Meisjesmoeders, jongensmoeders… Moeder van beide!

koningskoppel

Meisjesmoeders, jongensmoeders, er is veel over gezegd. Er valt ook veel over te zeggen, want de verschillen tussen jongens en meisjes zijn duidelijk aanwezig. Er valt niet over te twisten, maar toch zijn er ook zeer veel overeenkomsten. Want ik heb meisjes én een jongen, oftewel ik ben een moeder van beide! En ik kan je vertellen dat alle leuke en alle irritante eigenschappen voor beide gelden. Oké, bij de één wat meer dan bij de ander, maar ‘hoera voor gelijkheid’!

Als een moeder van beide weet ik bijvoorbeeld dat ze mij, jongen of meisje, aan het lachen kunnen maken tot ik in mijn broek pies. Ze dwingen me ook beide mezelf zo af en toe af te vragen wat voor nieuw soort ik nu weer op de wereld heb gezet en beide verwonderen mij elke dag weer door met de meest creatieve, domme, slimme en geniale ideeën te komen.  Lees meer

moeder worden

Mama-Coupe

Iets korter mag

Ze vroeg nog: “Ben je er klaar voor?” En, hoewel mijn hersenen deze vraag aan het verwerken was omdat wanneer iemand zoiets vraagt, er toch meer aan de hand is dan je wellicht op voorhand dacht, zei mijn mond: “Ja hoor!”

En knip… Daar ging een hele lange lok!

Een lange bob wilde ik, lekker hip en eens wat korter. Nu is het aan de achterkant kort en dan schuin lopend naar voren lang! Aardig wat complimenten gekregen, dus heel verkeerd geknipt is het zeker niet.

Hoewel ik gelukkig wel handiger ben geworden met stylen (ja met een föhn en stijltang), is het fijne van dit kapsel dat (wanneer ik geen tijd heb) het eigenlijk best aardig opdroogt!

En toch, toch weet ik niet of ik dit korte kapsel nou zo geslaagd vind. Kan het zijn dat ik het irritant vind dat ik het toch niet zo makkelijk in een staart of knot kan doen? Zekers!  Lees meer

Jongensmoeders… Wat zijn jullie tof!

Toen mijn zoontje nog in de wandelwagen lag, lang geleden dus, wierp een ervaren jongensmoeder een blik in mijn bugaboo en bekeek mijn onschuldige ventje met liefdevolle ogen. Maar toen kwam er iets geks uit haar mond gerold: “Weet je wat het is met jongens… Het draait allemaal maar om één ding: de piemel.”

Ik kon mijn oren niet geloven en ik dacht bij mezelf ‘die is volslagen koekoek’.

Maar we weten allemaal dat de geijkte wacht maar’s en de misplaatste adviezen een kern van waarheid hebben. Ze komen namelijk van ervaren moeders die het allemaal al een keer hebben meegemaakt en doorstaan. Oftewel, het is grotendeels waar wat deze moeder zei.

“Liefje, moet je plassen?”
“Nee”
“Laat je fluit dan eens los”

“Schat, twee handen aan de schommel! Dus haal die hand uit je broek!”

“In Godsnaam, laat die piemel los en ga je huiswerk maken!”

Dit waren niet alleen mijn uitspraken, dit zijn veelvoorkomende uitspraken van jongensmoeders.  Lees meer

Waarom moeder en dochter samen Friesland moeten ontdekken

Dochters… Ik heb er twee. Het zijn twee totaal verschillende meiden. De één heeft een open blik en een oude ziel en de ander is gesloten en komt net om de hoek kijken. Toch is degene die net om de hoek komt kijken mijn oudste dochter. Dat alles in het leven nieuw en spannend voor haar is, vergeet ik door de hectiek van het leven weleens. Dat wil ik niet, dat gebeurt gewoon. Laatst was ik een nachtje samen met mijn oudste op pad, we gingen Friesland ontdekken.

En het was niet alleen heel tof om Friesland te ontdekken, het was ook heel fijn om te ontdekken dat een kort weekendje samen met één kind een verrijking is. Maar waarom dan? Ik zette eens op een rijtje waarom het zo fijn is om samen met je dochter Friesland te ontdekken.

– Het is geweldig om te zien hoe ze opbloeit als zij voor even individuele aandacht krijgt. Haar moeder voor haar alleen! Geen broertjes en zusje die mijn aandacht opeist.

– Zo kon mijn dochter tijdens het varen eens heerlijk genieten van het besturen van de boot, zonder dat daar een broertje en zusje naast staat te popelen om haar van haar plek af te ketsen.

– Zo kon mijn dochter eens ongestoord een verhaal afmaken tijdens een heerlijke lunch bij Royaal belegd.

– En zo kon mijn dochter eens de hele avond samen knuffelen op de bank tijdens het tv kijken in ons heerlijke appartement bij de Broeresloot.

– En het is een verrijking als ik even alleen met haar ben en ze zich dan realiseert dat ze haar broertje en zusje toch wel mist.  Lees meer

To pyjama or not to pyjama

Preuts

Oké, ik ben wel een beetje preuts! Niet, ik-wring-me-in-alle-bochten preuts, maar als ik mezelf niet in evakostuum hoef te tonen ben ik gewoon net iets meer op m’n gemak.

Natuurlijk doe ik niet moeilijk over een dagje sauna, maar ik geniet gewoon een ietsepietsie beetje meer als het toevallig badkledingdag is. Al is het maar dat mijn enorme door zwaartekracht uitgelubberde theezakjes dan netjes op z’n plek zitten en niet tijdens het lopen tegen elkaar aanklotsen.

Maar thuis heb ik er iets minder moeite mee… terwijl mijn achterburen zo de kamer in kunnen kijken, ga ik niet eerst de gordijnen dichtdoen als ik ’s ochtends iets uit de kamer wil pakken.

En hoewel mijn kleintjes netjes pyjama’s aan hebben, heb ik zelf als tiener besloten dat ik dat ondingen vind. Een “slaap” onderbroekje is voldoende.  Lees meer

Voor mama: Bandajanas teenslippers

Jaa! Het is ein-de-lijk weer om mijn winterschoenen in te ruilen voor zomerse schoentjes. Zodra de temperaturen het toelaten, loop ik het liefste op blote voeten. Thuis en in de tuin is dat wel haalbaar, maar op straat is het toch echt beter om iets aan de voetjes te binden. Na mijn eerste keuze; blote voeten, zijn teenslippers mijn tweede keuze.

Ooit beklom ik Maya tempels en trotseerde wilde jungle paadjes op teenslippers, ja echt, ik kan daar prima hele zomers op lopen. Dit jaar loop ik op de slippers van Bandajanas. Lekker trendy en hip.

Bandajanas teenslippers

Bandajanas zijn teenslippers die je afmaakt met een band naar eigen keuze. Het leuke hieraan is dat je heel gemakkelijk kunt wisselen van banden én dat je de banden op allerlei manieren kunt knopen, hoewel dat knopen wel even oefenen is…

bandjanas Lees meer

Een gezin met twee kinderen… Dat wil toch iedereen?

Maar je hebt toch al een jongen en een meisje? – Een titel die mij opviel en ik had meteen door waar het blog over ging. Een opmerking die in eerste instantie ook door mijn hoofd gaat als ik gezinnen zie met meerdere kinderen. Twee gezonde kinderen, wat wil je nog meer?

Uiteraard is het helemaal niet aan mij om te bepalen wat jij nog meer wilt. Ieder mens heeft zo zijn eigen gedachtes die gevormd zijn door hun eigen verleden en ervaringen. En sommige mensen laten hun gedachtes weleens over hun lippen glippen. En voor je het weet is de misplaatste opmerking gemaakt.

Zo heb ik als moeder van één kind ook te dealen met die gedachtes van anderen die over lippen heen glippen.

Ik ben een moeder van een driejarig meisje. En zoals het er nu op lijkt, blijf ik moeder van één meisje. Dit lag niet zozeer in de planning, maar zo ging het leven tot nu toe. En ondanks dat de maatschappij de verwachting heeft dat ik nu toch wel de drang zou hebben om mijn verwende en eenzame dochter een broertje of zusje te geven, blijft die drang bij mij uit.

„Wanneer komt de tweede?”
„Uhh niet.” 

Lees meer

Miscommunicatie en moederdag

Ik pies in mijn broek als ik onderstaand filmpje van Roué Vermeer zie over miscommunicatie. Want, één ding moet  ik toegeven, soms vinden wij vrouwen dat de mannen alles maar moeten aanvoélen.

 

Wat zou het toch fijn zijn als onze mannen wat meer -uit zichzelf- huishoudelijke taken op zich nemen. Wat zou het toch fijn zijn dat het hele huishouden keurig op orde is, als je een weekendje weg bent geweest met vriendinnen. Wat zou het fijn zijn als de man ook eens spontaan een wc pot schoon zou maken. Wat zou het fijn zijn als de was in de wasmand -die naast de bank staat- opeens opgevouwen zou zijn.  Lees meer

Hoe het lukt met drie kinderen

Regelmatig krijg ik de vraag hoe ik ‘het toch allemaal doe met drie kinderen’. Het is niet zozeer een vraag om advies, althans daar ga ik vanuit. Het is meer verwondering, hoewel ik dat ook weer bijzonder vind, want er zijn genoeg moeders met meer kinderen. Hoe dan ook, hoe doe ik het toch allemaal met drie kinderen? Gewoon doen. Én stel je verwachtingen bij, vooral naar beneden.

Dat bijstellen van je verwachtingen lijkt helemaal vanzelf te gaan, sterker nog, je hebt er niets over te zeggen. Want met drie kinderen wórdt je weleens geleefd. Toen ik mijn eerste kleintje kreeg, was het uitzoeken van een outfit een activiteit. Een leuke activiteit zelfs! Want als mijn kleintje er hip bij liep, dan werd ik er vrolijk van. Niet dat mijn vrolijkheid afhing van het outfit, maar het bracht mij een extra lach op mijn gezicht. Gezonde maaltijden waar mijn kleintjes van zouden genieten, dat was het beeld wat ik voor mij had. Met een glimlach de dag beginnen in ons heerlijke huisje.

Maar de realiteit van ‘hoe ik het toch allemaal doe met drie kinderen’ blijkt iets anders. Verwachtingen bijstellen, of nee, laat die verwachtingen maar gewoon zitten.  Lees meer

Een leeg nest. Wat nu?

Daar ging ze dan. Met haar rugzakje op haar rug, gevuld met eten en drinken voor het 10-uurtje en de overblijf, liep ze rustig naar school. Nou ja, rustig… We hadden een beetje haast, want kennelijk kost het toch weer wat extra tijd om een derde klaar te stomen voor school in de ochtend.

In ieder geval, ze ging naar school. De hele dag.  Lees meer