kinderen

Columns, Kind, Puur Marlies

Ik ken een moeder die haar kinderen inent, of toch niet?

Ik weet het. Het is niet netjes om te oordelen. Maar soms moet je het gewoon even kwijt.

Ik ken namelijk een moeder die haar kleintjes inent! Elke keer is ze weer in dilemma of ze het nou wel of niet goed doet.

In het begin bemoeide ik me er niet zo mee, ik wist er ook nog niet zoveel van. Maar hallo, zíj krijgt toch een kind. Verdiep je er gewoon een beetje in denk ik dan. Hoe moeilijk kan het zijn.

Nee hoor, kleintje één en ook kleintje twee krijgen gewoon al de prikken die je kan bedenken in hun prille bestaan. Als ik er over nadenk, krijg ik er kippenvel van. Wie doet dan nou? Dat je je kleintje inent, tot daar aan toe. Maar wéét op zijn minst wat je aan het doen bent. Of stel het wat uit. Want wie heeft er nou een tetanus vaccinatie nodig met twee maanden? Alsof je een baby met een open wond de modder in gooit… Koekoek.

Maar goed, deze moeder heeft zich er gewoon niet in verdiept. Iedereen doet het toch? Dat zal wel goed zijn. Wat weet ik er nou van? Serieus? Wat weet ik er nou van? Over de outfit van d’r kleintjes denkt ze nog langer na.  Lees meer

vader en moeder
Columns, Voor mama, Voor papa

Als de kleintjes uit logeren zijn…

vader en moeder

Opeens werd het ons aangeboden…

“Komen alle drie je kinderen een keer logeren?”
“Alle drie? Weet je dat zeker? Ik bedoel… Alle drie…”
“Ja, zo lullig anders voor één iemand.”
“Nou ja, oké. Als jij dat wilt.”

En zo gezegd, zo gedaan. Alle drie onze kinderen gingen logeren. Zomaar. Voor de lol.

Zoals we allemaal wel weten veranderen kinderen je hele leven, zo ook de dates met de man. Eigenlijk was een date met de man voordat de kinderen er waren gewoon een avondje uit. Maar nu de kinderen de date-frequentie drastisch omlaag gehaald hebben, hebben we de behoefte om zo een avondje met z’n tweeën een date te noemen en er alles uit te halen wat er in zit.  Lees meer

Kinderen, Kinderkleding

In de schoenen van een peuter

shoesme

Peuters, er is al veel over geschreven en gezegd. Ze zijn schattig, ze zijn leuk maar ze zijn vooral eigenwijs. Maar heb je weleens een dagje in de schoenen van een peuter gestaan? Of gelopen?

Een peuter op ontdekkingstocht maakt namelijk van alles mee. En tijdens zo een ontdekkingstocht moet een peuter wel stevig in haar schoenen staan, want voor je het weet gebeurt er iets en ben jij degene die haar moet dragen.

Maar hoe krijg je nou een sterke, zelfverzekerde peuter stevig in haar schoenen?  Lees meer

Baby, Columns, Voor mama

Je wordt makkelijker…

Naarmate je meer kinderen krijgt, word je als moeder in je doen en laten steeds makkelijker. Volgens mij is dat een feit. Het is voor mij in ieder geval een feit.

Als iemand mij nu om advies vraagt over de opvoeding, oké dat gebeurt eigenlijk nooit, dan kan ik geen zinnig antwoord geven. Behalve dat ze een paar jaar te laat zijn met advies vragen, dat hadden ze namelijk beter bij de eerste kunnen doen. Toen ik alles nog onder controle had.

Juiste manier van opvoeden

Bij mijn eerste kind volgde ik namelijk serieus richtlijnen, in mijn ogen de juiste manier van opvoeden. Er was namelijk ook een minder juiste manier. Nu weet ik, drie kinderen verder, dat de juiste manier van opvoeden een onhaalbare en uitputtende zaak is en dat het leven je dwingt om los te laten. Het is de enige manier.

Of ik ben mijn principes gaandeweg verloren.

Of ik ben heel lui geworden. Dat kan ook.

Om maar te beginnen met het altijd rustig blijven praten. Ik geloofde niet in schreeuwen. Ik geloof er nog steeds niet in, toch gebeurt het. Als je één kleintje hebt, is het zo veel makkelijker om rustig te blijven communiceren. Er is ook gewoon niemand anders die aan je hersenen krabt, of in je irritatie-zone zit. 

Lees meer
Kind, Columns

Geef nooit op! Oké, stop er maar mee…

Ooit riep ik heel hard: “Mijn kleintjes gaan eerst hun zwemdiploma halen en dan zien we wel verder.” Dat zwemdiploma vond ik gewoon het belangrijkste, dat was een must. Dat vind ik overigens nog steeds, maar het woordje eerst is komen te vervallen.

Inmiddels heeft mijn oudste kind haar zwemdiploma, maar er ook al een aantal clubjes op zitten. De kleuter is nog bezig met het halen van zijn zwemdiploma en gaat naar KungFu les, en ik denk dat voor de peuter balletles wel erg leuk zal zijn…

Geen volhouder

Nee, aan het regeltje ‘eerst zwemdiploma’ kon ik me niet houden. Ik ben blijkbaar niet zo een volhouder. En mijn 7-jarige heeft dat trekje een beetje van mij overgenomen. Ook zij is niet zo een volhouder.

Ze zat op blokfluitles en ze stopte er mee. Ze snapte er, naar eigen zeggen, geen bal van! Ze zat op KungFu en ze stopte ermee. Ze houdt namelijk niet van ‘vechten’. Ze zit op turnen en het liefst stopt ze er mee, ze wordt er namelijk zo moe van.

Slap ouderschap

En ik liet het gebeuren, ik liet haar stoppen met haar clubjes. De maatschappij zal het misschien bestempelen als ‘slap ouderschap’,  maar het kan mij vrij weinig schelen wat de maatschappij ervan denkt, ik heb er mijn redenen voor.

Ik zie het meer als proberen, mijn kinderen proberen iets om te kijken of ze het leuk vinden en of ze er misschien een beetje talent voor hebben. Ze verkennen de mogelijkheden van zichzelf en van de wereld. Ze gaan op onderzoek uit, ze ondernemen, ze proeven van allerlei smaken totdat ze de juiste smaak te pakken hebben. Of zo.

Loslaten wat niet gelukkig maakt

En ja, daar hoort opgeven en loslaten wat niet gelukkig maakt ook bij. Niets mis mee. Denk ik. 

En hoezeer ik ook graag ‘geef nooit op’ stimuleer, ben ik ook heel makkelijk in het zeggen ‘oké, stop er maar mee’. Want uiteindelijk, als ze iets echt niet leuk vinden, vinden ze het ook echt niet leuk.

En zo is het, nu stop ik.

Afbeelding: Shutterstock
Baby, Columns, Voor mama

Beste moeder die van alles ‘moet’

Werd jij vanmorgen ook wakker met een to-do lijstje met dingen die je vandaag echt gedaan moest hebben? Bij het wakker worden wist je eigenlijk al dat het een erg ambitieus lijstje zou zijn. Afspraken verzetten, rekeningen betalen, badkamer schoonmaken, de was bijwerken, boodschappen doen, telefoontje plegen, kinderen naar school brengen en ophalen, tussendoor hulpmoeder spelen, eten bereiden, de trap opruimen en schoonmaken, lege flessen wegbrengen en dan nog ergens koffie drinken (ja ook dat staat op het lijstje, kun je in ieder geval iets afstrepen).

O ja, en dan hebben we ook het kleintje nog die ergens aandacht vraagt. En verdient.

Zoals ik al zei, bij het opstaan wist je al dat je ambitieus zou zijn. Maar beste moeder die van alles ‘moet’, niets moet!  Lees meer

Baby, Voor mama

Mama’s met een blog: mamabloggers!

Mamabloggers, ze springen als paddenstoeltjes uit de grond. Is het een hype? Is het een hobby? Of is het een beroep? Dat is voor elke mamablogger anders, maar ze hebben in ieder geval één ding gemeen: kinderen! Een mamablogger schrijft over haar kinderen en de opvoeding, over het leven met haar kinderen en gezin, over uitjes en activiteiten (de zogeheten DIY) en hier en daar mag er ook geklaagd worden, want het leven van een moeder gaat niet altijd over rozen.

Maar hoe ontstaat nu zoiets en wat is het doel? Zijn het moeders van een baby, zijn het moeders van een groot gezin? Het hebben van een mamablog kent geen regels, het is ieders eigen domein, een eigen klein stukje internet wat de mamablogger zelf invult en waar andere moeders van mee kunnen genieten en soms kunnen leren.

Ik pikte vijf mamabloggers uit het mamabloggersland om ze een beetje beter te leren kennen.  Lees meer
Columns, Kind

Had ik maar het lef van een peuter

Eigenlijk is het best jammer dat we onze kleintjes opvoeden, want soms is opvoeden ook een beetje africhten. Bepaald gedrag willen we uit die kleine tere zieltjes halen omdat het niet gewenst gedrag is; brutaliteit, drammerigheid, egoïsme en soms zelfs ook creativiteit.

Als ik nu naar mijzelf kijk, als ‘volwassene’ (wat dat ook inhouden mag) zou ik willen dat ik soms wat meer brutaliteit, drammerigheid, egoïsme en ja ook creativiteit zou hebben. Nu beland ik af en toe in situaties waar ik (tenzij ik een paar wijntjes teveel op heb), beleefd en sociaal ben terwijl ik ondertussen op mijn tong moet bijten van frustratie.

Een peuter houdt over het algemeen geen rekening met gewenst gedrag, een peuter doet gewoon schaamteloos waar hij zin in heeft zonder zich ook maar druk te maken over wat zijn omgeving ervan denkt.

Bijvoorbeeld als een peuter zichzelf aankleedt. Waar wij (de meesten van ons) ‘volwassenen’ ons druk maken over mode, trends en wat anderen ervan vinden, trekt een peuter aan wat hij mooi vindt of lekker vindt zitten. Oké, voor mezelf lukt het niet altijd om een beetje toonbaar het huis te verlaten, denk aan een haastige maandagmorgen, maar dan ben ik me ervan bewust dat ik er als een Godzilla uitzie en probeer ik zoveel mogelijk bekende gezichten te ontwijken.  Lees meer
Kind, Lijstjes, Voor mama

5 feitjes voor de ouders van een introvert kind

Mijn oudste dochter is niet erg ‘outgoing’, ja thuis wel, thuis laat ze zichzelf volledig gaan. Maar zodra ze een stap buiten de voordeur zet lijkt het alsof ze een masker opdoet en zich voordoet als dat ‘verlegen, stille, introverte meisje’.

Toen zij net naar school ging, moest ik daar heel erg aan wennen, zeker omdat ik zelf als kind wel behoorlijk ‘outgoing’ was. Het liefste wilde ik haar even een zetje geven en ik dacht dikwijls bij mijzelf, ‘kom op! een beetje peper in je reet, ga er gewoon voor!’

Maar nee, zij was dat ‘verlegen, stille, introverte meisje’. Ze bleef stilletjes op een afstandje kijken hoe de andere kleutertjes in de klas zich gedroegen, of misdroegen. Ze praatte amper en de juf moest van alles uit de kast trekken om haar een beetje normaal mee te laten draaien in de klas.

Inmiddels weet ik ‘zij is zij en ik ben ik’ en hoe lastig dat soms ook is om aan te zien, ze mag wezen zoals ze is. (Jeetje, ik zou er bijna een teiltje bijpakken.) Maar om deze vijf feitjes kan een ouder van een introvert kind, simpelweg niet heen.

Lees meer
Kind, Lijstjes, Voor mama

27x wanneer ik dacht ‘Fok off!’

We weten inmiddels allemaal dat ‘moeder zijn’ geen appeltje-eitje is. Nee, je wordt dagelijks op de proef gesteld door bepaalde opmerkingen, bepaalde mensen en bepaalde situaties. En er valt simpelweg niets aan te veranderen. Het enige wat je kunt doen, is heel hard in je hoofd denken ‘FOK OFF’, wat dat ook betekenen mag…

Nu ben ik inmiddels een aantal jaartjes aan het moederen en heb ik dus behoorlijk wat keren ‘Fok off!’ gedacht.

Dit zijn de meest voorkomende.

– ‘Geniet er maar van, want het gaat zo snel…’ En dat na een nacht van 3 uurtjes slaap, koffie die koud is geworden, een kolere krijsbui van jouw nageslacht en een poepluier die langs een spekbeentje leegloopt… Mag het aub allemaal wat sneller gaan? 

– ‘Waarom ga je niet naar de sportschool?’ Heb je mij vandaag niet 20 keer de trap op zien gaan met die tonnen wasgoed terwijl ik een peuter op mijn nek had zitten?

– Degene die je kleintje klei of, erger nog, glitters cadeau geeft…

‘Fok off!’ 

Lees meer