Blijf van mijn kind af!

Omdat mijn kind de woorden niet kan uitspreken, doordat ze de woorden niet kent, of simpelweg niet weet hoe, betekent het niet dat er geen grenzen zijn. Want wie ben jij om te denken dat je het recht hebt om mijn kind aan te raken?

Het klinkt misschien heftiger dan dat het is. Want met aanraken bedoel ik ‘alleen maar’ een aai over de wangen, optillen, kietelen of een knuffel geven. Heel onschuldig, maar wat als het kind er helemaal niet van gediend is?

Mijn dochter was nooit zo aanrakerig, zeker niet bij vreemden. Ze dook dan weg achter mijn benen of zocht een vluchtoord in mijn schouder.  Lees meer

Redenen om ruzie te maken

Mijn kinderen kunnen prima met elkaar overweg. Totdat ze het niet meer kunnen, dan beginnen ze elkaar te irriteren en slaan ze vervolgens elkaars de hersenen in. Zonde, want ze hebben best mooie koppies. Als ze eenmaal op dat punt zijn beland, is er geen weg meer terug. Wat de één doet, doet de ander terug en het gaat van kwaad tot erger.

Ruzie maken met je broer of zus is volkomen normaal. Het hoort erbij. Het is ook niet iets van de laatste jaren, het is altijd, sinds het begin van de mensheid, al zo geweest.

Dat neemt niet weg dat het voor een moeder verschrikkelijk irritant en vooral vermoeiend is. Er zijn momenten geweest dat ik dacht, prima ‘survival of the fittest’, ga je gang ik zie wel met wie ik overblijf.  Lees meer

daar zit hij

Lieve kinderen, daar zit je vader!

Lieve kleintjes,

Ik wil jullie graag aan iemand voorstellen. Ik dacht dat ik dat officieel al eens had gedaan, maar blijkbaar heeft die introductie niet zoveel indruk gemaakt, want jullie lijken deze persoon compleet te zijn vergeten. Wellicht komt hij jullie toch wat vaag bekend voor en waarschijnlijk zie je hem hier ook weleens door het huis dartelen. Of op de bank zitten.

Dat komt omdat hij hier woont, hij eet ook elke avond mee, mocht je dat nog niet zijn opgevallen. Gaat er al een belletje rinkelen? Die man die zo goed kan minecraften en elke avond even met je vecht op het grote bed. Weten jullie het weer? Nou dat, lieve kleintjes, dat is nou jullie vader.

Ik wijs jullie er even op, want ik heb zo een vaag vermoeden dat jullie niet helemaal realiseren dat hij ook dingen kan doen.

Hij valt niet op, ik weet het. Hij heeft een soort magische schutkleur, ik ben er jaloers op.  Lees meer

Een stoere moeder zijn en je zoon de ruimte geven

Er zijn er maar weinig die dit begrijpen, maar toen ik voor het eerst zwanger was, hoopte ik zo op een jongen! Natuurlijk, prioriteit nummer één was gezondheid, duh. Maar ik heb mezelf gewoon altijd meer gezien als een jongensmoeder. Ik was ervan overtuigd dat ik een stoere moeder zou zijn en een zoon de ruimte zou geven om echte jongensdingen te doen. Inmiddels ben ik moeder van beide. Maar de jongens zijn in de meerderheid. Twee jongens. Twee jongens vol kattenkwaad en altijd op zoek naar avontuur. Twee jongens die hun zusje hierin meeslepen, waardoor ik me af en toe afvraag wie er nu de échte jongen is.

Oef, die stoere moeder zijn en een zoon de ruimte geven, het blijkt toch een lastig dingetje. 

Lees meer
zeehonden spotten frankrijk

De Baai van de Somme met kinderen

De Baai van de Somme mag zich rekenen tot één van de mooiste baaien ter wereld. Een baai waar je in de ochtend met paard en wagen over het strand kunt rijden en binnen no-time gebeurt er een bijzonder natuurlijk tafereel (eb en vloed), waardoor je in de middag de zee in plonsen kan. Baai van de Somme is werkelijk een prachtig stukje ongerepte natuur, waar je als ouder maar ook als kind in de vakantie van genieten kan. Of je nou op zoek bent naar een leuke camping in deze streek, of een mooi vakantiehuis, het is er allemaal te vinden. Afgelopen zomer zijn we daar geweest en hebben we zelf dit mooie stukje Frankrijk kunnen ontdekken. En dit zijn de leukste bezienswaardigheden, activiteiten en accommodaties (campings en vakantiehuizen) van de Baai van de Somme (Baie de Somme) met kinderen.

Zeehondjes spotten

De baai van de Somme is zo bijzonder omdat er een kolonie zeehonden leeft. Deze kun je spotten tijdens een speciaal uitgezette wandelroute over de baai, maar een aanrader is om dit met een paard (en wagen) te doen, heel gaaf! Wat kinderen ook leuk vinden is de zeehonden vanaf het water (met een boot) te spotten.  Lees meer

Ik wil geen vrienden met je zijn

Ik krijg regelmatig vriendschapsverzoekjes op Facebook of volgverzoekjes op Insta. Soms zijn het mensen waarvan ik denk, ‘wie ben jij dan, waar moet ik jou van kennen?’. Soms zijn het oude bekenden, waarvan ik denk, ‘ooohhh, ik was je helemaal vergeten, maar hoi leuk dat je ook nog leeft’. En soms zijn het mensen waarvan ik denk, ‘hoezo vrienden?’. Dat zijn namelijk de vrienden van mijn kinderen.

Vrienden van mijn kinderen dus. 7-8-9 jarige kinderen. Wat doe je in hemelsnaam op social media?? Zo, dat is eruit.

Ik begrijp heel goed dat je kinderen moet leren om te gaan met internet, de sociale media en alles wat bij deze (voor mij) nieuwe technologie komt kijken, maar mag ik het alsjeblieft eerst zelf even uitzoeken? Ik begrijp ook heel goed dat je als ouder een vinger in de pap wil hebben, betreffende Instagram, Facebook en dat soort ongein. Dat je controle wil hebben, waar mogelijk en dat je daarom vrienden wordt met je eigen kinderen. Als het tieners zijn. Want serieus, 7-8-9 jarige kinderen hebben toch nog helemaal niks te zoeken op social media?  Lees meer

Adviezen voor mijn tienermeisje

Tienermeisjes zijn geen gemakkelijke meisjes. Ze worden zo snel groot en je zou zo graag al je adviezen in ze willen proppen, maar ze volgen ook hun eigen ideeën. Dat wordt mij in ieder geval met de dag duidelijker. Wat ‘moeder’ zegt, gaat oor in, oor uit.

Daarom schrijf ik ze maar op, zodat ik het op de wc deur kan plakken of boven haar bed kan hangen.

1. Lach!

Lach hard, lach veel, heb de slappe lach, lach ongegeneerd, lach ook als jij de enige bent die er om lachen kan. Belangrijker, lach om jezelf! Vind jezelf leuk genoeg om over te lachen. Maak andere aan het lachen, wees de grappenmaker, maar vooral; wees jezelf.  Lees meer

leuke spelletjes

Redenen om géén kinderspelletjes te spelen

Spelletjesdag. Mijn dochter had in de vakantie het geweldige idee om een spelletjesdag te houden. Als kind was ik gek op spelletjes spelen. Monopoly, Levensweg, desnoods Mens erger je Niet, ik deed mee! Gaandeweg ben ik mijn enthousiasme voor het spelen van spelletjes verloren. Ik weet niet waar het door komt, misschien ben ik er té volwassen voor geworden. Hahaha – hahaha. Dus.

Maar goed, spelletjesdag dus. “Ja mama en dan moet je dus niet de hele tijd op je telefoon gaan kijken!” Hallo spiegel! “Dat beloof ik, maar eerst een bakkie koffie.” In de hoop dat ze het hele spelletjesdaggebeuren vergeet.

Maar nee, de stapel spelletjes stonden klaar en er was geen ontkomen meer aan. Spelletjesdag werd een feit.

En al snel kwam ik erachter waarom ik mijn enthousiasme voor het spelen van spelletjes verloren was…  Lees meer

Het geven van ADHD medicijnen

Daar stond ik dan. Radeloos met een potje pillen in mijn handen. Ik had de strijd opgegeven, maar nu begon ik weer aan een nieuw gevecht. “Het is goed”, zei ik overtuigend. “Dit is goed, hier zul je je beter door voelen.” Maar van binnen schreeuwde ik, hoe kun je dit doen!?

Dit was de dag dat we begonnen aan de medicijnen. De medicijnen die mijn wilde, levendige, onbeheerde en luidruchtige zoon moesten helpen, rust in zijn hoofd moesten geven. Ik heb gevochten tegen de medicijnen. Mezelf moe gestreden met een natuurlijke aanpak. Minder suiker, minder kleurstof, een speciaal dieet, attributen waarmee hij zijn energie kwijt kon, ik heb hem laten gaan op momenten dat hij moest razen. Het mocht niet baten, het was niet genoeg.  Lees meer

verlegen kind

Het verlegen kind

Mijn dochter stond altijd bekend als het verlegen meisje. Maar zodra ze bij iemand vertrouwd was, dan was er niks verlegen meer aan dat meisje. Dan giechelde, kletste, knuffelde en was ze open en volledig zichzelf bij diegene. Ik had daar op zich nooit zo een problemen mee, zo had ze bijvoorbeeld nooit een ‘grote mond’ tegen een wildvreemde en ging ze ook niet zomaar met iedereen mee. Sterker nog, ze week niet van mijn zijde.

Maar in sommige situaties was het wel eens lastig. Niet zo zeer voor mijzelf, maar wel voor mijn dochter. De sociale normen en waarden waren voor haar namelijk niet zo vanzelfsprekend. Zij vond het moeilijk om ‘dank je wel’ tegen de slager te zeggen wanneer ze een plakje worst aangereikt kreeg. En zij vond het lastig om die ene mevrouw op een verjaardag een handje te geven. Er zijn namelijk altijd mensen die het nodig vinden om zo een verlegen kind te kwellen door deze sociale normen en waarden af te dwingen. 

Lees meer