Columns

Columns, Kind, Wat je niet wist

Ze zijn maar één keer klein

klein kleuter

Ik word wakker, pak zoals gewoonlijk mijn telefoon. De eerste keer om mijn snoozeknop in te drukken. De tweede keer om mijn Facebook te openen. Ik zie een peutertje met het meest lieve lachje, de schattigste tandjes en ondeugende oogjes. ‘5 jaar geleden’, staat erboven. Ik draai me om en zie daar een lang lijf naast me liggen. Een mond vol met tanden die te groot zijn voor haar kaken. En ogen die niet open willen, want ze wil uitslapen! Maar ze is jarig, moet ze niet naast mijn bed staan springen, vragend om haar cadeautje?

Vijf jaar geleden alweer! Een vleug van onbestemde gevoelens golft door me heen. Bedankt Facebook, voor deze herinnering. Bedankt dat je me weer eens laat voelen hoe snel de jaren gaan. Hoe graag ik dit wilde, hoe vaak ik de tijd vooruit keek, maar vergat te kijken naar het moment.  Lees meer
Columns, Kind

Logeerpartijtjes… Neeeeh

Ik ben er! Ik ben erin beland. Mijn kinderen vragen steeds vaker of die of die mag blijven logeren. En ik snap het, ik vond het vroeger altijd fantastisch als er een vriendinnetje logeren kwam. Of wanneer ik bij een vriendinnetje slapen mocht. Filmpje kijken en kletsen tot diep in de nacht. En ik kan me geen boze ouders, die vonden dat we echt moesten gaan slapen, herinneren.

Ik snap dus echt wel dat mijn kinderen er om vragen, dat ze het leuk vinden dat er een logeetje komt.  Lees meer
Columns, Kind, Voor mama

Tjonge, jonge, jongens

Ik ben gek op mijn knullen. Ik ben inmiddels niet anders meer gewend. Al was ik vroeger zelf wel echt een meisje, meisje. Ik speelde met de barby’s en poppen. En ik hou ook echt van allerlei vrouwen dingen: high tea, rosé, shoppen, zingen, bloemen. Soms kijk ik rond en dan denk ik: “Ja, ja een huis vol met testosteron, wat moet ik er nu mee?”

Jongens zijn gewoon anders. Soms maak ik me zorgen over dat ze hardhandig zijn naar elkaar toe. Mijn man zegt dan altijd: “Wij waren vroeger veel erger”. Hij is namelijk expert op dat gebied, want hij komt ook uit een gezin met drie jongens. Mijn schoonmoeder zei altijd: “Met een kinderfeestje zette ik altijd een verkleedkist neer en verder gingen ze de hele middag vechten.” Dat kun je ook het beste doen. Wedstrijdjes met feestjes moet je vooral zien te voorkomen. Want die jongens willen allemaal winnen. Maar het allerbelangrijkste is: “Je moet je vooral niet te druk maken”.  Lees meer
Baby, Columns, Kinderen

Niet goed gelukt

Alsof de vrijheid, de tropische sferen ons in een soort van overmoedige stemming brachten, namen we tijdens iedere vakantie grote besluiten. Na onze eerste vakantie werd het samenwonen. Na de tweede kochten we een huis en hopsa, na een heerlijk weekje Turkije gingen we voor een kind.
Na de tweede cyclus was het gelijk raak. En na negen maanden plus negen dagen kregen we ons eerste goed gelukt exemplaar. Een kind doet de was! Dachten we…  Lees meer
Columns, Voor papa

Beste vader van een tienerdochter

Je houdt van je kinderen en je gaat voor ze door het vuur. Liefde, daar draait het om toch? Fout gedacht! Want als je dacht dat je kleutermeisje kattig en onredelijk was, dan heb je nog nooit een discussie gevoerd met een tienermeisje. De geestelijke gesteldheid van een tienermeisje zit zo complex en ingewikkeld in elkaar, dat houd je niet voor mogelijk.

Het heeft niks met je opvoeding te maken, je deed het prima tot nu toe. Je tienerdochter kan er ook niks aan doen, het is de turbulente en onduidelijke wereld waarin ze nu leeft. Maar beste vader van een tienerdochter, nu is het wel de tijd voor jou om te beseffen welke rol je speelt.  Lees meer
Kind, Baby, Columns

Naakt moet kunnen! Of toch niet?

Opvoeden doet iedereen op zijn eigen manier. En dat is prima, dat mag gewoon! Maar door die vrijheid van opvoeden, zoals jij denkt hoe het moet, komen er wel verschillende ideeën over de opvoeding. Populaire onderwerpen als borstvoeding versus flesvoeding en vaccineren passeren dikwijls de revue en sommige ouders steken hun mening niet onder stoelen of banken. Maar het onderwerp ‘met z’n allen naakt’ komt niet zo vaak voorbij.

Vandaag wel. Want ben jij een ouder die in het bijzijn van de kinderen alles laat bungelen en zich poedelnaakt helemaal comfortabel en vrij voelt? Of heb jij meer zoiets van, mijn kinderen hoeven deze wanhoop niet te aanschouwen?

Er is geen goed of fout. Niemand heeft daar regels voor opgesteld, laat staan een handleiding. Toen ik zelf nog geen moeder was, kwam mijn nichtje logeren. Ze was nog geen twee en had een douchebeurt nodig. Mijn nichtje wilde graag dat ik met haar meeging, maar toen stond ik voor een dilemma. 

Lees meer
Kind, Columns

Mag ik mijn jas uit?

“Mag ik mijn jas uit?”, vraagt een meisje tijdens de overblijf. “Nou laat je jas nog maar even aan, het windje is nog wel fris hoor”, antwoord ik haar. Ze is het er duidelijk niet mee eens, want in de twintig minuten dat we buiten zijn loopt ze continu dreinend achter mij aan. Jammerend “ik wil mijn jas uuuuuiiiitttt, ik heb het zooooo waaaarm”.

Eigenlijk wil ik het negeren, ik wil die keuze helemaal niet maken. Ik heb al genoeg discussies met mijn eigen kinderen over kleding. Waarom denken kinderen dat ze bij het zien van één zonnestraal gelijk in hun bikini kunnen rondlopen? Doe niet zo moeilijk, hou je jas gewoon aan!

Of ben ik degene die moeilijk doet?  Lees meer
Voor mama, Columns, Kind

Hoe het slappe ouderschap een sterk staaltje vakwerk wordt

In mijn carrière als moeder heb ik vele dingen niet helemaal goed gedaan. Zeurende kinderen, ruzies onderling, gehuil en gejammer, het werd me weleens teveel en het slappe ouderschap nam vaak de overhand. De ‘moeder van het jaar’ award kon ik dikwijls wel vergeten. Ach, lekker belangrijk.

Ik doe mijn best en wanneer ik alle truken uit de trukendoos getrokken heb, alle opvoedadviezen geprobeerd, dan rest mij enkel en alleen nog het slappe ouderschap.

En weet je, het werkt. Op korte termijn, en ik kwam er vandaag achter, ook op lange termijn. Mijn kinderen zijn mijn product en het is een sterk staaltje vakwerk geworden, al zeg ik het zelf.  Lees meer
Columns, Voor mama, Voor papa

Hoe om te gaan met je ‘zieke’ man

De meeste van ons zijn getrouwd met een geweldige, lieve, zorgzame en in sommige gevallen ook een geweldig uitziende man. Althans, dat was de bedoeling. Het zou kunnen dat er gaandeweg het één en ander misging, maar laten we uitgaan van het positieve. Hij is een fijne partner, een geweldige minnaar en de meest liefdevolle vader. Mannen zijn geweldig!

Totdat ze een griepje krijgen. Dan worden het de meest dramatische, jankende, harige kinderen die er zijn. Ho ho, oké, niet jouw man. Jouw man is uitgesloten van dit clichématige beeld. Maar mijn man past precies in dit geijkte plaatje. Ik heb dit namelijk recent meegemaakt. Een man die ligt te kreunen in zijn bed, huilend om zijn moeder omdat hij denkt dit niet te overleven. Het is aandoenlijk, het is vermoeiend, het is lachwekkend.  Lees meer
Columns, Kind, Voor mama

Ik schreeuwde weer eens

De laatste tijd laat ik weer iets te vaak aan mijn kinderen zien dat ‘ik ook maar een mens ben’. Je weet wel, zo een mens dat ongegeneerd overkookt. En dat wil ik niet, het geeft namelijk zo een onnodig rommeltje. Maar ja, als het vuur te hoog staat en niemand draait het terug, dan is er af en toe gewoon geen ontkomen aan.

Naderhand komen de schuldgevoelens, want voordat ik kinderen kreeg had ik het opvoeden niet zo bedacht. Ik ben een moeder die te vertrouwen is en altijd achter haar kinderen blijft staan. Ik ben geen moeder waarvan de kinderen zich goed gedragen alleen maar om te voorkomen dat mama niet boos wordt.  Lees meer