Attentie kinderkledingfabrikanten

keep away from fire kind

Meestal kleedt mijn vrouw de kinderen ‘s ochtends aan. Maar helaas, soms moet ik er aan geloven. En geloof mij, dit geeft me stress. Niet een beetje stress, nee heel veel stress! Heeeeul, heeeeul veel!

Voor mijn zoontje gaat het wel. Ik trek een willekeurige spijkerbroek, sokken en een trui uit de kast. Geen probleem.

Maar dan zijn de dochters aan de beurt en daar gaat er iets fout. Héél erg fout.

Ik open de kast en zie stapels kleding liggen. De paniek slaat meteen toe. Waar moet ik beginnen? Jurkjes, rokjes, broekjes, leggings (“nee papa, dat is een maillot”), shirtjes, truien. In alle kleuren en maten. Met lange mouwen, met korte mouwen. Uit paniek begin ik zelf spontaan te mauwen (flauw woordgrapje). Ik begin mogelijke combinaties van kleren uit te leggen op de vloer. Bij elk kledingstuk dat ik in mijn handen heb, komen er verwarrende gedachten in me op. Is dit niet te warm/koud voor dit weer?  Wat is dit eigenlijk? Wat zou hierbij passen? Welke kleur is dit eigenlijk? Wat een vreemde mouwen, oh het is een legging. Waar zijn deze knoopjes voor? Past ze dit nog?  Lees meer

Hussen met je neus ertussen

hussen met je neus ertussen

“Mama, wat eten we vanavond?”

Er was een tijd dat ik een serieus antwoord op deze vraag gaf en het ook nog fijn vond om te vertellen wat voor heerlijk avondmaal ik voor mijn gezin bereid had. Ik kon niet wachten totdat iedereen lekker zou smullen van mijn kookkunsten.

Wat een goede oude tijd.

Vandaag de dag vrees ik die verdomde vraag. Ik wil het niet horen, laat staan dat ik er een antwoord op wil geven. Ik vraag me ook telkens weer af, waarom mijn kinderen het überhaupt willen weten. Geen enkel antwoord is namelijk het juiste antwoord.

En daarom gaat het tegenwoordig als volgt:
Daar is ze weer, mijn dochter: “Mama, wat eten we vanavond?”
“Hussen met je neus ertussen!”, antwoord ik kortaf.
Even is het stil. Een verbaasde blik volgt.
“Waar heb je het over mam? Wat is hussen met je neus ertussen?”  Lees meer

Het grote gezin

Het grote gezin, volgens het CBS gezinnen met 3 of meer kinderen, wordt steeds minder populair. Hier zijn verschillende redenen voor te bedenken.
Voordat de verzorgingsstaat in Nederland werd geïntroduceerd was het hebben van veel kinderen de verzekering voor verzorging op je oude dag. Zonder WW, AOW, VUT, AWBZ, ANWB en weet ik wat voor fantastische voorzieningen we tegenwoordig allemaal hebben, was je op je nakomelingen aangewezen om voor je te zorgen als je het zelf niet meer kon. Ook kon je, vanwege de vele ziektes en hoge kindersterfte, er nog wel eens één verliezen en om dan toch verzekerd te zijn van die verzorging kon je maar beter een buffertje inbouwen. In bepaalde regio’s speelde ook mee dat als je als getrouwd stel niet genoeg kinderen kreeg de pastoor nog wel eens op bezoek kon komen.

Tegenwoordig leven we in één van de rijkste landen van de wereld en is onze verzorging bij ouderdom en arbeidsongeschiktheid goed geregeld. Al is het natuurlijk nog steeds fijn als er op je oude dag nog iemand bij je op bezoek komt.
Ook de pastoor gaat steeds minder langs de deuren, al schijnt dit in bepaalde gebieden nog steeds voor te komen.  Lees meer

Takkie vereeuwigd

De vloer moest echt eerst worden geëgaliseerd. Hij snoof alsof hij er verstand van had en ik, DE LEEK stond er op mijn voorhoofd, knikte bevestigend. Natuurlijk waren deuken en scheurtjes in de vloer van een 60 jaar oud huurhuis niet goed als basis voor een zeil van €8 de m2. Perfectioneren die hap!

Dus stormden op die grauwe maandagochtend twee aardige manmenschen mijn huis in. Binnen een minuut lag de halve overloop al onder een glimmende laag cement. ‘Ik hoop niet dat het ergens lekt’  liet er 1 terloops vallen. Verbouwereerd griste ik de peuter uit bed, sloot de slaapkamerdeuren en vluchtte voor dat wat zo tegengesteld was aan mijn net spierwit geverfde houtwerk en muren: zwart vocht borrelend over mijn overloop. Vijf maanden schuren, gronden, afsteken, witten en drie aflaklagen per deur had het mij gekost. In de gestolen uren alias ‘middagdutje/kids naar school/papa’ momentebn. In mijn uppie had ik het voor elkaar gekregen; ik waande mij een professionele doe-het-zelver. De vloer zou de grande finale worden.  Lees meer

Even terug in de tijd

fotoalbum cewe

‘Konden we soms maar even terug naar die tijd. De tijd dat ze zo klein zijn.’ Ik heb het verschillende oma’s zo vaak horen zeggen, maar een gevoel had ik er niet bij. Nu begin ik zo langzamerhand te begrijpen wat ze al die tijd zeiden, kon ik maar even terug naar die tijd. Je zou zo graag nog even willen knuffelen met je eigen newborn. Je zou zo graag nog even kusjes willen geven op die peuterwangen.

Kon het maar, voor heel even.

Mijn jongste wordt dit jaar vijf. De afgelopen jaren zijn zo ontzettend snel gegaan en dat terwijl ik af en toe de uren langzaam voorbij zag tikken en dacht dat er nooit een einde aan de dag zou komen. Maar toen ik laatst begon aan het babyalbum van mijn tweede en derde kleintje werd ik toch wel een beetje sentimenteel. En de betekenis van de woorden ‘konden we maar even terug naar die tijd. De tijd dat ze zo klein zijn’ voelde ik tot op mijn bot.

Bij het zien van de afbeeldingen ging ik echt weer even terug in die tijd. Ik rook de heerlijke geur van mijn baby, ik voelde de spekbeentjes in mijn armen en de moeilijk verstaanbare woorden dwarrelden voor even weer in mijn hoofd.  Lees meer

Stille woorden

stille woorden

Afbeelding: Shutterstock

En toen was het stil. Stil op het blog. Niet in mijn hoofd. In mijn hoofd blijven de woorden malen. Soms gaan ze links, soms gaan ze rechts. Maar altijd dezelfde woorden.

Wat is er gebeurd?

Voor degene die zich nu afvragen ‘wat is er aan de hand’? Nou, dat weet ik zelf eigenlijk ook nog niet. Misschien is er wel helemaal niks aan de hand. We moeten afwachten.

Maar afwachten is hell.

Afgelopen donderdag heeft mijn jongste dochter een kijkoperatie gehad. Deze operatie is een controle of de plek waar in het verleden een tumor zat, nog rustig is en of haar behandeling in het verleden geslaagd zou zijn. Oftewel, even kijken of de kanker niet terug is gekomen. Het hele verhaal van toen lees je hier, mocht je dat willen.

Inmiddels zijn we ruim drie jaar na de behandeling en heel wat positieve controles verder. We hadden vertrouwen, heel veel vertrouwen. Misschien waren we wat laconiek.  Lees meer

Je inzetten voor een ander

Het steunen van een goed doel is meestal een zeer persoonlijke aangelegenheid. Het heeft vaak te maken met je interessegebieden, met waar je hart naar uitgaat en met wat je meemaakt of hebt meegemaakt: wanneer je zelf diabetes hebt, of zo iemand kent, die dichtbij je staat, zul je je sneller inzetten voor het Diabetes Fonds dan voor het Fonds van de Nierstichting. Logisch, lijkt me.

Op zo’n manier ben ik bij het KWF terechtgekomen, en dan in het bijzonder KIKA.

collecte

De afgelopen jaren heb ik samen met mijn dochter letterlijk mijn beste beentje voorgezet en collecte gelopen voor het KWF. En ik kan je vertellen dat wanneer je langs de deuren gaat met een collectebus, je veel verschillende soorten emoties opwekt. Bij de mensen die opendoen, maar ook bij jezelf. Zo werd ik meerdere malen ‘bedankt’ voor mijn collectebus en niet in positieve zin. Er zijn mensen, die balen van collectebussen aan de deur. Dat kan. Dat mag. Zoals ik al zei, het steunen van een goed doel, is vaak heel persoonlijk. 

Maar het meest bijzondere vind ik toch wel als mensen plots emotioneel worden. Zo werden wij afgelopen jaar op een goede dag bijzonder hartelijk ontvangen door een wat ouder echtpaar. Zij zaten samen gezellig in de tuin met een flesje wijn zichtbaar te genieten van een heerlijke zomeravond en van elkaar.  Lees meer

De o-zo-gewilde meisjesshirts met omkeerbare pailletten

Razend populair zijn ze: de t-shirts met de omkeerbare pailletten – lovertjes. Zelfs zo populair dat mijn zoon zich afvroeg waarom er geen jongensvarianten zijn. Bij mijn dochter op school is er zelfs een aai-verbod ingesteld, omdat de jongens plots niet meer van de meisjesbuikjes af konden blijven. Nu mag er alleen nog stiekem geaaid worden en dat laat je natuurlijk alleen maar toe, als je iemand echt heel lief vindt. 

Waarom zijn de omkeerbare pailletten zo populair?

Ik snap het wel. Het glinstert, het geeft een grappig gevoel en het is verrassend! Hoewel je na drie keer aaien weet wat er komen gaat, toch gebeurt er iets magisch. Als je daar dat streepje omhoog doet en dat streepje omlaag… zo krijg je steeds weer andere kunstwerken op je shirt. 

Ondanks dat de shirts met omkeerbare pailletten zo razend populair zijn, is er nog geen overkill van te verkrijgen. De eerste die ik afgelopen najaar tegenkwam, hing bij de Primark. Desigual heeft er een aantal van in haar assortiment en bij de Hema en CoolCat kwamen er ook een aantal voorbij. Daarnaast ving de ZARA de hype op en scoorde ik daar laatst een Mickey Mouse trui met omkeerbare pailletten en een aantal A-merken hebben sporadische een item met de o-zo gewilde omkeerbare pailletten in de collectie.  Lees meer

Het jaar 2016…

Gaan de jaren elk jaar sneller ofzo? Niet normaal dat we morgen alweer in 2017 leven. Het lijkt wel een slechte science fiction maar blijkt een waargebeurd RTL4 verhaal op de woensdagavond.

oud en nieuw

2016 sluiten we af, maar niet voordat ik op traditionele wijze nog eens opsom wat er afgelopen jaar allemaal gebeurd is.

2016, het jaar…

… dat ik kinderziel alleen thuiskwam nadat ik alle drie mijn kleintjes naar school had gebracht.

… dat mijn kleinste kleintje dus eindelijk 4 jaar werd, iets waar ik zó lang op had gewacht.

… dat we weer heel veel onwijs leuke samenwerkingen op hebben kunnen zetten. Waaronder ook weer toffe winacties voor de lezers van Voormijnkleintje.nl. You’re welcome!

… dat mijn kleintjes voor het eerst kennis maakten met Harry Potter door de fantastische films, maar ook door de geweldige magische minicruise.

>> Lees hier: Het jaar 2015…

Lees meer

Kerst 2016, volgevreten en Last Christmas voor het echie

De kop is eraf. Meteen in het eerste weekend ervan, hebben we dat waar de kerstvakantie om draait al achter de rug. Kerst. Een feest van Pinterest perfect gedekte tafels, foute kersttruien, bergen cadeaus en vreten op aarde. Of is het gezellig samenzijn wat het ultieme kerstgevoel geven moet? Hoe dan ook, kerstmis 2016 zit er al op en het is een kerstfeest geworden die deze generatie nooit meer vergeten zal.

kerstmis 2016

Afbeelding: Shutterstock

De foute kersttrui

Ja ja, ook dit jaar waren ze weer aanwezig, de foute kersttruien. En terwijl ik eindelijk een beetje begon te wennen aan foute kersttruien, komt de volgende afschuwelijke trend alweer opzetten: een volledig fout kerstpak. Ik heb dit jaar twee helden, of gekken, het is maar hoe je het ziet, over straat zien gaan in zo’n aftands pak. Nog even en we lopen met een horde knipperende rendieren op onze rug naar het chique kerstdiner.

Lees meer