een broertje of zusje

11x waarom een broertje of zusje leuk is

Bij de één gaat het al weer heel snel kriebelen, bij de ander duurt het wat langer en weer een ander zegt ‘never nooit meer’. Iedereen is anders, maakt zijn eigen keuzes en dat is prima. Maar als ik naar mijn eigen kleintjes kijk, denk ik dat het mooiste wat ik ze gegeven heb, hoeveel geschreeuw het soms ook veroorzaakt, hun broertje en zusje(s) zijn.

Of je nu de oudste bent, de middelste of de jongste, er zijn een aantal dingen die alleen broers en zussen begrijpen, van je kindertijd tot aan je volwassenheid. Nogmaals, niks moet, maar dit is waarom een broertje of zusje voor je kleintje wél erg leuk is:  Lees meer

Jongensmoeders… Wat zijn jullie tof!

jongensmoeder

Toen mijn zoontje nog in de wandelwagen lag, lang geleden dus, wierp een ervaren jongensmoeder een blik in mijn bugaboo en bekeek mijn onschuldige ventje met liefdevolle ogen. Maar toen kwam er iets geks uit haar mond gerold: “Weet je wat het is met jongens… Het draait allemaal maar om één ding: de piemel.”

Ik kon mijn oren niet geloven en ik dacht bij mezelf ‘die is volslagen koekoek’.

Maar we weten allemaal dat de geijkte wacht maar’s en de misplaatste adviezen een kern van waarheid hebben. Ze komen namelijk van ervaren moeders die het allemaal al een keer hebben meegemaakt en doorstaan. Oftewel, het is grotendeels waar wat deze moeder zei.

“Liefje, moet je plassen?”
“Nee”
“Laat je fluit dan eens los”

“Schat, twee handen aan de schommel! Dus haal die hand uit je broek!”

“In Godsnaam, laat die piemel los en ga je huiswerk maken!”

Dit waren niet alleen mijn uitspraken, dit zijn veelvoorkomende uitspraken van jongensmoeders.  Lees meer

Thuisblijfmoeders, laten we het daar weer eens over hebben

Na een weekje schoolvakantie heb ik weer in levende lijve gevoeld hoe het is om thuisblijfmoeder te zijn. Thuisblijfmoeder van drie kleintjes, en ja dat is in de vakantie wel even anders dan wanneer er twee op school zitten. Ik zal eerlijk zijn en niet teveel klagen want een weekje is echt goed te overzien en thuis zijn bij de kleintjes heeft zo zijn voordelen.

Maar ja, zoals je weet, elk voordeel heeft zijn nadeel. En geloof me, het leven van een thuisblijfmoeder is niet zoals in de film. We lopen niet met een big smile in onze hardloopbroekkies, we gaan niet winkelen wanneer het ons uitkomt en de kinderen spelen niet altijd braaf en lief met hun popjes en autootjes.

Lees meer

Waarom de hond goed was voor ons bange kind

Mijn dochter is een gevoelig typje. Soms denk ik wel eens dat ze neigt naar het hoogsensitieve. Naadjes in haar sokken? Verschrikkelijk! Stukjes in haar eten? Hoe kán ik het bedenken! Een druppel water op haar shirt? Uit dat ding!

Dat gevoelige uitte zich ook in angst. En dan vooral angst voor dieren. Ze was doodsbang voor honden en katten. Kwam ze een hond op straat tegen? Dan liep zij er met een grote boog omheen. Had haar vriendinnetje een kat als huisdier, dan ging zij er niet spelen. Op zich was dat best een probleempje, aangezien het haar beperkte in haar sociale leventje.

De man heeft als kind een hond gehad. Hij vond dat fantastisch en wilde niets liever dan een huisdier om ons gezin compleet te maken. Hij wilde dat de kleintjes zouden ervaren hoe fijn het is om een trouwe viervoeter in huis te hebben. Een maatje die geen commentaar levert, maar er altijd voor je is. Ik had als kind kippen en schapen. En aangezien ik niet zozeer de drang had om mijn kleintjes het gevoel van ‘kippenstront en kuikens in je pan’ mee te geven, ging ik mee in de wensen van de man.

Een klein probleempje was er echter wel. Onze gevoelige en oh zo hondenvrezende dochter.

Toch besloten we om een hondje in huis te nemen. En na de eerste drie weken een bangig en toch ook wel nieuwsgierig meisje boven op de bank te hebben gehad is het tij nu helemaal gekeerd. En ja, ik kan een aantal negatieve kanten van een huisdier opnoemen. Maar als ik naar de ontwikkeling van mijn kleintjes kijk, zie ik vooral positieve kanten.

Overwinnen van angsten

Angst was en is soms nog steeds een dingetje voor mijn 7-jarige. Maar angsten zijn er om overwonnen te worden. Zo heeft mijn kleintje haar grootste angst voor dieren overwonnen. Dat ging niet over één dag ijs, daar had ze wat tijd voor nodig. Maar beetje bij beetje kwam ze dichterbij ons nieuwe diertje en nu? Nu kruipt ze soms zelfs in haar hokje om even te knuffelen. Op de kinderboerderij loopt ze zelfs met kleine geitjes in haar armen rond. Ik kan wel zeggen dat de hond haar geholpen heeft bij het overwinnen van deze angst.

Troost

Zoals ik al zei, mijn dochter is een gevoelig typje. Dat is niet erg en wij troosten haar ook graag, maar nu kan zij ook troost vinden bij haar trouwe viervoeter. Deze trouwe viervoeter zal haar niet veroordelen of ongevraagde adviezen geven, maar zal haar ongeacht wat er is gebeurd, accepteren en troost bieden.

Zelfvertrouwen en verantwoordelijkheid

Doordat mijn 7-jarige wat verantwoordelijkheid voelt voor het jongste gezinslid, heeft haar zelfvertrouwen ook zeker een boost gekregen. Al is het alleen al haar zelfvertrouwen als ze in de omgeving is van andere honden of katten.  We moeten onze hond verzorgen, voeden, aandacht geven, maar ook leer ik haar de baas te zijn en controle te hebben over de hond. Ook iets wat haar zelfvertrouwen ten goede heeft gedaan.

Sociaal

Ook is haar sociale leventje een stuk uitgebreid doordat ze inmiddels geen angst meer heeft voor de hond of kat van haar vriendinnetjes. Het is een stuk makkelijker geworden om nu ook bij andere over de vloer te komen. En daarnaast heeft een puppy een aantrekkingskracht, daar kan geen kinderwagen tegenop. Ze heeft een nieuw gespreksonderwerp met geïnteresseerde klasgenootjes en vriendinnetjes.

Altijd iemand om mee te spelen

Met drie kinderen in huis, val je weleens buiten de boot. Gelukkig is daar dan altijd die lieve hond die maar al te graag met je speelt.

Het hebben van een hond heeft op mijn kleintjes, en met name mijn oudste kleintje, absoluut een positief effect. Ze geeft een gevoel van geborgenheid, ondanks alle drukte geeft het ook rust en uiteraard ook heel veel plezier.

fenne-met-hond

Werkende moeders, het mooie ervan

mama gaat naar werk

Er wordt een hoop gezeurd en geklaagd over en door werkende moeders. Hoe zwaar het allemaal is om de hele dag te werken en dat je er toch zelf voor kiest of soms geen keuze hebt, maar niet zo zeuren moet. Jaja, we weten het wel. Maar vandaag, terwijl ik naar het zonnetje met mijn cappuccino, achter het raam naar buiten zit te kijken, vandaag vertel ik je over het mooie ervan. Het mooie van een werkende moeder zijn.

Want als je werkende moeder bent en je kleintje onverwachts ziek wordt, dan voel je je oermoeder en probeert de gradatie van de ziekte te beoordelen. Aan de hand daarvan ga je jezelf in allerlei bochten wringen om iemand (opa’s en oma’s) vragen om je eigen zieke kleintje te verzorgen. Of je vraagt gewoon een verlofdag aan.

Je zorgt als werkende moeder voor het inkomen of een goede aanvulling daarop. Dat betekent dat je soms ingewikkelde, maar vooral ook hele leuke en gezellige gesprekken op je werk hebt. Bovendien is het ook goed voor je sociale leven.

Als alle kleintjes op school zitten, kun je met een gerust hart denken dat ze leerzaam goed bezig zijn, er goede opvang is en lekker aan het spelen zijn met vriendjes en vriendinnetjes. Het scheelt ook veel geld voor de opvang ten opzichte van het eerdere kinderdagverblijf. Yeah!

Als de zon schijnt, zoals vandaag, kan je bedenken terwijl je naar buiten kijkt met je kopje cappuccino, dat je kleintje, terwijl hij op school zit, thuis of bij de opvang, heerlijk aan het (buiten)spelen is. Overigens is naschoolse opvang een goede gelegenheid voor het spelen met vriendjes en vriendinnetjes zonder dat je eigen huis een kolere zooi wordt.

Ik moet er overigens niet aan denken, de hele dag in een joggingbroek te lopen.

Soms is een wandelingetje naar een andere afdeling of kantoor ook leuk voor de broodnodige social talk. En met heel lekker weer ga ik een kleine wandeling maken met leuke collega’s tijdens de lunchpauze. Lekker op eigen niveau.

Als het schoolvakantie is, heb ik ook vakantie, althans dat is hoogstens maar voor een paar weken. In de praktijk is dat één week of misschien wel twee. Maar het idee van 12 weken vakantie in het jaar klinkt mooi toch? Heerlijk voor die kids om bij te komen. Ik geniet van mijn vrije dagen met mijn kids, extra quality time.

En weet je hoe leuk en bijzonder het is als je één of twee keer per week je kleintje van school mag halen? Dat gevoel als het meest blije kindje uit de klas bijna uit de rij rent omdat de werkende mama het kleintje komt ophalen.

Maar het allermooiste aan een werkende moeder zijn, is dat je altijd, 24/7, en tot in den treuren aan toe, er bent voor je kleintjes. Dat is toch best een voorrecht. Want indien nodig en bij nood, sta ik met 10 minuten bij mijn kroost.

Dat lieve mensen en nog veel meer, is het mooie van een werkende moeder.

Ps. En nee dit is geen aanval op de thuisblijfmoeder, maar puur een gelukzalig momentje van een werkende moeder, uit het raam kijkend met haar cappuccino op kantoor.

Liefs, Diana

 

Afbeelding: Shutterstock

 

voordelen één slaapkamer

Voordelen van alle kinderen op één kamer

Ik heb weleens (heel vaak) gedacht om één slaapkamer helemaal vol te gooien met matrassen. Kinderen tevreden, want ze slapen bij ons, wij tevreden want we hoeven niet langer meer op een stukje van 50cm bij 150cm te liggen. Toch is het nooit gebeurd, want we leven tenslotte niet ergens in de bosjes van Afrika en ik geef toe, het zou toch ook wel een beetje gek voelen. Maar ja, aan de andere kant, nu word ik ook regelmatig wakker met drie extra logees in mijn bed. Dat voelt overigens ook best wel gek, vooral mijn vermoeide hoofd en krakkemikkige lichaam door het opgevouwen nachtje.  Lees meer

Thuisblijfmoeders…

Ik ben, zoals ze dat noemen, een thuisblijfmoeder. Volgens de encyclo.nl is de definitie van een thuisblijfmoeder; een moeder die niet werkt, maar thuisblijft om zoveel mogelijk tijd met haar kind of kinderen te kunnen doorbrengen; niet-werkende moeder. En als ik die leuke tegeltjes moet geloven is de definitie; iemand die al het werk doet, helemaal voor niks!

Er is al veel gezegd en geschreven over en door thuisblijfmoeders. Voor de één is het een voorrecht om thuis bij de kinderen te zijn, voor de ander is het een noodzaak. Wat de reden ook is dat je een huissloof, senior planner, corrupte politie, kapper, serveerster, kunstenares, verpleegkundige, beveiliging, chauffeur, schoonmaakster (valt onder huissloof), actrice, uuh ik bedoel dus 24/7 moeder bent, er zijn een aantal dingen die alleen de ‘Stay-at-home-moms’ zullen begrijpen.

Onze baas, of bazen, zijn echt de allerschattigsten aller tijden! Wie kan dat nou zeggen over haar baas?? Daar tegenover is onze baas (of bazen) ook de meest dwingende, ongeduldige, luidruchtige en af en toe zelfs krijsende aller tijden… En de baas gaat ook nooit weg. Blijft altijd eten en blijft zelfs slapen.

Op promotie moeten we héél lang wachten, die krijgen we pas als we oma worden. Een bonus zit er ook niet in, behalve die in de luier.

Een vrijdagmiddagborrel kun je heel goed met je kleintjes uitvoeren, of met de moeder van de speeldate van je kleintje. We proosten vrijdagmiddag op het weekend met ranja (túúrlijk).

Schuldgevoel… Werkende moeders voelen zich weleens schuldig tegenover hun kinderen dat ze werken. Ook thuisblijfmoeders hebben schuldgevoel. Althans, ik wel. Schuldgevoel, omdat je regelmatig verantwoording lijkt te moeten afleggen…
Je krijgt namelijk vragen als: “Waarom werk je niet?”. Dan kan ik natuurlijk beginnen over ‘moeder zijn is ook een baan’, maar dat laat ik terzijde. “Wat als je gaat scheiden?” Dan kan ik natuurlijk zeggen dat dat geen basis is van je relatie… Doe ik ook niet, ook dat laat ik terzijde.  “Wat doe je nou zo de hele dag? Vind je dat niet saai?” Oef! Nu kan ik weer beginnen over ‘moeder zijn is ook een baan’. Maar dat vind ik eigenlijk helemaal niet, moeder zijn is geen baan.

Alle moeders zijn namelijk moeders, met of zonder baan. We zijn allemaal gek op die kleine draakjes, we hebben allemaal schuldgevoel en we zijn allemaal bang dat we onze kleintjes zo nu en dan helemaal verknippen. Maar dat maken we weer goed met kusjes, knuffels en er zijn op de momenten dat we er moeten en kunnen zijn. En aan het eind van de dag brengen we die kleine baasjes maar al te graag naar hun bed om ze te zien slapen. En dan realiseren we ons dat het de allermooiste wondertjes op de aardbol zijn.

En dat begrijpen we allemaal, ja toch moeders?

 

Kijkje achter de schermen? Volg Voormijnkleintje.nl op Instagram