Pauline

Kind, Baby, Columns

Naakt moet kunnen! Of toch niet?

Opvoeden doet iedereen op zijn eigen manier. En dat is prima, dat mag gewoon! Maar door die vrijheid van opvoeden, zoals jij denkt hoe het moet, komen er wel verschillende ideeën over de opvoeding. Populaire onderwerpen als borstvoeding versus flesvoeding en vaccineren passeren dikwijls de revue en sommige ouders steken hun mening niet onder stoelen of banken. Maar het onderwerp ‘met z’n allen naakt’ komt niet zo vaak voorbij.

Vandaag wel. Want ben jij een ouder die in het bijzijn van de kinderen alles laat bungelen en zich poedelnaakt helemaal comfortabel en vrij voelt? Of heb jij meer zoiets van, mijn kinderen hoeven deze wanhoop niet te aanschouwen?

Er is geen goed of fout. Niemand heeft daar regels voor opgesteld, laat staan een handleiding. Toen ik zelf nog geen moeder was, kwam mijn nichtje logeren. Ze was nog geen twee en had een douchebeurt nodig. Mijn nichtje wilde graag dat ik met haar meeging, maar toen stond ik voor een dilemma. 

Lees meer
Voor mama

6x waarom een moeder van de zomer houdt

Elk seizoen heeft zo z’n voor- en z’n nadelen. En wanneer een seizoen begint, dan zie ik vooral de leuke dingen. Zo kan ik heel veel leuke dingen aan het begin van de herfst bedenken, maar na de zoveelste windhoos tijdens een ritje op de fiets, vervloek ik het seizoen. De zomer daarentegen, de zomer kan een hele hoop bij me flikken, ik blijf haar lief hebben. Mensen zijn gewoon gelukkiger in de zomer. Het seizoen wordt vooral geassocieerd met vrije tijd, gezelligheid met vrienden, ontspannen en even aan de ellende die de winter bracht ontsnappen.

Mensen houden dus van de zomer, maar waarom houdt een moeder nou juist zo specifiek van dit seizoen?

1. De kinderen spelen meer buiten

De meest gestelde vraag: “Mam, mag ik op de iPad?”, wordt ingeruild voor: “Mam, mag ik buitenspelen?”!  De kleintjes willen weer buitenspelen! Wat als jonge moeder inhoudt dat je de boel de boel moet laten en lekker met je kleintje naar buiten moet. En voor de moeder met de oudere en al zelfstandige kleintjes betekent het dat de kleintjes de hort op zijn en niet meer de hele dag aan je hoofd zitten te zeuren om de iPad. 

Lees meer
Kinderen, Voor mama, Wat je niet wist

Ik ben mama en ik zeg kaBAMa! Gewoon omdat het rijmt.

mama ontploft

Ik ben twee en ik zeg nee? Ik ben mama en ik zeg kaBAMa! Gewoon omdat het rijmt. En omdat ik weleens ontplof. KABAM.

Ben je ooit weleens ontploft in het bijzijn van je kinderen? Sterker nog, je kinderen waren de reden van je ontploffing. Je voelde het borrelen, pruttelen, het wordt heter en heter, je probeert het te onderdrukken, je telt tot tien, tot twintig en… KaBAMa! Het is onvermijdelijk, elke moeder heeft er vroeg of laat mee te dealen. Het is niet je peuter die in een driftbui verzeild raakt, nee het is mama.

Niemand is perfect en kan altijd rustig blijven, ongeacht hoe graag we het ook willen of hebben voorgenomen. Kinderen, en in het speciaal je eigen bloedjes, weten die knopjes gewoon te vinden. En ze weten ook precies ver genoeg te drukken zodat het alarmpje afgaat. En hard ook.  Lees meer
Kind, Columns

Mag ik mijn jas uit?

“Mag ik mijn jas uit?”, vraagt een meisje tijdens de overblijf. “Nou laat je jas nog maar even aan, het windje is nog wel fris hoor”, antwoord ik haar. Ze is het er duidelijk niet mee eens, want in de twintig minuten dat we buiten zijn loopt ze continu dreinend achter mij aan. Jammerend “ik wil mijn jas uuuuuiiiitttt, ik heb het zooooo waaaarm”.

Eigenlijk wil ik het negeren, ik wil die keuze helemaal niet maken. Ik heb al genoeg discussies met mijn eigen kinderen over kleding. Waarom denken kinderen dat ze bij het zien van één zonnestraal gelijk in hun bikini kunnen rondlopen? Doe niet zo moeilijk, hou je jas gewoon aan!

Of ben ik degene die moeilijk doet?  Lees meer

Baby, Kinderen, Wat je niet wist

‘Stop met positief opvoeden!’ Ik ben echt goed bezig!

geweldige moeder

‘STOP MET POSITIEF OPVOEDEN!’ Luidt de kop van het artikel in koeienletters. Ja hoor, daar gaan we weer, denk ik bij mezelf. Het opvoeden zonder straffen en belonen had ik allang opgegeven. Maar enige positiviteit had ik toch nog wel gezellig gevonden. Zeker wanneer je weer eens in een negatieve spiraal bent beland, want als ik de kop moet geloven, ben ik echt goed bezig! *huil*

Maar, laten we eerst het artikel even lezen, want er zit vast een addertje onder het gras.

Ik citeer:

“Positief opvoeden, goed gedrag belonen en slecht gedrag zoveel mogelijk negeren. Dat klinkt heel erg… nou ja… positief. Maar is dat het ook helemaal? Of zitten er toch wat addertjes onder het gras?”

Ah, een addertje! Meerdere zelfs!  Lees meer

Kinderen

Schoon genoeg

restaurant

Afgelopen week was mijn dochter jarig en wanneer er bij ons iemand jarig is, mag diegene kiezen wat we voor het avondeten gaan doen. Meestal eindigt dat bij de twee grote gele bogen. Maar dit keer ging dat ietsje anders. Mijn jongste dochter kan ook ‘ander’ eten wel waarderen. Wanneer je haar patat, pannenkoeken en spaghetti voorschotelt, dan is de kans groot dat zij de spaghetti tot zich zal nemen. Het verbaasde me dan ook niet dat zij koos voor ‘het zelf pakken restaurant’.

Het wat?

Het ‘zelf pakken restaurant’, oftewel een buffetrestaurant. Mijn kleuter is er dol op. Kippenpoten, spaghetti, soep en alles wat ze proberen kan. Geen McDonalds voor haar, maar lekker uit eten.  Lees meer

Baby, Kinderen, Wat je niet wist

De afdankertjes

afdankertjes

Als jongste van drie kinderen kreeg ik regelmatig het één en ander doorgeschoven. Nu had ik het ‘geluk’ dat ik als derde, na twee jongens, een meisje was. Wat dus inhield dat ik ook weleens iets nieuws kreeg. Maar alles wat enigszins doorgeschoven kon worden, werd doorgeschoven. Ook kwam er regelmatig een zak vol met kleding bij mijn twee grotere nichten vandaan. Ik vond dat geweldig, het kon mij niet schelen dat het ‘afdankertjes’ waren, voor mij was alles nieuw.

En toch, toen ik zelf mijn eerste kindje kreeg, kocht ik alles nieuw. Van de babykamer tot de sokjes. Ik gaf enorm veel geld uit aan nieuwe spullen. Tweedehandse afdankertjes kwamen er niet in, het kwam geeneens bij mij op iets tweedehands aan te schaffen. Mijn kind zou niet lopen in afgesleten jaren ’80 broeken, verschillende sokken en net niet matchende pyjama’s. Nee, mijn kind zou een koninklijke behandeling krijgen, dat verdiende ze!  Lees meer
Voor mama, Columns, Kind

Hoe het slappe ouderschap een sterk staaltje vakwerk wordt

In mijn carrière als moeder heb ik vele dingen niet helemaal goed gedaan. Zeurende kinderen, ruzies onderling, gehuil en gejammer, het werd me weleens teveel en het slappe ouderschap nam vaak de overhand. De ‘moeder van het jaar’ award kon ik dikwijls wel vergeten. Ach, lekker belangrijk.

Ik doe mijn best en wanneer ik alle truken uit de trukendoos getrokken heb, alle opvoedadviezen geprobeerd, dan rest mij enkel en alleen nog het slappe ouderschap.

En weet je, het werkt. Op korte termijn, en ik kwam er vandaag achter, ook op lange termijn. Mijn kinderen zijn mijn product en het is een sterk staaltje vakwerk geworden, al zeg ik het zelf.  Lees meer
Columns, Kind, Voor mama

Ik schreeuwde weer eens

De laatste tijd laat ik weer iets te vaak aan mijn kinderen zien dat ‘ik ook maar een mens ben’. Je weet wel, zo een mens dat ongegeneerd overkookt. En dat wil ik niet, het geeft namelijk zo een onnodig rommeltje. Maar ja, als het vuur te hoog staat en niemand draait het terug, dan is er af en toe gewoon geen ontkomen aan.

Naderhand komen de schuldgevoelens, want voordat ik kinderen kreeg had ik het opvoeden niet zo bedacht. Ik ben een moeder die te vertrouwen is en altijd achter haar kinderen blijft staan. Ik ben geen moeder waarvan de kinderen zich goed gedragen alleen maar om te voorkomen dat mama niet boos wordt.  Lees meer

Baby, Kinderen, Wat je niet wist

Het idiote tafereel

kleding opruimen

Ik hou van een seizoensverandering. Echt, ik hou van de zonnestralen na een koude barre winter. Ik hou van alle nieuwe kinderkledingcollecties die ik voor ogen krijg en ik hou van het vullen van de kasten. Maar er is iets aan dit tafereel waar ik niet van hou.

Ik hou niet van het opruimen van de kinderkleding. Ik knip nog liever hun teennagels met mijn tanden dan dat ik die kleertjes van ze moet uitzoeken en opbergen. Tijdens het opbergen kom ik namelijk kleding tegen die ik al eerder had opgeborgen. Bewaarde kleding van mijn oudste dochter, voor mijn jongste dochter. Kleding waarvan ik geen afscheid kon nemen. En ook al had ik mezelf een aantal jaar geleden plechtig beloofd bij het uitpakken van een doos doorgepoepte rompers, om deze zooi niet meer te bewaren, gebeurt het toch telkens weer.  Lees meer