Overige | Voormijnkleintje.nl

Er is geen scenario dat zich niet heeft afgespeeld in mijn hoofd de afgelopen week. Na het bingewatch-en van de Twilight reeks waren zelfs vampiers en weerwolven niet uitgesloten van mijn doemdenk scenario’s. Ik ging van relaxt en alle vertrouwen naar gekmakende slecht nieuws-gedachtes en dat allemaal binnen een fractie van een seconde.

Vandaag was ik helemaal klaar met al het emo-gezwam in mijn hoofd. Kom maar door met het nieuws. Ik kan het aan.

Ik lees nog wat oude blogs terug. ‘Het is klaar’. Grappig, dat ik dat toen dacht. Het is klaar, niet wetende dat het eerste jaar na zo’n behandeling ook nog heel zwaar zou vallen en zo emotioneel zou zijn. Zo ‘klaar’ voelde het helemaal niet dat jaar na de behandeling. Maar na dat eerste jaar geloofde ik erin. Een jaar was hét weggebleven, de kans dat de tumor terug zou komen, werd kleiner en kleiner. En nu, ruim drie jaar verder, was het boek bijna uit, het laatste hoofdstuk in zicht.

Maar dat boek werd nog even keihard in m’n gezicht geklapt. Zou er dan toch een vervolg komen? Een boek kinderkanker 2.0? Lees meer

Columns, Jo&Co, Overige

Takkie vereeuwigd

JoEnCo

De vloer moest echt eerst worden geëgaliseerd. Hij snoof alsof hij er verstand van had en ik, DE LEEK stond er op mijn voorhoofd, knikte bevestigend. Natuurlijk waren deuken en scheurtjes in de vloer van een 60 jaar oud huurhuis niet goed als basis voor een zeil van €8 de m2. Perfectioneren die hap!

Dus stormden op die grauwe maandagochtend twee aardige manmenschen mijn huis in. Binnen een minuut lag de halve overloop al onder een glimmende laag cement. ‘Ik hoop niet dat het ergens lekt’ liet er 1 terloops vallen. Verbouwereerd griste ik de peuter uit bed, sloot de slaapkamerdeuren en vluchtte voor dat wat zo tegengesteld was aan mijn net spierwit geverfde houtwerk en muren: zwart vocht borrelend over mijn overloop. Vijf maanden schuren, gronden, afsteken, witten en drie aflaklagen per deur had het mij gekost. In de gestolen uren alias ‘middagdutje/kids naar school/papa’ momentebn. In mijn uppie had ik het voor elkaar gekregen; ik waande mij een professionele doe-het-zelver. De vloer zou de grande finale worden. Lees meer

Overige

Zijn

Marlies

Als ik dit opschrijf weten we nog niet wat er met onze Valerietje aan de hand is. Is het terug? Dat zal toch niet? Nee.. dat kan niet, de uitslag moet goed zijn.

Toch worden ook wij als vrienden ook weer even terug op onze plek gezet. Alles ging zo goed, Valerie is een geweldig vrolijk meisje. Ziet er niet ziek uit. We hebben zeker anders gezien, maar de herinnering vervaagd. Blijft aanwezig, maar vervaagd. Als vrienden zien we haar ook niet elke dag, we zien niet het hele verhaal. We horen veel, we zien veel, maar kunnen niet alles volledig begrijpen. We kunnen het ons alleen maar voorstellen en meehuilen in tijden van nood en meelachen op momenten dat het goed gaat.

Ik voel me nu gewoon zo machteloos, ik weet niet wat ik moet zeggen en wat ik moet doen. Er is geen boekje over ‘hoe om te gaan met…’. We kunnen eigenlijk niets, behalve er zijn. Lees meer

Overige, Puur Marlies

Op weg naar mijn tempel #week2

Marlies

De tweede week al weer! Ik eet gedurende 28 dagen een aantal zaken niet om met name weer meer energie te krijgen. Ik ben er van overtuigd dat voeding hierin een belangrijke rol speelt en wil mijn ervaringen hiermee met jullie delen. Als je week 1 gemist heb, kun je dat hier terug lezen.

Ik moet zeggen dat ik heerlijk eet en de boterham geen moment mis. Wel mis ik heel af en toe een bakje koffie, en een glas wijn in mijn hand zou me ook niet misstaan.

Deze week moest ik weer naar mijn werk en mijn collega’s moesten er even aan wennen dat ze thee (of heet water) voor me mochten halen in plaats van koffie. Het lastigste wat ik vond van deze week is dat ik een lunch voor mezelf mee moet nemen naar het werk. Ik neem nooit mijn lunch mee, omdat ik de broodtrommels van mijn kinderen al een hele opgave vind.

Plannen

Lees meer

Overige, Puur Marlies

Zakken chips eten en dat soort RealLifeBody shit

Marlies

Lieve Ninja,

Ik zag een stukje voorbij komen op de Facebookpagina van Voormijnkleintje.nl en ik schrok een beetje van je. Waarom haal je Fajah Lourens nou zo naar beneden?

Als ik het goed begrijp, ben jij ook lekker bezig om mensen te werven voor je RealLifeBody programma. De moeders waarvoor een killerbody nog een stapje te ver is, zijn natuurlijk jouw doelgroep.

Je hebt het over de nieuwe doelen van Fajah en ik zal je mijn visie hierover meegeven:

Fajah Lourens’ nieuwe doel is het krijgen van harde benen.

‘Ik begin om half 7 met cardio op een lege maag. Daarna eet ik de grootste maaltijd van de dag: een pannenkoek met havermout. Een keer per week heb ik een refeed dag en mag ik 1.600 calorieen, op andere dagen 1.250’

Ik denk alleen maar aan al die tieners met overgewicht die helemaal niets doen aan lichaamsbeweging. Kinderen die onzeker worden van al die rolletjes extra vet die ze hebben, maar ze volledig geaccepteerd hebben. Ondanks alle prachtige lijven die ze voorbij zie komen tijdens gym (zonder photoshop!), werken ze toch weer een zak chips naar binnen als ze thuis komen. Lees meer

Advertorial, Kinderen, Overige, Voor mama

Je inzetten voor een ander

Pauline

Het steunen van een goed doel is meestal een zeer persoonlijke aangelegenheid. Het heeft vaak te maken met je interessegebieden, met waar je hart naar uitgaat en met wat je meemaakt of hebt meegemaakt: wanneer je zelf diabetes hebt, of zo iemand kent, die dichtbij je staat, zul je je sneller inzetten voor het Diabetes Fonds dan voor het Fonds van de Nierstichting. Logisch, lijkt me.

Op zo’n manier ben ik bij het KWF terechtgekomen, en dan in het bijzonder KIKA.

De afgelopen jaren heb ik samen met mijn dochter letterlijk mijn beste beentje voorgezet en collecte gelopen voor het KWF. En ik kan je vertellen dat wanneer je langs de deuren gaat met een collectebus, je veel verschillende soorten emoties opwekt. Bij de mensen die opendoen, maar ook bij jezelf. Zo werd ik meerdere malen ‘bedankt’ voor mijn collectebus en niet in positieve zin. Er zijn mensen, die balen van collectebussen aan de deur. Dat kan. Dat mag. Zoals ik al zei, het steunen van een goed doel, is vaak heel persoonlijk.

Maar het meest bijzondere vind ik toch wel als mensen plots emotioneel worden. Zo werden wij afgelopen jaar op een goede dag bijzonder hartelijk ontvangen door een wat ouder echtpaar. Zij zaten samen gezellig in de tuin met een flesje wijn zichtbaar te genieten van een heerlijke zomeravond en van elkaar. Lees meer

Overige, Puur Marlies

Op weg naar mijn tempel #week1

Marlies

Nieuwe voornemens

Ik hou daar van, en eigenlijk wil ik gewoon meteen beginnen. Zo ben ik een paar jaar terug half december begonnen met 40 dagen suikervrij. Dat is niet echt handig, dus daar heb ik van geleerd en ben 2 januari begonnen met het boek ‘in 28 dagen van gifbelt naar tempel’.

Ik ga 28 dagen detoxen, en dat betekent dat ik afscheid ga nemen van de boterhammen met kaas. Ik ga detoxen, zoals detoxcoach Jacqueline van Lieshout dat doet. 28 dagen géén gluten, suiker, keukenzout, kleurstoffen, conserveermiddelen ed, koemelkproducten, cafeïne, vlees, alcohol, niet-volkoren rijst, aardappelen zonder schil en niet gefermenteerde sojaproducten.

Ik moet eerlijk toegeven dat ik al verschillende pogingen heb gedaan om dit voor elkaar te krijgen, maar dat het nog nooit 28 dagen gelukt is. Wel 10. We komen daarom meteen bij de vraag ‘What’s your Poison?’

Koffie
Wijn
~~Chips~~ hoorde daar eigenlijk ook nog bij, maar de drang naar chips is inmiddels verdwenen.

Wijn, ik hou van wijn. Mijn vriendinnen houden van wijn. Need I say more? Toch heb ik het voor elkaar gekregen om te minderen met wijn. Ik dronk bijna elke dag wel een glas en dat heb ik verminderd naar -alleen in het weekend of bij een bijzondere gelegenheid-. Opeens is alles een bijzondere gelegenheid natuurlijk, dus ja, ik ben trots op mezelf dat ik doordeweeks bijna nooit drink en zelfs soms een weekend oversla met wijn drinken. Gewoon, omdat het kan en een wijntje daarna weer extra speciaal is.

Koffie, oeii deze gaat moeilijk worden.

Lees hier: Welke kruidenthee helpt tegen welke kwaal?

Lees meer

Overige, Puur Marlies

Lieve Marie Kondo

Marlies

Lieve Marie Kondo,

Ik heb je boek opgeruimd gelezen en ook nog Spark Joy. Leuk. Makkelijk te lezen boeken en je schrijft vrij simpel. Maar ik ben veranderd van relaxmama naar opruimmoeder.

Bedankt!

Ja niet dus, mocht je het sarcasme niet snappen. Denk je dat ik het leuk vind dat mijn kinderen hun spullen niet opruimen? Ik weet het, ik geloof in hun intrinsieke motivatie, maar 9 van de 10 keer is hun motivatie om op te ruimen ver te zoeken.

Ik heb ontzettend veel moeite gedaan om deze chaos in huis opgeruimd te krijgen. Het liefst wil ik dat zo houden. Maar dat snap jij wel. Ik zit mijn kinderen dus achter hun vodden. Ruim je tas op, eerst je voetbalspullen even opruimen, van wie is deze rommel? Even je spullen mee naar boven nemen a.u.b! Je kent het wel? Of niet? Heb jij eigenlijk kinderen? Lees meer

Baby, Kinderen, Koken en bakken, Puur Marlies

Eten is genieten – Eetkalender

Marlies

Ligt het aan mij, of zien we in kookboekland een nieuwe hype opkomen. Kookboeken met boodschappenlijstjes om het ons nog makkelijker te maken. Ik ben helemaal voor weekmenu’s maken en één keer in de week boodschappen doen. Eén keer in de week denk ik na over wat voor lekkers ik allemaal ga eten komende week. Ik pak een heel aantal kookboeken erbij en probeer alles zo handig mogelijk te plannen. Rond 17.00 of 18.00 uur trek ik de koelkast open en vraag me oprecht af, wat eten we vandaag? Uiteraard kan ik dan alleen kiezen uit wat ik heb bedacht, maar ok.

Soms vergeet ik wat ik allemaal gepland heb, en gebruik dan spullen die ik eigenlijk nodig had bij een ander gerecht. 🙂 Sinds kort hou ik bij wat ik heb bedacht. Streep gerechten door als ik ze gemaakt heb, en weet wat ik allemaal nog kan maken. Dit allemaal doe ik in een gewone papieren agenda.

Francesca, reeds bekend van het kookboek ‘Mag ik nog een hapje’, heeft een agenda met weekmenu’s bedacht. Het idee van deze agenda is om inspiratie op te doen en er vooral mijn eigen draai aan te geven. Ik heb week 1 van haar eetkalender voorgeschoteld aan mijn gezin en niet alles viel in goede aarde. Lees meer

Overige

Waar zijn je sokken?

Pauline

Sokken verdwijnen.

Ongetwijfeld zeer herkenbaar voor iedereen die thuis over het wassen van de sokken gaat. Waar blijven die verrekte sokken? Het is een raadsel.

Je koopt ze in paren, want ze zijn niet los verkrijgbaar. Althans bij mijn weten. En toch heeft hier in huis geen enkel sokkenpaar het met elkaar volgehouden. Ze moeten elkaar niet. Er is er altijd wel eentje pleiten. Maar mijn zoon is de master in het laten verdwijnen van sokken. Hans Klok is er niets bij. Lees meer