Bedankt Dick

nijntje

Als moeder van vijf heb ik weinig met commercie, ondanks mijn opleiding tot etaleuse (aka miscalculatie van de eeuw). Ik ben waarschijnlijk de enige meisjesmoeder in des lands die nog nooit een Belgisch drietal heeft zien optreden of correctie: ambieert te willen zien. We eten geen koekjes verstopt in verpakkingen van tv idolen en het speelgoed is redelijk vrij van Nickelodeon achtige spam. Geen dekbedhoezen in primaire Studio 100 kleuren en de ‘let it gooooo’ hype heb ik letterlijk genomen en beperkt tot de verkleedkist.

Ooit kreeg het enige mannelijke aandeel onder ons een gele Teletubbie van ‘hij is er zo gek op’ omalief. Om meelezende bevriende pubers gerust te stellen: hij was net 1.5 jaar. Het gedrocht verstofte al snel en verdween ‘plots’ uit ons midden.

De Woezel&Pip liefde van Vlinder beperken we tot knuffels en boeken. Toegeven, ik ben net zo verliefd op die schattige hondjes, maar dat komt omdat ik altijd moet huilen bij het liedje  ‘ik blijf altijd dicht bij jou’. Na 5x 9 maanden zwangerschap en dubbel zo veel aantal maanden ben ik een sentimenteel weekdier geworden. Feit.  Lees meer

Lieve kleintjes, wanneer jullie verliefd worden…

kalverliefde

Lieve kleintjes,

Jullie worden steeds groter en ik weet dat er een dag komt dat jullie uit zullen vliegen met de liefde van jullie leven. Dat jullie je veilig zullen voelen in de armen van een ander. Dat jullie troost zullen vinden op de schouders van een ander. Dat jullie eigen keuzes zullen maken, waarschijnlijk ook andere dan de mijne. Dat jullie zelf moeten ontdekken hoe de liefde werkt. En hoe de liefde niet werkt.

Ik weet dat die dag gaat komen, gelukkig duurt dat nog héél lang.

Tot die tijd is er kalverliefde. Kalverliefde is zo fijn. Fladderende vlindertjes in je buik, wanneer je aan dat lieve meisje denkt of aan die stoere jongen. De kalverliefde hoeft niet beantwoord te worden, het mag ook stilletjes, alleen. Helemaal voor jezelf.

En ik weet dat wij ‘volwassenen’ heel irritant kunnen reageren op deze verliefdheid, met als gevolg dat de kriebeltjes helemaal niet meer zo fijn voelen. Daarom beloof ik jullie plechtig een aantal dingen te laten en een aantal dingen wél te doen.  Lees meer

Opgebrand

burn out

Groene wormpjes met rode streepjes dartelend in het onweer. Links erger dan rechts. De huiskamer flitste en mijn peuter werd een vlek. Een half uur duurde het en daarna kwam mijn zicht niet meer volledig terug. Oogmigraine.

Sinds die zondagavond was ik overgeleverd aan diverse medische onderzoeken. Ondanks een ernstig vitamine D tekort kwam ik door de apk. Mijn ogen bleken onder de categorie ‘kan mij niet voorstellen dat u ooit beter hebt gezien’ te vallen. Ik kreeg diagnoses, maar geen oplossingen.

Na de wormen kwamen de paniekaanvallen. Hyperventilatie. Gedesoriënteerd. Alsof ik buiten mijn lichaam was gestegen. Zelfs stofzuigen bleek een uitdaging. Burn-out constateerde de huisarts en schreef Oxazepam voor. Zombievoer.  Lees meer

Lief middelste kind, mijn zoon

Lief middelste kind, mijn zoon,

Je bent niet mijn eerste en ook niet mijn laatste. Maar jij bent mijn zoon. Mijn eerste én mijn laatste.

Het krijgen van een zoon, was voor mij één groot mysterieus raadsel. Hoe ga ik dat doen? Hoe ga ik daarmee om? Hoe voed ik dat op? Een jongen. Een zoon.

Mensen vertelden mij: bereid je maar voor. Bereid je maar voor op rommel, op chaos, op dynamiek. Jongens worden vies en houden van gorigheid. Wilde bewegingen en harde geluiden zijn aan de orde van de dag. En ze zijn koppig! Oh, bereid je maar voor, een jongen is koppig!

Maar ik kreeg jou. Ik kreeg jou, mijn zoon. Ik wilde jou, zoals een bloem de zon wil.  Lees meer

Het grote gezin

Het grote gezin, volgens het CBS gezinnen met 3 of meer kinderen, wordt steeds minder populair. Hier zijn verschillende redenen voor te bedenken.
Voordat de verzorgingsstaat in Nederland werd geïntroduceerd was het hebben van veel kinderen de verzekering voor verzorging op je oude dag. Zonder WW, AOW, VUT, AWBZ, ANWB en weet ik wat voor fantastische voorzieningen we tegenwoordig allemaal hebben, was je op je nakomelingen aangewezen om voor je te zorgen als je het zelf niet meer kon. Ook kon je, vanwege de vele ziektes en hoge kindersterfte, er nog wel eens één verliezen en om dan toch verzekerd te zijn van die verzorging kon je maar beter een buffertje inbouwen. In bepaalde regio’s speelde ook mee dat als je als getrouwd stel niet genoeg kinderen kreeg de pastoor nog wel eens op bezoek kon komen.

Tegenwoordig leven we in één van de rijkste landen van de wereld en is onze verzorging bij ouderdom en arbeidsongeschiktheid goed geregeld. Al is het natuurlijk nog steeds fijn als er op je oude dag nog iemand bij je op bezoek komt.
Ook de pastoor gaat steeds minder langs de deuren, al schijnt dit in bepaalde gebieden nog steeds voor te komen.  Lees meer

Review: LEGO Technic Vrachthelikopter versus City VIP vliegveld

Het spelen met LEGO wordt steeds leuker. Althans, voor ons als ouder. Het bouwen van de pakketen zijn inmiddels zulke uitdagende bouwwerken, dat de man er ook wel even zoet mee is. Zes uur lang maar liefst heeft hij gewerkt aan de LEGO Technic Vrachthelikopter. En dat terwijl de kleuter het City VIP vliegveld pakket in twee uurtjes tijd zelf opzetten.

Het bakbeest van een vrachthelicopter bestaat uit maar liefst 1042 onderdelen. Logisch dat je hier wel even zoet mee bent. Maar zoals altijd met LEGO, wanneer je netjes het boekje volgt, komt alles wel op zijn plek terecht.

helikopter lego gesorteerd
Alle blokjes gesorteerd

Lees meer

nooit meer een baby

De gedachte: nooit meer een baby

Na het baren van drie kinderen is het voor mij genoeg geweest. Ik heb het al vaker geschreven, in mijn hart is er plek voor tien, maar mijn hoofd is vol. Het is goed zo. Ik wil niet meer kinderen. Ik wil niet meer zwanger zijn. Ik ben blij met wat ik heb en ik ben meer dan tevreden met mijn kleintjes.

Ik zal nooit meer zwanger worden. Ik zal nooit meer een baby krijgen.

Toch is er in mijn hoofd nog wel ruimte voor de gedachten. En die gedachtes springen van hot naar her. Van voldoening naar gemis.

Nooit meer een baby… 

– Ik zal nooit meer de pijn van een bevalling hoeven voelen. Maar ik zal ook nooit meer die euforische vreugde vlak na een bevalling ervaren.

– Ik krijg binnenkort een neefje! Ik krijg misschien ooit kleinkinderen. Geen lasten, alleen maar lusten! Maar nooit meer een baby helemaal alleen van mij. 

Lees meer

Vaderdag: de beste cadeautips voor jou

vaderdag

Binnenkort is het weer zover. Dan is het Vaderdag! Het is altijd zeer leuk als de kleintjes gaan knutselen Vaderdag. Het is toch leuk om je vader te verrassen! Of het nu gaat om knutselen Vaderdag of Vaderdag gedichten, het gaat erom dat het een persoonlijk Vaderdag cadeau is, waarin je kunt laten zien hoe je jouw vader waardeert.

Waar komt echter de traditie van Vaderdag vandaan? In dit artikel zullen we de geschiedenis en tradities van Vaderdag bespreken. Ook geven we je een aantal handige en originele Vaderdag cadeaus adviezen. Wil je immers naast Vaderdag gedichten een leuk cadeau geven? Met parfum en scheermesjes kom je tegenwoordig niet meer weg! Anno Vaderdag 2017 zijn er veel originelere cadeaus aan je vader te geven. Wil je graag inspiratie opdoen? Lees dan snel verder!  Lees meer

Klaar mee!

Er is geen scenario dat zich niet heeft afgespeeld in mijn hoofd de afgelopen week. Na het bingewatch-en van de Twilight reeks waren zelfs vampiers en weerwolven niet uitgesloten van mijn doemdenk scenario’s. Ik ging van relaxt en alle vertrouwen naar gekmakende slecht nieuws-gedachtes en dat allemaal binnen een fractie van een seconde.

Vandaag was ik helemaal klaar met al het emo-gezwam in mijn hoofd. Kom maar door met het nieuws. Ik kan het aan.

Ik lees nog wat oude blogs terug. ‘Het is klaar’. Grappig, dat ik dat toen dacht. Het is klaar, niet wetende dat het eerste jaar na zo’n behandeling ook nog heel zwaar zou vallen en zo emotioneel zou zijn. Zo ‘klaar’ voelde het helemaal niet dat jaar na de behandeling. Maar na dat eerste jaar geloofde ik erin. Een jaar was hét weggebleven, de kans dat de tumor terug zou komen, werd kleiner en kleiner. En nu, ruim drie jaar verder, was het boek bijna uit, het laatste hoofdstuk in zicht.

Maar dat boek werd nog even keihard in m’n gezicht geklapt. Zou er dan toch een vervolg komen? Een boek kinderkanker 2.0?  Lees meer

Takkie vereeuwigd

De vloer moest echt eerst worden geëgaliseerd. Hij snoof alsof hij er verstand van had en ik, DE LEEK stond er op mijn voorhoofd, knikte bevestigend. Natuurlijk waren deuken en scheurtjes in de vloer van een 60 jaar oud huurhuis niet goed als basis voor een zeil van €8 de m2. Perfectioneren die hap!

Dus stormden op die grauwe maandagochtend twee aardige manmenschen mijn huis in. Binnen een minuut lag de halve overloop al onder een glimmende laag cement. ‘Ik hoop niet dat het ergens lekt’  liet er 1 terloops vallen. Verbouwereerd griste ik de peuter uit bed, sloot de slaapkamerdeuren en vluchtte voor dat wat zo tegengesteld was aan mijn net spierwit geverfde houtwerk en muren: zwart vocht borrelend over mijn overloop. Vijf maanden schuren, gronden, afsteken, witten en drie aflaklagen per deur had het mij gekost. In de gestolen uren alias ‘middagdutje/kids naar school/papa’ momentebn. In mijn uppie had ik het voor elkaar gekregen; ik waande mij een professionele doe-het-zelver. De vloer zou de grande finale worden.  Lees meer