Hij komt overal bovenuit. Hij staat meestal vooraan, of ergens aan de zijkant te springen. Hij is aanwezig, hij is ondernemend, hij valt op. Leerkrachten, andere moeders, familieleden, mensen in de de supermarkt, ze kijken hem met grote ogen en opgetrokken wenkbrauwen aan. Ze staan in de startblokken om een oordeel te vellen. Een oordeel over de opvoeding. Een oordeel over hem.
Hij is een druk kind.
Twee kinderen die niet wijken van mijn zijde. Twee kinderen die beleeft praten, die zich netjes gedragen zoals je dat zou willen. Zoals de ‘grote mensen wereld’ het wil zien. Twee kinderen die zelfverzekerd zijn omdat ze hun manieren kunnen uiten zoals het van ze wordt verwacht. Twee kinderen die luisteren naar mijn adviezen.
En één druk kind. Maar ook mijn kind. Zelfde genen, zelfde opvoeding, maar hij is een druk kind.
En weet je, ook ik kijk hem weleens met grote ogen en opgetrokken wenkbrauwen aan. Ook ik, zijn eigen moeder, ben soms zeer verrast over het gedrag wat hij vertoont. Hoe verzint hij het? Waarom komt er zoveel lawaai uit? Hoe gaan die kronkels door zijn hoofd? Zo voed ik hem toch niet op.
Ik ben consequent geweest, ik ben streng geweest. Ik heb niet anders gedaan dan bij de andere twee. Misschien is het een fase? Wanneer gaat de fase voorbij? Misschien heb ik op hem toch anders gereageerd dan op zijn broer en zus? Misschien heb ik het toch verkeerd gedaan? Waarom luistert dit kind niet gewoon? Waarom doet hij niet normaal?
Inmiddels weet ik: hij is een druk kind.
Hij is niet opzettelijk druk. Hij doet niet vervelend om zijn omgeving te zieken. Hij is niet aanwezig om haantje de voorste te zijn. Hij is hoe hij is en daarmee laat hij ogen wijd open staan en wenkbrauwen hoog op het voorhoofd.
Als ik niet voor hem opkom, doet niemand het. Als ik geen stop zet op het corrigeren van de maatschappij, hoe ze willen hoe hij eet, hoe hij praat, hoe hij onderneemt, hoe hij reageert, blijft er niks van hem over en is zijn zelfverzekerdheid ver te zoeken. Hij is zoals hij is, hij is druk.
En natuurlijk moet hij af en toe een stapje terug. Natuurlijk moet hij weten dat hij niet alleen op de wereld is. Natuurlijk heeft hij ook grenzen, waarden en normen nodig. En alles in mij is bereid om die te geven. Dus voordat je je oordeel klaar hebt, weet dan dat hij opgevoed wordt. Maar dat hij er ook mag zijn zoals hij is.
En dat is druk, hij is een druk kind. Geen irritant kind.
Afbeelding: Shutterstock
Update 2017/2023
Zo herkenbaar om te lezen. Onze middelste is een enthousiasteling sommige vinden haar druk. Maar ze is lief behulpzaam nieuwsgierig praat wat hard maar wij doen ons best. Zij doet haar best ze beweegt wat meer als gemiddeld maar dat is moeilijk voor sommige mensen. Ze is een gevoelsmens. Denk ze dat je een knuffel nodig hebt krijg je hem gelijk. Niet even wachten maar nu. Daar moeten wij aan werken maar ach wat een lieverd is het. Veel succes met je kind. Geniet ook van hem ze moeten al veel te veel compenseren voor de maatschappij
Zooooo herkenbaar….ook op school ligt het oordeel klaar. Alles moet tegenwoordig meteen in de strakke lijnen lopen die worden verzonnen…ruimte voor een eigen ik is er nog maar weinig. Onze zoon is ook druk, maar ook heel sociaal,een heel goed hart en echt heel lief. Ook is hij grappig en kan hij zichzelf uitstekend vermaken. Als we die eigenschappen dan eens meer benadrukken….
Zo herkenbaar. En omdat wij maar 1 kind hebben krijg je al gauw als ouders de stempel dat je je kind niet goed opvoedt. En dat je er niets aan doet. Terwijl wij alles er aan doen en alles proberen om onze zoon zo goed mogelijk te laten functioneren. En dat doet ons als ouders ontzettend veel pijn als anderen zo over ons oordelen. En je wordt ook moe van het moeten verdedigen van je zoon of het uitleggen van zijn gedrag. Maar wij zijn trots op onze zoon en hij heeft zoveel goede eigenschappen dat ik hem nooit met een ander kind zou willen ruilen.
Mijn oudste is ook zo’n drukteschopper en ik heb regelmatig gedacht dat het aan de opvoeding lag. Onderhand zie ik wel in dat het uit hem komt en dat aangezien hij het niet van een vreemde heeft weet ik dat het goed gaat komen.
Enorm herkenbaar….voor allledrie van onze kinderen……de reacties en oordelen zijn alom….maar ik hoor ze al niet meer…..degene die reageren en oordelen weten niet beter. En ik , en iedereen die er wel toe doen, weten dat mijn 3 druktemakers super consequent streng en rechtvaardig maar vooral met heel veel liefde en geduld opgevoed worden door een twee eenheid die zij papa en mama noemen❤
Dit verhaal kwam voor mij net op het juiste moment. Ook 3 kinderen waarvan 1 een heerlijke druktemaker. Slopend is het en niet alleen omdat hij zo druk is maar alles wat daarbij komt kijken. School, familie, sportvereniging. Overal heb je het gevoel uit te moeten leggen hoe hij in elkaar steekt en wat nu wel of niet handig is om te doen/ zeggen. Steeds zijn ogen p
Proberen vast te houden. Hoe is hij en wat is hij van plan. Inmiddels heeft hij helaas wel een laag zelfbeeld waardoor we nu er alles aan doen om hem weer het volste vertrouwen te geven dat hij het echt kan en er mag zijn zoals hij is alleen soms iets minder druk;)
Ook voor mij heel herkenbaar. Mijn zoon was ook druk, als ik ergens met hem op visite kon ik de mensen al horen zuchten als we uit de auto stapten. Maar hij heeft zo’n zachtaardig en lief karakter, gul en sociaal ook. Ik had hem niet anders willen hebben. De familie noemde hem Doris goedbloed. We hebben er met zn allen nooit zo’n punt van gemaakt dat hij druk en wild was, en altijd gedacht, ach ja dat gaat wel over. En dat was ook zo, hij is nu 25 en een heerlijk relaxte persoon geworden.
Onze zoon is bijna 3. Hij is een slechte slaper en een slechte eter. En hij is druk. Maar ook ontzettend lief, ook voor anderen. Hij wacht niet af maar is ondernemend, Wij zeggen weleens dat hij het geduld heeft van een vuurvliegje. Hij is enthousiast en kletst met iedereen. Hij is een doorzetter en geeft niet op voordat iets wat hij wilt is gelukt. We hebben ons er vaak druk over gemaakt. Vooral zijn slapen en eten blijft een ding. Maar hij is wie hij is. Dat accepteren we en laten het nu los (ser). Hij is een sterke persoonlijkheid…nu al. We zijn ontzettend trots op hem!