Voor mama

Baby, Voor mama, Wat je niet wist

Ja ja, ik ben dankbaar

dankbaar

Ik weet het, ik kan klagen. Klagen over het moederschap, klagen over het gedrag van de kleintjes. Klagen in het algemeen. En dat terwijl ik een heel positief ingesteld mens ben!

“Jij mag niet klagen”, wordt er weleens gezegd. Hoezo mag ik niet klagen? Leg mij dat eens uit.

Ik klaag, terwijl ik weet dat ik ondertussen zo weinig te klagen heb. En toch klaag ik, gewoon omdat ik het recht heb om te klagen.

En soms klaag ik omdat ik serieus helemaal klaar ben met het moederschap, klaar ben met het wachten tot het weer bedtijd is en klaar ben met het wonen in een rijtjeshuis, met een rijtjeshuis tuin en rijtjeshuis buren. (Sorry lieve buren, no hard feelings!)  Klaag, klaag, klaag, blablabla.

En ik weet, er is altijd iemand die zo met mij zou willen ruilen. Er is altijd een overtreffende trap.  Lees meer

Kinderen, Uit met je kleintje, Uitstapjes, Vakantie, Voor mama

Mama op vakantie – Alleen!

Op vakantie zonder je kinderen en zonder de man. Ooit weleens gedaan? Had je het mij 4 jaar geleden gevraagd, dan had ik je vierkant uitgelachen. Ik ga mijn kinderen niet achterlaten, ben jij mal! En hoezo zonder de man? Het schuldgevoel kwam al opborrelen op het moment dat ik eraan dacht.

Maar de kleintjes worden groter en de man wordt ook steeds wijzer (geintjeman) en als je mij de vraag op dit moment zou stellen zou ik zeggen; “mwah, jah, waarom ook niet? De man en de kleintjes redden zich wel”

Oké, oké, het ging ietsje anders… Ik kreeg de vraag om deel te nemen aan de mega groepsreis naar Martinhal in Portugal. “Hell yeah, dat ik meega! De man en kinderen zoeken het maar uit!”, was wat ik riep. Het is weliswaar geen vakantie, maar hé, ik noemde zaterdagochtend naar de supermarkt al ‘vakantie’.

martinhal Lees meer
Baby, Kind, Voor mama

Thuiswerken mét kinderen – dé tips!

Sommige moeders kiezen ervoor om thuis te blijven bij de kinderen. Thuisblijfmoeders worden ze ook wel genoemd. Een aantal van die thuisblijfmoeders heeft naast het verzorgen van hun nageslacht, de behoefte aan iets ‘ernaast’. Iets creatiefs, iets waar ze hun ei in kwijt kunnen, of iets om geld mee te verdienen.

De afgelopen jaren heb ik naast het thuisblijven bij de kinderen heel veel geschreven. Ik deed dat met één of twee en soms zelfs drie kinderen om mij heen. Dat lukte!

Inmiddels vraag ik mij af hoe? Want nu alle kleintjes op school zitten, heb ik de tijd om te werken. Tijd die ik eerst eigenlijk nooit had en toch kreeg ik het voor elkaar. Ik heb erover nagedacht en ik kwam met een aantal punten, die je als prioriteit moet stellen als je thuiswerkt mét kinderen.

1. Heb zo min mogelijk prioriteiten. Accepteer het feit dat het je niet allemaal gaat lukken; én het huishouden én je werk én je kleintjes in leven houden op een zo leuk mogelijke manier. Oké, prioriteit nummer 1: houd je kleintjes in leven! De rest is geen prioriteit.  Lees meer

Overige, Puur Marlies, Voor mama

Project 333 capsule wardrobe – Zomer

Ik heb het al eens over project 333 gehad. Waarom ik er mee ben begonnen lees je hier en het vervolg hier. De tijd vliegt, het is al weer tijd voor de zomer garderobe!

Project 333

Project 333 is the minimalist fashion challenge that invites you to dress with 33 items or less for 3 months. Oftewel, Project 333 is de minimalistische fashion uitdaging die oproept om je te kleden met maximaal 33 kledingstuks voor minimaal drie maanden.

De afgelopen maanden zijn erg goed gegaan. Alles wat ik uitgekozen had was goed te combineren, Ik bleef bij met de was en heb überhaupt geen tijd gehad om te winkelen. Alleen de mooie zomer dagen heb ik niet goed ingeschat qua kleding. Op die dagen heb ik snel wat kleding gepakt die ik in de komende periode uitgekozen zou hebben.

De conclusie is me nog steeds heel duidelijk, het geeft rust. Zoveel rust dat ik bijna stress kreeg, omdat ik mijn nieuwe garderobe ‘moest’ samenstellen.  Lees meer
Voor mama, Columns, Kind

O hoi! Hier die moeder op haar telefoon…

Wat zit je nou te kijken daar aan de overkant van de zandbak? Met je emmer en je schep in je handen alsof je het reuze naar je zin hebt. Maar ondertussen steekt die neus de lucht in alsof je zojuist een rotte eierscheet voorbij rook komen. Houd dat emmertje en dat schepje maar goed vast hoor, stel je voor dat een ander kindje het pakt om er even mee te spelen.

Jij denkt natuurlijk dat ik dit allemaal niet in de gaten heb omdat ik diep verzonken ben in mijn telefoon. Maar weet je, ik ben een vrouw én een moeder, ik kan acht dingen tegelijk.

Nee, ik snap het en ik waardeer ook hoe jij je kindje aandacht geeft in de zandbak. Hoe jij samen met je kind fanatiek een zandkasteel aan het bouwen bent en ondertussen alle andere kleintjes op afstand houdt, want stel je voor.

En ja, ik kijk even in mijn telefoon, ik scroll even door mijn social media! Nutteloos, compleet nutteloos! En terwijl ik naar mijn telefoon kijk, mis ik al de magische momenten van mijn kleintje in de zandbak waar we de hele freaking zomer, zeven dagen per week, elke middag zitten. 

Maar natuurlijk kijk ik naar mijn kleintje, ik ben een vrouw én een moeder, weet je nog? Ik ben alleen niet zo een moeder die boven op de rug van haar kind de halve encyclopedie aan het inprenten is. Ik kijk gewoon af en toe naar mijn kind, die alleen maar een beetje zand in zijn bilspleet wil scheppen.

Of op het hoofd van jouw kind.

We zitten in de speeltuin, de speeltuin is gemaakt voor kinderen. Om zich te kunnen vermaken, om te ontdekken, om zelfredzaamheid te leren. Ze hebben geen in hun nek hijgende moeder nodig, ze hebben de ruimte nodig.

En nee natuurlijk niet, ik laat haar niet los als een losgeslagen tijger. Ik corrigeer en geef richting waar nodig, bijvoorbeeld wanneer ze het zand op het hoofd van jouw kind gooit. Maar geloof me, corrigeren hoeft niet bij elke freaking beweging of misstap. En terwijl mijn kleintje speelt, ontdekt en doorademt, kom ik ook even op adem. Starend naar mijn telefoon. Even checken of ik nog iets nutteloos gemist heb.

En ja, ik zal gerust zo nu en dan een momentje missen. Maar lieve schat, de hele dag is gevuld met momentjes. En geloof me, sommige momenten wil ik missen!

En voor nu wil ik een momentje voor mijzelf. Op mijn telefoon.

Afbeelding: Shutterstock
Columns, Kind, Voor mama

Vaarwel peuterschap! Ik mis je, maar nee, écht!

Mijn minikleuter zit nu ruim een maand op school. Ze vindt het geweldig en is helemaal in haar element als ze op school is. Ikzelf heb mijn draai nog niet helemaal kunnen vinden. Ik had verwacht dat ik zeeën van tijd zou hebben. Dat ik het huis kon schilderen, dat ik kon bingewatchen op Netflix, dat het huishouden op orde zou komen en dat ik gigantisch veel artikelen zou gaan schrijven. En dat allemaal tegelijk.

Maar wat blijkt? Ik doe twee keer zolang over het schrijven van een artikel, Netflix is overdag nog niet opgestart, dat huis schilderen? Wie heeft daar nou tijd voor? En het huishouden? HAHAHAHHA – HAHAHA! Nee, ik heb de flow, zoals de minikleuter het gevonden heeft, zelf nog niet kunnen vinden.

Het afscheid nemen valt ook wel een beetje zwaar. Ik bedoel niet het afscheid nemen bij de deur van de klas, nee het afscheid nemen van het peuterschap. Ik had nog even de hoop dat de minikleuter de peutertrekjes wat langer bij zich zou houden. Inmiddels weet ik, als ik het voorbeeld van de oudste moet volgen, dat de driftbuien nog wel een aantal jaren aanhouden en niks te maken hebben met peuterpubertijd. Dus daar hoef ik nog geen afscheid van te nemen, maar wel van alles wat fantastisch is aan peuters! Want ik kan wel met zekerheid vaststellen dat de minikleuter nu echt een kleuter is en de peutertrekjes achter zich heeft gelaten.  Lees meer

Baby, Kinderen, Voor mama

(On)gelukkiger

Van die lekkere feitjes

Ben ik echt ongelukkiger met kinderen? Het ene na het andere onderzoek vliegt je om de oren waaruit blijkt dat je met kinderen ongelukkiger bent dan (bewust) zonder kinderen.

Fijn! Daar zit je dan met twee van die apen… Oh ja, en als je dan dus ook nog niet eens de combinatie van twee meisjes hebt, is het helemaal treurig!

Maar is dat nou echt zo?

Ik voel me niet ongelukkig! Ja, er is altijd wel wat te zeuren, maar dat deed ik ook toen ik nog geen kinderen had… Toen was het mijn baas, figuur, partner, het weer of die stomme toeristen in Amsterdam! Nu is het mijn (ex)baas, figuur, kinderen en nog steeds die stomme toeristen.

En ja, er zijn zeker tijden dat ik denk ‘pfffff die kinderen’! En heel soms vraag ik me ook oprecht af of ik gelukkiger zou zijn als ik nu geen kinderen zou hebben? Zou ik dan lekker spontaan:

  • Die vrijdagmiddagborrel tot in de late uurtjes doortrekken
  • Vandaag besluiten om morgen naar Bali te vliegen
  • Sporten, lunchen en shoppen en nog tijd over hebben voor een goed boek
  • Uitslapen

Lees meer

Kinderen, Voor mama

Ik zou zo graag…

Ik zou zo graag… De mens is egoïstisch. Ik ben egoïstisch, want ík zou zo graag willen. Maar als een mens eenmaal kinderen krijgt dan verschuift het egoïsme. Ik zou zo graag voor mijn kind willen.

Meestal kunnen we realiseren wat we voor onze kinderen willen. We willen graag dat ze fijn kunnen spelen met speelgoed, we regelen speelgoed. We willen graag dat ze lekker kunnen sporten, we regelen een sportclub. We willen graag dat ze er leuk bijlopen, we regelen leuke kleding.

Maar wat als dat willen bij willen blijft. Als het niet lukt iets te regelen. Ik zou zo graag voor mijn kind willen, maar het kan niet, het lukt niet.  Lees meer
Baby, Lijstjes, Voor mama

Pokkenklusjes voor een thuisblijfmoeder

Om maar meteen het volgende uit de wereld te helpen: ik zeg niet dat werkende moeders deze pokkenklusjes niet hoeven te doen. Maar hopelijk krijgen ze op zijn minst erkenning en bijstand en misschien zelfs wel gelijkmatige verdeling in de pokkenklusjes.

Ik heb het niet over de dagelijkse sleur van het huishouden. Ik heb het over die klusjes, dat als je ze vertelt aan je kinderloze vrienden, ze met een ongemakkelijk maar beleefd lachje knikken en acuut van je wegdraaien. Sinds de kinderen op school zitten heb ik ook tijd voor die pokkenklusjes, maar eerlijk? Ik zou er eigenlijk géén tijd voor wíllen hebben.

Pokkenklusjes als deze:

– Met stip op nummer 1: het schoonmaken van de GFT bak. Ik vraag me elke week weer af of de bak serieus geleegd is, aangezien de Senseo pads, de afgekloven korsten en de plakkaten boterhammenworst nog aan de zijkanten kleven. Oftewel, voordat de hogedrukspuit erin kan, moeten deze resten eerst verwijderd worden… En wie mag dat pokkenklusje uitvoeren?  Lees meer

Baby, Voor mama, Wat je niet wist

5 feitjes over het nieuwe moederschap

jonge moeder

Het moederschap geeft je een uniek gevoel. Alsof jij de enige bent die dit meemaakt en deze overweldigende gevoelens hebt. Feitelijk beleeft elke nieuwe moeder deze unieke gevoelens. Je kunt een nieuwe moeder wijsmaken dat die gevoelens helemaal niet zo uniek zijn, maar dat krijg je niet aan haar verstand gepeuterd. Gelukkig maar! Want dat unieke, overweldigende gevoel maakt het nieuwe moederschap zo smeuïg en romantisch.

Maar! Er is altijd een maar.

Dat smeuïge en romantische van het nieuwe moeder zijn heeft ook een andere kant. En die andere kant is net zo ‘uniek’ als de smeuïge en romantische kant. Het begint bij het moment dat je bepaalde zoektermen in Google intikt, en op een forum terecht komt bij exact dezelfde vraag zoals jij deze hebt ingetikt en daar dan 18000 dezelfde soort antwoorden van andere moeders leest.

Waar was dat unieke van het ouderschap gebleven? Waarom slaapt er geen enkele baby normaal? Wat is eigenlijk normaal?

Ondanks dat de ervaring van het moederschap voor iedereen varieert, kunnen we toch wel stellen dat er een aantal feitjes vastgesteld zijn over het nieuwe moederschap.  Lees meer