Het is bijna tien jaar geleden dat ik voor de eerste keer zwanger werd. Tien jaar geleden! Het klinkt echt heel lang. Toch voelt het als de dag van gisteren. Ik voel me ook echt een hippe jonge moeder. Maar misschien moet ik dat gevoel eens goed onder de loep gaan nemen…
Bijna tien jaar geleden dus, dat ik trots vertelde dat ik zwanger was. Er groeide een baby in mijn buik! En niet heel veel later wisten we ook het geslacht en ook dat vertelde ik trots. Zo nu en dan kwam er een opmerking als, “Zo, daar wordt tegenwoordig ook niet meer geheimzinnig over gedaan” of van die oudjes die zeiden, “Wat jammer, nu is de hele verrassing eraf!” En ik dacht alleen maar, ‘ouderwets mens dat je bent! Ja, dat vertellen wij jongelui tegenwoordig gewoon, wel zo makkelijk! Kun je meteen een cadeautje in de juiste kleur aanschaffen.’
Maar goed, de tijd tikt door en ondertussen is er gehoor gegeven aan dat puntje van kritiek: ‘Wat jammer dat de hele verrassing eraf is.’ Er bestaan namelijk heuse gender reveal party’s. Zeg me dat het niet zo is!
En oude muts als ik ben, ik moest even opzoeken wat een gender reveal party precies inhoudt. Een gender reveal party is een feest dat je tijdens de zwangerschap geeft, waarin je onthult wat het geslacht van je baby gaat worden. EEN FEEST! En dit dan het liefste op de meest originele manier. Ik heb me laten vertellen dat een speciaal gemaakte peperdure taart met roze of blauw vulling al niet meer voldoet aan de originaliteitseisen. Hele Pinterest borden staan er vol mee. Pooltjes worden er gehouden, wat denk jij: een jongen of een meisje? Zaaltjes worden verhuurd, traktatiemoekes lachen zich rot, het is een ware business mensen!
En ik denk bij mezelf, ben ik de enige die denkt WHO CARES??
Waar is de tijd van, ‘als het maar gezond is’? Wie kan het schelen dat er wel of geen piemel in je buik groeit? Ik vind het leuk om te weten hoor, dat je een jongen of meisje krijgt! Maar wat mij betreft mag je dat ook gewoon even appen.
Ben ik te simpel geworden na drie kinderen? Heb ik te vaak gevoeld dat de wereld niet om mij draait? Ik ben het middelpunt niet. Het was even shocking, maar het geeft niet. Ik kan het aan.
Kind 1: “OMG, dit is het mooiste nieuws ooit! Wat ontzettend bijzonder dat je dit mag meemaken!”
Kind 2: “Hey wat gaaf, een broertje of zusje voor je oudste! Leuk man.”
Kind 3: “Wat? Nog één, ben je gek ofzo?”
Zeg me dat het niet zo is. Zeg me niet dat ik geen hippe jonge moeder meer ben.
Kijkje achter de schermen? Volg dan @voormijnkleintje.nl op Instagram.
Je kan het ook anders bekijken: er is al zoveel miserie in de wereld, laat ons gewoon van alles een feest maken. Leuk toch!?!
Jazeker! Ik vier elke dag het leven (en omdat ik een oude muts aan het worden ben 😉 )
Ik vind de opmerking “als het maar gezond is” heel hinderlijk. haha! Dat lijkt mij vanzelfsprekend toch? Er is niemand die er voor kiest om zwanger te raken van een kindje dat niet gezond is.
Nee, er is denk ik niemand die er voor kiest om een niet gezond kindje te krijgen. Maar toch zijn er mensen die het krijgen….
En je kunt zelf gelukkig zijn met een kindje dat niet 100% gezond of ‘perfect’ is 😉
Waarom hoor je nooit: ‘Als het maar gelukkig is.’ Zo veel kinderen worden geboren met een ziekte/handycap/bijzonderheid. Hoe groot of klein de gevolgen voor het kindje ook zijn. En natuurlijk brengt dat grote zorgen met zich mee. Het mooiste dat je kan krijgen is geluk. Ik vraag me altijd af wat ouders die zeggen: ‘Als het maar gezond is’ doen met een kindje dat niet helemaal gezond ter wereld komt. Terugstoppen of weggooien is namelijk geen optie…
Ik denk dat je die uitspraak pas echt voelt wanneer je kindje niet zo gezond blijkt te zijn.