De leukste fase?

Kinderen groeien op en we maken onszelf wijs dat elke fase zo z’n leuke en minder leuke kanten heeft. En dat is natuurlijk ook zo maar er zijn toch wel duidelijk verschillen:

0 tot 1 jaar: De verwondering in de eerste periode is overweldigend. Zo bijzonder zo’n klein mensje, het is dat je het ziet anders zou je het niet geloven. Na een paar weken slaat dat over in een combinatie van “hoe ga ik om met structureel slaapgebrek?” en korte -intense- bewustwordingsmomenten waarop je nog steeds niet kunt geloven dat je zo’n klein wonder in je armen hebt.

baby-fase

Lees meer

Got to love it: Winterjas van Mim-pi

Uiteraard zijn de befaamde winterjassen van Mim-pi weer in allerlei varianten in de wintercollectie 2016/2017 aanwezig. Ik shopte voor mijn oudste dochter bij Kixx-online alvast een fijne winterjas. En hoewel het eigenwijze merk dit seizoen met een opvallende lijn komt; niet dramatisch maar juist legendarisch ZWART WIT! Kies ik toch voor wat Mim-pi zo kenmerkend maakt: KLEUR!

mim-pi-winterjas

Mim-pi winterjas € 99,95 –
Smile and the world smiles with you! is het motto van Mim-pi. En dat is ze gelukt, de kleurexplosie van deze winterjas kan mij alleen maar vrolijk maken.  Lees meer

Spontaan jeuk

Spontane jeuk. Dat is wat ik krijg als het onderwerp hoofdluis aan bod komt. Ik heb nu dus ook al vier keer op mijn hoofd gekrabd en dan ben ik nog maar net begonnen met dit artikel.

Hoofdluis. Kriebelende beestjes. Je hoopt ze nooit te hoeven trotseren, maar eigenlijk weet je dat het vroeg of laat onvermijdelijk is. Toch is het mij als kind bespaard gebleven, gelukkig want in mijn tijd knipten ze je haren gewoon gelijk kort. Ik ging ervan uit dat mijn kleintjes het ook wel zouden redden zo zonder die gevreesde beestjes op hun hoofdhuid, tot die ene zaterdagochtend…

luizen-kam

“Wat zit er nou toch in zijn haar? Uuhhhm… Is dit luis?”, vraagt de man. “Gatverdamme ja! Dat denk ik wel!”, antwoord ik en ik begin spontaan te krabben op mijn hoofd.

Meteen controleer ik de lange haren van mijn twee dochters ook op hoofdluis. Het is moeilijk te zien tussen het dikke haar, maar ja hoor, daar zie ik er één kriebelen.  Lees meer

Oermoeders met draagdoeken

Voordat ik kinderen kreeg had ik een plaatje in mijn hoofd van de moeder die ik wilde worden: een vrouw die door de stad slentert met een baby op haar buik. Het had iets oermoederigs vond ik. Als je met een peuter op je buik rustig boodschappen kunt doen, dan zeg je eigenlijk “Kijk mensen, Ik heb dat moederschap onder controle”.

Dus, zodra ik zwanger was bestelde ik een draagdoek. Het was een van de belangrijkste dingen op mijn verlanglijstje die ik huis had en ik was superenthousiast. Ik haalde de doek uit de verpakking en begon hem uit te vouwen, er leek geen eind aan te komen. Serieus, die lap stof ging van mijn keuken helemaal naar het andere eind van de woonkamer. Echt, ik meen het, dat ding was 6 meter lang. Verbaast, maar vastberaden besloot ik een poging te wagen.

draagdoek-mama Lees meer

Best pittig die eerste anderhalf jaar

Ik wist het al na de eerste, maar kon m’n vinger er niet precies op leggen. Nu na de tweede is het overduidelijk: Ik vind die eerste anderhalf jaar toch verdomde zwaar!

De tweede keer was ik al niet zo enthousiast meer om de zwangerschap in te gaan, omdat ik me nog goed kan heugen dat het niet allemaal zo tof is. Ik keek zeker niet uit naar de super slechte nachten (om alvast voorbereid te zijn zeggen ze dan, ammehoela) en het verschrikkelijke dat-had-ik-van-niemand-nog-gehoord maagzuur. Natuurlijk, strakke jurkjes en je buik niet hoeven inhouden zag ik wel weer zitten.

Maar dan, na al die weken ploegen is nummer 2 er dan eindelijk. En, baby’tjes zijn super schattig! Zo klein, zo zacht, zo lief maar oh zooo vermoeiend!

Lees meer

5 feitjes over het avondeten

Weet je nog, die tijd dat uitgebreid koken en lekker eten niet alleen noodzaak, maar ook voor de lol was. En ook nog omdat het lekker was en je er zin in had? Om de een of andere reden, verandert het ouderschap je hele beleving van het avondeten. Waar het vroeger een fijne bezigheid was, is het nu een ‘moetje’, waarvan je het resultaat eigenlijk net zo goed meteen voor de helft op de grond kunt flikkeren en voor de andere helft in de vuilnisbak. Want dat is de plek waar het iedere avond weer belandt.

avondeten-kind

Althans, zo gaat dat bij ons wanneer ik broccoli, snijboontjes of bietjes klaarmaak. Natuurlijk niet bij patat. De snackbar krijgt wel eer voor zijn werk. Maar voor mij geldt als synoniem voor nutteloos: eten koken voor de kleintjes.

Heb je ook regelmatig last van het avondeten-drama? Dan herken je vast de volgende feitjes.

Feitje 1. De vraag: ‘wat eten we vanavond?’ komt elke dag weer hoopvol voorbij, maar eigenlijk weten de kleintjes zelf al dat ze het antwoord helemaal niet horen willen. Bovendien kun je net zo goed met ‘niks’ beantwoorden, dat is namelijk waar het meestal op uitdraait.  Lees meer

Een puber kant-en-klare potjes geven als avondeten moet toch kunnen?

Oké, voor degene die het nog niet wisten: Ik hou niet van koken!

Leuk, dank je! Weer zo’n kookboek waar ik niets mee doe, dacht ik telkens als mijn attente familie en vrienden weer met zo’n fantastisch cadeau aan kwamen zetten.

Op een enkel kinderkookboek na dan, maar ook dat was van korte duur. Want toen ik bij 11 maanden de spruitjesaardappelpuree eens probeerde viel ik van mijn stoel toen mijn oudste z’n hele bord leeg at. Waarom? Omdat hij bij 8 maanden besloten had ’s avonds niet meer te eten!

Helaas voor hem en de leidsters van het kinderdagverblijf heeft hij de dag erna de hele boel bij elkaar gekrijst van de pijn in zijn buikje! Goh, er stond inderdaad als voetnoot in roze onder het recept dat gevoelige darmpjes niet zo best op spruitjes reageren.  Lees meer

Mijn kind is gestoken, wat te doen?

Wanneer je kind gestoken wordt, kan dat heel vervelend zijn. Een wespensteek doet bijvoorbeeld pijn en een prik van een mug kan erg jeuken. Het liefst wil je dat voorkomen, maar helaas is dat niet altijd mogelijk.

Vijf wespensteken tegelijk!

Het is alweer een aantal jaar geleden dat mijn dochter door vijf wespen gestoken werd. Het was in het begin van het voorjaar en mijn dochter wilde de tuinkussens uit de tuinkussenbak halen. Deze handeling veranderde in een nachtmerrie voor haar. Terwijl ze met haar hand in de bak greep, greep ze midden in een wespennest. De wespen vlogen om haar oren en helaas werd zij ook een aantal keren gestoken. Er kwam een hartverscheurend gegil uit haar, wat de buren niet onopgemerkt bleef.

Wat doe je in zo een situatie? Als je een zwerm wespen om je dochter heen ziet dwarrelen zou je het liefste met haar meegillen, maar daar heeft zij weinig aan. Rustig blijven en zorgen dat ze niet nóg meer gestoken wordt is het doel. En daarna de huisarts bellen.  Lees meer

Originele geboortekaartjes

Telkens wanneer ik een geboortekaartje ontvang, maakt mijn hart een vreugdesprongetje. Wat geweldig, een nieuw leven een nieuw wonder. Ik verbaas me ook telkens weer over de originaliteit van de geboortekaartjes, steeds weer weten kersverse ouders mij te verrassen met een bijzondere aankondiging van het nieuwe leventje.

Inmiddels heb ik al van alles voorbij zien komen. Een geboortekaartje in de vorm van een rompertje met een lieve tekst. Een geboortekaartje dat aanzet tot actie, zoals een puzzeltje en ook houten geboortekaartjes zie ik steeds vaker langskomen.  Lees meer

Omarm het freaking moment

Eigenlijk ben ik nooit tevreden. Het is treurig maar waar. Het is niet dat ik veeleisend ben, maar het is een soort onrust die zich uit in klagen. Of erger, in lamlendigheid. Ik heb een doel voor ogen, ik bereik het doel en ik ben meteen weer verveeld en op zoek naar een nieuw doel. Terwijl ik eigenlijk zou moeten genieten. Genieten van het bereikte doel.

Ik weet het, het klinkt vaag. Zeker omdat ik dacht dat ik iemand was die met de dag leefde, maar eigenlijk kijk ik altijd vooruit.

‘Geniet van dit moment, het gaat allemaal zo snel.’ Ik hoor het mezelf zeggen en toch heb ik zelf verrekte veel moeite met het genieten van het moment.

Straks als de oudste op school zit, dan kan ik genieten van de andere twee. Straks als de middelste op school zit, dan kan ik genieten van de jongste. Straks als de jongste op school zit, dan kan ik genieten van mijn vrije tijd.

GENIETEN! Straks is het genieten. Maar straks is voorbij. Het moment is voorbij.  Lees meer