Moeder van drie, deel 1

Ik ben een moeder van drie. Ik heb drie kleintjes gebaard. Ik heb drie keer zwanger mogen zijn en ik heb drie keer mogen bevallen. Ik vond het fantastisch. Eindelijk was mijn buik strak. Eindelijk kon ik dag in dag uit jurkjes met leggings dragen zonder mijn buik in te hoeven houden. En ik heb drie keer gekriebel en getrappel in mijn buik mogen voelen. Wat een voorrecht.

Toch is er behoorlijk wat verschil in zwanger zijn van je eerste, tweede en derde.

Als je er net achter komt dat je zwanger bent van je eerste, heb je het idee dat je als enige op de aardbol rondloopt met een klein mormeltje in de buik. Zoiets bijzonders heeft voor je gevoel nog nooit iemand meegemaakt. Na een aantal weken denk je dat je het voor de buitenwereld echt niet meer verborgen kunt houden, want die buik van je puilt uit. En op het moment dat je het grote nieuws bekend gaat maken, denk je dat je zulk bijzonder nieuws de wereld inbrengt, alsof je een nieuw soort wezen wat nog nooit eerder bestaan heeft op de wereld gaat zetten. Begrijp me niet verkeerd, ik vind ieder kleintje uniek. Maar je zult ondervinden, uiteindelijk zijn ze allemaal hetzelfde. 

En zo werd bij de eerste alles nieuw gekocht. The sky was the limit (en het saldo op de bankrekening), maar binnen ons budget moesten wij het beste van het beste hebben voor ons kleintje! Als zij geboren zou worden, zou ze in een prachtig kamertje komen. Met subtiele glittertjes op de muur, design muurstickers en de prachtigste dekentjes en accessoires. Ook op de wandelwagen werd niet bezuinigd. Er zaten nog net geen velgen onder, maar een beetje fraai erbij lopen was toch wel een must.

En dan die rust die je bij de eerste had. Je kon een dutje doen wanneer en waar je maar wilde. Je kon elke nacht doorslapen en kon je dat niet, dan kon je in ieder geval nog blijven liggen.

Mensen zijn enthousiast, geven je de best bedoelde adviezen en leven met je mee. Zo erg zelfs dat ze erg graag de vreselijkste horrorbevallingen met je bespreken. Maar het doet je niks, want zo zal dat niet bij jou gaan. Bij jou gaat alles zennnn.

Alle kleertjes en hydrofiele doeken worden twee keer gewassen. De hydrofiele doeken worden gestreken…

Als je zwanger bent van je tweede is er een dreumes of een peuter waar alles om draait. Je wilt het graag nog even geheim houden en genieten van jullie ‘geheimpje’. Je vergelijkt alles met je eerste zwangerschap en je komt er achter dat je buik bij de eerste zwangerschap helemaal niet zo snel groeide als je dacht. Je dutje doe je tegelijk met de dreumes/peuter die je zo lang mogelijk het middagslaapje laat doen.

Nu wordt ook alles weer nieuw gekocht. Maar dan voor de dreumes/peuter die naar een junior bed gaat. Er moet gekeken worden naar de kamerindeling, wie slaapt waar? De baby krijgt de kleinste kamer, want de dreumes/peuter heeft ruimte nodig om te spelen. De wandelwagen wordt opgepoetst en er komen wat nieuwe lakentjes en dekentjes bij.

Mensen vinden het leuk dat je kleintje een broertje of zusje krijgt. Ze hopen voor jou dat het van het andere geslacht is, want dan ben je klaar. Over een bevalling beginnen ze niet, want na jouw eigen horrorbevalling van de eerste durven ze niks meer te zeggen. Uit veiligheidsoverwegingen besluit je dan ook, of eigenlijk is er besloten, dat je in het ziekenhuis bevalt.

Als je zwanger bent van de derde lopen er een kleuter en een peuter/dreumes rond. En als je pech hebt rennen, schreeuwen en vliegen ze rond. Het is bijna leuk om mensen met het nieuws dat er een derde komt te shockeren. Je hebt geen tijd om je zwangerschap met je eerste en tweede te vergelijken. Wel kom je er achter dat je buik nóg sneller kan groeien dan bij een eerste en een tweede. Rond de twintig weken gaan mensen vragen of je al bijna bevallen ‘mag’. Als je ze dan teleurstelt met de mededeling dat je net op de helft bent, komt de welbekende vraag: “weet je zeker dat het er geen twee zijn?”

Weer moet er van alles aangeschaft worden. Dit keer wordt er een beroep gedaan op marktplaats en je vraagt je serieus af wat je bij de eerste toch bezielde? Inmiddels heb je geleerd om ‘powernaps’ met je ogen open te doen. Je weet je buik te gebruiken als derde hand. En het volume wat uit je mond komt, gaat elke week een decibel omhoog. De kleertjes worden afgestoft en in de kast gelegd en de hydrofiele luiers worden tussen de schone was vandaan getrokken.

Mensen durven je geen advies meer te geven. Ze gaan ervan uit dat het een ongelukje is en als ze erachter komen dat het toch best gepland was, verklaren ze je voor gek. Ook kunnen ze het niet laten om nog even te vragen of je na deze dan toch een keer klaar bent. Bevallen mag alleen nog maar onder begeleiding van een hooggeleerde gynaecoloog. Wat achteraf dan weer onzin blijkt te zijn omdat de derde er zo uitploept.

Benieuwd naar deel 2?


Afbeelding drie kinderen: Shutterstock

Previous ArticleNext Article
Pauline is moeder van een drietal en probeert naast haar kinderen ook al ruim 12 jaar deze website in leven te houden. Na jaren schrijven bleek de pen niet alleen goed te zijn voor mooie en waardevolle blogs, maar kan de pen ook tekeningetjes maken! Van deze tekeningetjes worden er weer leuke printables gemaakt die gebruikt kunnen worden tijdens kinderfeestjes, babyshowers en andere momenten om spelletjes te spelen. Hoe dan ook, er zitten nog genoeg ideeën in de pen. Dus kom gerust regelmatig langs om te checken welke inkt er nu weer op het papier is gekomen.

40 Comments

  1. Klopt als een bus. In deel twee komen zeker de gestage afname van felicitatiekaartjes en kraamvisite aan bod

  2. Ik heb geen derde dus geen idee.. wel zag ik dan mn omgeving de tweede minder interessant vond, waar ik mij dan weer schuldig over voelde.

  3. Dat zak bij ons nog wel iets anders gaan als er een tweede komt. Want het tweede kindje voor ons samen zal mijn eerste zwangerschap worden aangezien Daphne Bjarne op de wereld heeft mogen zetten. Dus ik ben heel benieuwd hoe het dan allemaal gaat qua adviezen en dergelijke.

  4. Haha…geweldig en heel erg herkenbaar. Tenminste, het laatste stukje weet ik natuurlijk nog niet. Maar hopelijk geldt dat ‘ploepen’ ook voor mij 🙂

  5. Hahaha, ja zeker herkenbaar op veel punten, alleen is het leeftijdsverschil tussen mijn oudste en jongste 10 jaar dus. Dat kan ik overigens iedereen aanraden!
    Die derde voedt zichzelf zo’n beetje op. Kan uren in zijn eentje spelen (dat moet af en toe ook). Bij de derde ben ik wel een stuk makkelijker hoor. bijv: bij de eerste moest het speentje nog helemaal uitgekookt worden als hij op de grond gevallen was, bij de tweede wastte ik hem even af onder de kraan en bij de derde veeg ik hem even snel langs mijn broek en hup weer in zijn mond….

  6. Ik heb geen tweede dus ook geen derde dus geen idee hoe t bij mij zal gaan. al vind ik twee kinderen meer dan genoeg haha.

  7. Haha, leuk artikel! Bij de tweede kregen we al veel minder kaartjes na de geboorte, nog geen derde hier, maar misschien wel in de toekomst. Wat dan een bewuste keuze zijn. Knettergek zijn we dus begrijp ik! 😉 (aldus de buitenwereld)

    1. Knettergek moet je ook wel een beetje zijn voor een derde. En anders word je het er wel van 😉

      1. jenny, wij hebben er 6 gekregen en een miskraam gehad, is druk, maar erg mooi! Wel 6x een goede zwangerschap en goede bevallingen.

  8. Whahaha en zo is het! En dan toch heeeeeel soms nog dromen van een 4e… Gekte! En wist je dat er zelfs mensen zijn die dan nog een hond nemen 😉

  9. Bijna helemaal herkenbaar, alleen bij mij groeide de buik niet zo hard en vrijwel geen klachten bij de derde!
    Hier werd juist gevraagd of ik bijna met verlof mocht terwijl ik al in de uitgerekende week liep.
    Hoefde gelukkig niet bij de gynaecoloog, net op tijd in het ziekenhuis om binnen drie uur in twee persweeën onze
    derde zoon gezond op de wereld te zetten!
    Verklaring voor mijn goede gezondheid en bescheiden buik was dat hij maar 2870 gram was.
    Onze tweede zoon was ook maar 2855 gram maar die was er met 37 weken al.
    Ter vergelijking de oudste was net als de laatste wel 40 +3, maar die woog 4355 en was 7 cm langer…

  10. Zo herkenbaar… en idd 3de floept er zo ui… mijn 3de kindje is met totaal aan weeen en persen met 3 kwartiee geboren :-)…ben benieuwd maar deel 2 maar zal ook heel herkenbaar zijn

  11. Kan je na gaan hoe het vroeger bij ons thuis was met 17 kinderen, 14 meiden en 3 jongens! Maar wel reuze gezellig..

  12. Zooo waar!! 4 weken terug bevallen van de derde. Alles klopt,minder tijd,wel een veel kleinere buik van 1 na 3 werd de buik steeds kleiner,minder kaartjes,je word zelf ook veel makkelijker. Mooi verwooord!

  13. Toen ik vertelde dat ik mijn 4e kindje verwachtte viel er eerst een stilte. Daarna vroeg iemand waarom ik me niet eerder had laten steriliseren. Ons budget liet volgens hen geen 4e kind toe ( met ook nog 2 honden en 3 katten).
    Hoe onnadenkend kunnen mensen zijn.

  14. Hahaha, zit net met 9 dagen oude nr 3 aan de borst en vraag me al dagen af wat er precies gebeurd is. Totale chaos en te weinig uren in de dag, euh nacht. Maar de hamvraag is: komt het ooit nog goed? (Liegen mag! Jemig, heb alleen tijd voor een IG-quickie tussendoor, bloggen, wat is dat ook alweer? 😉

  15. ge-wel-dig! Ik ben zwanger van de 3e en zou het geschreven kunnen hebben! Hoe leuk! Wat dat ‘ploegen’ betreft; ik mag het hopen!
    Complimenten aan de schrijfster!

  16. Succes ermee, al lijken drie kids me schattig, produceren tot daaraan toe, maar ze groot krijgen en langs studies loodsen vinden we meeeeer dan voldoende uitdaging in deze al overvolle maatschappij.

  17. Nachten doorslapen bij de eerste of in ieder geval kunnen blijven liggen?!? Je maakt een grapje zeker?!?!?

  18. Omdat je de 3e er zo uitpoept? Hahaha mijn 1e bevalling was de makkelijkste, de 2e de langste en de 3e een drama! Gelukkig wist ik daarvoor al dat we bij 3e helemaal compleet zouden zijn. Nooooooit meer bevallen voor mij

  19. Wat heerlijk herkenbaar dit! Ik ben afgelopen maart bevallen van de derde en heb deze post met een glimlach en af en toe bevestigend knikkend zitten lezen! Ik ben beniewd naar het volgende deel!