Hoe de kleuterschool mijn kind veranderde

Elk woord dat er tegenwoordig uit het mondje van mijn zoon komt, wordt gecombineerd met het woord poep. Sinds hij een kleuter is, gaat er geen dag voorbij of hij heeft uitbundig gelachen om zijn eigen poep-grappen. En waar hij ooit dagelijks zei dat ik de allerliefste moeder op de wereld ben, ben ik tegenwoordig een dikke poepzak. Het is wel duidelijk dat de kleuterschool een grote verandering bij je kind aanbrengt. Vooral betreft de woordenschat, die ik in deze zin liever niet had vergroot.  Lees meer

Lief meisje, er is iets

Lief meisje, er is iets wat ik je zeggen wil.

Met poppen spelen, verhaaltjes schrijven, kinderliedjes luisteren, verkeerde songtekst blèren, lachen om Peppa Big, huilen bij een tienersoap, het is goed zoals je doet.

Lief meisje, er is iets wat je horen moet.  Lees meer

Ben ik een curlingouder?

Ik beken, ik ben zeer beschermend naar mijn kind. Nou ja, misschien is het geen bekentenis voor degene die mij kennen. Zij hebben dat de afgelopen jaren ook wel gezien. Sterker nog, ik ben er regelmatig op aangesproken. “Laat hem nou gewoon even” en “je moet er niet zo bovenop zitten”, is mij regelmatig ten gehore gekomen. Maar mijn gevoel zei nooit, laat hem nou maar even.  Lees meer

Wanneer slaaptraining helemaal niet werkt…

Volgens mijn moeder sliep ik na een week al door. Ik denk zelf dat het vooral mijn moeder was die doorsliep en mij gewoon liet huilen. Ik bedoel, dat deden ze vroeger nu eenmaal. Soms huilde je zo lang, dat je uitgeput raakte en dan vanzelf in slaap viel. Oftewel, keiharde slaaptraining. Ik kan het me niet herinneren en ik denk dat ik er ook niks aan overgehouden heb. Ik functioneer redelijk, al zeg ik het zelf. 

Lees meer

Ik kom voor haar. En voor de koffie

Ik ging laatst bij een vriendin op bezoek en veegde met mijn vinger over de rand van de kast. Een laag stof verscheen er op mijn vinger. Toen ik naar haar slaapkamer ging, constateerde ik een stapel was op de grond en zag dat haar bed niet was opgemaakt. Ik checkte haar wasmachine, of deze wel gevuld was, maar trof drie volle wasmanden vóór de wasmachine aan. Ook rook ik even aan haar haar, of ze dat onlangs nog wel gewassen had. En ik controleerde haar kleding op vlekken.  Lees meer

later worden

Ze kunnen worden wat ze maar willen worden

“Wat wil je later worden?” Om de één of andere reden vinden wij het als volwassenen reuze interessant wat onze kinderen later willen worden. We willen graag alvast wat ontdekkingen van talenten doen, zodat we kunnen fantaseren over later.

Maar het feit is dat ik een pottenbakker aan het grootbrengen ben. Zodra de klei tevoorschijn komt, beginnen de kleine worstenvingertjes van mijn dochter fanatiek te kneden en vormen. Ze maakt de prachtigste vormen van een grote grauwe homp klei, die ooit uit allerlei frisse stukjes gekleurde klei bestond.  Lees meer

5x wat te doen of te zeggen als je kind zijn spullen vergeet

Mijn kinderen vergeten bijna elke week wel een keer iets mee te nemen naar school. De spullen die ze vergeten variëren van huiswerk, tot schooltas tot fiets. En ja dat klopt, ik heb er ook niet aan gedacht. Maar zijn hun huiswerk, schooltas en fiets mijn taak om te onthouden? Ik vind van niet, maar toch bracht ik telkens alle vergeten spulletjes alsnog naar school. Op een gegeven moment voelde ik me zo’n figuur dat de hele tijd de fopspeen aan het oprapen was voor een kind, zodat die hem expres weer op de grond kon smijten. 

Lees meer

Over (vaccinatie) terreur

Het was de week dat mijn linkse tegenstem radicaal werd vermorzeld door Forum voor Democratie populisme en Utrecht sidderde onder een terroristische aanslag dat ik met dochterlief en twee van haar vriendinnen richting de polikliniek fietste om de HPV vaccinatie te halen. Ik, loedermoeder pur sang, gunde mijn dochter chronische vermoeidheid en autisme. Na het online komen van dit bewijs van falende ouderschap zou ik nooit meer over straat kunnen zonder bodyguards.  Lees meer

Wanneer je kind huilend thuiskomt

Er ging een scheut door mijn hart toen ik mijn zoon met tranen in zijn ogen uit school zag komen. Wat was dit hard om te zien. Ik voelde de woede in mij opkomen, maar ik voelde me ook zo machteloos, want ik weet wie dit verdriet bij mijn zoon veroorzaakt had. Kinderen zijn hard. En terwijl ik naar hem probeerde te luisteren, dwong ik met moeite mijn tranen terug en haalde ik diep adem.  Lees meer

Waarom je bij de geboorte van een tweede kind ook een kaartje moet sturen

vijf kinderen

Het is lente in de voorjaarsvakantie. Terwijl warmte records worden verbroken, teken exploderend groeien en de egels massaal uitsterven zie ik ook bij mijn vijftal de verwarring. Kind 2 stuift al om twaalf uur met vriendinnen zonder jas richting de plaatselijke natuurtuin alias ‘hangplek’; “Mam, ze geven 18 graden dus ik ga echt niet met die hitte een jas aantrekken”. Kind 3 en 5 bekvechten om de trampoline en proberen elkaar hardhandig van de rand te duwen immers er mag er maar één op. Kind 5 stuift op zes maten te grote rolschaatsen door de tuin en wilt vooral buiten het hek wat menig gefrustreerde kleuter discussies opwekt; “Ik ben echt al groot! Waarom niet? Ik doe het hoor…!”. Kind 4 klaagt in duidelijke taal over het zonlicht waardoor ze het beeldscherm van de televisie niet goed kan zien. O en er is nog kind 1 die is zo stabiel, die blijft vergroeid met zijn spelcomputer. Alle vijf (bijna) dezelfde genen en opvoeding en toch zo anders in behoeften, interesses, karakter en visie.  Lees meer