Het is tegenwoordig bijna een ongeschreven regel: zodra een moeder online haar hart lucht over het moederschap, staat het commentaar klaar om haar meteen weer op haar plek te zetten. Je kent ze wel, die reacties die haar even willen laten weten hoe fout ze zit. Want als je het over de moeilijkheden van het moederschap hebt, ben je blijkbaar ondankbaar en onwetend. En dat schijnt iedereen te moeten horen.
Laten we eerlijk zijn, soms is een moeder gewoon moe en heeft ze een baaldag. Ze zoekt even wat solidariteit, een paar lieve woorden van steun. Maar helaas, internet commentatoren, vaak andere vrouwen (met een iets te grote dosis competitiedrang) of mannen zonder kinderen, staan klaar met een waslijst aan redenen waarom je niet zou moeten klagen.
Suck it up, buttercup!
Hier zijn een paar van de absolute klassiekers:
“Jij hebt tenminste kinderen.” Want blijkbaar, als je kinderen hebt, mag je nooit, maar dan ook nooit, klagen. Alsof alle gevoelens van vermoeidheid of frustratie plots verdwijnen zodra je kinderen hebt.
“Je moet niet zo zeuren! Suck it up, buttercup!” Want dat houdt je vast warm op de dagen dat je jezelf als een wandelende zombie voelt.
“Je wist waar je aan begon.” Ha! Natuurlijk wisten we het allemaal, elke slapeloze nacht, elke smeerboel op de vloer, elke uitdaging. We hadden het allemaal al tot in de puntjes uitgestippeld, nietwaar?
Deze ‘advies’gevers hebben waarschijnlijk wel empathie gehoord, maar in de praktijk is het blijkbaar makkelijker om met ongevraagde adviezen te komen. Want natuurlijk weet die moeder van drie die al vijf keer op een nacht is opgestaan niet dat ze ervoor gekozen heeft. En ja, ze voelt zich waarschijnlijk direct beter als je haar vertelt dat ze dit allemaal zelf moet oplossen ook.
Moederschap is inderdaad een geschenk, maar ook een geschenk met de nodige complicaties. We zijn dol op onze kinderen, maar dat betekent niet dat we ons altijd dolgelukkig voelen als we weer eens tot ’s avonds laat met een wakkere peuter op de bank zitten. En als we daar even over willen klagen, dan zou dat toch best moeten kunnen zonder dat iemand daar meteen een waardeoordeel over velt?
Waarom klagen niet écht klagen is
Klagen over moederschap betekent meestal niet écht klagen. Het betekent dat een moeder zich moe, overweldigd of even verloren voelt, en gewoon een beetje steun zoekt. Ze heeft misschien geen meningen nodig, maar eerder een warme maaltijd, een douche en een dutje. Of gewoon iemand die zegt: “Ik snap je, je doet het goed.”
Misschien zijn die commentaren van de “ik doe het beter moeders” en de “zeur niet zo mannen” al net zo vermoeiend als het moederschap zelf. Maar zolang er moeders zijn die hun struggles delen, zullen er altijd anderen zijn die vinden dat je gewoon moet stoppen met klagen.
Uitgelichte afbeelding: Shutterstock
