Wat je niet wist | Voormijnkleintje.nl

Kind 1.

Nadat je de hele wereld hebt verrast het het heugelijke nieuws dat er een kleintje op komst is, is iedereen dolblij en meelevend. Ze hebben de meest onnozele adviezen voor je waar al vele blogs over geschreven zijn, want niemand blijkt de adviezen te willen horen. Nee, de kersverse moeder weet het allemaal zelf wel, je hebt zelfs zo nu en dan het gekke gevoel dat jij de eerste vrouw bent die een baby op aarde zet. Maar toch vind je stiekem al die aandacht wel fijn, want hoe bijzonder dat uitgerekend jij zwanger bent van de volgende wereldverbeteraar!

Hoera een meisje!

Kind 2.

De aankondiging van baby nummer twee komt niet echt als verrassing. De halve wereld heeft zich namelijk al eens afgevraagd wanneer baby 1 een broertje of zusje zou krijgen. Maar toch zijn alle mensen om je heen dolblij, want met één kind is je gezin toch nog niet compleet?

Hoera een jongen!

Kind 3. Lees meer

Kinderen, Wat je niet wist

Het opvoeden van een peuter. Succes!

Pauline

Nu mijn derde kleintje een kleuter is geworden, betekent het dat ik drie keer een peuter heb weten op te voeden. Althans, drie keer is het gelukt om van een peuter een kleuter te maken. Persoonlijk vind ik dat ik mij nu wel een expert mag noemen. En daarom heb ik ter verrijking voor de mensheid een overzicht gemaakt dat ouders helpt bij het opvoeden van de meest ingewikkelde wezentjes die er op de aardbodem ronddrentelen: peuters.

Ik zou zeggen, doe er je voordeel mee!

– Zorg dat je je peuter voldoende aandacht geeft, zodat de peuter niet zijn negatieve aandachttrekkende gedrag hoeft te gebruiken. Want je weet, ook dát is aandacht vragen. Oftewel, je peuter heeft 24/7 aandacht nodig.

– Maar pas op! Geef je peuter niet teveel aandacht. Voor je het weet heb je zo een verwende lastpak aan je been hangen die een beetje teveel aandacht gekregen heeft. Nee, je mag een peuter vooral niet teveel verwennen met aandacht. Lees meer

Kinderen, Wat je niet wist

5 feitjes over een eerstgeborene

Pauline

Afbeelding: Shutterstock

Zelf weet ik niet hoe het is om de oudste te zijn. De eerstgeborene. Met twee grotere broers ben ik namelijk de jongste. Dat geeft wel eens problemen bij ons inlevingsvermogen voor onze oudste. Zij is hier in huis de enige met deze ervaring, zij weet wel hoe het is om de oudste te zijn en ik geloof best dat dat niet altijd meevalt.

Van een eerstgeborene zou je theoretisch een aantal dingen verwachten, maar in de praktijk blijken de feiten anders.

Feitje 1. Een oudste kind is niet graag alleen. Je zou denken dat een oudste kind heel goed alleen kan zijn. Hij of zij is tenslotte een tijdje enigst kind geweest en heeft veel tijd doorgebracht alléén met de ouders. Maar niets is minder waar. Mijn oudste kan heel slecht alleen zijn, zo slecht dat ze een tijdje zelfs een denkbeeldig vriendinnetje had.

Als je er even simpel over nadenkt, is het ook helemaal niet zo gek dat een eerstgeborene maar slecht alleen kan zijn, ze was namelijk nooit alleen. Toen ze net geboren was en huilde, pakte ik haar op. Als ze wilde spelen, speelde ik met haar. Ik deed een cursus babymassage, ik ging babyzwemmen, ik maakte baby-speeldate’s, ik deed alles met mijn baby.

Vind je het gek dat ze nu niet graag alleen is? Lees meer

Kinderen, Wat je niet wist

Leuk gesprek joh! Mag ik wijn?

Pauline

Soms beland je in een gesprek met een andere moeder wat verrassend gezellig kan zijn. Diegene begrijpt je van top tot teen. Ze begrijpt je humor, je sarcasme, de manier waarop je met het ouderschap dealt.

En soms beland je in een gesprek met een andere moeder wat verrassend onplezierig kan zijn. Diegene weet je binnen een minuut pissig te maken. Ze drukt op allerlei gevoelige knopjes en laat je duidelijk weten dat ze het totaal niet eens is met jouw ouderschaps-fratsen. Ze maakt van het moederschap een wedstrijdje… Wie is er de beste moeder?

Nou beste moeder, jij wint. Bijvoorbaat. Gefeliciteerd.

Door naar de volgende ronde. Wie heeft er betere kinderen?

Leuk voor je dat je zoon zo goed scoort met rekenen en dat hij een voorbeeldleerling is. En wat vervelend dat alle andere kinderen in de klas zijn talent zo hinderen door herrie te maken en gewoon kind te zijn. Maar wel knap dat hij zichzelf op driejarige leeftijd heeft leren lezen. Geweldige dochter heb je ook die zo goed kan dansen, vindt ze 8 uur trainen in de week niet iets te vermoeiend? Maar wat knap dat ze naast al die trainingen ook nog keurig haar huiswerk doet. Lees meer

Kinderen, Wat je niet wist

Gaan jullie ook scheiden?

Pauline

En toen kwam daar opeens de vraag: “Mama, gaan jullie ook een keer scheiden?”

Lief klein kind van me,

Ten eerste, ik weet geen malle moer van relaties, ik heb er geen brood van gegeten. Maar op de één of andere manier ben ik toch in een gelukkige relatie terecht gekomen. De relatie met je vader.

Zoals je misschien wel ziet en voelt, leven met elkaar gaat niet elke dag over een leie dakje. Er zijn misschien gezinnen waarbij het lijkt alsof er elke dag liefde in overvloed is, maar dat bestaat niet. Het is geen realiteit.

Ik zie ze zelf ook. Ik zie ze op Instagram of Facebook, de elke dag weer happy family’s en o zo blij met elkaar. Begrijp me niet verkeerd, ik houd van positiviteit, van liefde voor elkaar, van gelukkige gezinnen, maar het bestaat niet.

Over het algemeen gelukkig zijn met elkaar. Dát bestaat wel. Lees meer

Kinderen, Wat je niet wist

Er zijn van die dagen…

Pauline

Er zijn van die dagen dat ik niet wakker wil worden met de wetenschap dat ik weer drie mondjes moet voeden.

Er zijn van die dagen dat ik spontaan even naar de wasmachine ga om gewoon even niet in de buurt van kinderen te zijn.

Er zijn van die dagen dat ik hardop scheld.

Er zijn van die dagen dat ik het tandenpoetsen oversla omdat ik de kinderen zo snel mogelijk op bed wil hebben.

Er zijn van die dagen dat ik zeg dat ik wel een spelletje mee wil spelen, maar vervolgens allerlei smoesjes verzin om maar niet mee te hoeven spelen.

Er zijn van die dagen dat ik onnodig lang in de supermarkt blijf hangen.

Er zijn van die dagen dat ik zeg ‘nog 5 minuutjes op de Wii’ en het er uiteindelijk 20 zijn geworden.

Er zijn van die dagen dat ik niet weer naar de zoveelste ‘voorstelling’ kijken wil, maar liever naar mijn telefoon staar.

Er zijn van die dagen dat ik schreeuw, terwijl ik het ook gewoon had kunnen zeggen.

Maar… Lees meer

Kinderen, Wat je niet wist

Schokkend nieuws: Mijn zoon mag nagellak.

Pauline

Een tijdje terug schreef ik een blog over ‘een jongen met nagellak’. Die jongen was mijn zoon en ík was degene die er een beetje moeite mee had. Niet zo zeer met de gekleurde nageltjes, maar met de reactie van de maatschappij.

Inmiddels zie ik dat mijn kleintje stevig in zijn schoenen staat en de afkeurende blikken van die ‘maatschappij’ volledig langs zich heen laat gaan. Een goed teken, vind ik. Een minder goed teken van die maatschappij.

Want (een deel van) de ‘maatschappij’ zegt dingen als ‘zo maak je een klein homo’tje van je zoon’ of, ‘durf je soms geen nee te zeggen tegen je zoon?’.

Uuuuuhhhhh… Serieus?

Je kunt van iemand geen homo maken. Je bent homo. Zo word je geboren. En al zou je iemand homo kunnen maken, wat dus niet kan, dan vraag ik mij af waarom nageltjes lakken iemand een homo maakt? Homo’s lakken over het algemeen niet hun nagels. Een homo houdt van iemand van hetzelfde geslacht, dát is wat hem homo maakt. Lees meer

Kinderen, Wat je niet wist

Fuck de Milestones kaarten, ik maak een nieuwe versie

Pauline

Je kent ze wel, die Milestones kaarten die je naast je baby neerlegt, waarna je een fotootje maakt en op de sociale media post. Hartstikke leuk natuurlijk! Het eerste lachje, de eerste keer omrollen, het eerste hapje, enzovoorts, enzovoorts.

Voor mij kwamen de kekke kaarten een beetje te laat. Tegen de tijd dat de kaarten hip waren, waren mijn kleintjes al tig keer omgerold, waarschijnlijk ook van heuveltjes af. En daarbij, ik mis gewoon iets essentieels. Ik krijg een beetje hetzelfde gevoel wat mijn opa bij geschiedenisles had. Hij leerde dat in 1482 Jan van Schaffelaar van de kerktoren afsprong. Hij had erop moeten springen dat was pas bijzonder geweest, zei hij dan.

Ja, dat is het. Ik mis een paar essentiële kaarten. Iets wat bijzonder is en er echt toe doet.

Bijvoorbeeld…

– De eerste keer niezen en een scheet laten tegelijk.

– De eerste keer 5 uur achtereen horizontaal slapen. Voor jezelf dan, niet voor de baby.

– De eerste keer dat hij zijn eigen kont afveegt. Lees meer

Kinderen, Wat je niet wist

5 feitjes voor een ouder van een kind met een sterke wil

Pauline

Waarom doet ze niet gewoon even wat ik vraag? Gewoon meteen. Zonder te zeuren, zonder weerwoord. En dat niet alleen bij de vraag of ze even haar rommel opruimen wil. Nee bij elke-freaking-vraag die ik stel.

Praat ik Chinees? Praat ik tegen de muur? Of negeert ze me gewoon volledig?

Ze is zelfverzekerd, ze weet wat ze wil en dat is meestal niet wat ik wil. Ze zou Obama van zijn ’troon’ stoten als het gaat om leiderschapskwaliteiten.

Herkenbaar? Gefeliciteerd (of zoiets), je bent een ouder van een kind met een sterke wil. En hier heb ik vijf feitjes voor je.

Feitje 1. Het kan hem of haar vrij weinig schelen wat jij denkt. Dus jij vindt dat hij met het kerstdiner die strik om moet? Leuk gedacht, gaat niet gebeuren. Dus jij vindt voetbal wel een leuke sport voor hem, omdat alle vriendjes er ook op gaan? Dan ga je lekker zelf een potje voetballen met die vriendjes, hij gaat liever op judo. Wilskrachtige kinderen gaan hun eigen weg en je kunt ze dat het beste ook maar laten doen. Eigenlijk is het een prachtige eigenschap, want ze laten zich niet beïnvloeden. Lees meer

Kinderen, Wat je niet wist

Opvoeden in de kleur van je hart

Pauline

Afbeelding: Shutterstock

Mijn kleintjes kunnen soms behoorlijk irriteren. Ik weet het, geen twijfel aan mogelijk. Bijvoorbeeld als ze gaan rennen in een restaurant, of knetterhard hun stem aanzetten in de bibliotheek, plotseling andere kinderen een stomp geven of ongegeneerd opzij duwen, als ze met hun winkelwagentje tegen iemands kuiten aan rammen, of als ze niet even netjes gedag zeggen.

Geloof me, op zulke momenten irriteren ze mij ook en zit er niets anders op dan ze te corrigeren en terecht te wijzen.

Nu zijn er van die opvoedmethodes die vinden dat kinderen zich volledig moeten ontplooien en je dus nooit ‘nee’ tegen je kind moet zeggen. Kop in het zand en negeren die handel. En als je het even kan opbrengen dan mag je het irritante gedrag wat je kind vertoont liefdevol accepteren en omarmen, begeleiden noemen ze het ook wel.

Ik negeer én begeleid mijn kleintjes graag in hun weg naar groter worden. Maar soms is nee gewoon serieus nee. Wat overigens niet altijd het gewenste effect heeft, want kleintjes die geen nee accepteren in een bibliotheek, bevorderen niet het doel waarom ik nee zei. Lees meer