Je inzetten voor een ander

Het steunen van een goed doel is meestal een zeer persoonlijke aangelegenheid. Het heeft vaak te maken met je interessegebieden, met waar je hart naar uitgaat en met wat je meemaakt of hebt meegemaakt: wanneer je zelf diabetes hebt, of zo iemand kent, die dichtbij je staat, zul je je sneller inzetten voor het Diabetes Fonds dan voor het Fonds van de Nierstichting. Logisch, lijkt me.

Op zo’n manier ben ik bij het KWF terechtgekomen, en dan in het bijzonder KIKA.

collecte

De afgelopen jaren heb ik samen met mijn dochter letterlijk mijn beste beentje voorgezet en collecte gelopen voor het KWF. En ik kan je vertellen dat wanneer je langs de deuren gaat met een collectebus, je veel verschillende soorten emoties opwekt. Bij de mensen die opendoen, maar ook bij jezelf. Zo werd ik meerdere malen ‘bedankt’ voor mijn collectebus en niet in positieve zin. Er zijn mensen, die balen van collectebussen aan de deur. Dat kan. Dat mag. Zoals ik al zei, het steunen van een goed doel, is vaak heel persoonlijk. 

Maar het meest bijzondere vind ik toch wel als mensen plots emotioneel worden. Zo werden wij afgelopen jaar op een goede dag bijzonder hartelijk ontvangen door een wat ouder echtpaar. Zij zaten samen gezellig in de tuin met een flesje wijn zichtbaar te genieten van een heerlijke zomeravond en van elkaar.  Lees meer

Twee is NEE

Het gebeurde ergens tussen sinterklaas en kerst. Ik kan het heel stoer de ‘negeren modus’ noemen, maar ik moet bekennen dat het gewoon even geen prioriteit had: de 2e verjaardag van mijn jongste. Of, misschien beter gezegd, ik ging er iets te laconiek mee om.

Reclames vlogen om de oren, ‘nu of nooit!’ kortingen, ‘voor de middag bestellen = €… korting’ trucjes en andere verleidingen negeerde ik koelbloedig. Vlinders verjaardag was pas in het nieuwe jaar en dat voelde nog zooooo ver weg. Dus vlak na oud&nieuw toen het vuurwerk nog nasmeulde en de kinderbijslag vers op de rekening stond besloot ik eindelijk DE Magische Unicorn te bestellen. Ik zocht en zocht. In winkels. Online. België. Ja, ik spamde zelfs tot twee keer toe de fabrikant via instagram, maar het bleef een stil en unicornloos bestaan: uitverkocht. De enige info die ik via een webshop kon lospeuteren was 6-8 weken wachttijd. Lang leve de commercie die sinterklaas en kerst heet!

Ok, die had ze dus tegoed dan maar plan B: het Magische Vriendjes kasteel. Om jullie wat leestekens te besparen: idem verhaal. De stress baande zich al een weg naar mijn nek: plan C. Nog maar drie dagen. Losse vriendjes: 14 dagen wachttijd! Say what?!  Lees meer

Op weg naar mijn tempel #week1

Nieuwe voornemens

giftbelt tempel

Ik hou daar van, en eigenlijk wil ik gewoon meteen beginnen. Zo ben ik een paar jaar terug half december begonnen met 40 dagen suikervrij. Dat is niet echt handig, dus daar heb ik van geleerd en ben 2 januari begonnen met het boek ‘in 28 dagen van gifbelt naar tempel’.

Ik ga 28 dagen detoxen, en dat betekent dat ik afscheid ga nemen van de boterhammen met kaas. Ik ga detoxen, zoals detoxcoach Jacqueline van Lieshout dat doet. 28 dagen géén gluten, suiker, keukenzout, kleurstoffen, conserveermiddelen ed, koemelkproducten, cafeïne, vlees, alcohol, niet-volkoren rijst, aardappelen zonder schil en niet gefermenteerde sojaproducten.

Ik moet eerlijk toegeven dat ik al verschillende pogingen heb gedaan om dit voor elkaar te krijgen, maar dat het nog nooit 28 dagen gelukt is. Wel 10. We komen daarom meteen bij de vraag ‘What’s your Poison?’

  • Koffie
  • Wijn
  • Chips hoorde daar eigenlijk ook nog bij, maar de drang naar chips is inmiddels verdwenen.

Wijn, ik hou van wijn. Mijn vriendinnen houden van wijn. Need I say more? Toch heb ik het voor elkaar gekregen om te minderen met wijn. Ik dronk bijna elke dag wel een glas en dat heb ik verminderd naar -alleen in het weekend of bij een bijzondere gelegenheid-. Opeens is alles een bijzondere gelegenheid natuurlijk, dus ja, ik ben trots op mezelf dat ik doordeweeks bijna nooit drink en zelfs soms een weekend oversla met wijn drinken. Gewoon, omdat het kan en een wijntje daarna weer extra speciaal is.

Koffie, oeii deze gaat moeilijk worden.

Lees hier: Welke kruidenthee helpt tegen welke kwaal?

Lees meer

De o-zo-gewilde meisjesshirts met omkeerbare pailletten

Razend populair zijn ze: de t-shirts met de omkeerbare pailletten – lovertjes. Zelfs zo populair dat mijn zoon zich afvroeg waarom er geen jongensvarianten zijn. Bij mijn dochter op school is er zelfs een aai-verbod ingesteld, omdat de jongens plots niet meer van de meisjesbuikjes af konden blijven. Nu mag er alleen nog stiekem geaaid worden en dat laat je natuurlijk alleen maar toe, als je iemand echt heel lief vindt. 

Waarom zijn de omkeerbare pailletten zo populair?

Ik snap het wel. Het glinstert, het geeft een grappig gevoel en het is verrassend! Hoewel je na drie keer aaien weet wat er komen gaat, toch gebeurt er iets magisch. Als je daar dat streepje omhoog doet en dat streepje omlaag… zo krijg je steeds weer andere kunstwerken op je shirt. 

Ondanks dat de shirts met omkeerbare pailletten zo razend populair zijn, is er nog geen overkill van te verkrijgen. De eerste die ik afgelopen najaar tegenkwam, hing bij de Primark. Desigual heeft er een aantal van in haar assortiment en bij de Hema en CoolCat kwamen er ook een aantal voorbij. Daarnaast ving de ZARA de hype op en scoorde ik daar laatst een Mickey Mouse trui met omkeerbare pailletten en een aantal A-merken hebben sporadische een item met de o-zo gewilde omkeerbare pailletten in de collectie.  Lees meer

Ja klopt, hij is groot!

Eerder kwam er al eens een blog voorbij: Ja klopt, ze is klein. En nu schrijf ik: Ja klopt, hij is groot!

Want ja, dat is mijn zoon. Die jongen waar je hardop over praat. “Wie is die grote jongen? Hoort hij wel tussen die kleintjes? Hij is zo groot!”

Ik kan je vertellen, hij is geen jongen die graag jullie ‘kleine kinderen’ opzij duwt om eens even te laten zien wie er de grootste is. En nee, sommige dingen begrijpt hij nog niet. Hij is niet lomp of wild en ook al lijkt het alsof hij jouw kind als ontbijt kan nuttigen, hij is ook niet gevaarlijk. Hij is vijf, geen zevenjarige. Hij hoort gewoon in deze leeftijdscategorie.

Maar hij is ook gewoon groot. En lief, slim en zachtaardig.

Ja, ik weet het zeker, hij is vijf! Ik lieg niet over zijn geboortejaar. En nee, ik geef hem ook geen pokon, dat is namelijk iets wat je aan plantjes geeft, niet aan kleutertjes.

Oh, dat wist je al? Waarom stel je dan zo een gekke vraag? 

Lees meer

Beste moeder van een zorgenkindje

Afbeelding: Shutterstock

Ik zie het in je ogen, je bent moe, ze schreeuwen om hulp. Maar je wilt het er niet uitlaten, want wie begrijpt jou nou? Wie begrijpt jouw situatie. Wie snapt hoe het is om te moeten zorgen voor jouw kind, jouw zorgenkind. Iedereen kan het zich voorstellen hoe vreselijk het moet zijn. Maar niemand die het voelt.

Je werkt hard, je strijdt door. Je cijfert jezelf weg.

Ik zie je lachen naar je kleintje die jou voor de honderdste keer hetzelfde plaatje laat zien. Ik zie je genieten van je kleintje dat voor het eerst zelf zijn naam geschreven heeft. En ik zie je diep van binnen huilen omdat je niet weet wat de toekomst te bieden heeft.

Je stelt je toekomstbeeld bij. Jouw kind zal nooit meegaan met schoolkamp. Jouw kind zal nooit gaan stappen met zijn vrienden. Jouw kind zal misschien nooit echt vrienden kunnen maken.

Het steekt, het doet pijn.  Lees meer

Waar zijn je sokken?

Sokken verdwijnen.

Ongetwijfeld zeer herkenbaar voor iedereen die thuis over het wassen van de sokken gaat. Waar blijven die verrekte sokken? Het is een raadsel.

Je koopt ze in paren, want ze zijn niet los verkrijgbaar. Althans bij mijn weten. En toch heeft hier in huis geen enkel sokkenpaar het met elkaar volgehouden. Ze moeten elkaar niet. Er is er altijd wel eentje pleiten. Maar mijn zoon is de master in het laten verdwijnen van sokken. Hans Klok is er niets bij.  Lees meer

Samen slapen, borstvoeding… Borstslapen!

Samen slapen, borstvoeding… Borstslapen! Jaja, we hebben weer een nieuwe term. Een term die verder gaat dan de term der termen (wat dat ook wezen mag).

Borstslapen.

Een term waar menig man waarschijnlijk wel oren naar heeft en menig vrouw niet aan denken moet. Echter is dit zogeheten ‘borstslapen’ niet voor hen bedoeld, maar voor de kleintjes.

Borstslapen

Borstslapen is kort gezegd samen slapen én borstvoeding geven. De hele nacht. Of nou ja, wanneer de baby of peuter daar behoefte aan heeft. Ik kan veel, heel veel nadelen bedenken om dit zeer af te raden. Ik bedoel, zie je jezelf al liggen met je tieten paraat voor wanneer de grijpgrage baby maar wil? 

Lees meer

Het jaar 2016…

Gaan de jaren elk jaar sneller ofzo? Niet normaal dat we morgen alweer in 2017 leven. Het lijkt wel een slechte science fiction maar blijkt een waargebeurd RTL4 verhaal op de woensdagavond.

oud en nieuw

2016 sluiten we af, maar niet voordat ik op traditionele wijze nog eens opsom wat er afgelopen jaar allemaal gebeurd is.

2016, het jaar…

… dat ik kinderziel alleen thuiskwam nadat ik alle drie mijn kleintjes naar school had gebracht.

… dat mijn kleinste kleintje dus eindelijk 4 jaar werd, iets waar ik zó lang op had gewacht.

… dat we weer heel veel onwijs leuke samenwerkingen op hebben kunnen zetten. Waaronder ook weer toffe winacties voor de lezers van Voormijnkleintje.nl. You’re welcome!

… dat mijn kleintjes voor het eerst kennis maakten met Harry Potter door de fantastische films, maar ook door de geweldige magische minicruise.

>> Lees hier: Het jaar 2015…

Lees meer

Tijd voor een kinderhorloge

kind met horloge_1

Mijn dochter vraagt al jaren om een kinderhorloge, niet zozeer om bij de tijd te zijn, maar meer omdat mijn ekster haar oog op alles wat ook maar een beetje blinkt laat vallen. Ik snap dat wel, diamonds are a girl’s best friend! Maar ja, echt nuttig is zo’n uurwerk niet als je er niks mee kunt. En dus was de regel tot nu toe: eerst leren klokkijken, dan krijg je een kinderhorloge!

Leren klok kijken

Inmiddels kan mijn oudste dochter al aardig klokkijken. Dat leren klokkijken, daar gaat wel wat tijd in zitten. Eind groep vijf moeten kinderen helemaal kunnen klokkijken, analoog en digitaal. Ik moet je eerlijk bekennen, om digitaal te kunnen lezen, moet ik zelf ook nog regelmatig mijn hersenen laten kraken. Gemakkelijk is dat leren klokkijken dus zeker niet!

Leren klokkijken gaat eigenlijk heel geleidelijk en is een proces dat jaren duurt. Het begint bij de ontwikkeling van tijdsbesef. Bij peuters begint dat bij de seizoenen: zomer, herfst, winter, lente. Daarna komen de dagen van de week aan bod: maandag, dinsdag, woensdag, donderdag, vrijdag, zaterdag, zondag. Kleuters leren vandaag, morgen, gisteren. Vanaf groep 3 gaan kinderen de uren leren. Hele uren en halve uren. En in groep 4 komen de kwartieren en de minuten erbij.

Je ziet, leren klokkijken is een heel proces.  Lees meer