Lieve creatieve moeders, ik heb jullie nodig!

Dat mijn kleintje fan van kleien is, werd afgelopen zomer wel weer duidelijk toen ze in de speelgoedwinkel uit werkelijk al het speelgoed dat ze kiezen kon, gewoon voor een pakket met potjes Play Doh klei koos. En ik was het er direct mee eens. Want ik weet, met dit speelgoed gaat ze ook daadwerkelijk uren zoet zijn.

Naast het uren spelen met klei, kan ze ook uren kijken naar YouTube waar de mooiste creaties van klei gemaakt worden. En dat dat haar inspireert, is te merken aan haar diepe zucht na het kijken van een inspiratiefilmpje, gevolgd door de vraag: “Mam, mag ik kleien?”

“Tuurlijk schat!”

Ik ben maar wat blij met deze filmpjes van creatieve volwassenen. Ik bak er namelijk helemaal niets van, nadat ik uitgebreid heb zitten ruiken aan de klei (ja sorry, het ruikt lekker) kom ik niet verder dan een dobbelsteen of een pannenkoek. Van mijn creativiteit kan ze dus niet afkijken.

kind op youtube

Lees meer

mamablog

De fluit, pielemans, leuter oftewel: Dé piemel

Een piemel, het blijft nog altijd een beetje een mysterieus ding. Volgens mijn zoons is het maar gek dat mama geen piemel heeft en is papa’s piemel heel groot. Ik weet niet of ik er zelf een zou willen hebben, want echt mooi vind ik ze nog steeds niet. Voor een dagje proberen lijkt het me wel leuk, maar dat is een andere discussie.

Als moeder van twee zoons heb ik piemels genoeg in dit huis. Dus langzamerhand vind ik dat ik best wel wat over piemels kan vertellen.

Lees meer

Gaan mama’s anno 2025 ook naar Mars?

Als alles voorspoedig verloopt, dan kan rond 2024 de eerste gigantische raket met honderd reizigers en flink wat lading en voedsel vertrekken naar de rode planeet Mars.

mama-op-mars

Betaalbaar (bron NOS)

“De grootste uitdaging wordt om het project betaalbaar te maken voor de vrijwilligers die naar Mars willen, zei hij in Guadalajara. “Je kunt geen zelfvoorzienende samenleving creëren als de prijs voor zo’n vlucht op 10 miljard dollar per ticket komt.”

Musk streeft naar een ticketprijs van ruwweg de kosten van een gemiddeld huis in de Verenigde Staten: zo’n 200.000 dollar.”

Jaja, héél betaalbaar. Met een beetje geluk heb ik anno 2025 mijn gigantische familie-tunneltent ingeruild voor een fijn romantisch hotelletje. Lekker samen met de man genieten van onze oude dag. Oh wacht, 2025 is al over 9 jaar… Never mind, de kinderen (tegen die tijd pubers) tuffen ongetwijfeld nog mee met pa en ma. Niet naar Mars, tenzij er een persreisje naartoe gaat, nee hoogstwaarschijnlijk knallen we de bolide nog steeds naar Frankrijk. Of doe eens gek, misschien wel naar Spanje of Italië.  Lees meer

Naar het Theater!

Al lange tijd staat het op de agenda: Naar het Theater! Zo vaak gaan we niet uit met zijn tweeën, dus alle uitjes zijn welkom. Met veel moeite heb ik gelukkig de middag vrij kunnen krijgen. Dus we kunnen op ons gemak er echt van gaan genieten.

Op de dag zelf is het even een boel geregel. De kinderen, met name de jongste, extra druk natuurlijk.

Hoewel je het van te voren aan ziet komen, komt er niets terecht van al mijn voorgenomen beloftes om vooral rustig en geduldig te blijven.

Ze voelen mijn stemming uiteraard aan. Ik probeer het te onderdrukken, maar toch voel ik me een beetje onrustig. Gespannen zelfs. Als het allemaal maar goed gaat…

Wat een gezellig uitje moet worden dreigt steeds minder gezellig te worden.  Lees meer

proefkonijn

Mijn dochter het proefkonijn

De afgelopen jaren heeft mijn dochter gediend als proefkonijn. Althans, zo voelt dat. Dat klinkt vreemd, ik leg het uit.

Drie zomers geleden kreeg ze de diagnose epilepsie en het kon behandeld worden met medicijnen. Wij waren allang blij dat het ‘maar’ epilepsie was. We mikken er een drankje in en daarmee was het probleem opgelost, we hadden grotere zorgen aan ons hoofd. Dat zij en haar epilepsie uiteindelijk onze grootste zorg werd, konden we toen niet indenken.

De flesjes Trileptal vlogen er doorheen. Bleek niet het juiste medicijn, dus gingen we over op Ethymal. Van Ethymal werd ze neerslachtig en bleek de bijwerking erger dan de kwaal. Depakine kreeg ze niet door haar strot en werd daardoor ook pertinent geweigerd. Maar hé, gelukkig er is hoop! Want er zijn nog meer medicijnen die we kunnen ‘proberen’. Laten we Lamotrigine een kans geven! Inmiddels zijn we al drie jaar af en aan bezig met het toedienen van medicijnen en niets heeft tot nu toe het gewenste resultaat, namelijk een kind dat aanvalsvrij is.  Lees meer

Mama en juffrouw. En politieman!

‘Maar ik moet nog poepen!’ Fijn, als je nog net drie minuten hebt om jassen aan te trekken, naar school te rijden om de kinderen nog net voor de bel achter de deur te schuiven.

Wat vond ik hier ook al weer leuk aan? Waarom wilde ik in vredesnaam kinderen? 

I love you copy

Heel rollenpatroonbevestigend wist ik al op jonge leeftijd dat ik kinderen wilde. Ik hoor het mijn dochters nu ook zeggen bij het invullen van de o zo fijne vriendenboekjes.
‘Wat wil je later worden? Mama en juffrouw. En politieman!’

Zou zij met mij ook zo enthousiast geweest zijn als iemand duidelijk had kunnen maken in wat voor een hel je met enige regelmaat terecht kunt komen? Dan heb ik het niet over de slapeloze nachten, de vieze luiers. Kortom de grote ondankbaarheid na het baren van het parasietje uit je buik.  Lees meer

A-la-lik-me-vessie moederadviezen

Na het baren van mijn kinderen ging mijn leven grotendeels als volgt: ik stond erbij en ik keek ernaar met de gedachte ‘what the heck gebeurde daar zojuist?’

Een ander deel was dat ik mezelf afvroeg of het me überhaupt serieus iets kon schelen en dan kwam ik tot de volgende conclusie: niet dus.

En het overgebleven deel, een klein deel, wist ik daadwerkelijk wat ik aan het doen was. Als in, volg je gevoel want dat zit altijd goed.

Het ouderschap is een rol waar je blanco ingemikt wordt. Er is geen opleiding voor, er zijn geen vaste regels voor, het enige houvast wat er geboden wordt, zijn de opvoedboeken en de artikelen in de mama-magazines. Maar aangezien die allemaal hetzelfde schrijven en de waarheid prachtig weten te verbloemen, weet je uiteindelijk nog niks!

In eerste instantie vond ik dat irritant. Ik was een soort van verloren schaap, een verloren moeder-schaap. Dat avondritueel ging bij mij helemaal niet zoals dat zo mooi in de Ouders van Nu beschreven stond. Mijn kind was een monster, een slapeloos monster! En die zindelijkheidstraining ging helemaal niet zoals in dat opvoedboek. Mijn kind poepte gewoon ongegeneerd op de grond. ‘What the heck gebeurde daar zojuist?’, poept ze daar nu gewoon klakkeloos op de grond?? Precies, dat dus.  Lees meer

Beste buren, de zomer is weer voorbij

Beste buren,

De zomer is weer voorbij. Ik parkeer de kleintjes weer op de bank voor de televisie en mochten ze het niet eens worden over wat ze kijken, dan duw ik ze één voor één een iPad in hun handen.

De rust is wedergekeerd, althans zo lijkt het. Want herrie maken we nog steeds! Maar met de ramen en deuren dicht komt het geluid toch iets doffer naar buiten. Dat scheelt weer een aantal decibel. Voor jullie dan, voor ons klinkt de rituele maagdenslachting die elke avond plaatsvindt nog helser dan de hel in dit echo-hok. 

Misschien dat ik dan toch nog af en toe een raampje open zet, of het hele kind even buiten laat afkoelen. Sorry alvast, maar weet dat het wederom om een stukje broccoli of een worteltje gaat. We doen nog steeds niet aan een daadwerkelijke maagdenslachting van Satans avondoffer, hoewel het zo nu en dan zeer aantrekkelijk klinkt.

Soms droom ik ook weleens van een kolenhok. Zo een hok waar ze vroeger altijd mee dreigden. ‘Als je niet luistert ga je in het kolenhok!’ Dat klonk altijd freaky, dus luisterde ik wel. Maar als ik er nu mee dreig, denken de kleintjes ‘waar heb je het in vredesnaam over?’ Nee tegenwoordig is de grootste straf hun iPad af te pakken en ze naar buiten te sturen.

Lees hier het eerste blog: Beste buren >> 

Whoops. Sorry!

Maar weet dat ik daar dan linia recta spijt van heb, omdat ze dan gelijk die blerkleppen weer opentrekken. En daar wachten ze niet mee tot ze buiten staan. Nee, dat begint het liefste 10 centimeter van mijn trommelvliezen af. Datzelfde geldt voor die freaking Sinterklaasliedjes waar ze nu al mee beginnen. ‘Wanneer krijgen we weer cadeautjes van Sinterklaas?’, vragen ze dan. As if! Ik doe wel een rondje rommelmarkt in mijn achtertuin.

En soms zijn er dagen dat er helemaal geen geluid tussen de kieren doorkomt. Die dagen zijn we niet thuis. Zouden jullie dan een beetje op het huis kunnen passen? Hoewel de inbrekers komen waarschijnlijk niet eens tot de achterdeur, die liggen halverwege de tuin al op hun kanis.

Nou, tot over een paar maanden!


Afbeelding buurvrouw: Shutterstock

Hoi, hoi, we gaan een schoolreisje maken!

Nadat het schoolreisje van vorig jaar volledig in de soep gelopen was, als in noodweer met code pimpelpaars, krijgen we volgende week weer een nieuwe kans!

De briefjes met de vraag ‘wie wil er tijdens het schoolreisje een groepje begeleiden’ zijn weer uitgedeeld. Voor sommige ouders klinkt de vraag meer als ‘jij hebt vorig jaar ook al behoorlijk verzaakt in de gevraagde taken op school, dus wellicht voel je je nu wel geroepen om op blote voeten over hete kolen lopen?’

Maar aangezien ik gezegend ben met een zeer bijzondere dochter die beter niet alleen op schoolreisje gestuurd kan worden, mag ik, haar moeder, weer mee!

Hoi, hoi!

Ik ben gek op kinderen, vooral mijn eigen kinderen. Maar ik heb diepe respect voor de juffen en de enkele meester die het elke dag weer zo lang uit kunnen houden met de kinderen van een ander. Ze verdienen een eersteklas ticket naar de hemel. Want hoe irritant, luidruchtig en consequent mijn eigen kinderen op mijn loedermoeder-knopje kunnen drukken, drukken kinderen van een ander altijd net even iets harder.  Lees meer

Pinterest perfect, nah

Pinterest, voor de één is het een walhalla aan inspiratie en voor de ander is het één en al confrontatie van wat had kúnnen zijn.

Voor mij is Pinterest net als die ene leuke jongen op de middelbare school. Hij was mooi en interessant maar ondertussen loog hij alles bij elkaar en liet me achter met een eenzaam en belabberd gevoel. Wat een verspilling van tijd en energie.

Om jou te behoeden voor dezelfde valkuil, zal ik je een aantal leugens van Pinterest verklappen. Gewoon zomaar, want zo ben ik. Ik vertel je graag de rauwe waarheid.

Koekjes bakken

Op een natte woensdagmiddag krijg je samen met je kleintjes het wilde idee om koekjes te gaan bakken. Je speurt het internet af naar eenvoudige recepten en uiteraard eindig je je zoektocht op Pinterest. Nutella spiraalkoekjes, bloempotkoekjes, havermout-banaan koekjes! Ware kunstwerkjes om te zien en als ik de maker moet geloven ook goddelijk om te eten.  Lees meer