Ik slaak een zucht van verlichting. Mijn stuk is goed ontvangen. Toch moet ik even slikken als ik naast alle complimenten toch nog twee kritische punten lees.
Het liefst spring ik het kantoor rond van blijdschap, maar ik moet even zoeken naar het juiste evenwicht in mezelf.
Ik vind kritiek lastig en ik denk dat veel mensen dit net zo ervaren. Ook al komt de kritiek die ik soms krijg uit een goede hoek, ik doe het graag op mijn eigen manier en wil liever niet horen dat wat ik mijn hoofd had anders zou kunnen.
Hoezo anders?
Het voelt niet altijd prettig om een mening van een ander aan te horen. Het vergrootglas mag wat mij betreft zo snel mogelijk weer opgeborgen worden.









