En bedankt…

Kinderen: “Ze zijn zo lekker eerlijk en complimenteus”. Vooral die van mij.

Wil ik even naast ze in bed liggen om nog even te kletsen voor het slapen gaan: “Past dat wel? Je bent veel te dik”. Wanneer ik in mijn sportkleding naar beneden kom, om na het naar school brengen, te gaan te sporten: “Mama, waarom ga je in je pyjama naar school?” Of ze vinden dat ik een te dikke kont heb, een rare broek of gekke schoenen aan heb. Zo kan ik wel even doorgaan. Ik heb inmiddels een olifantenhuid en ik denk dan maar: “Misschien hebben ze ook wel gelijk”.  Lees meer

5 manieren om je kind te laten stoppen met janken

Wanneer je vroeger als kind onnodig aan het janken was, kreeg je een draai om je oor. Tegenwoordig gaat het opvoeden anders. We hebben heel veel begrip voor het kind en willen graag de achtergrond van het gejank weten. Waar komt dat gevoel vandaan? Waarom reageert mijn kind zo? Heb ik iets fout gedaan? Maar puntje bij paaltje, janken kinderen nog steeds. Nu kan ik naast die draai om de oren, heel veel manieren bedenken om een kind te laten stoppen met janken. Creatief met duct-tape. Maar dit zijn niet de manieren die we vandaag de dag graag toepassen in het opvoeden. Want je weet wel, kinderen hebben ook gevoelens en zo. 

Ha gevoelens!

Aangezien ze dus ook gevoelens hebben, kun je daar mooi op inspelen. Schuldgevoel bijvoorbeeld. “Lief oogappeltje van me, je gejank doet mij heel veel verdriet. Ik kan het niet aanzien hoe teleurgesteld je bent, dat doet me echt pijn”. Ja wrijf het maar even in het zieltje, wellicht wordt het gekrijs al wat minder.

Negeren dat kind

Niet? Heb je zo’n emo-exemplaar dat alleen maar harder gaat janken van het schuldgevoel. Dan is negeren wellicht een optie. Ouders doen het al generaties lang. Gewoon lekker negeren totdat hij het opgeeft, omdat hij denkt dat zijn gevoel voor niemand enigszins interessant is.

Controle over jezelf

Echter vergt dat negeren van het gejank heel veel energie bij jezelf. Je moet hiervoor dus wel in goede conditie en zonder slaapgebrek zijn. Controle over jezelf is hierin heel belangrijk, anders zitten er straks twee figuren keihard te janken. En dat was niet het doel.

Controle over jezelf is lastig, maar tel tot tien (honderd). Loop weg. Doe oordoppen in. Drink wijn.

Omkoping werkt prima

Dit kun je op twee manieren uitvoeren. Je kunt je kind daadwerkelijk omkopen. Als je nu stopt met janken, krijg je een ijsje. Of een euro. Of een paard. Of whatever je ervoor over hebt.

Deze manier is alleen maar gunstig op korte termijn. Want voor je het weet ben je je kind overal voor aan het betalen. ‘Als ik dat doe, wat krijg ik er dan voor?’

Een betere oplossing is, je gaat voor de harde manier. Omkoping wordt bedreiging. Als je nu niet stopt met janken, haal ik een euro uit je spaarpot. Of je mag een dag niet op je iPad. Maar pas op met dit laatste dreigement, daar heb je uiteindelijk vooral jezelf mee.

Een vaste jankplek

We leven dus in een tijd waar gevoelens geuit mogen worden. Maar gewoon liever niet naast mijn oor. Geef je kind een vaste plek waar hij janken kan. Het is dan wel handig om een plek uit te zoeken waar er ook een deur dicht kan. En het liefst ook nog geluiddicht. Het janken is dan wel niet gestopt, maar je hoeft het in ieder geval niet meer aan te horen.

Let’s talk about seks…

Shit, kunnen we dit hoofdstuk niet overslaan? Hoe ga je dit nu weer aan je kinderen vertellen? Seksuele voorlichting, zo’n seksloos woord. Dan zie ik zo’n grijze juffrouw in spencer voor me met daaronder broekrok, die voorlichting gaat geven in de klas. Op een manier dat je daarna nooit meer van je leven seks wilt. Omdat je dan altijd aan de juffrouw met broekrok moet denken.
Dit zijn van die momenten dat je jezelf een beetje opgelaten voelt naar je kinderen toe. Dat de zweetplekken onder je oksels staan en je wangen rood kleuren.
“Als jullie het gaan doen, willen jullie ons dan wakker maken, zodat we kunnen kijken?”, vroeg de dochter van mijn tante. Grappig natuurlijk, maar je moet het wel een keer vertellen? Maar wanneer en hoe?  Lees meer

Wees eens lief voor elkaar!

“Wees toch een keer lief voor elkaar!”, tetter ik als mijn bloedjes elkaar het licht in de ogen weer eens niet gunnen. “Jullie zijn familie, van je broer of zus moet je het hebben!”, tetter ik door terwijl de middelste de oudste een stomp op haar schouder geeft. Mijn kinderen zitten in zo’n fase. Zo’n fase waarin ze het even niet met elkaar kunnen vinden. Zacht uitgedrukt.

En het voelt alsof het door mijn vingers glipt. Er was een tijd dat ze dikke maatjes waren. Maar nu? Dit is niet waarom ze een broertje of zusje hebben. Zo heb ik ze niet opgevoed.  Lees meer

De bevalling

Gelijk met de deur in huis! Nee hoor, ik ga jullie echt niet lastig vallen met bloederige bevallingsverhalen van mezelf. Als ik ergens niet goed tegen kan, zijn het mensen die in geur en kleur gaan vertellen hoe ze hun kind eruit hebben geperst. Dat interesseert me werkelijk geen ene bal. Ik ben nogal visueel ingesteld en dat plaatje hoef ik echt niet op mijn netvlies te zien.  Lees meer

Boeren, scheten en piemels

“Wat wil je doen dit weekend?” Vroeg ik aan mijn jongste. “Boeren!” En hij liet vervolgens een keiharde boer. Dit is de afgelopen tijd zijn favoriete bezigheid. En misschien gaan jullie nu heel anders over me denken. Dat hij dat misschien van mij heeft. Maar nee, ik vind het echt vies en ik kan het niet eens met het volume wat hij inmiddels heeft ontwikkeld. Overal laat hij er een. Kijkt er vervolgens heel trots bij en gaat er daarna keihard om lachen. Ik doe maar alsof ik het niet hoor en zie. Niet te veel aandacht aan geven, denk ik dan. Maar publiek heeft hij. Zijn broers vinden het namelijk wel heel grappig.  Lees meer

Vertrouw je mij dan?

Het gebeurde net na terugkomst van vakantie. De aanslag op de Ramblas in Barcelona zat vers in mijn geheugen en het vertrouwen in de medemens was weer even ver te zoeken. Wat is er toch mis met de wereld? Waarom zit iedereen zo in zijn eigen coconnetje? Hou toch een beetje van elkaar!  Lees meer

Waarom ren jij harder?

jongensmoeder

Nee mama…

“Nee mama, ik vraag papa wel even of hij mijn autootje kan repareren”

“Nee mama, papa moet mij over raketten en astronauten vertellen”

“Nee mama, ik wil met papa klussen”

“Nee mama, ik kan veel harder rennen want ik ben een jongetje”  Lees meer