‘Ruim je kamer op!’, roep ik regelmatig naar mijn kinderen. Maar veel respons ontvang ik niet op dit eenzijdige gesprek. Mijn kinderen zijn niet zo goed in het opruimen van hun kamer en het lijkt ze ook helemaal niet te schelen dat het een bende is. Maar wanneer ik hun kamer binnentreed, zie ik chaos. Chaos, maar ook een kamer waar heel veel beleefd wordt. Lees meer
Heel veel peuter en kleuter ouders (meestal van een klein ventje) zullen dit herkennen. Opeens vliegen de harde brul kreten om je oren. De T-Rex klinkt je maar al te bekend. En heb je nu werkelijk de kennis dat stegosaurusssen op 4 poten lopende dinosaurussen waren en hypsilophodonten planteneters op 2 poten? Opeens heeft je kind de neiging om al zijn interesse te vestigen op één bepaald onderwerp. Dit is vaak iets met wielen en wordt op de voet gevolgd door dinosaurussen. Je kind zit in de dinofase. En hemel laat het een fase zijn, want écht alles wat maar met dino’s te maken heeft, moet hij weten of erger nog, hebben! En wanneer je voor de zoveelste keer je benen breekt over een rondslingerende speelgoed dino, ben je er helemaal klaar mee! Eruit met die uitgestorven krengen!
Lees meer
Ik ben gezegend met goede slapers. Althans, dat was ik. Want tot voor kort sliepen al mijn kinderen netjes in hun eigen bed. Ik hoefde ze alleen maar neer te leggen en ze gingen slapen. Dat is maar goed ook, ik heb zelf namelijk mijn rust hard nodig en ik kan mijn bed echt niet met kinderen delen. Ik heb daar behoorlijk wat jaloerse opmerkingen van andere moeders over gehad. En ik snap het wel, het is natuurlijk heel frustrerend dat mijn kinderen zo goed gingen slapen. Maar sinds kort kruipt onze kleuter steeds midden in de nacht in ons bed. Lees meer
Met je fantasie die de dingen alleen maar mooier maken? Met je open blik op alles wat komen gaat?
Kun je altijd zo blijven?
Te geloven dat alles mogelijk is?
Zonder oordeel.
Kun je voor altijd zo blijven?
Openstaand voor alles en iedereen. Nieuwsgierig. Leergierig. Levenslustig.
Kan ik je voor altijd zo houden?
Met een puur en zuiver hart zonder scheurtjes door toedoen van anderen.
‘Mam, ik wil de wereld zien!’ Deze woorden komen regelmatig uit het mondje van mijn oudste dochter. Londen staat hoog op het lijstje van mijn oudste dochter. Als ik haar vraag waarom ze graag naar Londen zou willen, heeft ze daar niet echt antwoord op. Maar toch snap ik haar wens. Soms weet je gewoon niet waarom een bestemming je aantrekt en kun je de reden pas geven wanneer je er geweest bent. Ik snap haar dus helemaal wanneer ze dit zegt en ik wil in deze haar ook graag tegemoetkomen. We zijn ook al aardig op weg moet ik zeggen. Maar toch gaat reizen met kinderen (en een hond) toch niet altijd zo eenvoudig als ik zou willen. Lees meer
Een baby met een speen in zijn mond, de hele dag? Een tweejarig kind dat nee zegt tegen eten? Een driejarig kind dat niet in haar eigen bed slaapt? Ik weet nog goed dat de kinderloze ik zo vaak dacht ‘het is een kwestie van opvoeden’. Oh oh, wat had ik veel oordelen over ouders waarbij het allemaal niet op rolletjes liep. Maar geloof me, dat verwaande mens is karma inmiddels meerdere keren tegen gekomen. Want als het op mijn opvoeden aankomt, is karma overal.
Lees meer
Toen mijn oudste zoon 5 jaar was, hebben mijn man en ik hem de waarheid verteld over Sinterklaas. Nu kun je denken waarom we dit verhaaltje zo jong al verpest hebben, maar het zit anders. Mijn zoon bleef maar vragen stellen over de Pieten, over Sinterklaas en over hoe die cadeautjes nou in de schoen terecht kwamen. Op een gegeven moment kon hij er niet meer van slapen en draaide hij letterlijk door. Op dat punt besloten wij hem te vertellen dat Sinterklaas een verklede man is, die speelt dat hij Sinterklaas is. Lees meer
Tot voor kort had ik geen idee wat een VSCO meisje (speek uit als visco) was. Maar inmiddels is het me duidelijk. Ik heb het afgelopen half jaar onder een steen gelegen. Blijkbaar iets wat het moederschap zo nu en dan met je doet. And I oop. Maar goed, inmiddels ben ik helemaal bij en weet ik wat een VSCO meisje is en wat ze zoal doet. Lees meer
Ik weet nog goed dat ik vroeger altijd ‘wat denk je’ als antwoord gaf op de vraag hoe oud ik was. Ik vond het altijd wel grappig dat mensen dachten dat ik veel ouder zou zijn dan dat ik werkelijk was. Onlangs werd het met weer een keer gevraagd. ‘Hoe oud ben je?’, maar ik durfde niet meer te antwoorden met ‘wat denk je’. Soms kan ik het zelf geeneens geloven. Ben ik werkelijk de 40 al gepasseerd? In mijn hoofd voel ik me nog steeds die griet van 25. Maar wanneer ik in de spiegel kijk, zie ik haar niet meer. Lees meer
Ik heb kinderen op de basisschool en mijn eerste kind heeft ons echt verwend. Hij ging zonder gezeur naar school. Hij leek er plezier te hebben, in het leren lezen en in de opdrachtjes die hij kreeg. Hij had vriendjes, hij gedroeg zich voorbeeldig bij de juf. Hij begreep wat er van hem verwacht werd en deed zijn huiswerk zelfstandig en altijd keurig op tijd. Zoals ik al zei, hij heeft ons verwend tot op het bot. Lees meer