Meisjesmoeders, jongensmoeders… Moeder van beide!

koningskoppel

Meisjesmoeders, jongensmoeders, er is veel over gezegd. Er valt ook veel over te zeggen, want de verschillen tussen jongens en meisjes zijn duidelijk aanwezig. Er valt niet over te twisten, maar toch zijn er ook zeer veel overeenkomsten. Want ik heb meisjes én een jongen, oftewel ik ben een moeder van beide! En ik kan je vertellen dat alle leuke en alle irritante eigenschappen voor beide gelden. Oké, bij de één wat meer dan bij de ander, maar ‘hoera voor gelijkheid’!

Als een moeder van beide weet ik bijvoorbeeld dat ze mij, jongen of meisje, aan het lachen kunnen maken tot ik in mijn broek pies. Ze dwingen me ook beide mezelf zo af en toe af te vragen wat voor nieuw soort ik nu weer op de wereld heb gezet en beide verwonderen mij elke dag weer door met de meest creatieve, domme, slimme en geniale ideeën te komen.  Lees meer

Opvoedboeken en dat soort shit

opvoedboeken

Het ouderschap is een mijnenveld, één verkeerde stap en kapoef! Je wordt erop afgerekend.

We weten allemaal dat kinderen niet met een gebruiksaanwijzing geboren worden en toch zijn er vele te vinden. Voor elke fase en situatie is er wel een beschreven handleiding, meerdere zelfs. En als je er eenmaal een aantal gelezen hebt, blijken ze allemaal tegenstrijdig met elkaar.

Zijn er nog normale kinderen? Vraag ik me weleens af. Want overal is wel een richtlijn, een hokje of een opvoedboek voor. Het speuren naar problemen bij kinderen om er vervolgens een sticker op te plakken, maakt vele ouders onzeker. Maar helaas is het zo dat onze maatschappij dit voedt, een label betekent namelijk hulp en geld en weer een reden om nóg een opvoedboek te schrijven.

Overgevoelig? Faalangst? Gedragsproblemen door een sterke wil? Persoonlijke eigenschappen worden opeens problemen in de opvoeding en als ouder krijg je al snel het gevoel dat er iets mis is met je kind.

Er is helemaal niks mis met je kind!

Je kind is een kind met zijn eigen karakter, zijn eigen eigenschappen en eigen eigenaardigheden. Daar is inderdaad geen gebruiksaanwijzing voor, want elk kind en elke situatie is anders. Er zit niks anders op dan zelf uit te zoeken wat de juiste handleiding is voor jou en je kleintje. En helaas is dat waarschijnlijk het ene hoofdstuk uit dat ene opvoedboek en het volgende hoofdstuk uit het andere.  Lees meer

Maar je hebt toch al een jongen en een meisje?

drie kinderen

Kind 1.

Nadat je de hele wereld hebt verrast het het heugelijke nieuws dat er een kleintje op komst is, is iedereen dolblij en meelevend. Ze hebben de meest onnozele adviezen voor je waar al vele blogs over geschreven zijn, want niemand blijkt de adviezen te willen horen. Nee, de kersverse moeder weet het allemaal zelf wel, je hebt zelfs zo nu en dan het gekke gevoel dat jij de eerste vrouw bent die een baby op aarde zet. Maar toch vind je stiekem al die aandacht wel fijn, want hoe bijzonder dat uitgerekend jij zwanger bent van de volgende wereldverbeteraar!

Hoera een meisje!

Kind 2.

De aankondiging van baby nummer twee komt niet echt als verrassing. De halve wereld heeft zich namelijk al eens afgevraagd wanneer baby 1 een broertje of zusje zou krijgen. Maar toch zijn alle mensen om je heen dolblij, want met één kind is je gezin toch nog niet compleet?

Hoera een jongen! 

Kind 3.  Lees meer

Het opvoeden van een peuter. Succes!

peuter kleed zichzelf

Nu mijn derde kleintje een kleuter is geworden, betekent het dat ik drie keer een peuter heb weten op te voeden. Althans, drie keer is het gelukt om van een peuter een kleuter te maken. Persoonlijk vind ik dat ik mij nu wel een expert mag noemen. En daarom heb ik ter verrijking voor de mensheid een overzicht gemaakt dat ouders helpt bij het opvoeden van de meest ingewikkelde wezentjes die er op de aardbodem ronddrentelen: peuters.

Ik zou zeggen, doe er je voordeel mee!

– Zorg dat je je peuter voldoende aandacht geeft, zodat de peuter niet zijn negatieve aandachttrekkende gedrag hoeft te gebruiken. Want je weet, ook dát is aandacht vragen. Oftewel, je peuter heeft 24/7 aandacht nodig.

– Maar pas op! Geef je peuter niet teveel aandacht. Voor je het weet heb je zo een verwende lastpak aan je been hangen die een beetje teveel aandacht gekregen heeft. Nee, je mag een peuter vooral niet teveel verwennen met aandacht.  Lees meer

Gaan jullie ook scheiden?

En toen kwam daar opeens de vraag: “Mama, gaan jullie ook een keer scheiden?”

ouders-scheiden

Lief klein kind van me,

Ten eerste, ik weet geen malle moer van relaties, ik heb er geen brood van gegeten. Maar op de één of andere manier ben ik toch in een gelukkige relatie terecht gekomen. De relatie met je vader.

Zoals je misschien wel ziet en voelt, leven met elkaar gaat niet elke dag over een leie dakje. Er zijn misschien gezinnen waarbij het lijkt alsof er elke dag liefde in overvloed is, maar dat bestaat niet. Het is geen realiteit.

Ik zie ze zelf ook. Ik zie ze op Instagram of Facebook, de elke dag weer happy family’s en o zo blij met elkaar. Begrijp me niet verkeerd, ik houd van positiviteit, van liefde voor elkaar, van gelukkige gezinnen, maar het bestaat niet.

Over het algemeen gelukkig zijn met elkaar. Dát bestaat wel.  Lees meer

Er zijn van die dagen…

moeder is moe

Er zijn van die dagen dat ik niet wakker wil worden met de wetenschap dat ik weer drie mondjes moet voeden.

Er zijn van die dagen dat ik spontaan even naar de wasmachine ga om gewoon even niet in de buurt van kinderen te zijn.

Er zijn van die dagen dat ik hardop scheld.

Er zijn van die dagen dat ik het tandenpoetsen oversla omdat ik de kinderen zo snel mogelijk op bed wil hebben.

Er zijn van die dagen dat ik zeg dat ik wel een spelletje mee wil spelen, maar vervolgens allerlei smoesjes verzin om maar niet mee te hoeven spelen.

Er zijn van die dagen dat ik onnodig lang in de supermarkt blijf hangen.

Er zijn van die dagen dat ik zeg ‘nog 5 minuutjes op de Wii’ en het er uiteindelijk 20 zijn geworden.

Er zijn van die dagen dat ik niet weer naar de zoveelste ‘voorstelling’ kijken wil, maar liever naar mijn telefoon staar.

Er zijn van die dagen dat ik schreeuw, terwijl ik het ook gewoon had kunnen zeggen.

Maar…  Lees meer

Schokkend nieuws: Mijn zoon mag nagellak.

jongen nagellak

Een tijdje terug schreef ik een blog over ‘een jongen met nagellak’. Die jongen was mijn zoon en ík was degene die er een beetje moeite mee had. Niet zo zeer met de gekleurde nageltjes, maar met de reactie van de maatschappij.

Inmiddels zie ik dat mijn kleintje stevig in zijn schoenen staat en de afkeurende blikken van die ‘maatschappij’ volledig langs zich heen laat gaan. Een goed teken, vind ik. Een minder goed teken van die maatschappij.

Want (een deel van) de ‘maatschappij’ zegt dingen als ‘zo maak je een klein homo’tje van je zoon’ of, ‘durf je soms geen nee te zeggen tegen je zoon?’.

Uuuuuhhhhh… Serieus?

Je kunt van iemand geen homo maken. Je bent homo. Zo word je geboren. En al zou je iemand homo kunnen maken, wat dus niet kan, dan vraag ik mij af waarom nageltjes lakken iemand een homo maakt? Homo’s lakken over het algemeen niet hun nagels. Een homo houdt van iemand van hetzelfde geslacht, dát is wat hem homo maakt.  Lees meer

Fuck de Milestones kaarten, ik maak een nieuwe versie

milestone

Je kent ze wel, die Milestones kaarten die je naast je baby neerlegt, waarna je een fotootje maakt en op de sociale media post. Hartstikke leuk natuurlijk! Het eerste lachje, de eerste keer omrollen, het eerste hapje, enzovoorts, enzovoorts.

Voor mij kwamen de kekke kaarten een beetje te laat. Tegen de tijd dat de kaarten hip waren, waren mijn kleintjes al tig keer omgerold, waarschijnlijk ook van heuveltjes af. En daarbij, ik mis gewoon iets essentieels. Ik krijg een beetje hetzelfde gevoel wat mijn opa bij geschiedenisles had. Hij leerde dat in 1482 Jan van Schaffelaar van de kerktoren afsprong. Hij had erop moeten springen dat was pas bijzonder geweest, zei hij dan.

Ja, dat is het. Ik mis een paar essentiële kaarten. Iets wat bijzonder is en er echt toe doet.

Bijvoorbeeld…

– De eerste keer niezen en een scheet laten tegelijk.

– De eerste keer 5 uur achtereen horizontaal slapen. Voor jezelf dan, niet voor de baby.

– De eerste keer dat hij zijn eigen kont afveegt.  Lees meer

5 feitjes voor een ouder van een kind met een sterke wil

Waarom doet ze niet gewoon even wat ik vraag? Gewoon meteen. Zonder te zeuren, zonder weerwoord. En dat niet alleen bij de vraag of ze even haar rommel opruimen wil. Nee bij elke-freaking-vraag die ik stel.

Praat ik Chinees? Praat ik tegen de muur? Of negeert ze me gewoon volledig?

Ze is zelfverzekerd, ze weet wat ze wil en dat is meestal niet wat ik wil. Ze zou Obama van zijn ’troon’ stoten als het gaat om leiderschapskwaliteiten.

kind sterke wil

Herkenbaar? Gefeliciteerd (of zoiets), je bent een ouder van een kind met een sterke wil. En hier heb ik vijf feitjes voor je.

Feitje 1. Het kan hem of haar vrij weinig schelen wat jij denkt. Dus jij vindt dat hij met het kerstdiner die strik om moet? Leuk gedacht, gaat niet gebeuren. Dus jij vindt voetbal wel een leuke sport voor hem, omdat alle vriendjes er ook op gaan? Dan ga je lekker zelf een potje voetballen met die vriendjes, hij gaat liever op judo. Wilskrachtige kinderen gaan hun eigen weg en je kunt ze dat het beste ook maar laten doen. Eigenlijk is het een prachtige eigenschap, want ze laten zich niet beïnvloeden.  Lees meer

Opvoeden in de kleur van je hart

grijs gebied

Afbeelding: Shutterstock

Mijn kleintjes kunnen soms behoorlijk irriteren. Ik weet het, geen twijfel aan mogelijk. Bijvoorbeeld als ze gaan rennen in een restaurant, of knetterhard hun stem aanzetten in de bibliotheek, plotseling andere kinderen een stomp geven of ongegeneerd opzij duwen, als ze met hun winkelwagentje tegen iemands kuiten aan rammen, of als ze niet even netjes gedag zeggen.

Geloof me, op zulke momenten irriteren ze mij ook en zit er niets anders op dan ze te corrigeren en terecht te wijzen.

Nu zijn er van die opvoedmethodes die vinden dat kinderen zich volledig moeten ontplooien en je dus nooit ‘nee’ tegen je kind moet zeggen. Kop in het zand en negeren die handel. En als je het even kan opbrengen dan mag je het irritante gedrag wat je kind vertoont liefdevol accepteren en omarmen, begeleiden noemen ze het ook wel.

Ik negeer én begeleid mijn kleintjes graag in hun weg naar groter worden. Maar soms is nee gewoon serieus nee. Wat overigens niet altijd het gewenste effect heeft, want kleintjes die geen nee accepteren in een bibliotheek, bevorderen niet het doel waarom ik nee zei.  Lees meer