Het opvoeden van een peuter. Succes!

peuter kleed zichzelf

Nu mijn derde kleintje een kleuter is geworden, betekent het dat ik drie keer een peuter heb weten op te voeden. Althans, drie keer is het gelukt om van een peuter een kleuter te maken. Persoonlijk vind ik dat ik mij nu wel een expert mag noemen. En daarom heb ik ter verrijking voor de mensheid een overzicht gemaakt dat ouders helpt bij het opvoeden van de meest ingewikkelde wezentjes die er op de aardbodem ronddrentelen: peuters.

Ik zou zeggen, doe er je voordeel mee!

– Zorg dat je je peuter voldoende aandacht geeft, zodat de peuter niet zijn negatieve aandachttrekkende gedrag hoeft te gebruiken. Want je weet, ook dát is aandacht vragen. Oftewel, je peuter heeft 24/7 aandacht nodig.

– Maar pas op! Geef je peuter niet teveel aandacht. Voor je het weet heb je zo een verwende lastpak aan je been hangen die een beetje teveel aandacht gekregen heeft. Nee, je mag een peuter vooral niet teveel verwennen met aandacht. 

– Een broer of een zus is een prima manier om je peuter duidelijk te maken dat het heelal niet alleen om hem draait. Aandacht moet verdeeld worden. Geen broer of zus ter beschikking? Haal ergens anders een kind vandaan, het speeltuintje, het zwembad, misschien ken je nog iemand van de pufclub? Maar zorg voor een speeldate. Echter is er wel een valkuil in de zoektocht naar balans; een peuter voelt zich al snel verwaarloosd en daardoor komt hij weer in een negatieve spiraal terecht en gooit er zomaar even een driftbuitje uit.

– Oftewel, aandacht geven aan je peuter… er is geen duidelijke en juiste manier. Elke dag met een peuter is namelijk anders. Succes!

– Driftbuien. Peuters hebben driftbuien. De ene keer is weglopen het juiste om te doen. De andere keer is kalmeren, troosten en aandacht geven het juiste om te doen. Je weet alleen nooit wanneer je wat moet doen, het gegil is namelijk altijd hard, vervelend en irritant.

– Zoek het uit. Het lukt je wel.

– Toegeven tijdens een driftbui is het domste en het meest verschrikkelijke wat je kunt doen voor een peuter. Het zal namelijk het begin zijn van een verwend, arrogant, eigenwijs en vervelend mens. Maar soms ontkom je er niet aan. Het is namelijk of toegeven, of een rubberen hamer, want je kunt dat gekrijs geen minuut langer aanhoren.

– Bied je peuter zo nu en dan gerust onverantwoord voedsel aan, ongeacht of je er scheef op aangekeken wordt of niet. Soms zijn er cruciale momenten waarbij je even je aandacht nodig hebt en het gejengel of geflierefluit van een peuter niet hebben kan. Bijvoorbeeld wanneer je even koffie wilt drinken in die kekke koffietent. Héél belangrijk!

– De leukste dingen om mee te spelen zijn de toiletreiniger, de scherpe messen en het knopje van de stereo. Oh wacht. En de hondenbakken, de prullenbak, de inhoud van mijn keuken, mijn telefoon en volle shampooflessen niet te vergeten. Als je je peuter waarschuwt om te stoppen of (erger nog) als je het afpakt, zullen ze gillen. Hard. Dit is de keer dat weglopen het juiste is om te doen.

– En soms werpt een peuter zichzelf al schreeuwend naar de grond. Zonder enkele aanwijsbare reden. Het enige wat je voorstelde was om hem klaar te maken voor bed. Gewoon, je weet wel, net als elke avond. Niks geks dus. Je begint aan jezelf te twijfelen en je vraagt je af wat je nu toch fout hebt gedaan, waar ging het mis? Peuters zullen, net als baby’s en kleuters en nog ouder grut, moeilijk doen bij het naar bed brengen. Een peuter uit zich nogal… excentriek. Dit is de keer is kalmeren en troosten het juiste is om te doen. Of een rubberen hamer, werkt ook heel goed.

– En, hoe voelen mijn adviezen tot nu toe? Ze zijn echt volledig op basis van instinct en verre van wetenschappelijk onderbouwd. Voelt het goed? Voor mij voelde het altijd goed. Op het moment zelf dan. Over het schuldgevoel achteraf hebben we het maar even niet.

– Goed, we gaan door. Want andere mensen hebben altijd een mening. En vooral een mening over jouw tekortkomingen tijdens het opvoeden van je peuter. Maar wat ze even vergeten is dat je, net als een man, ook een kind niet veranderen kan. Je kunt het handvaten en richtlijnen geven, maar een karakter zit erin. Als je hier niks mee kunt, begin dan maar met het lezen van opvoedboeken.

– Want weet je, peuters zullen dwars zijn, schoppen, slaan en schreeuwen. En op een onbewaakt moment zal zelf jouw peuter, JA JOUW peuter iets afpakken, knijpen, of zelfs bijten. Zo had je hem niet opgevoed, toch?

– *Nieuwsflits* Alle peuters doen het. Sommige niet in het openbaar. Maar ze vertonen allemaal zo nu en dan opvallend uitzonderlijk bizar gedrag waar je ogen en oren van gaan klapperen.

– Peuters zijn net honden. Als je ze zich laat vervelen dan zullen ze je tuin uitgraven tot ze bij de buren beland zijn. Echter is er wel een verschilletje, honden vinden jouw ideeën van spelen leuk, peuters volgen alleen hun eigen ideeën en al jouw verzinsels zijn crap.

– Zindelijkheidstraining? Doe geen moeite. En anders succes!

– Slaaptraining? Doe geen moeite. En anders succes!

– Netjes eten en alles proeven training. Doe geen moeite. En anders succes!

– En toch zijn peuters de meest opvreetbare persoontjes van de wereld. Ze zijn zó aandoenlijk tijdens hun spelen, praten en explosieve uitingen, dat ik de peutertijd niet, nooit vergeten wil.

En stop nu maar met groeien kleintjes. Het is mooi geweest.

Previous ArticleNext Article

2 Comments

  1. Haha, wat heb je dit ook weer hilarisch beschreven! En weet je, mijn vriend was dus vroeger zo’n kind die samen met zijn tweelingbroer echt een gat groef in de tuin om zo onder het hek door te kruipen. Waar een wil is, is een weg zal hij gedacht hebben ;).

  2. Zoooo herkenbaar! Ik heb een peuter die in een soort van neverending peuterpuberbui zit! Ooit gaat het over toch?