Een middagje naar het strand met de kinders: dat klinkt heerlijk met deze zomerse temperaturen. Dus toen mijn vriendin appte of we vanuit school direct door zouden gaan, hoefde ik niet lang na te denken. Ja, leuk! Ook de jongens hadden hier wel zin in. De jongste zelfs zo veel dat hij niet meer kon slapen ’s middags, dus om half drie fietsten we als one big happy family richting Ter Heijde. Wel een grote jongensfamilie trouwens, met drie knullen van mijn vriendin en de drie van mij. Lees meer
In deze periode zijn veel mensen hun vakantie aan het boeken voor de zomer of gaan in deze tijd lekker een weekje of weekend weg. Ik ben ook dol op vakantie. Ik ga het liefst zo vaak mogelijk weg en droom van warme oorden. Er is alleen een ding of eigenlijk twee dingen die ik vreselijk vind aan de vakantie. En dat is de hel heen en terug in de auto.
Dan vraag ik me altijd af, als we massaal in de file staan richting de vakantie bestemming of wij daar nu echt alleen last van hebben? Of dat de rest van alle gezinnen ook op dat moment door een hel gaan. Ik weet wel van vroeger dat het ook geen doorslaand succes was. En toen hadden we niet eens airco, navigatie en dvd! Als het heet was, werden er handdoeken voor de ramen gespannen en we zongen liedjes. Toch kan ik me niet herinneren dat het zo erg was als nu! Lees meer
Vol frisse tegenzin begon ik aan het traject dat ‘puberhol uitmesten’ heette. Het was meivakantie en de puber was van huis. Nooit had ik kunnen vermoeden dat mijn blonde, bruin ogende jongetje uit de categorie ‘schattig’ zou veranderen in een slungelige hormonen bom dat zich de hele dag opsloot op zijn zolderkamer met huiswerk, spelcomputer en telefoon. De zorgvuldig ingerichte etage veranderende langzaam in een muffige, donkere ruimte waar daglicht slechts summier door de kieren van het dakraam scheen en licht wierp op de stapels boeken, kladblaadjes, chocolade letters van drie jaar terug en verder, incomplete ‘superdieren’ ‘voetbal’ plaatjes en ander aanverwante supermarkt albums en verdere restanten ondefinieerbare verzameldrift. Lees meer
“Schoenen uit!” “Kapstok!” “Handen wassen! “Kijk, handig joh! De wc heeft een knop en daar kun je op drukken en dan spoelt je drol door.” Of gewoon: “Doortrekken!” Ik voel me soms net een commandant.
Het is niet onaardig bedoeld. “Zeg het met 1 woord”, heb ik weleens gelezen! Zeker bij jongens! Die zijn niet zo verbaal ingesteld. Zo’n heel verhaal over doortrekken komt echt niet aan. Al komt het zo wie zo niet aan, want elke dag zeg ik hetzelfde. En als ik het niet doe, dan gebeurt er niks. Gooien ze de jas neer, maken ze het bed niet op, ligt de drol in de wc, gooien ze de papiertjes van het snoepje op de bank en zitten ze met vieze handen aan tafel. Lees meer
Ik word wakker, pak zoals gewoonlijk mijn telefoon. De eerste keer om mijn snoozeknop in te drukken. De tweede keer om mijn Facebook te openen. Ik zie een peutertje met het meest lieve lachje, de schattigste tandjes en ondeugende oogjes. ‘5 jaar geleden’, staat erboven. Ik draai me om en zie daar een lang lijf naast me liggen. Een mond vol met tanden die te groot zijn voor haar kaken. En ogen die niet open willen, want ze wil uitslapen! Maar ze is jarig, moet ze niet naast mijn bed staan springen, vragend om haar cadeautje?
Vijf jaar geleden alweer! Een vleug van onbestemde gevoelens golft door me heen. Bedankt Facebook, voor deze herinnering. Bedankt dat je me weer eens laat voelen hoe snel de jaren gaan. Hoe graag ik dit wilde, hoe vaak ik de tijd vooruit keek, maar vergat te kijken naar het moment. Lees meer
Ik ben er! Ik ben erin beland. Mijn kinderen vragen steeds vaker of die of die mag blijven logeren. En ik snap het, ik vond het vroeger altijd fantastisch als er een vriendinnetje logeren kwam. Of wanneer ik bij een vriendinnetje slapen mocht. Filmpje kijken en kletsen tot diep in de nacht. En ik kan me geen boze ouders, die vonden dat we echt moesten gaan slapen, herinneren.
Ik snap dus echt wel dat mijn kinderen er om vragen, dat ze het leuk vinden dat er een logeetje komt. Lees meer
Een groot deel van mijn volwassen bestaan ben ik moeder. En na drie kinderen is het me langzaam maar zeker duidelijk geworden. Deze kinderen kosten me kapitalen! En niet zozeer omdat hun wensenlijstje zo groot is, maar omdat ze werkelijk alles slopen wat ze aanraken met die kleverige, vettige en vooral onhandige vingers. Het doet er niet toe hoeveel waarschuwingen, hoeveel uitleg, of hoe vaak ze een geflipte moeder meemaken. Er gaat gaandeweg altijd wel iets kapot.
Voor zover ik al materialistisch was, is er van dat materialisme weinig over. Ik heb inmiddels geleerd me niet te hechten aan spullen. En ook niet aan mijn bankrekening.
Lees meer
Ik ben gek op mijn knullen. Ik ben inmiddels niet anders meer gewend. Al was ik vroeger zelf wel echt een meisje, meisje. Ik speelde met de barby’s en poppen. En ik hou ook echt van allerlei vrouwen dingen: high tea, rosé, shoppen, zingen, bloemen. Soms kijk ik rond en dan denk ik: “Ja, ja een huis vol met testosteron, wat moet ik er nu mee?”
Jongens zijn gewoon anders. Soms maak ik me zorgen over dat ze hardhandig zijn naar elkaar toe. Mijn man zegt dan altijd: “Wij waren vroeger veel erger”. Hij is namelijk expert op dat gebied, want hij komt ook uit een gezin met drie jongens. Mijn schoonmoeder zei altijd: “Met een kinderfeestje zette ik altijd een verkleedkist neer en verder gingen ze de hele middag vechten.” Dat kun je ook het beste doen. Wedstrijdjes met feestjes moet je vooral zien te voorkomen. Want die jongens willen allemaal winnen. Maar het allerbelangrijkste is: “Je moet je vooral niet te druk maken”. Lees meer
Alsof de vrijheid, de tropische sferen ons in een soort van overmoedige stemming brachten, namen we tijdens iedere vakantie grote besluiten. Na onze eerste vakantie werd het samenwonen. Na de tweede kochten we een huis en hopsa, na een heerlijk weekje Turkije gingen we voor een kind.
Na de tweede cyclus was het gelijk raak. En na negen maanden plus negen dagen kregen we ons eerste goed gelukt exemplaar. Een kind doet de was! Dachten we… Lees meer
Je houdt van je kinderen en je gaat voor ze door het vuur. Liefde, daar draait het om toch? Fout gedacht! Want als je dacht dat je kleutermeisje kattig en onredelijk was, dan heb je nog nooit een discussie gevoerd met een tienermeisje. De geestelijke gesteldheid van een tienermeisje zit zo complex en ingewikkeld in elkaar, dat houd je niet voor mogelijk.
Het heeft niks met je opvoeding te maken, je deed het prima tot nu toe. Je tienerdochter kan er ook niks aan doen, het is de turbulente en onduidelijke wereld waarin ze nu leeft. Maar beste vader van een tienerdochter, nu is het wel de tijd voor jou om te beseffen welke rol je speelt. Lees meer