Het gebeurde net na terugkomst van vakantie. De aanslag op de Ramblas in Barcelona zat vers in mijn geheugen en het vertrouwen in de medemens was weer even ver te zoeken. Wat is er toch mis met de wereld? Waarom zit iedereen zo in zijn eigen coconnetje? Hou toch een beetje van elkaar! Lees meer
“Nee mama, ik vraag papa wel even of hij mijn autootje kan repareren”
“Nee mama, papa moet mij over raketten en astronauten vertellen”
“Nee mama, ik wil met papa klussen”
“Nee mama, ik kan veel harder rennen want ik ben een jongetje” Lees meer
Toen ik ontslag had genomen, was ik soms bang dat de muren thuis op me af zouden komen. Dat ik de hele dag alleen maar aan het poetsen zou zijn en op de grond zou liggen tussen de duplo lego. Daarnaast zag ik voor me, hoe ik de luizen bij de kinderen op school uit de haren zou kammen. En groeps- en leesmoeder zou worden. Niet dat dat erg is, maar zo’n beeld had ik gewoon. Maar dat is eigenlijk helemaal niet zo. Natuurlijk lig ik af en toe op de grond tussen de duplo en de autootjes. En dat is heerlijk ontspannend, al zeg ik het zelf. Lees meer
“Joehoe!!” Terwijl ik de gordijnen open doe, hoor ik een luide kreet. Komt het bij de buren vandaan? Of ontsnapt het vanuit mezelf? Vandaag gaan ze weer naar school! Het huis is weer van mij!
Als ik bij school kom aanfietsen, zie ik alleen maar opgewekte moeders op het plein. De jongens sjokken ondertussen richting de rij. “Heb jij er zin in?” hoor ik een vriendje roepen. “Nee, echt niet!”. Lees meer
En dan ben je aan je nieuwe baan begonnen, na een jaar van wikken en wegen en bedenken wat het nu is dat je echt wilt. Maar, ik denk het gevonden te hebben.
Vol enthousiasme en motivatie, ga ik ervoor! Na wat stress over de opvang, zijn ook de kinderen ondergebracht. En ze vinden het mooi. Ze hebben er minder een probleem mee dan ik dacht.
Ik ben super druk, niet zo zeer met het werken, maar vooral met het rennen en vliegen buiten het werk om! Lees meer
Vanmorgen hadden we een vriendje van de jongste over de vloer. Ik ging al klaar zitten achter mijn laptop om te observeren. Ik dacht al: “Dit wordt een ochtend dat ik een hoop inspiratie kan opdoen”. En ja hoor, ik werd niet teleurgesteld. Genoeg om een boek over vol te schrijven. Ik had alleen geen tijd om te typen. Lees meer
Heb je ook wel eens van die momenten dat je denkt: “Waarom precies nu?”
Dat het net lijkt dat je de boel niet onder controle hebt. Wat overigens dan ook op dat moment precies het geval is. Of dat het hoogst gênante situaties oplevert. En dan denken…
“Kan ik ook heel even onzichtbaar worden?” Lees meer
“Mama mogen we in het badje?” “Zo’n blauw ding met van die bandjes?” “Ja natuurlijk, mam!” Ik probeer heel snel te denken of ik nog een paar smoesjes kan verzinnen, waarom het niet kan. “Jaaaahhh!!!” “We hebben hem gevonden”, klinkt het uit de garage. “Joepie!” Hoor ik mezelf zeggen.
Gelukkig hebben we inmiddels wel een compressor aangeschaft. Wat heb ik vroeger sterretjes gezien, tijdens het opblazen in de hitte. Of zo’n voetpomp waar je overhit op staat te pompen. Klere dingen zijn het! Bij mij schoten die er altijd uit, zodat je opnieuw kon beginnen. En kinderen naast je, die steeds vroegen: “Mag ik nu ook een keer?” Het bad staat nu gelukkig in een mum van tijd opgeblazen en klaar. Tuinslang erin, beetje aanvullen met warm water en klaar is kees. Lees meer
Met mijn ogen dicht zit ik van de zon te genieten op het terras. Witte wijn voor mijn neus en een heuvelachtig uitzicht. Perfect gewoon!
“Wanneer gaan we midgetgolfen?” Oh ja, dat had ik helaas ook nog beloofd. “Ja straks! Vraag maar even aan het animatie team of ze ook ingehuurd kunnen worden voor de midgetgolf”. Uhh.. zei ik dit nu echt hardop? “Wij willen niet met het animatieteam!”
Gelukkig! “Papa wil wel met jullie midgetgolfen”. Lees meer
Ken je ook van die vrouwen? Dat als je naar ze kijkt, dat je dan denkt: “Jij houdt vast van puur natuur.” Je lijkt me een bosrijk type.
Ik durf het eigenlijk nooit te vragen. Als je van woest en wild houdt, hou je denk ik heel veel tijd over. Zo’n gek idee is het nog niet. Lees meer