Waarom de herfst best leuk is

Wanneer de zomer voorbij is, ben ik altijd een beetje treurig. Al snel wordt het weer vroeg donker en die verrekte wekker lijkt steeds vroeger af te gaan. Buiten dat ik de kinderen na zes weken zomervakantie eindelijk weer naar school kan brengen, is het najaar gewoon niet helemaal mijn seizoen. Want al snel blijkt dat de kinderen best een beetje huiswerk in de zomervakantie hadden kunnen doen en dus nu extra werk meekrijgen om het achterstallige onderhoud bij te werken.

Na een tijdje twijfelen, zomerjas of winterjas besluit ik toch die zomerzooi maar op te bergen met als resultaat dat ik nu regelmatig met klotsende oksels in mijn winterjas sta. En die freaking Sinterklaas met z’n Pieten zijn ook weer gesprek van de dag.

Méh!

Maar weet je, er wordt al genoeg gezeken op het internet en ik ben een positief ingesteld mens, dus zoek ik naar de leuke dingen die dit seizoen te brengen heeft.

herfst

Want dit is waarom de herfst best leuk is:

Lees meer

Project 333 capsule wardrobe – Herfst

Weet je nog dat ik jullie mijn ervaringen heb gedeeld over project 333. Nog even en dan ben ik daar alweer een jaar mee bezig. Wat is het ook al weer?

Project 333

Project 333

Project 333 is the minimalist fashion challenge that invites you to dress with 33 items or less for 3 months. Oftewel, Project 333 is de minimalistische fashion uitdaging die oproept om je te kleden met maximaal 33 kledingstukken voor minimaal drie maanden.

Ik heb in de zomer een beetje gesjoemeld qua aantallen, dat heeft er ook mee te maken dat sommige jurkjes erg leuk zijn voor op het strand, maar die kunnen niet aan naar het werk of visa versa.

Een paar punten op een rij waarom ik nog steeds enthousiast over Project 333 ben:  Lees meer

14x wat alleen een werkende moeder herkent

Moeder zijn en een baan hebben is allesbehalve makkelijk. Het is fijn om even ergens anders dan thuis te zijn, het is lekker om geld binnen te harken en het voelt goed om ook een andere rol te hebben dan alleen moeder. Maar makkelijk is het zeker niet. En natuurlijk is het moederschap voor elke moeder, thuis of werkend, wel eens zwaar, vermoeiend en ingewikkeld. Maar bij het lezen van deze situaties zal elke werkende moeder instemmend knikken van herkenning.

Alleen een werkende moeder…

1. Een vraag die elke werkende moeder te horen krijgt: “Waarom wilde je kinderen als je ze vervolgens de hele dag naar de kinderopvang brengt?” 

Lees meer

Met deze tips kom je die driftbui wel door

Het overkomt de beste. Maar niet iedereen weet er als de beste mee om te gaan. Het is een moment waar elke ouder een hekel aan heeft: dat je met je kind in een winkel, in een restaurant, op het schoolplein of bij de bushalte bent en je kleintje besluit om zijn kont in de krib te gooien. Een driftbui in de meest openbare ruimte die je maar bedenken kunt.

Zelf zou je het liefst door de grond zakken en verdwijnen. Ongetwijfeld heeft je peuter hetzelfde gevoel, of niet. Geen idee wat er in zo’n kinderkoppie omgaat op dat moment. Maar één ding weet ik wel, net zo boos worden als je peuter heeft geen enkel nut.

Maar wat heeft dan wel nut? Ik zal je als ervaringsdeskundige een aantal tips geven.

– Vergeet niet dat jij de verantwoordelijkheid hebt. Een kind in een driftbui kent geen grenzen, slaat willekeurig om zich heen en overziet niet de consequenties wanneer hij zomaar iets sloopt. Hoe graag je het ook negeren wil, soms moet je actie ondernemen. 

Lees meer

Kleine avonturen, grote herinneringen: samen logeren

samen logeren

Het is herfstvakantie en dat betekent dat de kleintjes de hele dag om mij heen te vinden zijn. Soms zijn ze wat verder weg, zij boven, ik beneden en soms zitten ze bovenop mijn lip. Oké, meestal zitten ze boven op mijn lip.

Ik geniet ervan, ik vind het heerlijk! Maar ik vind het ook wel lekker wanneer ze spontaan een logeerpartijtje bij een ander hebben. Dat gebeurde dus afgelopen week. Op zondagmiddag zaten we gezellig met vrienden te borrelen en wanneer wij gezellig aan het borrelen zijn, hebben de kinderen het vaak ook gezellig. Zo gezellig dat ze het in hun hoofd hadden gehaald om te blijven logeren. Nu kwam dit zondagavond niet zo goed uit, maar als goedmakertje beloofden we de kleintjes dat het de volgende dag wel mocht.

Zo gezegd, zo gedaan. Maandagavond, nou ja, eigenlijk pas nacht, lagen er vijf kinderneusjes te knorren in ons huis.  Lees meer

Wat moet ik met die zooi?

Ik weet het, ik zit midden in een verbouwing en mijn woonkamer is amper begaanbaar. Ik ben inmiddels een bijna professioneel hordeloper, bijna want ik ga zo nu en dan nog behoorlijk op mijn kanis. Het komt goed, we krijgen meer ruimte. Voor nog meer zooi…

We leven deze tijd dus vooral boven. En boven is de zooi zeker niet minder. Wanneer ik boven aan de trap kom en mijn ogen in de rondte laat gaan, schiet het vocht spontaan mijn traanbuizen in. Waar, o waar komt al die zooi vandaan? De papieren. Het speelgoed. De willekeurige lege tassen. Sokken. Shirts. Wasgoed o-ve-ral ligt wel iets waar het niet hoort.

Het is niet dat er nooit opgeruimd wordt, oké ik geef toe, het zou vaker kunnen. Maar wanneer alle spullen weer op z’n plek lijken te liggen, worden ze op wonderbaarlijke wijze weer naar een andere plek toe gezogen. Een plek waar ze niet horen te zijn.

Ik vraag me af. Wat moet ik met die zooi?

Dat setje vieze sokken hoort niet op mijn hoofdkussen. Die ene tekening hoort niet midden op de trap. Die barbiepop hoort niet in de deuropening van mijn slaapkamer. Dat wasgoed hoort niet naast de wasmand.  Lees meer

De tiet of niet?

Net als velen ben ik ook zo’n moeder die viel voor alle pro-praatjes rondom borstvoeding. Wie zegt er nou ‘nee’ tegen al die voordelen voor je kind? Minder kans op dit en dat. Om nog maar te zwijgen over de slanke lijn die je er van zou krijgen. Het zou voor het eerst in jaren zijn, maar toch…

Minder kans op borstkanker, yes, ik ga er voor!

Met een gevolgde cursus (die kwam toch voorbij, dus waarom niet) en melkapparaten in de aanslag was ik er helemaal klaar voor.

Dacht ik.

Uiteraard had ik natuurlijk niet kunnen voorspellen dat ik een ziekenhuis melkmoeder zou worden. Met geen kind in de buurt de eerste drupjes er uit kolven was geen feest. Jemig wat duurt dat allemachtig lang. Daar heb je als net bevallen vrouw in het ziekenhuis toch helemaal geen tijd voor?  Lees meer

De harde waarheid genaamd: kinderen

Wat is dat toch met kinderen? Ze zijn in staat om de meest ernstige situaties te verlichten en de meest luchtige dingen te verzwaren.

Wanneer ik na een zware en moeizame dag naar hun koppies kijk, verdwijnt al mijn onnozele ellende als sneeuw voor de zon. Twinkelende ogen die me lachend aankijken en me vertellen dat ik de aller-aller-allerliefste moeder van de hele wereld ben. Het moederschap is zo speciaal, het raakt mijn diepste ik.

moeder kind

En net wanneer ik volledig in de waan van het perfecte moederschap ben, komen de opmerkingen die de meest luchtige dingen doen verzwaren.

“Mam, waarom groeien er wimpers op je benen?”

Nieuwsgierigheid, ik kan het alleen maar waarderen en stimuleren, behalve wanneer ze me confronteren met het feit dat ik dat oerwoud echt weer eens onder handen moet nemen. Maar hé, de zomer is voorbij, dus lang leve de lange spijkerbroeken!

Al drukkend op die gigantische jeugdpuist: “Mama is dat een rode doperwt?”

Een heel onvoorspelbare en grappige opmerking, behalve dat een puist op je 34ste verre van grappig is en wie had dat ooit kunnen voorspellen. Verdikkeme 34 en dan nog die puberteit op mijn gezicht!  Lees meer

Kleine avonturen, grote herinneringen

Soms zit het maken van herinneringen niet in grote gebeurtenissen, maar in kleine avonturen. Ik las een leuk artikel bij JMouders.nl over bijzondere en leuke momenten die je met je kinderen kunt doen. Het deed me een beetje denken aan het spel ‘kleine avonturen’ wat wij er (vooral in vakanties) regelmatig bijpakken.

Kleine avonturen zijn ontzettend leuk om te beleven en ze kosten over het algemeen ook niet veel energie. Daarom bedacht ik me dat we de komende tijd maar eens meer van die kleine avonturen moeten gaan beleven. Een soort challenge, want dat is hip.  Lees meer

Een simpele, perfecte dag

Het is 8.00 zondagmorgen. “Mama, mag ik bij jou?” hoor ik zachtjes in mijn oor. Ik schep haar in mijn bed om vervolgens samen, half slapend uitgebreid te knuffelen.

“Mama, ik heb honger”, hoor ik net even wat harder als daarnet in mijn oor. En nog eens en nog eens. ‘Dit is echt te vroeg’ galmt er in mijn hoofd. “Pak maar een appel”, antwoord ik haar.

“Nee ik wil geen appel, ik wil dat jij een ontbijtje voor mij maakt.” beveelt ze. Hier kom ik niet onderuit, ze is niet van plan om nog even verder te kroelen en te snoezen. Mijn dag is begonnen.

Ze begeleidt me naar beneden direct de keuken in. Hier moet je een ontbijtje voor me maken, herhaalt ze nog eens. Haar broer en zus zijn inmiddels op de hoogte van het ontwaken en verwachten ook snel een ontbijtje voorgeschoteld te krijgen.

Ik smeer een boterham met pindakaas. Zal ik nog even checken of dit is wat ze verwachtte, misschien wil ze toch liever smeerworst op haar broodje? Je weet het immers nooit met mijn lieve, gezellige, maar bovenal eigenwijze meisje. Ik waag het gokje, met het risico dat ze het op een blèren zet.  Lees meer