De eerste schooldag en de andere moeders

Het ‘echte leven’ gaat weer beginnen, de kleintjes gaan weer naar school. Niet alleen de kleintjes, ook wij mama’s (en papa’s) moeten weer wennen aan het schoolleven. Simpelweg omdat, ook al neem ik mezelf al een week voor om alvast weer in het schoolritme te komen, ik tot de laatste vakantiedag in de vakantiemodus sta. Ik heb wel zo een ideaal beeld voor me om mijn kleintjes in alle rust op hun eerste schooldag naar school te brengen, maar helaas…

En ook al breng ik nu mijn kleintjes al een paar jaartjes naar school, ik blijf mezelf telkens weer een nieuweling voelen. Het moment waarop ik weer voor die eerste keer van het schooljaar op het schoolplein stap, is gewoon een beetje ongemakkelijk. Toch weet ik inmiddels wel een beetje wat ik verwachten kan en dat zijn een aantal verschillende ‘soorten moeders’.

1. De fotografen

‘Kijk eens naar mij! Zeg KAAAAAAS!’ De moeder met haar telefoon of camera in haar hand omdat ze van plan is om van elke stap een foto te maken. Ze duwt de andere mensen een beetje opzij omdat haar kroost wel volledig op ’the picture’ moet. Een foto bij het hek, een foto bij de deur, een foto bij de luizenzak, een foto van het wegzetten van de beker, een foto van het gedag zeggen met de juf, een foto bij het tafeltje, een foto van het zwaaien. 10 Minuten later zijn de foto’s te bekijken op Facebook.
Zeer confronterend overigens, omdat ik me, bij het bekijken van de foto’s op Facebook, realiseer dat ik ook wel even een fotootje had kunnen maken… 

2. De huilies

Op deze moeders ben ik eigenlijk wel een beetje jaloers. Ze zijn namelijk zó verdrietig dat de leuke zomervakantie voorbij is, dat ze het niet droog kunnen houden.

3. De klassemoeder

Deze moeders zijn schaars, maar als er eentje is, dan staat ze daar met een brede glimlach en met een lijst in haar hand om vrijwilligers te werven voor de luizenpluis, de schoonmaak-ochtenden en andere vervelende klusjes.
Door mijn gebrek aan assertiviteit en ‘nee’ kunnen zeggen, probeer ik deze moeder zoveel mogelijk te ontwijken.

4. De Popiejopies, oftewel de ‘op de vroege ochtend er gelikt uitziende moeders’

Ja, het lijkt de middelbare school wel, maar ze bestaan nog steeds! Van die groepjes die ‘het’ gewoon hebben. Er op maandagochtend uitzien alsof ze zo bij de styliste vandaan komen. En dan zien ze er ook nog altijd zo gelukkig uit. Of schijn bedriegt? Daar kom je nooit achter, je komt er bij zo een groepje namelijk niet tussen.

5. De afzetter

Deze moeder zie je niet, of in ieder geval zie je haar enkel zwaaiend vanuit de auto. Ze zet haar kinderen namelijk alleen maar af en scheurt vervolgens zo snel mogelijk naar haar werk om daar waarschijnlijk een vreugdedansje te doen en de champagne te laten ploppen omdat de schoolvakantie weer voorbij is.

6. De wanhopige moeder die eruit ziet alsof ze wel een weekje vakantie gebruiken kan

Deze moeder heeft een leger aan kinderen (allemaal in een andere klas) en het lukt haar maar niet om de kleintjes op een normale manier, rustig en op tijd op de eerste schooldag in de klas te krijgen. Ze is blij dat de vakantie weer voorbij is, zodat de kinderen weer vermaakt en ‘opgevoed’ worden op school, maar heeft er daarentegen ook zo de pest in dat elke ochtend weer een race tegen de klok is.

Yep, that’s me…

Die Crock-Pot gaat mee!

Afgelopen week kwamen twee dames van het het PR bureau House of Rebels mij verrassen met een fijn gerecht gemaakt in de Crock-Pot. De wát? De Crock-Pot!

De Crock-Pot is een slowcooker en slowcooking is de nieuwe trend in de keuken. Wie mij een klein beetje kent, weet dat ik niet helemaal met alle trends in de keuken meedoe. Sterker nog, mijn gezin moet blij zijn als er überhaupt ’s avonds iets op tafel staat. Maar waarom ben ik dan de uitgelezen persoon voor de Crock-Pot? Nou, het gebruik van de Crock-Pot is heel gemakkelijk, praktisch en tijdbesparend!

Toen de man ’s avonds na zijn werk thuis kwam, stond daar een lekker kippetje voor hem klaar. En nee, dit keer was ik het niet, maar het was het kippetje dat de twee dames van het het PR bureau hadden klaargemaakt. Aangezien hij het meestal moet doen met aangebrande gehaktballen, was hij blij verrast en meteen fan van de Crock-Pot. Ook de kleintjes waren druk aan het smullen van de kip en vroegen naar meer en meer.

crock-pot

Het is bijna jammer dat we nu bijna op vakantie gaan, ik zit namelijk vol met ideeën en energie om de Crock-Pot in gebruik te nemen. En waarom ook wachten? Een genieuze ingeving vertelt mij dat we die slowcooker gewoon lekker mee moeten nemen en dan maken we er een BBQ VS CROCK-POT op de camping van!

Stay tuned, we komen hierop terug! 🙂

Thuisblijfmoeder zijn is géén baan

thuisblijfmoeder

De komende zes weken hebben mijn kleintjes weer zomervakantie. En terwijl zij vakantie hebben, is het voor mij zes weken extra hard aanpoten. Want in plaats van één peutertje de dag door loodsen, heb ik nu ook nog een groot kind met veel volume uit haar mond en een kleuter, wat op zich al genoeg zegt, die de hele dag om mij heen hangen.

En ook al is dat best weleens zwaar en ja, ondanks de kleintjes om je heen ook best eenzaam, toch vind ik het heerlijk. Ik houd ervan. Het is het mooiste werk en resultaat wat er ooit uit mijn ‘handen’ is voortgekomen.

En toch heb ik de onpopulaire mening: thuisblijfmoeder zijn is géén baan.

Ik zou namelijk op staande voet ontslagen worden.

Natuurlijk begrijp ik dat een thuisblijfmoeder graag wil horen dat wat ze aan het doen is onder het kopje ‘hard werken’ of ‘waardevol werk’ valt. Het is natuurlijk niet voor niets dat thuisblijfmoeders constant het gevoel hebben zich te moeten verdedigen en zich te verantwoorden. Waarom hebben ze de keuze gemaakt om thuis te blijven bij de kinderen en niet aan het werk te gaan en een bijdrage te leveren aan de maatschappij? Logisch dat thuisblijfmoeders gaan roepen: dit is ook een baan!

En ja, het moederschap is hard werken, maar een tent opzetten om vakantie te kunnen vieren is ook behoorlijk hard werken. Noem ik dat ook een baan? En ook al zijn er veel arbeidsintensieve taken die het moederschap met zich meebrengt – huishouden, schoonmaken, koken – het zijn taken die elke ouder, dus ook een werkende ouder, moet volbrengen (of tegen betaling laat volbrengen).

Nee, zoals ik al zei, als thuisblijfmoeder een beroep zou zijn, zou ik op op staande voet ontslagen worden. Ten eerste, ik voldoe nooit aan de eisen van mijn veeleisende baasjes, om nog maar te zwijgen over de veeleisende maatschappij die zeer hoge verwachtingen heeft van het moederschap.
Daarbij, welke werknemer kan er tijdens een zware dag om 16.00 besluiten dat het tijd voor een wijntje is? En welke werknemer kan tijdens de drukste weken van het jaar (schoolvakanties) besluiten om ’s morgens vroeg de tv aan te zetten voor haar baasjes en zelf nog even verder te dutten? En welke werknemer kan er beslissen dat het vandaag niet haar dag is en vervolgens de boel de boel laten? Welke werknemer kan er tijdens een hittegolf te pas en te onpas in een badje duiken? Welke werknemer gaat er tijdens werktijd op vakantie?

En welke werknemer zou er zoveel werk verrichten voor helemaal niets, nada, noppes euro’s?

Een thuisblijfmoeder kiest ervoor om thuis te blijven bij haar kleintjes. Het is tijdrovend, soms geestdodend en gekmakend. Noem het een zegen of een voorrecht, maar bovenal een keuze. Een keuze waar iemand anders niet de rekening voor hoeft te betalen.

Afbeelding: Shutterstock

Borstvoeding ‘in your face’

Ik heb er in mijn carrière als moeder al heel wat tieten uit gegooid. Ik gaf borstvoeding. En in één geval zelfs best lang. Heel erg lang eigenlijk, vind ik dan. Een ander zal twee jaar borstvoeding geven ook erg lang vinden. En weer een ander vindt dat erg kort. Het kan en mag allemaal. Het maakt je geen betere of slechtere moeder. Het maakt je overigens wel erg moe, maar dat is weer een ander verhaal.

Nee, de discussie wel of geen borstvoeding ga ik niet aan. Maar ik wil de borstenmoeders wel een paar adviesjes meegeven. Want of je nu twee maanden of acht jaar borstvoeding geeft, we voelen allemaal weleens zo een blik. Misschien worden sommige blikken wat versterkt door je rondvliegende hormonen, maar er zijn ook werkelijk blikken bij die boekdelen spreken. En een enkeling durfde zelfs zijn scheur open te trekken om een opmerking te geven over het openbaar voeden met je borsten. En zoals zo vaak in onverwachte situaties, zit je met je bek vol tanden.

Had ik toen maar de opmerkingen als ‘Vind je dit onsmakelijk? Een placenta is pas onsmakelijk! Wil je de foto’s zien?’ of ‘Bedekken? Wat een goed idee! Hier is mijn hydrofiel om je hoofd te bedekken.’  en ‘Geloof me, ik ben net zo geschokt als jij over deze gigantische tieten.’ klaar staan om terug te kaatsen.

Je begrijpt, ik ben pro borstvoeding in het openbaar, net zoals ik pro flesvoeding in het openbaar ben. En nee, liever niet met je lekkende tieten in de rondte gaan schudden, net zoals ik liever niet heb dat je je fles zonder dop in de rondte schudt.

Hoe regel je een girls-night-out met het thuisfront?

Voordat ik kinderen kreeg had ik geen idee dat ik mezelf zo goed kon wegcijferen. Ik kom namelijk vrijwel nooit op de eerste plaats te staan. De kinderen staan op de eerste plaats, over het algemeen de man op de tweede en daarachter aan komt (als ik geluk heb) ik, de moeder. Soms is het weleens een innerlijke strijd. Want ik wil ook weleens geen moeder zijn. Niet continu aan de kleintjes denken. Maar de gedachte alleen al geeft me een schuldgevoel. En dat schuldgevoel verdwijnt als ik de kleintjes weer op hun troon zet.

Maakt het me een fantastische moeder? Geen idee. Het maakt me in ieder geval een waardeloze ik. Het is tijd voor verandering. Tijd voor een ‘girls-night-out’! Tijd voor een avond in mijn broek pissen van het lachen. Tijd voor een onbetaalbare avond met mijn bff’s.

Afbeelding uit de film Bad Moms
Afbeelding uit de film Bad Moms

En nu is de vraag, hoe gaan we zo een nachtje weg organiseren zonder dat het thuisfront ten ondergaat aan dit moederloze weekend?

Maak een draaiboek

Wil de man graag instructies betreft het reilen en zeilen binnen het gezin? Maak een minuut tot minuut schema. Een stappenplan. Leg stapeltjes kleding klaar. Plak hier en daar een post-it met eventuele adviezen en waarschuwingen als: ‘Vraag van te voren hoe de peuter haar brood gesneden wil hebben! Niet goed gedaan? Doe het opnieuw!’

Hij is geen idioot

Oke, je moet hem misschien niet gaan vragen om biologische, verantwoorde maaltijden te gaan bereiden. De kans is groot dat het een puinhoop wordt in huis, als dat het al niet was. En je kleintjes lopen er misschien bij alsof ze zo bij een carnavalsoptocht kunnen aansluiten. Maar hij is de vader en hij kan het prima in zijn eentje handelen.

En anders belt hij zijn moeder.

Hij belt zijn moeder.

Dus, weg met het schuldgevoel en boeken dat nachtje weg met de meiden! Het zal iedereen goed doen.

Wat een moeder zichzelf wijsmaakt

Een moeder zou graag willen dat haar kleintje altijd de waarheid spreekt, zelfkennis en een realistische kijk op het leven heeft. Maar zijn wij zelf eigenlijk wel zo eerlijk en realistisch?

moeder zijn is leuk

Ik kan je vertellen, er is heel wat dat wij moeders, onszelf wijsmaken en waar we nog bijna in geloven ook…

– Zo zijn 5 uurtjes slaap per nacht meer dan voldoende, ja toch?

– En met die 8 bakken koffie kom ik prima de dag door. Bovendien bestaat koffie voor het grootste deel uit water, dus 8 bakken koffie is nog best gezond ook.

– Ze eten komkommer, dus ze eten best goed groente.

– Ze leren veel van tv. Dora, Umizoomi en Disney films zijn zeer educatief.

– Na dat wijntje ga ik de keuken opruimen, zodat ik morgenochtend in een schone keuken kan ontbijten.

– Laten we vanmiddag met z’n allen even naar het winkelcentrum gaan, dat wordt vast gezellig.

– Bovendien hebben ze ook echt nieuwe kleding nodig, er ligt bijna niks meer in hun kastjes.

– Op de supermarktvloer liggen krijsen? Dat doet mijn kind niet…

– Een brutale mond geven? Dat doet mijn kleintje niet…

– Wildplassen? Dat doet mijn kleintje niet…

– Als ik ze een uurtje later naar bed breng, slapen ze morgen uit.

– Het is écht genieten die kleintjes! Zelfs als ze je de halve nacht wakker houden, de boel onder schijten en werkelijk nooit hun troep opruimen. Écht genieten…

– Je krijgt er zoveel voor terug!

Maar echt, je krijgt er zoveel voor terug.

Afbeelding: Shutterstock 

Sorry, eerst koffie…

eerst koffie

Ik ben een avondmens. Dat houdt automatisch in dat ik géén ochtendmens ben. Het is zelfs zo erg, dat het bijna onverantwoordelijk is om wakkere kleintjes in mijn buurt te laten voordat ik mijn koffie gedronken heb. Dat bakkie pleur, slootwater, die senseo of een overheerlijk bakkie uit een zo’n kek koffieapparaat brengt me bij mijn bewustzijn. Het zorgt ervoor dat ik weer op een normale manier kan kijken, praten en, niet geheel onbelangrijk in een gezin met hypere ochtendmensjes, kan functioneren.

Maar, lieve hypere ochtendmensjes van me, voor die tijd dienen jullie je aan een aantal regeltjes te houden. Het is niet moeilijk. Het duurt ook niet lang, aangezien ik binnen 15 minuten na het wakker worden de eerste slok naar binnen werk, maar het is wel van ‘levensbelang’.

Regel 1.
Vraag mij niet honderd keer om wat te drinken. Als je dorst hebt, neem je een slok water. De rest komt bij het ontbijt. Vraag me ook niet wat het avondeten zal zijn. Serieus, waarom zou je dat in hemelsnaam bij het wakker worden willen weten? Helemaal omdat geen enkel antwoord (behalve patat) het juiste antwoord zal zijn.

Regel 2.
Vraag me überhaupt gewoon nog even helemaal niks.

Regel 3.
Blijf van je broertje of zusje af. Of beter nog, kijk elkaar gewoon nog even niet aan.

Regel 4.
Voor de koffie wil ik geen discussie over kleding die aangetrokken moet worden. Ik wil ook geen discussie over Dora, Zappelin of een andere freaking kindernet. Sowieso, ik wil gewoon niet discusseren

Regel 5.
Wees niet hyper. Loop op je teentjes en dus niet als een bulldozer de trap op en af. En smijt niet met de deuren.

Dus lieve kleine bedinpikkende nachtbrakertjes die fluitend en stralend wakker worden, gun deze mama even een moment van wakker worden, zodat ik na dat kopje heerlijke zwarte goud weer kan functioneren als een gezellige, blije en liefhebbende moeder.

 Afbeelding: Shutterstock

Het-is-zoals-het-is ouderschap

Er zijn een heleboel soorten opvoedstijlen en termen voor het ouderschap. In sommige kan ik mij vinden. In sommige niet. Het ‘slap-ouderschap’, ‘aanmoddermoeder’ en natuurlijk is ‘loedermoeder’, zijn zo ongeveer de opvoedstijlen (voor zover je het een stijl mag noemen, want stijlvol is het niet) en termen waar ik aan voldoe. Ongeveer. Zelf noem ik het ‘Het-is-zoals-het-is ouderschap’

Want het is nou eenmaal zoals het is. En ik probeer er het beste van te maken. Meestal.

Soms ook niet.

Maar hoe werkt het ‘Het-is-zoals-het-is ouderschap’ dan?

Voorbeeld 1. – Zorg dat je kinderen gaan slapen. Wat daar ook voor nodig is. Weet je nog toen je riep dat je baby na 3 weken van 23.00 tot 5.00 doorsliep? Karma! Uiteindelijk blijkt dat je ene kind alleen nog in slaap valt tijdens een autoritje en je andere kind alleen nog maar aan de tiet de slaap kan vatten. Gevolg? Al rondjes rijdend in je auto ben je bezig om je kinderen in slaap te krijgen. Topless.

Ach, het is zoals het is.

Voorbeeld 2. – Geef je kinderen gezond te eten. Er zijn dagen dat je je kinderen helemaal volgens de schijf van vijf weet te voeden. Chapeau! Echter zijn er ook dagen dat je kind start met een knijpfruitje en een donut, luncht met een happy meal en je pizza als avondeten voorschotelt. Ook die dagen zullen ze overleven!

Het is zoals het is.

Voorbeeld 3. Kleed je kind gepast. Weet je zeker dat je vandaag in die kleurencombinatie, Hello Kitty print, veel te grote tutu en met sokken in je sandalen rondlopen wilt? Ik ben gek op kindermode en kleed mijn kinderen graag leuk en fashionable. Maar inmiddels ben ik op het punt dat zolang ze niet oververhitten of bevriezen, ik het wel best vind. Loslaten heet dat.

Tja, het is zoals het is.

Voorbeeld 4. Laat je kind niet teveel tv kijken. Tenzij het echt nodig is en voel je dan vooral niet schuldig. Als je even douchen wil of poepen moet bijvoorbeeld. Tijdens het eten koken moet het ook wel even kunnen. Of als je ze even stil wil hebben voor een belangrijk telefoongesprek. Of om even de hond uit te laten. Of omdat je ze gewoon even rustig wil hebben, omdat ze volledig hyper zijn. Of simpelweg omdat je ze voor 10 minuten niet horen wilt. Of anderhalf uur. En ja, er zijn dagen dat meerdere van deze gebeurtenissen voorkomen.

Het is zoals het is.

Net als het leven.

En soms is het zoals het is, helemaal niet zo leuk. Maar dan maak je er het beste van. Of je dealt ermee.

That’s it.


Afbeelding: Shutterstock

Op vakantie? Zo neem je de juiste cosmetica mee!

Reis jij deze zomer af naar een warm oord? Lucky you! Terwijl ik druk bezig ben met het verzamelen van de kampeerspullen, ben jij waarschijnlijk nieuwe bikini’s en zomeroutfitjes aan het inslaan. Over foundation en oogschaduw hoef ik mij tegenwoordig niet meer druk te maken, want op de camping is dat eerder een last dan een must. Hoewel ik dus niet meer rondhobbel met een beautycase (onder andere door ruimte gebrek), neem ik toch het één en ander mee. In een klein toilettasje…

En met deze tips neem jij ook precies mee wat je nodig hebt!

Pak alleen wat nodig is

Alles meenemen wat je nodig hebt en nog steeds je koffer dicht kunnen doen blijft een kunst. Helemaal als je ook de spullen van je kleintje in jouw koffer wilt proppen. Een handig trucje om erachter te komen welke producten je daadwerkelijk gebruikt, is door een week van tevoren vast alle cosmetica in te pakken waarvan je denkt dat je hier echt niet zonder kunt. Test een week lang wat je wel en niet gebruikt en herpak je koffer. Houd uiteraard wel rekening met de omstandigheden op je vakantiebestemming, zoals lange dagen aan het strand en warm weer.

Skip dubbele items

Past na het herpakken nog steeds je koffer niet dicht? Bekijk dan eens goed of je geen dubbele items hebt gepakt. Je hebt echt geen twee tinten roze lipstick nodig. Ook kun je sommige producten voor meerdere doeleinden gebruiken. Door wat roze of rode lipstick op je wangen te deppen heb je bijvoorbeeld meteen een blusher en neem je je tablet mee op reis? Dan is ook een spiegel overbodig! Zet je iPad op selfie stand en zorg voor een iPad Air 2 hoes met standaard, zodat je hem neer kunt zetten. Of download de spiegel app. Echt, het bestaat!

A day at the beach

Lig jij straks te bakken op een mooi strand? Dan heb je echt geen dikke laag foundation op je gezicht nodig en ook een parfum is in combinatie met de zon niet goed voor je huid. Kies liever voor een lekker geurende deodorant. Wil je toch een egale huid? Ga dan voor een zonnebrandcrème in BB cream vorm, dan sla je meten twee vliegen in één klap!

Extra opbergruimte

Moet je straks lang in het vliegtuig zitten of ga je excursies doen tijdens je reis, waarbij je lang onderweg bent? Dan is het wel zo fijn als je je af en toe even op kunt frissen. Zorg daarom dat je alles bij de hand hebt. Een handige manier om je beautyspullen altijd bij de hand te hebben is door ze op te bergen in je Samsung Galaxy S6 hoesje! Je Samsung telefoon heb je vaak toch al dicht bij je en er zijn genoeg hoesjes te vinden met wat extra opbergruimte voor bijvoorbeeld een klein lipglossje, een monsterflesje met parfum of misschien zelfs een eyeliner!

Houd je kwasten mooi

Voorkom dat je kwasten door je hele koffer verspreid raken tijdens je reis door ze op te bergen in een brushroll. Heb je deze niet? Maak hem dan gewoon zelf! Neem een gastendoekje (klein handdoekje), vouw hem dubbel en laat aan de bovenkant een strook over. Naai vervolgens de zijkanten dicht en stik over de lengte nog een aantal stroken, zodat er langwerpige vakjes ontstaan. Steek je kwasten erin, wikkel er een elastiekje of lintje omheen en je kwasten blijven netjes op hun plek!

Lieve mam, wat ik je zeggen wil

Lieve mam,

Wat ik je zeggen wil zijn maar een paar woordjes. Een paar woordjes die alles zeggen.

Dank je en ik snap het nu.

Dank je dat je mij nooit daadwerkelijk achter het behang geplakt heb, maar ik snap nu dat je gillend gek kunt worden van drie schreeuwerige wezens om je heen.

Dank je dat je mij nooit daadwerkelijk ergens achter hebt gelaten, terwijl ik alle etalages op mijn dooie gemakkie aan het bekijken was en jou compleet negeerde. Ik snap nu dat je zei dat als ik niet als de wiedeweer komen zou, je me daar achter zou laten.

Dank je dat je mij altijd weer troostte nadat ik voor straf naar mijn kamer moest, omdat ik weer eens ruzie aan het schoppen was met mijn broers. Ik snap nu de woorden ‘laat elkaar eens met rust’ en ‘als je niks leuks kunt zeggen, zeg dan niks’.

Dank je dat je mij elke ochtend naar school bracht en mij elke middag weer ophaalde. Ik snap nu waarom je dat allemaal zo graag zelf deed.

Bedankt voor alle slapeloze nachten die ik je heb bezorgd en ik snap nu dat je dat overdag soms even inhalen moest.

Bedankt dat je altijd voor mij klaar stond en ook al had je soms ontzettend slechte adviezen (vond ik), ik snap ze nu.

Dank je dat je zei ‘wacht maar tot je zelf kinderen hebt, dan zul je het wel begrijpen.’ Ik snap het nu.

Dank je en ik snap het nu.

Liefs je dochter, nu moeder van drie kleintjes. 

x

Afbeelding: Shutterstock