Columns

Baby, Columns, Jo&Co

Offline

Onlangs bereikte wij in huize Jo&Co een emotionele mijlpaal in mijn carrière als moeder. Het was zeker blog waardig, maar niet iets wat betreffende kind X zou willen delen met de hele wereld gok ik zo.

Daar waar ik pakweg twaalf jaar geleden social media (Hyves!) bestookte met iedere ontwikkeling van peuter X hul ik mij tegenwoordig steeds meer in stilzwijgen. Die kwijlende, nachtbrakende, tandeloos lachende mini mensjes zijn uitgegroeid tot pubers. Nog steeds de wereld ontdekkend, maar binnen hun eigen comfortzone die zeker niet moeders Instagram pagina heet.  Lees meer
Columns, Kind

Het lot van een derde…

Toen ik zwanger was van de eerste zag ik het helemaal voor me: borstvoeding, gezonde voeding (zelf geprakt uiteraard), geen agressief speelgoed, (enge poppetjes, lasers en pistolen en zo), houten speelgoed, mooie kleertjes (niet hele week trainingspakken en sjogging broeken), schone gezichten (zonder snot, chocola en paprika chips rond de mond), niet te lang voor de tv (zodat jezelf lekker lang kan uitslapen), snoep pas na het eerste jaar met mate (krentjes, baby koekjes). En wonder boven wonder, gingen deze goede voornemens me bij de eerste nog aardig af.

En nu de derde………!!!!!!!  Lees meer
Baby, Columns, Voor mama

Thuisblijfmoeder; detoxen van het moeten

Het is 6:00 uur. De wekker gaat. Aan twee kanten. De ene heeft wat weg van klassieke muziek, de andere is een ware oerkreet. Mijn man, een snoozer, drukt zijn wekker weg en draait zich nog eens rustig om. Het andere alarm gaat steeds harder. De hint is duidelijk: hop, eruit! Etenstijd!

Nadat ze heerlijk tevreden haar flesje heeft leeggedronken is ze klaarwakker. Ze brabbelt, probeert te gaan zitten, dat lukt nog niet dus begint ze te krijsen. “Ik wil zitten! Help me, het lukt niet!”. Ja, het is bijzonder dat je op den duur alle huiltjes en hun betekenis kent. Ik geef twee vingers aan en hop, ze zit weer recht. Tevreden! We spelen nog een tijdje verder.  Lees meer
Baby, Columns, Voor mama

Help! Hoe ga ik goed met kritiek om?

Ik slaak een zucht van verlichting. Mijn stuk is goed ontvangen. Toch moet ik even slikken als ik naast alle complimenten toch nog twee kritische punten lees.

Het liefst spring ik het kantoor rond van blijdschap, maar ik moet even zoeken naar het juiste evenwicht in mezelf.

Ik vind kritiek lastig en ik denk dat veel mensen dit net zo ervaren. Ook al komt de kritiek die ik soms krijg uit een goede hoek, ik doe het graag op mijn eigen manier en wil liever niet horen dat wat ik mijn hoofd had anders zou kunnen.

Hoezo anders?

Het voelt niet altijd prettig om een mening van een ander aan te horen. Het vergrootglas mag wat mij betreft zo snel mogelijk weer opgeborgen worden.

Lees meer
Baby, Columns, Voor mama

Nog een baby…?

Drie gezonde jongens, dat is toch heel mooi! Dat is prachtig! Dat is druk genoeg! Anders wordt het echt een ongeorganiseerde bende. Waarom twijfel ik dan toch soms? Toch nog een vierde? Ik ben nu nog niet te oud…

Als ik de foto’s en filmpjes van hun baby/peutertijd zie, dan verlang ik terug naar die tijd. Eerste keer omrollen, eerste hapjes en stapjes. Zwanger zijn vond ik ook niet erg. Ik had nooit ergens last van. Ik had juist een soort van hormoon waardoor ik straalde. En bevallen… Ja, uhhh… aan dat soort dingen denk ik nooit zo aan. Dat stop ik altijd weg, dat zien we dan wel weer. 

Lees meer
Kind, Columns

Je krijgt er zoveel voor terug

In het moederschap maakt iedere moeder haar eigen keuzes. De één kiest voor borstvoeding, de ander voor flesvoeding. De één kiest voor kinderopvang, de ander kiest voor stoppen met werken. Een uitzondering daargelaten die weinig keuze heeft. Maar goed, de keuzes die de moeder maakt zijn vaak weloverwogen keuzes waarvan zij denkt dat het de beste keuzes zijn. Het beste voor het gezin, het beste voor het kind en ook het beste voor haarzelf. En wat voor de één de beste keuze is, hoeft voor de ander helemaal niet de beste keuze te zijn. Dat kan. Dat mag. We zijn allemaal anders. Er is geen goed of slecht hierin. Helder? 

Lees meer
Columns, Overige

Liefde maakt blind

Toen ik in 2010 mijn man ontmoette, was ik wel even klaar met alle liefdesperikelen. Ik verafschuwde bijna iedere man, behalve mijn vader.

Maar ja ik verafschuwde de kroeg niet en dáár gebeurt het nog steeds: dé ontmoetingen!

Bij ons in de kroeg is het vaak een hengstenbal van jewelste, dus ‘onder de mannen zijn’ is geen probleem en zeker geen zoektocht. Helaas waren dat – dacht ik ­­– niet de mannen waar ik voor viel.

En toch stond ‘ie daar ineens: mijn krullenbol. Wel duizend stemmetjes in mijn hoofd riepen: niet doen, hij is wel knap maar vast een eikel, oh en hij heeft kinderen, niet aan beginnen, en die geschiedenis – weduwnaar – nee Yvon!

Next.
 Lees meer
Baby, Columns, Voor mama

Een nieuwe carrière: thuisblijfmama

Deze mama besloot na de geboorte van haar dochtertje al snel een carrière switch te maken en werd thuisblijfmama!

In oktober ben ik voor het eerst mama geworden van onze schitterende dochter. Nu weet ik wel dat alle mama’s dit zeggen over hun kleintje, maar ons dochtertje is echt een super lief, mooi, vrolijk en heerlijk meisje. Ik geniet echt van het samen zijn met haar. Oké toegegeven, de nachten zijn soms best zwaar als ze voor de 10e keer haar tutje kwijt is, niet wil slapen, wil eten, zich suf hoest van de verkoudheid en ga zo maar door. Maar eerlijk waar: als ze me dan weer met haar lachende, lieve oogjes aankijkt, is voor mij alles weer goed. 

Lees meer
Columns, Jo&Co

Het huishouden van Jo Steen

Ik ben de meest ongeschikte huisvrouw die er bestaat. Ondanks dat je mijn moeder en oma kon uittekenen in ‘werkkleding’ met emmer en stofdoek, heb ik hun poetsgenen niet meegekregen.

Als je vijf kinderen hebt, is dat best wel een handicap. Zo draai ik minimaal 20 wassen in de week en is de wasmachine mijn meest dankbare investering ever. Met zes bedden wekelijks te verschonen en een puber dochter die zich om de haverklap omkleedt staat de teller al op de helft. Twee witte banken (what was I thinking?!) met wasbare hoezen en een peuter die het liefste voor de tv snaait, wil de teller nog wel eens doorslaan richting de 25. Al die was wordt buiten of op zolder gedroogd dus veel tijd bezig met ophangen. Om over de strijk en het opruimen van de was maar te zwijgen…  Lees meer
Baby, Columns, Kind

Voedselallergieën zijn geen grapje

Mijn dochter is gevoelig voor gluten. Het is niet levensbedreigend, maar wanneer we de gluten vermijden heeft het een duidelijk effect op haar. Het is niet gemakkelijk. Ook al komen er steeds meer glutenvrije producten op de markt, het blijft een zoektocht. Deze zoektocht is al vervelend genoeg, maar ik kan me niet voorstellen hoe vervelend het moet zijn voor ouders van kinderen met een levensbedreigende voedselallergie. Want voor deze glutensensitiviteit ben ik al telkens weer opnieuw verantwoording aan het afleggen, omdat het vaak niet serieus genomen wordt. Het creëren van een allergeenvrije omgeving voor kwetsbare kinderen is vaak teveel gevraagd.  Lees meer