mamablog

Kinderen, Spelen met je kleintje, Uitstapjes, Vakantie

Banden met een koe

Sinds we een hond in huis hebben zijn de kleintjes nergens meer bang voor. Nou ja nergens… Ze hebben in ieder geval geen angst meer voor bepaalde dieren. Dat kan weleens beangstigend zijn, niet voor mijn kleintjes maar voor de dieren. Ze krijgen namelijk te pas en te onpas een knuffel, een aai over de bol of ze worden pardoes opzij geduwd. Onze hond weet dat inmiddels wel te incasseren, of eigenlijk: ze heeft geen keus, maar andere dieren kunnen weleens een andere reactie geven.

Afgelopen weekend verbleven we via Belvilla een weekendje op de boerderij waar zo een 100 koeien in een grote stal stonden. We mochten er elk moment even binnen wandelen om te kijken hoe het reilen en zeilen in zo een stal gaat.  Lees meer

kinderkamer opruimen
Columns, Speelgoed, Voor mama

Recept voor kamers opruimen

We kennen tegenwoordig allemaal de opruim goeroe Marie Kondo, toch? Niet? Dan moet je dit boek maar even lezen.

Ik ben fan, en dat terwijl ik het boek niet eens gelezen heb. Maar het idee is heel simpel, je vraagt je gewoon af, word ik hier blij van? -Nee- Gooi het weg, geef het weg of zet het op marktplaats. -Ja- vind een vast plekje voor het item.

Geloof mij, ik heb dit al meerdere keren geprobeerd. Ik krijg het nog steeds niet voor elkaar dat mijn hele huis opgeruimd is, laat staan blijft. Misschien is het daarvoor toch noodzakelijk om het hele boek eens te lezen, of om mijn kleintjes op kamers te zetten.

Tot die tijd heb ik een heel makkelijk recept voor het opruimen van een kinderkamer. Een loedermoeder is er niets bij:  Lees meer

poepen
Columns, Kind

Holy SHIT

Ja, letterlijk holy SHIT. Daar ligt ‘ie dan… de grote bruine slang! Hij kijkt me aan alsof ie wil zeggen: “gna gna, heb ik me toch mooi 4 dagen voor je verborgen”.

“Pfffff”, zeg ik tegen mijn peuter, “je zult wel opgelucht zijn?”

Want man, dat moet me toch pijn gedaan hebben. Die bruine slangen zijn soms net zo groot als mijn peuter zelf (oké, niet helemaal, maar echt… ENORM)! Wij als volwassenen krijgen dit bij lange na niet geproduceerd, en die enkeling die dat wel lukt! Nou, ik kan me voorstellen dat je ermee op de foto gaat en het trots aan de wereld presenteert!

En trots is hij! Trots dat ‘ie weer een bruine slang heeft geproduceerd! Trots dat ‘ie niet door te trekken is! Trots dat ‘ie zich toch wel beter voelt! Zo trots dat ‘ie papa direct moet bellen en ook oma ontkomt er niet aan. Zelfs de dag erna is het eerste wat ‘ie zegt bij binnenkomst op het kinderdagverblijf: “Ik heb een grote bruine slang gedaan op de WC”  Lees meer

Kinderen, Voor mama, Wat je niet wist

Moeten we niet weer eens gewoon gaan opvoeden?

Vanavond begint er weer een nieuw seizoen van Jo Frost Nanny on Tour. Leuk, kunnen we weer met z’n allen gaan bitchen op Jo Frost over hoe zielig het wel niet is om die kleine tere zieltjes op de trap te zetten. Helemaal alleen, afgesloten van de woonkamer waar alle shit gebeurt.

Want dat is wat we er tegenwoordig van vinden toch? We vinden het zielig. We vinden het fout, om zo over de behoeftes van je kleintje heen te walzen en te negeren. Och wat doet dat pijn om te zien.

Ik zal het niet ontkennen. Het gaat ook door mijn hoofd. Arm kind, geef het gewoon een knuffel, een kus en klaar. En toch behoor ik niet tot de anti-Jo-Frost groep. Ik behoor daar niet toe, omdat ik weet dat dit soort scenario’s in de praktijk heel anders uitwerken, dan hoe ze zich in mijn hoofd afspelen.  Lees meer

Kinderen, Kinderkleding

In de schoenen van een peuter

shoesme

Peuters, er is al veel over geschreven en gezegd. Ze zijn schattig, ze zijn leuk maar ze zijn vooral eigenwijs. Maar heb je weleens een dagje in de schoenen van een peuter gestaan? Of gelopen?

Een peuter op ontdekkingstocht maakt namelijk van alles mee. En tijdens zo een ontdekkingstocht moet een peuter wel stevig in haar schoenen staan, want voor je het weet gebeurt er iets en ben jij degene die haar moet dragen.

Maar hoe krijg je nou een sterke, zelfverzekerde peuter stevig in haar schoenen?  Lees meer
Columns, Kind

Had ik maar het lef van een peuter

Eigenlijk is het best jammer dat we onze kleintjes opvoeden, want soms is opvoeden ook een beetje africhten. Bepaald gedrag willen we uit die kleine tere zieltjes halen omdat het niet gewenst gedrag is; brutaliteit, drammerigheid, egoïsme en soms zelfs ook creativiteit.

Als ik nu naar mijzelf kijk, als ‘volwassene’ (wat dat ook inhouden mag) zou ik willen dat ik soms wat meer brutaliteit, drammerigheid, egoïsme en ja ook creativiteit zou hebben. Nu beland ik af en toe in situaties waar ik (tenzij ik een paar wijntjes teveel op heb), beleefd en sociaal ben terwijl ik ondertussen op mijn tong moet bijten van frustratie.

Een peuter houdt over het algemeen geen rekening met gewenst gedrag, een peuter doet gewoon schaamteloos waar hij zin in heeft zonder zich ook maar druk te maken over wat zijn omgeving ervan denkt.

Bijvoorbeeld als een peuter zichzelf aankleedt. Waar wij (de meesten van ons) ‘volwassenen’ ons druk maken over mode, trends en wat anderen ervan vinden, trekt een peuter aan wat hij mooi vindt of lekker vindt zitten. Oké, voor mezelf lukt het niet altijd om een beetje toonbaar het huis te verlaten, denk aan een haastige maandagmorgen, maar dan ben ik me ervan bewust dat ik er als een Godzilla uitzie en probeer ik zoveel mogelijk bekende gezichten te ontwijken.  Lees meer

Kinderen, Voor mama

Mind your language

Waar ik nu echt van kan genieten… Nou, de gevatte uitspraken uit de mond van mijn bijna 4 jarig kleintje! Hieronder een kleine selectie:

Mama, we kunnen niet naar de kapper want het fietsstoeltje is gejat

Ons vast kapstertje woont niet ergens waar je makkelijk met auto of OV heet gaat, dus fiets + fietsstoel is een must. Mijn mond viel open van verbazing toen hij zelf het verband had gelegd dat fietsstoel weg = niet naar kapper!

Nog één minuutje

Het equivalent van “ik tel tot 3”, wanneer hij nog even wil doorspelen oppert ie zelf dat ie over een minuutje echt gaat opruimen!

Zeg dan maar “Vooruit dan maar”

Toen we bij de sapjes stonden en hij de suggestie voor sinaasappelsap deed en ik nog twijfelde of we niet eens een keer wat anders moesten kiezen. Stem ik zo vaak in? OMG  Lees meer

Kinderen, Voor mama

Hogere moeder-huishoudkunde test

huishouden test

Afbeelding: Shutterstock

Dat mijn 7-jarige moeite heeft met hoofdrekenen en de tafels is geen groot wonder, dat heeft ze waarschijnlijk van haar moeder. Want als die haar hersenen moet loslaten op rondzwevende cijfertjes, grijpt ze acuut naar een fles wijn.

Nee, hogere wiskunde was voor mij niet weggelegd, maar in de hogere moeder-wiskunde blinken mijn talenten uit als nooit tevoren.

Doe hier de eerste hogere moeder-wiskunde test >>

Nu blijk ik over meerdere talenten te beschikken. Ik ben namelijk ook een ster in hogere moeder-huishoudkunde. En ik weet toevallig dat niet alle moeders hier een talent voor hebben. Sommige snappen deze module simpelweg niet.

Ik heb het vermoeden dat er wel meerdere factoren meespelen. Heb je bijvoorbeeld één baby, dan is het inderdaad niet heel begrijpelijk, tenzij je zeer getalenteerd bent. Heb je een peuter en een baby of misschien een kleuter, peuter en baby, dan zul je merken dat het wel degelijk uitmaakt voor je huishoudkunde.

Ben je benieuwd hoever jouw hogere moeder-huishoudkunde is ontwikkeld? Doe dan hier de test.  Lees meer
Koken en bakken, Kind

Waarom toch dat avondeten drama?

Ik snap het avondeten drama niet. Ik ben gek op etenstijd! Voor mezelf dan, want dan mag ik weer eten. Ik houd van eten. Echter heeft etenstijd ook een donkere, vuile kant. Het is namelijk zo dat ik degene ben die dat avondeten klaar moet maken.

En dat zou ik niet zo erg vinden als ik het helemaal voor mijzelf klaarmaak, ik geniet namelijk van eten. Maar de kinderen in dit huis zijn iets minder enthousiast over het avondeten dan dat ik ben.

En dat is, op z’n zachts gezegd, jammer.

1. Omdat ze de godganse dag ‘wat eten we vanavond?’ vragen, blijkbaar zijn ze er nogal mee bezig. Maar ik dus eigenlijk net zo goed de vraag met ‘niks’ kan beantwoorden, dat is namelijk waar het meestal op uitdraait.

2. Omdat ze blijkbaar wel erg honger hebben, aangezien ze de hele dag door zaniken om een snoepje. En als ik dan ‘nee’ zeg, ze de meest dramatische ‘maar ik heb zo een hongeeeeeeeeeeer’ eruit gooien. 

Avondeten drama dus

Koken voor mijn gezin is in de meeste gevallen compleet nutteloos en het komt er dus ook regelmatig op neer dat ik voor helemaal niks, nada, noppes in de keuken heb staan ploeteren. De één roept nog harder dan de ander ‘DIT IS GOOR!’ en de derde spuugt zijn hap pontificaal voor mijn neus zo weer terug op zijn bord.

Etenstijd is inmiddels uitgegroeid tot een somber moment van de dag. En dus geeft het mij maar weinig motivatie om er veel energie in te steken. Ik verbruik meer energie aan de irritatie rondom de maaltijd, dan dat een maaltijd mij energie oplevert. Want ik weet dat het één groot avondeten drama wordt.

Peptalk voor het koken

Tijd voor een peptalk voor de gewenste motivatie om tóch weer te gaan koken…

– Rond 16.00: Na 8x de vraag ‘wat eten we vanavond’ is het dus hoog tijd om iets te verzinnen. Ugh.
– Shoot! Ik had vanmorgen die Crockpot moeten vullen.
– Oké, plan B. Wat zouden we morgen eten? Hutspot, oh daar zullen ze blij mee zijn.
– Misschien toch maar frietjes in de airfryer gooien? O nee, dat had ik eergisteren al gedaan.
– Hutspot ‘it is’.

– Half uur lang: ‘Dát ga ik NIET eten!’ én ‘DAT LUST IK NIEEEEEEEEET’
– Sta ik nu op het punt om op te geven en een brood uit de vriezer te halen? Nee, nee, nee, ik geef niet op!
– Hutspot is gezond.
– En bovendien ik heb het in de koelkast, zonde om weg te gooien.
– Ze eten maar gewoon een keer wat de pot schaft.

– Oké, maar dan moet ik het nu wel klaar gaan maken.
– Of hebben we misschien nog iets anders in de koelkast? Restjes of zo? Lekker makkelijk.
– *Opent de koelkast* Wat is dat? Oh, de boerenkool van vorige week. Nu nog groener. Die maar niet.
– En wat is dat? Oh, de kippensoep. Huh, lijkt wel broccolisoep geworden. Die ook maar niet.
– Nee, het wordt toch echt hutspot.

– Hutspot is gezond.
– En bovendien ik heb het in de koelkast, zonde om weg te gooien. (Ja, ik val in de herhaling).
– ‘Mama, ik heb honger!’
– ‘Ja ik ga nu koken’
– Nee, daar heb ik geen honger in, mag ik een snoepje?’
– What the fuck?

– Oké, ik ga nu echt beginnen. Wat fijn dat iedereen straks lekker smikkelt van de hutspot. Not
– Misschien moet ik toch maar een ei bakken?
– Nee, nee, nee, als ze het maar vaak genoeg proeven, dan lusten ze het op een gegeven moment wel.
– *Zucht*, *Zucht*, ik *Zucht* haat koken!

Lees hier >> Mijn gedachtes tijdens het koken

Afbeelding: Shutterstock