6x waarom een moeder van de zomer houdt

Elk seizoen heeft zo z’n voor- en z’n nadelen. En wanneer een seizoen begint, dan zie ik vooral de leuke dingen. Zo kan ik heel veel leuke dingen aan het begin van de herfst bedenken, maar na de zoveelste windhoos tijdens een ritje op de fiets, vervloek ik het seizoen. De zomer daarentegen, de zomer kan een hele hoop bij me flikken, ik blijf haar lief hebben. Mensen zijn gewoon gelukkiger in de zomer. Het seizoen wordt vooral geassocieerd met vrije tijd, gezelligheid met vrienden, ontspannen en even aan de ellende die de winter bracht ontsnappen.

Mensen houden dus van de zomer, maar waarom houdt een moeder nou juist zo specifiek van dit seizoen?

1. De kinderen spelen meer buiten

De meest gestelde vraag: “Mam, mag ik op de iPad?”, wordt ingeruild voor: “Mam, mag ik buitenspelen?”!  De kleintjes willen weer buitenspelen! Wat als jonge moeder inhoudt dat je de boel de boel moet laten en lekker met je kleintje naar buiten moet. En voor de moeder met de oudere en al zelfstandige kleintjes betekent het dat de kleintjes de hort op zijn en niet meer de hele dag aan je hoofd zitten te zeuren om de iPad. 

Lees meer

De man die het vlees snijdt

man vlees snijden

Het uur van 16:30 tot 17:30 vind ik altijd maar lastig door te komen. Het is een rampuur. De kinderen lopen vaak met hun ziel onder de arm en ik kan mezelf nog niet toestaan om de televisie aan te zetten. Maar het is weer achter de rug, want ik heb de klok 17:30 zien aantikken. De kinderen zitten rustig op de bank een filmpje te kijken en ik kan aan het avondeten beginnen, wetend dat het nog een half uurtje duurt voordat mijn man weer thuiskomt.

Maar dan gaat de telefoon en ik vrees het ergste. Ik wil het belletje negeren, ik wil het niet horen. Nee, niet nu, niet vandaag! Maar ik kan er niet omheen en dus antwoord ik de telefoon maar weer.

“Schat, ik ben een uurtje later.”  Lees meer

Mag ik mijn jas uit?

“Mag ik mijn jas uit?”, vraagt een meisje tijdens de overblijf. “Nou laat je jas nog maar even aan, het windje is nog wel fris hoor”, antwoord ik haar. Ze is het er duidelijk niet mee eens, want in de twintig minuten dat we buiten zijn loopt ze continu dreinend achter mij aan. Jammerend “ik wil mijn jas uuuuuiiiitttt, ik heb het zooooo waaaarm”.

Eigenlijk wil ik het negeren, ik wil die keuze helemaal niet maken. Ik heb al genoeg discussies met mijn eigen kinderen over kleding. Waarom denken kinderen dat ze bij het zien van één zonnestraal gelijk in hun bikini kunnen rondlopen? Doe niet zo moeilijk, hou je jas gewoon aan!

Of ben ik degene die moeilijk doet?  Lees meer

‘Stop met positief opvoeden!’ Ik ben echt goed bezig!

geweldige moeder

‘STOP MET POSITIEF OPVOEDEN!’ Luidt de kop van het artikel in koeienletters. Ja hoor, daar gaan we weer, denk ik bij mezelf. Het opvoeden zonder straffen en belonen had ik allang opgegeven. Maar enige positiviteit had ik toch nog wel gezellig gevonden. Zeker wanneer je weer eens in een negatieve spiraal bent beland, want als ik de kop moet geloven, ben ik echt goed bezig! *huil*

Maar, laten we eerst het artikel even lezen, want er zit vast een addertje onder het gras.

Ik citeer:

“Positief opvoeden, goed gedrag belonen en slecht gedrag zoveel mogelijk negeren. Dat klinkt heel erg… nou ja… positief. Maar is dat het ook helemaal? Of zitten er toch wat addertjes onder het gras?”

Ah, een addertje! Meerdere zelfs!  Lees meer

De afdankertjes

afdankertjes

Als jongste van drie kinderen kreeg ik regelmatig het één en ander doorgeschoven. Nu had ik het ‘geluk’ dat ik als derde, na twee jongens, een meisje was. Wat dus inhield dat ik ook weleens iets nieuws kreeg. Maar alles wat enigszins doorgeschoven kon worden, werd doorgeschoven. Ook kwam er regelmatig een zak vol met kleding bij mijn twee grotere nichten vandaan. Ik vond dat geweldig, het kon mij niet schelen dat het ‘afdankertjes’ waren, voor mij was alles nieuw.

En toch, toen ik zelf mijn eerste kindje kreeg, kocht ik alles nieuw. Van de babykamer tot de sokjes. Ik gaf enorm veel geld uit aan nieuwe spullen. Tweedehandse afdankertjes kwamen er niet in, het kwam geeneens bij mij op iets tweedehands aan te schaffen. Mijn kind zou niet lopen in afgesleten jaren ’80 broeken, verschillende sokken en net niet matchende pyjama’s. Nee, mijn kind zou een koninklijke behandeling krijgen, dat verdiende ze!  Lees meer

Wat je je dochter leren moet – Ja papa

vader dochter

Iedere vader-dochter relatie is anders maar altijd speciaal. Toch is elke relatie tussen een vader en dochter volstrekt uniek. Dat is ook iets wat elke papa zijn dochter mee zou moeten geven is dat ze speciaal en uniek is. Ja, duh. Dat snappen wij ook wel, toch papa’s van dochters?

De vraag is echter, hoe dan?

Hoe leren wij onze dochters dat zij speciaal en uniek zijn?

1. Laat je dochter weten dat je er voor haar bent. Vaders, zeker degene die opgegroeid zijn zonder zussen, hebben vaak geen idee wat er in de koppies van kleine opgroeiende meisjes omgaat. Logisch, want wij zijn mannen en we zijn over het algemeen opgevoed om een sterke ‘echte’ man te zijn. Door het gebrek aan vrouwelijk inzicht, zullen we de neiging hebben om veel spullen voor onze kleine meisjes te kopen. Een poging om ze ‘speciaal’ te laten voelen, alles voor de kleine prinses. Maar eigenlijk en dit klinkt misschien suf, hebben meisjes veel meer aan de tijd en aandacht van papa. Hiermee laat je je dochter weten dat je er voor haar bent. Er écht voor haar bent en dan hoef je geeneens zoveel verstand te hebben van het meisjesbrein.  Lees meer

Hoe om te gaan met je ‘zieke’ man

De meeste van ons zijn getrouwd met een geweldige, lieve, zorgzame en in sommige gevallen ook een geweldig uitziende man. Althans, dat was de bedoeling. Het zou kunnen dat er gaandeweg het één en ander misging, maar laten we uitgaan van het positieve. Hij is een fijne partner, een geweldige minnaar en de meest liefdevolle vader. Mannen zijn geweldig!

Totdat ze een griepje krijgen. Dan worden het de meest dramatische, jankende, harige kinderen die er zijn. Ho ho, oké, niet jouw man. Jouw man is uitgesloten van dit clichématige beeld. Maar mijn man past precies in dit geijkte plaatje. Ik heb dit namelijk recent meegemaakt. Een man die ligt te kreunen in zijn bed, huilend om zijn moeder omdat hij denkt dit niet te overleven. Het is aandoenlijk, het is vermoeiend, het is lachwekkend.  Lees meer

Sekspraatjes vullen geen gaatjes

Seks verandert nogal na het krijgen van kinderen. Maar daar hebben we het meestal niet over. Wist jij veel dat die eerste keer na een bevalling als een soort tweede ontmaagding aanvoelt. De spanning alleen al. En de hartverwarmende passie is ver te zoeken. Je mag blij zijn dat je zo nu en dan je zin over hoe je dag was zonder onderbrekingen af kunt maken, om over een potje vrijen maar te zwijgen.

Toch kunnen wij moeders onderling uren praten over seks. En dan vooral over redenen om het niet te hebben. Want laten we eerlijk wezen, soms is je zin ver te zoeken en dat heeft zo zijn redenen.

Je aambeien jeuken

De gedachten aan slapen is veel opwindender dan de ideeën waar je partner mee komt. Laat me slapen, schreeuw je diep van binnen. Bovendien beginnen je aambeien te jeuken.  Lees meer

Een fotoalbum voor je kind maken

fotoalbum

Wanneer je niet al te lang geleden vader of moeder bent geworden, heb je ongetwijfeld geen gebrek aan foto’s van je kind. Het is zelfs zeer waarschijnlijk dat je computer vol staat met digitale kiekjes. Helaas zorgt de drukte van alledag er vaak voor dat we, nadat we ze opgeslagen hebben, niets meer met die kinderfoto’s doen. Zonde! Een mooi fotoalbum is via internet in een paar uurtjes ontworpen, en je hebt er jaren plezier van. Wellicht dat onderstaande tips je inspireren om direct aan de slag te gaan.

De periode selecteren

Wanneer je een fotoalbum gaat maken, is het bepalen van de periode waar je je op gaat richten een goede eerste stap. Voor de hand ligt om een bepaald levensjaar of een kalenderjaar te nemen, maar je kunt je ook beperken tot een half jaar of zelfs een volledig album wijden aan één vakantieLees meer

Ik schreeuwde weer eens

De laatste tijd laat ik weer iets te vaak aan mijn kinderen zien dat ‘ik ook maar een mens ben’. Je weet wel, zo een mens dat ongegeneerd overkookt. En dat wil ik niet, het geeft namelijk zo een onnodig rommeltje. Maar ja, als het vuur te hoog staat en niemand draait het terug, dan is er af en toe gewoon geen ontkomen aan.

Naderhand komen de schuldgevoelens, want voordat ik kinderen kreeg had ik het opvoeden niet zo bedacht. Ik ben een moeder die te vertrouwen is en altijd achter haar kinderen blijft staan. Ik ben geen moeder waarvan de kinderen zich goed gedragen alleen maar om te voorkomen dat mama niet boos wordt.  Lees meer