale leven was online en zo vond ik ook steun in online moedergroepen die ook moeder waren geworden in coronatijd. En als ik nu terugkijk was het natuurlijk bizar, maar ook best bijzonder.

De pandemie bracht ook een onverwacht voordeel met zich mee. Door de lockdown-maatregelen hadden Tom en ik de mogelijkheid om meer qualitytime door te brengen als gezin. De lange wandelingen in de buurt en de kostbare herinneringen in ons eigen huis hadden we niet gehad zonder de lockdown. Het bracht ons dichter bij elkaar en ik weet zeker dat het onze band heeft versterkt.

Ik krijg nu vaak de vraag hoe het eigenlijk was om moeder te worden in coronatijd. Hoewel de ervaring van moeder worden tijdens corona uitdagend en soms eenzaam was, leerde ik ook veerkrachtig te zijn. Ik kon de eerste tijd niet anders dan mijn eigen boontjes doppen en dat is ons gelukt! Een pandamie kan ons niet breken. Nu Luna een eigenwijze peuter is en de wereld weer volkomen normaal lijkt te zijn, koester ik de herinneringen aan de lockdown. Het klinkt misschien zoetsappig, maar het heeft me echt geleerd om te genieten van de kleine dingen.

---

Afbeelding: Shutterstock

Elise’s wereld stond op zijn kop toen ze ontdekte dat ze zwanger was. Het was geen geplande zwangerschap, maar desalniettemin raakte ze vervuld met een mix van emoties. Er was echter één gedachte die als een donkere wolk boven haar hing: Elise realiseerde zich dat ze zich gedurende de eerste twaalf weken van haar zwangerschap niet bewust was geweest van haar toestand en dat ze tijdens die periode regelmatig alcohol had gedronken.

Positieve zwangerschapstest

Daar stond ik dan, te staren naar de positieve zwangerschapstest in mijn hand. Mijn hart bonsde zowat mijn borstkas uit. Ik kon het gewoon niet geloven. Ik was zwanger. Een vlaag van emoties overspoelde me. Vreugde, angst en verwarring streden om voorrang in mijn gedachten. Hoe kon ik dit niet eerder hebben geweten? Hoe heb ik zo blind kunnen zijn voor de tekenen?

Het voelt als een eeuwigheid geleden sinds die avond. Ik herinner me de gezelligheid en vooral de glazen die onophoudelijk werden gevuld. Het was een feest om iets te vieren, een feest waarbij de alcohol rijkelijk vloeide. Ik had geen idee dat ik een klein, onschuldig leven in mij droeg.

Toen ik ontdekte dat ik zwanger was, was ik al twaalf weken ver. Mijn brein werd overspoeld met een golf van schuldgevoelens. Hoe kon ik mijn ongeboren kind dit aandoen? De gedachte dat mijn onwetendheid zo’n grote impact kon hebben, was ondraaglijk. Ik voelde me al een slechte moeder, voordat mijn kind überhaupt geboren was.

Ik ging op zoek naar antwoorden, naar geruststelling. Mijn huisarts probeerde me te kalmeren en verzekerde me dat veel vrouwen per ongeluk alcohol drinken voordat ze ontdekken dat ze zwanger zijn. Maar mijn zorgen waren niet zo gemakkelijk weg te nemen. Ik voelde me verantwoordelijk, ik voelde me schuldig. En ik dacht vooral aan de risico’s verbonden van het drinken van alcohol tijdens de zwangerschap. De mogelijke gevolgen* moest ik onder ogen zien.

Alcohol gedronken en veel ook

Ik begon elk klein detail van de afgelopen maanden te analyseren. Elke keer dat ik een glas wijn dronk, elke keer dat ik met vrienden uitging en weer een paar glazen wijn wegtikte. Elke keer dat ik me niet bewust was van het leven dat in mij groeide. Het was een pijnlijke zelfkwelling die me verlamde. Ik had alcohol gedronken en best veel ook!

Maar toen, tussen de wolken van schuldgevoel en twijfel, doemde er een sprankje hoop op. Ik las over vrouwen die soortgelijke situaties hadden meegemaakt en gezonde baby’s ter wereld hadden gebracht. Ik las over de kracht van de natuur en het vermogen van een ongeboren kind om zichzelf te beschermen.

Sterk en veerkrachtig

Ik besloot mijn schuldgevoelens om te zetten in positieve actie. Ik veranderde mijn levensstijl drastisch. Ik stopte natuurlijk onmiddellijk met het drinken van alcohol en begon gezonder te eten en ik nam prenatale vitaminen.

De weken kropen voorbij, en met elke echo die ik zag, groeide mijn hoop. Het hartje klopte sterk en regelmatig. Mijn kind was sterk, veerkrachtig. Ik begon te geloven dat ik, ondanks mijn vroege onwetendheid, een goede moeder zou worden.

Op de dag van de bevalling, terwijl ik mijn prachtige baby in mijn armen hield, viel er een last van me af. Ik zag een gezonde wolk van een baby en ik wist dat het allemaal wel goed zou komen.

Mijn zwangerschap heeft me geleerd dat het leven onverwachte wendingen kan nemen. Dat we soms geconfronteerd worden met situaties waarin we onszelf moeten vergeven en vooruit moeten kijken.

---

Uitgelichte afbeelding: Shutterstock

Mogelijke gevolgen van het drinken van alcohol tijdens de zwangerschap

*Let op! Het drinken van alcohol tijdens de zwangerschap brengt verschillende risico’s met zich mee voor de ontwikkeling van de baby. Enkele van de belangrijkste risico’s zijn:

Fetaal alcoholsyndroom (FAS): Dit is het ernstigste eindresultaat van prenatale blootstelling aan alcohol. FAS kan leiden tot fysieke en cognitieve beperkingen, groeiachterstand, afwijkingen aan het gezicht en problemen met het zenuwstelsel. Kinderen met FAS hebben vaak levenslang behoefte aan intensieve zorg en ondersteuning.

Alcoholgerelateerde neurologische aandoeningen: Zelfs bij lagere niveaus van alcoholconsumptie kunnen zich neurologische aandoeningen voordoen, zoals een verminderd leervermogen, aandachtsproblemen, geheugenproblemen en gedragsproblemen.

Groei- en ontwikkelingsstoornissen: Alcoholgebruik tijdens de zwangerschap kan leiden tot groeiachterstand van de baby, zowel in de baarmoeder als na de geboorte. Ook kunnen er problemen ontstaan in de ontwikkeling van organen en systemen, waardoor de baby gezondheidsproblemen kan krijgen.

Verhoogd risico op miskramen en vroeggeboorte: Het drinken van alcohol tijdens de zwangerschap verhoogt het risico op miskramen en vroeggeboorte. Deze complicaties kunnen leiden tot ernstige gezondheidsproblemen voor de baby.

Gedrags- en emotionele problemen: Kinderen die prenataal aan alcohol zijn blootgesteld, kunnen later in hun leven gedrags- en emotionele problemen ervaren, zoals hyperactiviteit, impulsiviteit, aandachtsproblemen en problemen met sociale interactie.