De tijd van ‘genieten’ van de kleine man is gelukkig weer aangebroken. Hij was namelijk zelf niet te genieten, door het doorbreken van tandjes. Niet één, niet twee, niet drie, neeeeeeee maar liefst vier tandjes in twee weken tijd die hun plaats innamen in zijn kleine mondje.
Je eerst afvragen wat er in hemelsnaam met zo’n kleintje aan de hand is. Heeft hij honger? Nee, hij wil niet eten… Zelfs de troost van de borst was hem niet genoeg. Zit hem dan een boertje dwars? Nee, als ik hem rechtop hield, ging hij alleen maar harder gillen. Heeft hij een schone luier nodig? Nee, ook daar lag het niet aan. Och lieve jongen toch, ga anders gewoon een keer lekker slapen. Mama is ook hartstikke moe. Niet alleen slapeloze nachten, maar ook slapeloze dagen. Energie die niet bij te tanken is. Dan toch maar even neerleggen in de wandelwagen en een blokje om, in de hoop dat hij zijn oogjes (en daarbij zijn mondje en mijn oren) een beetje rust gunt. Lees meer
