Je kind stimuleren om zelfstandig te worden, het is een leerproces. Voor moeder.
“Mama, mag ik de hond uitlaten?”
“Ja hoor, ga maar met mij mee.”
“Nee mama, ik wil de hond uitlaten. Alleen.”
“Uuhhh, is dat nou wel zo verstandig?”
En daar ging ze, met de hond die drie keer zo sterk is, maar wel steeds beter luistert.
“Alleen een rondje om de school! En als je andere honden tegen komt moet je Lily heel strak vast houden.”
“O ja, en je moet wel de drollen opruimen!”
Peuters, er is al veel over geschreven en gezegd. Ze zijn schattig, ze zijn leuk maar ze zijn vooral eigenwijs. Maar heb je weleens een dagje in de schoenen van een peuter gestaan? Of gelopen?
Een peuter op ontdekkingstocht maakt namelijk van alles mee. En tijdens zo een ontdekkingstocht moet een peuter wel stevig in haar schoenen staan, want voor je het weet gebeurt er iets en ben jij degene die haar moet dragen.
Maar hoe krijg je nou een sterke, zelfverzekerde peuter stevig in haar schoenen? Lees meer
Waar ik nu echt van kan genieten… Nou, de gevatte uitspraken uit de mond van mijn bijna 4 jarig kleintje! Hieronder een kleine selectie:
Mama, we kunnen niet naar de kapper want het fietsstoeltje is gejat
Ons vast kapstertje woont niet ergens waar je makkelijk met auto of OV heet gaat, dus fiets + fietsstoel is een must. Mijn mond viel open van verbazing toen hij zelf het verband had gelegd dat fietsstoel weg = niet naar kapper!
Nog één minuutje
Het equivalent van “ik tel tot 3”, wanneer hij nog even wil doorspelen oppert ie zelf dat ie over een minuutje echt gaat opruimen!
Zeg dan maar “Vooruit dan maar”
Toen we bij de sapjes stonden en hij de suggestie voor sinaasappelsap deed en ik nog twijfelde of we niet eens een keer wat anders moesten kiezen. Stem ik zo vaak in? OMG Lees meer
Afbeelding: Shutterstock
Dat mijn 7-jarige moeite heeft met hoofdrekenen en de tafels is geen groot wonder, dat heeft ze waarschijnlijk van haar moeder. Want als die haar hersenen moet loslaten op rondzwevende cijfertjes, grijpt ze acuut naar een fles wijn.
Nee, hogere wiskunde was voor mij niet weggelegd, maar in de hogere moeder-wiskunde blinken mijn talenten uit als nooit tevoren.
Doe hier de eerste hogere moeder-wiskunde test >>
Nu blijk ik over meerdere talenten te beschikken. Ik ben namelijk ook een ster in hogere moeder-huishoudkunde. En ik weet toevallig dat niet alle moeders hier een talent voor hebben. Sommige snappen deze module simpelweg niet.
Ik heb het vermoeden dat er wel meerdere factoren meespelen. Heb je bijvoorbeeld één baby, dan is het inderdaad niet heel begrijpelijk, tenzij je zeer getalenteerd bent. Heb je een peuter en een baby of misschien een kleuter, peuter en baby, dan zul je merken dat het wel degelijk uitmaakt voor je huishoudkunde.
Ben je benieuwd hoever jouw hogere moeder-huishoudkunde is ontwikkeld? Doe dan hier de test. Lees meer
Drie kinderen geleden gingen we regelmatig naar de McDonalds. We konden openlijk overleggen of we er wel of niet heen zouden gaan en zonder overleg voor de ander bestellen, want een quarterpounder menu was altijd goed.
Tegenwoordig gaat dat anders.
We spreken over de McDonalds in codetaal (ook met onze vrienden), want als onze kleintjes horen dat we misschien ook maar in de buurt van een McDonalds zullen komen, dan is er geen ontkomen meer aan. Dan moeten we naar de McDonalds en wel zo snel mogelijk. Jaren geleden begonnen we de MacDonalds dus al de „grote gele M” te noemen. Helaas is die code al lang ontcijferd en wordt de McDonalds door ons tegenwoordig met een lange stilte aangeduid. „Zullen we straks … ?”.
Vroeger konden we ook zoveel bestellen als we maar wilden. Twee quarterpoundermenu’s, extra cheeseburgers, ijsjes toe. Als we veel aten, kostte ons dat twintig euro. Toen de oudste dochter begon mee te eten, merkten we daar nog niet veel van. We deelden onze patatjes met haar en bestelden een extra euroknaller. Niets aan de hand. Lees meer
Cliché, I know… Maar jemig wat gaat de tijd snel. Het lijkt elk jaar wel sneller te gaan.
Het is als de dag van gisteren dat ik dacht; ‘Haal dat kind eruit!! Het kan mij niet schelen hoe!’ En nu vijf jaar later denk ik; ‘Stop dat kind terug, het gaat me veel te snel!’
Ja, vijf jaren vliegen voorbij. Bij het middelste kleintje gaat dat zeer onopgemerkt kan ik je vertellen. Voor de oudste is alles nieuw, en dus voor mama ook. Bij de jongste is alles voor de laatste keer, vooral voor mama. En de middelste? Die fladdert overal tussendoor.
Het is niet dat het niet belangrijk is wat hij allemaal doet, maar hij doet het gewoon alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Hij gaat naar school, hij gaat naar zwemles, hij gaat spelen met zijn vriendjes, hij gaat naar zijn sportclubje, hij doet het allemaal. Lees meer
Daar zit je dan, in een hippe lunchtent met je kleintje die best wat trek heeft gekregen na de lange wandeling.
Oké… geen kindermenu, zoals een vrolijk mandje met lekkernijen (mini pindakaas en hagelslag). Helaas ook geen tosti (de altijd succes optie)! Maar, op de kaart zie ik ergens brood en ergens kaas staan… die gaan ze dan maar mooi in de keuken combineren!
Prima!
Ik probeer onze serveerster uit te leggen dat mijn kleintje graag een bruine boterham met kaas wil. Ze kijkt me aan alsof ze water ziet branden! Dus voeg ik toe, gewoon simpel het is voor een klein kind. Ze gaat het aan de keuken vragen, maar mijn alarmbellen zijn afgegaan! Dit moeten we dus even in de gaten houden. Lees meer
Zodra je ouder wordt, ga je eigenlijk weer een beetje terug naar je puberteit. Je zou het misschien niet verwachten, maar er zijn zoveel overeenkomsten tussen het ouderschap en de puberteit.
Die magische jaren van de puberteit beleef je als ware opnieuw tijdens je ouderschap. Ik weet alleen niet of dit nou de dingen zijn die je wílt herbeleven…
– Het nachtleven. Tijdens de puberteit zijn er heel wat korte nachtjes gemaakt. Al snapte ik zelf nooit waarom dat uitgaan nou de hele nacht moest duren. Tijdens het ouderschap beleef je het nachtleven weer helemaal opnieuw, wel in een geheel andere dimensie. Maar je snapt nog steeds niet waarom het de hele nacht moet duren. Lees meer
Voorlezen. Als ik heel eerlijk ben is het niet mijn grootste hobby. Ik word er lui van en mieter halverwege het verhaal weleens in slaap. Als het diezelfde uitwerking nou ook op mijn kleintjes zou hebben, dan was er geen probleem. Maar de kleintjes willen weten hoe het verhaaltje eindigt en dus krijg ik een por en word ik abrupt uit mijn dutje gehaald.
Je ziet, voorlezen is een hele opgave.
Maar soms gaat het voorlezen wel goed. Dan vloeien de kinderverhalen zo uit mijn mond. Meestal zijn het de verhalen die op rijm geschreven zijn, ik houd ervan!
Heb je ook wel eens moeite met voorlezen? Misschien heb je wat aan deze tips. Lees meer
Het afgelopen najaar waren de lightboxen van A Little Lovely Company volkomen uitverkocht. Razend populair waren ze, maar toch tikte ik er net voor Sinterklaas nog eentje op de kop. Met de feestdagen was de lightbox ontzettend leuk. Met Sinterklaas hadden we de tekst ‘Welkom Sint en Piet’ daarna kwam de tekst ‘Joy to the World’ en vervolgens maakten we plaats voor een ‘Happy New Year’.
Maar nu is het januari en heb ik niet zoveel meer te zeggen, behalve dat het koud is buiten. Die kekke lightbox staat er een beetje doelloos bij. Nu houd ik niet zo van doelloos en heb daarom wat lightbox inspiratie – de mama variatie – bedacht.
En hier zijn ze:
Waar je koffie maar warm mag zijn en het dutje van je kleintje extra lang.
