Kind

daar zit hij
Kind, Columns, Voor papa

Lieve kinderen, daar zit je vader!

Lieve kleintjes,

Ik wil jullie graag aan iemand voorstellen. Ik dacht dat ik dat officieel al eens had gedaan, maar blijkbaar heeft die introductie niet zoveel indruk gemaakt, want jullie lijken deze persoon compleet te zijn vergeten. Wellicht komt hij jullie toch wat vaag bekend voor en waarschijnlijk zie je hem hier ook weleens door het huis dartelen. Of op de bank zitten.

Dat komt omdat hij hier woont, hij eet ook elke avond mee, mocht je dat nog niet zijn opgevallen. Gaat er al een belletje rinkelen? Die man die zo goed kan minecraften en elke avond even met je vecht op het grote bed. Weten jullie het weer? Nou dat, lieve kleintjes, dat is nou jullie vader.

Ik wijs jullie er even op, want ik heb zo een vaag vermoeden dat jullie niet helemaal realiseren dat hij ook dingen kan doen.

Hij valt niet op, ik weet het. Hij heeft een soort magische schutkleur, ik ben er jaloers op.  Lees meer
Kind

Een stoere moeder zijn en je zoon de ruimte geven

Er zijn er maar weinig die dit begrijpen, maar toen ik voor het eerst zwanger was, hoopte ik zo op een jongen! Natuurlijk, prioriteit nummer één was gezondheid, duh. Maar ik heb mezelf gewoon altijd meer gezien als een jongensmoeder. Ik was ervan overtuigd dat ik een stoere moeder zou zijn en een zoon de ruimte zou geven om echte jongensdingen te doen. Inmiddels ben ik moeder van beide. Maar de jongens zijn in de meerderheid. Twee jongens. Twee jongens vol kattenkwaad en altijd op zoek naar avontuur. Twee jongens die hun zusje hierin meeslepen, waardoor ik me af en toe afvraag wie er nu de échte jongen is.

Oef, die stoere moeder zijn en een zoon de ruimte geven, het blijkt toch een lastig dingetje. 

Lees meer
zeehonden spotten frankrijk
Frankrijk, Kind, Reisverslagen, Vakantie

De Baai van de Somme met kinderen

De Baai van de Somme mag zich rekenen tot één van de mooiste baaien ter wereld. Een baai waar je in de ochtend met paard en wagen over het strand kunt rijden en binnen no-time gebeurt er een bijzonder natuurlijk tafereel (eb en vloed), waardoor je in de middag de zee in plonsen kan. Baai van de Somme is werkelijk een prachtig stukje ongerepte natuur, waar je als ouder maar ook als kind in de vakantie van genieten kan. Of je nou op zoek bent naar een leuke camping in deze streek, of een mooi vakantiehuis, het is er allemaal te vinden. Afgelopen zomer zijn we daar geweest en hebben we zelf dit mooie stukje Frankrijk kunnen ontdekken. En dit zijn de leukste bezienswaardigheden, activiteiten en accommodaties (campings en vakantiehuizen) van de Baai van de Somme (Baie de Somme) met kinderen.

Zeehondjes spotten

De baai van de Somme is zo bijzonder omdat er een kolonie zeehonden leeft. Deze kun je spotten tijdens een speciaal uitgezette wandelroute over de baai, maar een aanrader is om dit met een paard (en wagen) te doen, heel gaaf! Wat kinderen ook leuk vinden is de zeehonden vanaf het water (met een boot) te spotten.  Lees meer
Kind, Columns

Ik wil geen vrienden met je zijn

Ik krijg regelmatig vriendschapsverzoekjes op Facebook of volgverzoekjes op Insta. Soms zijn het mensen waarvan ik denk, ‘wie ben jij dan, waar moet ik jou van kennen?’. Soms zijn het oude bekenden, waarvan ik denk, ‘ooohhh, ik was je helemaal vergeten, maar hoi leuk dat je ook nog leeft’. En soms zijn het mensen waarvan ik denk, ‘hoezo vrienden?’. Dat zijn namelijk de vrienden van mijn kinderen.

Vrienden van mijn kinderen dus. 7-8-9 jarige kinderen. Wat doe je in hemelsnaam op social media?? Zo, dat is eruit.

Ik begrijp heel goed dat je kinderen moet leren om te gaan met internet, de sociale media en alles wat bij deze (voor mij) nieuwe technologie komt kijken, maar mag ik het alsjeblieft eerst zelf even uitzoeken? Ik begrijp ook heel goed dat je als ouder een vinger in de pap wil hebben, betreffende Instagram, Facebook en dat soort ongein. Dat je controle wil hebben, waar mogelijk en dat je daarom vrienden wordt met je eigen kinderen. Als het tieners zijn. Want serieus, 7-8-9 jarige kinderen hebben toch nog helemaal niks te zoeken op social media?  Lees meer
Kind, Lijstjes

Adviezen voor mijn tienermeisje

Tienermeisjes zijn geen gemakkelijke meisjes. Ze worden zo snel groot en je zou zo graag al je adviezen in ze willen proppen, maar ze volgen ook hun eigen ideeën. Dat wordt mij in ieder geval met de dag duidelijker. Wat ‘moeder’ zegt, gaat oor in, oor uit.

Daarom schrijf ik ze maar op, zodat ik het op de wc deur kan plakken of boven haar bed kan hangen.

1. Lach!

Lach hard, lach veel, heb de slappe lach, lach ongegeneerd, lach ook als jij de enige bent die er om lachen kan. Belangrijker, lach om jezelf! Vind jezelf leuk genoeg om over te lachen. Maak andere aan het lachen, wees de grappenmaker, maar vooral; wees jezelf.  Lees meer

leuke spelletjes
Kind, Lijstjes, Spelletjes

Redenen om géén kinderspelletjes te spelen

Spelletjesdag. Mijn dochter had in de vakantie het geweldige idee om een spelletjesdag te houden. Als kind was ik gek op spelletjes spelen. Monopoly, Levensweg, desnoods Mens erger je Niet, ik deed mee! Gaandeweg ben ik mijn enthousiasme voor het spelen van spelletjes verloren. Ik weet niet waar het door komt, misschien ben ik er té volwassen voor geworden. Hahaha – hahaha. Dus.

Maar goed, spelletjesdag dus. “Ja mama en dan moet je dus niet de hele tijd op je telefoon gaan kijken!” Hallo spiegel! “Dat beloof ik, maar eerst een bakkie koffie.” In de hoop dat ze het hele spelletjesdaggebeuren vergeet.

Maar nee, de stapel spelletjes stonden klaar en er was geen ontkomen meer aan. Spelletjesdag werd een feit.

En al snel kwam ik erachter waarom ik mijn enthousiasme voor het spelen van spelletjes verloren was…  Lees meer
Columns, Kind

Het geven van ADHD medicijnen

Daar stond ik dan. Radeloos met een potje pillen in mijn handen. Ik had de strijd opgegeven, maar nu begon ik weer aan een nieuw gevecht. “Het is goed”, zei ik overtuigend. “Dit is goed, hier zul je je beter door voelen.” Maar van binnen schreeuwde ik, hoe kun je dit doen!?

Dit was de dag dat we begonnen aan de medicijnen. De medicijnen die mijn wilde, levendige, onbeheerde en luidruchtige zoon moesten helpen, rust in zijn hoofd moesten geven. Ik heb gevochten tegen de medicijnen. Mezelf moe gestreden met een natuurlijke aanpak. Minder suiker, minder kleurstof, een speciaal dieet, attributen waarmee hij zijn energie kwijt kon, ik heb hem laten gaan op momenten dat hij moest razen. Het mocht niet baten, het was niet genoeg.  Lees meer

verlegen kind
Baby, Columns, Kind

Het verlegen kind

Mijn dochter stond altijd bekend als het verlegen meisje. Maar zodra ze bij iemand vertrouwd was, dan was er niks verlegen meer aan dat meisje. Dan giechelde, kletste, knuffelde en was ze open en volledig zichzelf bij diegene. Ik had daar op zich nooit zo een problemen mee, zo had ze bijvoorbeeld nooit een ‘grote mond’ tegen een wildvreemde en ging ze ook niet zomaar met iedereen mee. Sterker nog, ze week niet van mijn zijde.

Maar in sommige situaties was het wel eens lastig. Niet zo zeer voor mijzelf, maar wel voor mijn dochter. De sociale normen en waarden waren voor haar namelijk niet zo vanzelfsprekend. Zij vond het moeilijk om ‘dank je wel’ tegen de slager te zeggen wanneer ze een plakje worst aangereikt kreeg. En zij vond het lastig om die ene mevrouw op een verjaardag een handje te geven. Er zijn namelijk altijd mensen die het nodig vinden om zo een verlegen kind te kwellen door deze sociale normen en waarden af te dwingen. 

Lees meer
Columns, Kind

Veroordeel ze niet, het zijn ‘maar’ jongens

Ik ben een jongensmoeder en ik voel ze branden. De ogen. De ogen vol afschuw maar ook vol met nieuwsgierigheid. Een ramptoerist. Eigenlijk willen de ogen wegkijken, maar er gebeurt teveel. Teveel om te zien, teveel om over te verbazen. En wederom, te nieuwsgierig.

Wat verschrikkelijk moet dat zijn. Moeder van alleen maar jongens. Een jongensmoeder.

Het zal je misschien verbazen, maar ik ben net als alle andere moeders. Alleen heb ik heel veel staande plassers in mijn huis. Vier om precies te zijn, vader meegerekend.

Vier jongens, lieverds, bengels, knapperds, drie kleintjes, één grote, mijn mannen.  Lees meer
Baby, Columns, Kind

De schreeuwlelijk wordt opgevoed

Met vier kinderen gebeurt het niet vaak dat ik met één kind naar het winkelcentrum ga. Maar van de week kwam het zomaar voor het eerst voor dat de oudste drie een speeldate hadden en ik dus een middag alleen met mijn jongste, kind nummer vier, opgezadeld zat.

Ik had natuurlijk kunnen genieten (als in Netflixen) van mijn ‘vrije’ middag, want ja zo voelt dat voor mij met één kind om mij heen. Maar nee, ik koos ervoor om met hem naar het winkelcentrum te gaan. Ik bedoel, op stap met één kind, hoe relaxt is dat!? Dat Netflixen kan ik ook wel met vier kinderen dartelend om mij heen.

En dus liep ik met mijn jongste door het winkelcentrum, we kochten wat knutselspulletjes en wat lekkers om te snoepen. We hadden het fijn samen. Maar dat fijne moment werd plotseling onderbroken door een luidkeels geschreeuw dat door het winkelcentrum galmde. In de verte was een peuter het duidelijk ergens niet mee eens. Het kind stond te huilen, te schoppen en te krijsen naast zijn wanhopige moeder.

Ik had medelijden met beide, maar het meest met de moeder. Ik voelde me ook een klein beetje schuldig door het feit dat deze krijsscène mij een goed gevoel gaf. Het was namelijk een keer niet mijn kind dat daar stond te blèren. Ik hoefde er niets mee. Wat een zaligheid.  Lees meer