Als de zon scheen was het altijd mistig. De opmerking dat ik mijn ramen een keer moest zemen kon ik inmiddels irritatieloos beantwoorden. Na 35 jaar had de dubbele beglazing van mijn 5 meter brede woonkamerraam het begeven. De winst van Eneco was grotendeels aan mij toe te schrijven. Lees meer
Ik heb mijn kinderen zelf leren praten. Ik neem daar de volle verantwoordelijkheid voor en ik zal (nu) ook niet gaan klagen over het volume wat er uit die bekkies komt, of bepaalde woorden waarvan ik me afvraag ‘hebben ze dat van mij geleerd?’. Nee, dat leren praten is aardig gelukt. De betekenis van woorden daarentegen, daar is ergens iets mis gegaan.
Op school leren ze veel qua woordenschat, synoniemen, noem maar op. Nu niet gaan doorvragen, ik heb namelijk geen idee wat ze daar allemaal leren. Eén ding weet ik wel, de basis principe van het woordje ‘nee’, dus de betekenis daarvan heb ik in het verleden meerdere malen duidelijk uitgelegd.
Toch begrijpen ze het niet.
Hoe dan?
Lees meer
Omdat mijn kind de woorden niet kan uitspreken, doordat ze de woorden niet kent, of simpelweg niet weet hoe, betekent het niet dat er geen grenzen zijn. Want wie ben jij om te denken dat je het recht hebt om mijn kind aan te raken?
Het klinkt misschien heftiger dan dat het is. Want met aanraken bedoel ik ‘alleen maar’ een aai over de wangen, optillen, kietelen of een knuffel geven. Heel onschuldig, maar wat als het kind er helemaal niet van gediend is?
Mijn dochter was nooit zo aanrakerig, zeker niet bij vreemden. Ze dook dan weg achter mijn benen of zocht een vluchtoord in mijn schouder. Lees meer
Mijn kinderen kunnen prima met elkaar overweg. Totdat ze het niet meer kunnen, dan beginnen ze elkaar te irriteren en slaan ze vervolgens elkaars de hersenen in. Zonde, want ze hebben best mooie koppies. Als ze eenmaal op dat punt zijn beland, is er geen weg meer terug. Wat de één doet, doet de ander terug en het gaat van kwaad tot erger.
Ruzie maken met je broer of zus is volkomen normaal. Het hoort erbij. Het is ook niet iets van de laatste jaren, het is altijd, sinds het begin van de mensheid, al zo geweest.
Dat neemt niet weg dat het voor een moeder verschrikkelijk irritant en vooral vermoeiend is. Er zijn momenten geweest dat ik dacht, prima ‘survival of the fittest’, ga je gang ik zie wel met wie ik overblijf. Lees meer
Ik ben een newbie-moeder. Zo één die net komt kijken. Een moeder van een baby, of mag ik haar al dreumes noemen nu ze dertien maanden oud is? De meningen zijn verdeeld. Ik weet wel dat ik het eerste jaar heb volbracht. Of ik het gedaan heb, zoals ik het had willen doen? Nee, absoluut niet! Er kwamen namelijk bepaalde dingen op mijn pad, die had ik daar niet verwacht.
Wat ik kan zeggen over het eerste jaar van het ouderschap…
Zó leuk, maar ook zó zwaar!
Zo leuk: Het ultieme oergevoel van het baren van een kind. Een levend wezen op de wereld zetten, zo bijzonder en euforisch.
Zo zwaar: Alle kwaaltjes die daarbij komen kijken. Aambeien en verstoppingen… Mijn hemel, de eerste keer poepen, alsof ik klaar stond om te bungee jumpen maar eigenlijk niet wilde gaan. Bang om te springen. Of de gevoelige hechtingen die vervolgens gevoelige littekens worden. Komt het ooit nog goed?
Lees meer
Ik heb veel dingen verwacht van het moederschap. Maar ik had nooit verwacht dat ik een lastige eter krijgen zou. Ik ben zelf opgegroeid als een kind dat alles naar binnen werkte, alles lustte en in ieder geval al het voedsel dat ik voorgeschoteld kreeg ook wel even probeerde. Dat was me uiteindelijk ook wel aan te zien.
Nee, mijn kinderen zouden gewoon lekker alles eten, van het begin af aan. Het begon ook eigenlijk wel redelijk goed. Als baby at ze prima met de pot mee, ze had zo haar voorkeuren, maar wie niet? Ik was goed bezig, ik bood verschillende soorten voedsel aan, ik liet haar bewust wennen aan verschillende smaken en van dwang was geen sprake. Lees meer
Ik heb drie flinke baby’s gebaard: 3820, 4100 en 3800, een beetje trots was ik wel. Want zie je wel, die dertig kilo die ik aankwam, ging grotendeels naar mijn baby! Tja, rekenen was nooit mijn sterkste vak.
De eerste keer na de bevalling op de weegschaal was ook wel een beetje confronterend, want ik had toch echt nog 15 kilo te gaan. Maar al te druk maakte ik me er niet om, ik gaf namelijk borstvoeding! Hoppa, in the pocket, een natuurlijke manier van afvallen. Ja toch? Die skinny heb ik zo weer aan!
En opeens waren we acht maanden verder en ik liep nog steeds in die positiebroeken met extra stevige band om mijn blubberbuik een beetje bij elkaar te houden. What went wrong? Lees meer
Het huishouden is natuurlijk een heel breed begrip en het is maar net wat je daar zelf allemaal onder verstaat. Hoe dan ook, een huishouden is een grote kostenpost, zeker wanneer je een huishouden met drie kinderen en een hond runt. Ik vraag me regelmatig af waar we op kunnen besparen in het huishouden en ik moet je eerlijk zeggen dat de man daar een betere kijk op heeft. Zo heeft hij onlangs bijvoorbeeld alle gloeilampjes vervangen voor ledlampjes, het scheelt een hele hoop energie kosten.
Ik vroeg hem nog meer punten waar we kunnen besparen in het huishouden en dit zijn zijn tips.
Kijk van tevoren goed hoeveel je per maand uitgeeft en hoeveel je zou moeten uitgeven (groot verschil) aan boodschappen. Je zult meteen al zien dat je heel wat kunt besparen, dág repen Tony Chocolonely’s en flessen wijn. Stel het bedrag vast en doe dat contant in je portemonnee. Combineer dit met het van tevoren een boodschappenlijstje maken, en je gaat veel bewuster boodschappen doen en bespaart zo tientallen euro’s. Lees meer
Tienermeisjes zijn geen gemakkelijke meisjes. Ze worden zo snel groot en je zou zo graag al je adviezen in ze willen proppen, maar ze volgen ook hun eigen ideeën. Dat wordt mij in ieder geval met de dag duidelijker. Wat ‘moeder’ zegt, gaat oor in, oor uit.
Daarom schrijf ik ze maar op, zodat ik het op de wc deur kan plakken of boven haar bed kan hangen.
Lach hard, lach veel, heb de slappe lach, lach ongegeneerd, lach ook als jij de enige bent die er om lachen kan. Belangrijker, lach om jezelf! Vind jezelf leuk genoeg om over te lachen. Maak andere aan het lachen, wees de grappenmaker, maar vooral; wees jezelf. Lees meer
Spelletjesdag. Mijn dochter had in de vakantie het geweldige idee om een spelletjesdag te houden. Als kind was ik gek op spelletjes spelen. Monopoly, Levensweg, desnoods Mens erger je Niet, ik deed mee! Gaandeweg ben ik mijn enthousiasme voor het spelen van spelletjes verloren. Ik weet niet waar het door komt, misschien ben ik er té volwassen voor geworden. Hahaha – hahaha. Dus.
Maar goed, spelletjesdag dus. “Ja mama en dan moet je dus niet de hele tijd op je telefoon gaan kijken!” Hallo spiegel! “Dat beloof ik, maar eerst een bakkie koffie.” In de hoop dat ze het hele spelletjesdaggebeuren vergeet.
Maar nee, de stapel spelletjes stonden klaar en er was geen ontkomen meer aan. Spelletjesdag werd een feit.
En al snel kwam ik erachter waarom ik mijn enthousiasme voor het spelen van spelletjes verloren was… Lees meer