Ja Juf

ja juf

Lieve Juf, wij zijn echt heel blij met u. De kleine gaat springend naar school en hij komt huppelend terug. Hij vindt het fantastisch! En, de goedkeuring van de Oma’s heeft u ook op zak! Echt, wij zijn alle fan.

Maarruh…

Nu zag ik gisteren zo’n briefje hangen met de vraag of ouders willen helpen met het schoonmaken van speelgoed, stoelen en keuken. Wat gebeurt er als ik ‘Nee’ antwoord?

Ik bedoel, ik ben niet zo’n klusjes type. Allereerst, als het me gevraagd wordt ga ik juist met de hakken in het zand. Zo werk ik, het werkt beter om te wachten tot ik het zelf aanbiedt. En ja, dat kan dan wel even duren.

Verder, ben ik ook niet zo goed in klusjes waar ik zelf niet achter sta. Ik vrees dat ik dan de kantjes ervan af loop (of poets in deze). Lijkt mij ook niet het resultaat waar u op hoopt.

Ook, heb ik thuis nog een heleboel klusjes liggen die ook heel belangrijk zijn. Ik kom nu al niet aan alles toe, laat staan iemand die daarnaast ook nog een baan heeft om rekening mee te houden. Hoe doen andere ouders dat dan?  Lees meer

Loedermoeder for president! Please vote!

Voor degene die geen zin hebben in een lap tekst: Stem via deze link op het woord loedermoeder. Thanks! 

Het zal jullie vast niet ontgaan zijn, misschien ook wel als het je geen bal interesseert, dat kan… Maar ik ben samen met Melissa en Sharon ook wel bekend van Allinmam en Moeders.nu, bezig met een loedermoeder-initiatief. Het initiatief houdt kort gezegd in dat de perfecte plaatjes die we zien op social media niet altijd het ware verhaal zijn. De plaatjes zijn mooi en een lust voor het oog, absoluut! Het mag er wat mij betreft ook gerust zijn, máár ik vind dat mijn plaatjes er ook mogen zijn. En dat zijn de wat minder mooi gestylde afbeeldingen, zonder algeheel bijpassende feed, maar gewoon zoals mijn leven is. Chaotisch.

#Loedermoeder is een luchtige manier om te laten zien dat het allemaal niet zo perfect hóéft, mag wel maar het hoeft niet! Én dat het bij andere moeders ook niet altijd op rolletjes loopt, want laten we eerlijk zijn, herkenning bij een andere moeder is toch één van de fijnste dingen die er is.

stem-loedermoeder Lees meer

Met je kinderen naar een restaurant

kind restaurant

Met je kinderen naar een restaurant en nee, dan heb ik het niet over de twee glimmende gele bogen, maar over een écht restaurant. Een restaurant waar je flink wat geld aftikt voor een stukkie vlees. Een verdomd goed stukkie vlees, dat wel, maar niet iets waar je wekelijks na de zwemles te vinden bent.

Moet je naar zulke plekken toegaan mét je kinderen? Ik vind van niet.

Een bordje verboden voor kinderen is wellicht een tikkie overdreven, maar ik vind dat je als ouder gewoon de wijze beslissing moet nemen om je kinderen thuis te laten wanneer je per se naar zulke restaurants toe wilt.

Ouders vergeten namelijk weleens dat er niemand is die hun kinderen zo leuk vindt als zij zelf. Voor hun zijn het speciale glinsterende pareltjes die welopgevoed zijn, maar voor het stelletje aan het tafeltje ernaast, zijn het kleine kleverige schreeuwerige monstertjes.  Lees meer

Beste Koning Papa

Beste Willem,

Je bent nu al een tijdje Koning en ik vroeg me af hoe het nu gaat.

Zo’n nieuwe functie is toch altijd even wennen en vraagt veel van je en dan kan het zijn dat je gezin er even bij inschiet. Als Papa van drie dochters heb je thuis ook het nodige te doen en je doet dit vast met veel plezier, al vraag ik me wel eens af of je niet heel, heel stiekem, diep van binnen eigenlijk niet liever een klein Troonopvolgertje had gewild. Als papa’s onder elkaar kan ik dat best begrijpen hoor.

Ik zie je op TV altijd de hele wereld rond reizen en vraag me wel eens af hoe je dat nou combineert met de opvoeding. Of bemoei je je daar niet mee en laat je Maxima de vervelende kanten van het opvoeden opknappen?

koning papa
pixabay.com

Ik bedoel; toen ze nog klein waren, heb je toen ook wel eens gehad dat er één in d’r luier gepoept had maar dat het zoveel was dat d’r hele romper ook onder zat en jij probeerde die vieze kleren uit te trekken en je poep aan je vingers kreeg en je ondertussen met je twee overgebleven schone vingers de badkraan probeerde open te draaien terwijl die kleine balancerend in het bad stond en ondertussen overal poep aan smeerde. Of roep jij altijd gelijk de au-pair als je een poepje ruikt? 

Lees meer

Ja ja, ik ben dankbaar

dankbaar

Ik weet het, ik kan klagen. Klagen over het moederschap, klagen over het gedrag van de kleintjes. Klagen in het algemeen. En dat terwijl ik een heel positief ingesteld mens ben!

“Jij mag niet klagen”, wordt er weleens gezegd. Hoezo mag ik niet klagen? Leg mij dat eens uit.

Ik klaag, terwijl ik weet dat ik ondertussen zo weinig te klagen heb. En toch klaag ik, gewoon omdat ik het recht heb om te klagen.

En soms klaag ik omdat ik serieus helemaal klaar ben met het moederschap, klaar ben met het wachten tot het weer bedtijd is en klaar ben met het wonen in een rijtjeshuis, met een rijtjeshuis tuin en rijtjeshuis buren. (Sorry lieve buren, no hard feelings!)  Klaag, klaag, klaag, blablabla.

En ik weet, er is altijd iemand die zo met mij zou willen ruilen. Er is altijd een overtreffende trap.  Lees meer

Wat ik heb geleerd in acht jaar moederen over drie kleintjes

moeder zijn
Blurry but perfect!

De afgelopen maanden zijn weer voorbij gevlogen. Mijn zoon werd alweer vijf jaar. De peuter werd een minikleuter en mijn oudste dochter werd acht jaar.

ACHT JAAR alweer, hoe is dat zo gebeurd?

Acht jaar moeder, acht jaar deze rol. Een achtbaan ritje dat voorbij is gevlogen en tegelijkertijd voelde het af en toe alsof de dagen nooit voorbij gingen. Extreme slaaptekort heb ik ervaren en overwonnen. Frustraties gevoeld wanneer ik niks van hun gebrabbel begreep, maar ook blijdschap, heel veel blijdschap als er een mijlpaal gezet werd.

Er zijn nu van die dagen dat ik naar mijn kleintjes kijk en me realiseer dat het echte mensjes zijn. Mijn mensjes, mijn team. En mijn team heeft mij veel geleerd de afgelopen jaren.

Zo weet ik nu dat niks voor eeuwig is, het gaat voorbij. Ook de nare dingen van het moederschap. Slapeloze nachten, een ziek kind, borstvoeding, afhankelijkheid, het leek voor eeuwig en onmogelijk om te handelen. Maar je leeft, je doet en je accepteert.

Wijn is essentieel.  Lees meer

Laten we elkaar lekker veroordelen

Beoordelen, veroordelen, het is allemaal zo makkelijk en snel gedaan. Zeker wanneer moeders een steekje laten vallen, dan zijn we er als de kippen bij met ons oordeel.

Yup! That’s me! Ik doe het ook en onlangs ben ik nog op mijn plek gezet.

En dat terwijl we allemaal hier in het mijnenveld onszelf afvragen waarom dit hele ouderschap zoveel ingewikkelder is dan dat het er in de brochure uitzag. Om de één of andere reden hebben we besloten om elkaars opvoeding te beoordelen en vooral te veroordelen.

Nu denk ik persoonlijk dat be-oordelen wel oké is. ‘Ergens een mening over hebben’ is tenslotte iets wat ons uniek en eigen maakt. Een mening over een opvoedstijl hebben mag, zolang je iemand maar in zijn waarde laat. Maar wanneer ga je over de grens en ben je aan het veroordelen?

Een voorbeeldje:

Lees meer

5 feitjes over het nieuwe moederschap

jonge moeder

Het moederschap geeft je een uniek gevoel. Alsof jij de enige bent die dit meemaakt en deze overweldigende gevoelens hebt. Feitelijk beleeft elke nieuwe moeder deze unieke gevoelens. Je kunt een nieuwe moeder wijsmaken dat die gevoelens helemaal niet zo uniek zijn, maar dat krijg je niet aan haar verstand gepeuterd. Gelukkig maar! Want dat unieke, overweldigende gevoel maakt het nieuwe moederschap zo smeuïg en romantisch.

Maar! Er is altijd een maar.

Dat smeuïge en romantische van het nieuwe moeder zijn heeft ook een andere kant. En die andere kant is net zo ‘uniek’ als de smeuïge en romantische kant. Het begint bij het moment dat je bepaalde zoektermen in Google intikt, en op een forum terecht komt bij exact dezelfde vraag zoals jij deze hebt ingetikt en daar dan 18000 dezelfde soort antwoorden van andere moeders leest.

Waar was dat unieke van het ouderschap gebleven? Waarom slaapt er geen enkele baby normaal? Wat is eigenlijk normaal?

Ondanks dat de ervaring van het moederschap voor iedereen varieert, kunnen we toch wel stellen dat er een aantal feitjes vastgesteld zijn over het nieuwe moederschap.  Lees meer

Meisjesmoeders, jongensmoeders… Moeder van beide!

koningskoppel

Meisjesmoeders, jongensmoeders, er is veel over gezegd. Er valt ook veel over te zeggen, want de verschillen tussen jongens en meisjes zijn duidelijk aanwezig. Er valt niet over te twisten, maar toch zijn er ook zeer veel overeenkomsten. Want ik heb meisjes én een jongen, oftewel ik ben een moeder van beide! En ik kan je vertellen dat alle leuke en alle irritante eigenschappen voor beide gelden. Oké, bij de één wat meer dan bij de ander, maar ‘hoera voor gelijkheid’!

Als een moeder van beide weet ik bijvoorbeeld dat ze mij, jongen of meisje, aan het lachen kunnen maken tot ik in mijn broek pies. Ze dwingen me ook beide mezelf zo af en toe af te vragen wat voor nieuw soort ik nu weer op de wereld heb gezet en beide verwonderen mij elke dag weer door met de meest creatieve, domme, slimme en geniale ideeën te komen.  Lees meer

Opvoedboeken en dat soort shit

opvoedboeken

Het ouderschap is een mijnenveld, één verkeerde stap en kapoef! Je wordt erop afgerekend.

We weten allemaal dat kinderen niet met een gebruiksaanwijzing geboren worden en toch zijn er vele te vinden. Voor elke fase en situatie is er wel een beschreven handleiding, meerdere zelfs. En als je er eenmaal een aantal gelezen hebt, blijken ze allemaal tegenstrijdig met elkaar.

Zijn er nog normale kinderen? Vraag ik me weleens af. Want overal is wel een richtlijn, een hokje of een opvoedboek voor. Het speuren naar problemen bij kinderen om er vervolgens een sticker op te plakken, maakt vele ouders onzeker. Maar helaas is het zo dat onze maatschappij dit voedt, een label betekent namelijk hulp en geld en weer een reden om nóg een opvoedboek te schrijven.

Overgevoelig? Faalangst? Gedragsproblemen door een sterke wil? Persoonlijke eigenschappen worden opeens problemen in de opvoeding en als ouder krijg je al snel het gevoel dat er iets mis is met je kind.

Er is helemaal niks mis met je kind!

Je kind is een kind met zijn eigen karakter, zijn eigen eigenschappen en eigen eigenaardigheden. Daar is inderdaad geen gebruiksaanwijzing voor, want elk kind en elke situatie is anders. Er zit niks anders op dan zelf uit te zoeken wat de juiste handleiding is voor jou en je kleintje. En helaas is dat waarschijnlijk het ene hoofdstuk uit dat ene opvoedboek en het volgende hoofdstuk uit het andere.  Lees meer