Meisjesmoeders, jongensmoeders… Moeder van beide!

koningskoppel

Meisjesmoeders, jongensmoeders, er is veel over gezegd. Er valt ook veel over te zeggen, want de verschillen tussen jongens en meisjes zijn duidelijk aanwezig. Er valt niet over te twisten, maar toch zijn er ook zeer veel overeenkomsten. Want ik heb meisjes én een jongen, oftewel ik ben een moeder van beide! En ik kan je vertellen dat alle leuke en alle irritante eigenschappen voor beide gelden. Oké, bij de één wat meer dan bij de ander, maar ‘hoera voor gelijkheid’!

Als een moeder van beide weet ik bijvoorbeeld dat ze mij, jongen of meisje, aan het lachen kunnen maken tot ik in mijn broek pies. Ze dwingen me ook beide mezelf zo af en toe af te vragen wat voor nieuw soort ik nu weer op de wereld heb gezet en beide verwonderen mij elke dag weer door met de meest creatieve, domme, slimme en geniale ideeën te komen. 

Moeder zijn van beide geslachten maakt je ruimdenkender, je weet namelijk dat wat een jongen doet, een meisje ook kan en dat wat een meisje wil, een jongen ook wil.

Zo kun je bijvoorbeeld zijn verkleedkleren volledig richten op cowboys, politie outfits, Spiderman en andere superhelden, maar er komt een dag dat hij in het Tinkelbell jurkje van zijn zus een pirouette draait. En die dag komt sneller dan je denkt. Zij zal op haar beurt d’r poppenwagen vullen met een Transformer en raceautootjes. En uiteindelijk doet het er niet toe wat voor generaliserend speelgoed je koopt, ze spelen het liefst met de inhoud van jouw keuken, of jouw make-up koffer, op jouw slaapkamer.

Het doet er ook niet toe hoe verschillend de namen, de leeftijden en de kinderen zijn; elke dag roep je het kind met de verkeerde naam. Jantje, Truusje, Klaasje, uuuuhhh… hoe heet je ook alweer? Brechje!

Meisjes kunnen net zo goor worden als jongen. Ze kunnen ook net zo erg stinken als jongens. Nu ik erover nadenk, misschien nog wel erger! Jongens kunnen net zo creatief zijn als meisjes, je moet ze alleen even de tijd gunnen.

Meisjes vinden het woord ‘poep’ net zo grappig als jongens. En de grootste schaterlach over een boer komt van een meisje.

Sowieso: scheten zijn universeel grappig.

De roze beker is niet altijd voor het meisje, evenals het blauwe bord niet altijd voor de jongen is. Je kunt niet altijd de jongen de schuld geven van de net geschilderde met modder ondergesmeerde witte muur van de buurman, net als dat je de verantwoordelijkheid van het omgeflikkerde potje glitters in je zojuist gedweilde woonkamer niet altijd bij het meisje kunt leggen.

Een moeder van beide geslachten moet haar dochter meerdere malen uitleggen dat zij niet staand plassen kan en ze moet haar zoon teleurstellen dat hij later geen borsten krijgt.

Dát. Dat en nog veel meer valt er te vertellen door een moeder van beide.

Previous ArticleNext Article