Pauline | Voormijnkleintje.nl | Pagina 237 van 261

Ik woon tegenover school. Ideaal, maar op van die dagen dat het alleen maar regent, word ik van die paar meter lopen toch behoorlijk nat. Even snel heen er weer rennen zit er namelijk niet in met een peuter en dreumes aan mijn been. Ze vinden het nog leuk ook, om in de regen te banjeren en in de plassen te stampen.

Nee, doe mij maar weer het zonnetje, slippers en sandalen. En helemaal vrolijk word ik van de zomercollectie van The Dutch Design Bakery. Het Nederlandse merk wordt elk jaar leuker als je het mij vraagt. Lekker kleurrijk en leuke modelletjes. Mijn kleuter heeft dat leuke halterjurkje. De vrolijke, gestreepte kleuren en het luchtige katoennetje maakt het jurkje lekker zomers. Toevallig had ik een groen spijkerjasje bij de H&M gevonden. Dat past perfect bij het jurkje en nu kan mijn kleuter het op wat frissere dagen ook prima dragen.

tddb

Ik heb meerdere leuke items gespot, dus bij dat ene jurkje zal het heus niet blijven. Ik vind de jurk met paars/blauwe stippen bovenkant, gecombineerd met gestreepte onderkant heel gaaf. Vooral de kleurencombinatie spreekt mij erg aan.

En uit de Bakery Baby collectie vind ik het groene jurkje met witte stipjes en roesels om op te vreten.

Kinderboeken

Sjakie al 40 jaar directeur

Pauline

Nog niet zo heel lang geleden waren het de Nationale Voorleesdagen. Ik had het over die geweldige verzameling boeken van Roald Dahl. Vlak daarna werd er bekend gemaakt dat Sjakie al 40 jaar directeur is van de beroemde chocoladefabriek en dat wordt gevierd met de jubileumeditie van Sjakie en de grote glazen lift. Weer een boek die we kunnen toevoegen aan de verzameling.

Sjakie en de grote glazen lift is het vervolg op Sjakie en de chocoladefabriek van meesterverteller Roald Dahl en staat weer vol grappige tekeningen van Quentin Blake.

Het verhaal
Dit avontuur begint waar Sjakie en de chocoladefabriek ophoudt: in meneer Wonka’s grote glazen lift. Samen met zijn ouders, grootouders en meneer Wonka vliegt Sjakie boven de stad, op weg naar de chocoladefabriek waarvan hij nu eigenaar is. Maar niets gaat volgens plan. De lift schiet omhoog, steeds sneller!

‘Zijn we te ver gegaan?’ vroeg Sjakie. ‘Te vér?’ riep meneer Wonka. ‘En of we te ver zijn! Zal ik jullie eens wat vertellen, jongens? We zijn in de ruimte, we vliegen in een baan om de aarde.’

Uit met je kleintje, Uitstapjes

Uittip: de LEGO Film

Pauline

Nog 3 weken en dan is het alweer voorjaarsvakantie! Heerlijk! Weer even een weekje geen wekker, geen heen en weer naar school. Lekker een pyjamadagje en ongetwijfeld ook een bezoekje aan de bioscoop.

Leuk, want aankomende woensdag, 12 februari, gaat de 3D LEGO® Film’ in première. Het verhaal gaat over Emmet, een doorsnee, braaf LEGO® minifiguurtje. Emmet wordt door een misverstand aangezien als de ‘speciale’ die de wereld gaat redden. Emmet gaat met een bont gezelschap op missie om een eind te maken aan het schrikbewind van de boosaardige tiran, President Business. Helaas is Emmet hopeloos en hilarisch slecht voorbereid op dit avontuur.

Dat klinkt spannend! En dat moet ook, want de kleuter houdt wel van een beetje spanning. (En papa of mama ook.)

De Nederlandse stemmen voor de LEGO Film worden vertolkt door niemand minder dan Kees Tol (Emmet), Georgina Verbaan (Wyldstyle), Gerard Ekdom (Batman) en Levi van Kempen (Superman). De LEGO Film is vanaf 12 februari in heel Nederland te zien.

Klik hier voor de trailer.

Kind

Het leed dat lekkende bekers heet

Pauline

De kleuter wil overblijven

Mijn kleuter blijft tussen de middag eigenlijk nooit over. Gewoon, omdat het niet nodig is en haar even ophalen is geen probleem aangezien ik tegenover de school woon. Maar goed, blijkbaar is dat overblijven toch wel interessant. Laatst vroeg zij namelijk of ze ook een keer mocht overblijven. Ach waarom ook niet, als zij dat wil.

Zo gezegd, zo gedaan. Ik smeer voor haar een boterhammetje en schenk twee bekers in. Eén voor het tien-uurtje en één voor tussen de middag. Eén Rosti Mepal en één merkloos, welke ik eigenlijk nooit gebruik omdat deze rechtop gehouden moet worden in verband met lekkage gevaar.

Grmflf! Een lekkende beker

Mijn kleuter is opgewonden en ze heeft er zin in! Ze mag voor het eerst overblijven! Als ze ’s middags weer thuis komt, vertelt ze vol enthousiasme hoe leuk het was. Ondertussen pak ik haar rugzakje uit. Als eerste haal ik er een druipende tekening uit en vervolgens een plakkerige beker en broodtrommeltje. Ai, deze moeder, onervaren in het overblijven, zag dat even niet aankomen en er gaat er een lichtje branden. Daar heb ik weleens over gelezen! Over wanhopige moeders die keer op keer een zeiknat en goor rugzakje mee naar huis krijgen. Het leed dat lekkende bekers heet…

Niet lekkende beker

Als mijn kleuter vaker wil overblijven, moet ik eerst op zoek naar meer Rosti Mepal bekers, deze sluiten namelijk wel goed af en dat voorkomt een heleboel leed. En dat alleen maar omdat deze schoolbeker doet waar het voor bedoeld is, namelijk niet lekken! Op de site van Rosti Mepal is het hele school-assortiment te vinden. Bekers met prinsessen, Cars, Hello Kitty, noem het maar op. Geweldig voor de kleintjes. Gelukkig hebben ze ook de ‘Campus kleuren’, dat trekt mij persoonlijk meer. Uiteraard word ik ook naar het kleurrijke servies getrokken, maar ik laat mij niet verleiden! Schoolbekers die niet lekken, daar kwam ik voor. Ik laat mijn kleuter een keer niet kiezen, anders hebben we straks nog een Hello Kitty beker in de la. Nee ik kies zelf en ik ga voor rood.

De kleuter is er klaar voor, voortaan kan ze zonder lekkende bekers overblijven.

Knutselen

Het Villa Carton project

Pauline

Laatst had ik het over mijn kleuter en haar kunstproject op school. Nu hebben wij thuis ook een soort kunstproject. Namelijk het Villa Carton project.

Kasteel van karton

In onze woonkamer staat een kasteel. En niet zomaar een kasteel. Het is inmiddels een kunstig kasteel. Voordat dat kasteel er stond, ging er wel enig opbouw geploeter aan vooraf. Ik moet toegeven dat mijn bouwinzichten niet optimaal zijn en dat blijkt ook maar weer als ik dit kasteel in elkaar ga zetten. Nadat ik tien minuten heb gekeken naar de platte kartonnen vellen, ga ik de eerste poging wagen. De torens moeten rechtop komen te staan en het kasteel moet zo in elkaar gezet worden, dat je er ook daadwerkelijk in kan. Klinkt simpel. Maar met een aantal hijgende en overenthousiaste kleintjes in mijn nek is dat makkelijker gezegd dan gedaan. Helemaal als ze na een kwartier wachten ook nog ongeduldig worden. Gelukkig krijg ik de slag te pakken en het lukt mij om het prachtig bouwwerk neer te zetten zoals het hoort.

Kartonnen kasteel schilderen

Het kasteel staat! En wat is hij gaaf. Mijn kleintjes mogen ‘los’. Oude kleren aan, schort voor en schilderen maar. Heerlijk om nog zo vrij te kunnen schilderen als een kind. Een kloddertje hier, een kloddertje daar (Lees een druipertje hier en een druipertje daar). Heerlijk! Ik hou ervan en stiekem pak ik ook een kwast en schilder gezellig met mijn kleintjes mee.

Ieder zijn talent

Met ons Villa Carton project kan ook heerlijk gespeeld worden. Ik heb ontdekt dat mijn kleuter ook talent heeft voor beeldende kunst. Vuur, er komt vuur uit het dak. Mijn kleuter zoekt vlug een velletje papier en vraagt of ik daar vuur op kan tekenen. Ik zet wat oranje strepen op het papier en mijn kleuter houdt het vel boven het dak van het kasteel. Al zingend laat ze weten dat het kasteel in brand staat. Opeens ziet ze dat er achterop het vel papier wat vogels getekend staan. En haar verhaal krijgt een twist. Al zingend gaat ze verder: ‘En de vogeltjes vliegen snel weg door de luhuuuucht.’
Het is net of ik bij een heuse voorstelling zit als ik naar mijn spelende kleintjes zit te kijken.

Kartonnen kasteel is stevig!

Inmiddels zitten er al heel wat speeluurtjes in het kasteel van Villa Carton. En je zou denken dat het kartonnen bouwwerk het snel zou begeven met van die wildebrassen, maar daar is geen sprake van. Stevig genoeg dus.
Ook het schilderen werd een paar dagen later weer opgepakt. Klaar is het kasteel nooit. Want misschien moet de groene toren volgende week wel blauw geschilderd worden.

De maand van, Kind

De maand van… Pauline

Pauline

Na deze eerste maand van het jaar 2014, trap ik af met ‘de maand van’
Je krijgt een terugblik van een maand in mijn leven en volgende maand krijg je een maand terugblik van iemand anders z’n maand.

Wil je ook meedoen met ‘de maand van’? Stuur me dan even een mailtje.

Januari 2014

Januari, een nieuwe maand maar ook een nieuw jaar. 2014 alweer! En nieuw jaar vol goede hoop. Toch? Helaas begon het niet heel hoopvol. De eerste controle op 6 januari van onze kleine kanjer was erg spannend door het nieuws van de oncoloog. Ze had ‘iets’ gezien, maar wist niet wat. Na een kijkoperatie, een week later, bleek dat ‘iets’, niets te zijn! Zie je wel! 2014 wordt een hoopvol en goed jaar!

1. De achterbuurman is aan het opruimen en vindt dat de oude racebaan wel wat voor mijn peuter is. Een beetje gelijk heeft hij wel, ik moet de baan namelijk elke dag opbouwen, want de kleine coureur wil racen. En niet alleen hij, ook de dreumes racet vrolijk mee.

2. Mijn kleuter maakt van ons huis een restaurant. Klanten binnentrekken gaat nog wat lastig. Wat ik overigens helemaal niet erg vind.

3. Een middagje op het strand. En hoe kan het ook anders? Mijn kleintjes hebben binnen een half uur natte voeten.

4. Opkikkerdag! Een grote verrassingsdag voor ons als gezin. We hebben onwijs groten en zijn zeker weer opgekikkerd.

5. Januari is mode maand. Ook voor de kindermode. Door een bezoekje aan de kleine fabriek ben ik weer helemaal op de hoogte. En nu weet ik dat die fijne teddy en bontjasjes volgend jaar nog steeds heel hip zijn. Yeah!

6. En ja hoor, ook hier griep! Het begon met de twee kleinste kleintjes

7. Maar helaas werd de kleuter ook getroffen door griep.

8. Voor het eerst in 6 jaar tijd gaan de man en ik samen een nachtje weg. Een beetje spannend is het wel, om 3 kleintjes achter te laten. Maar dat went snel!

9. Na de kerst ben ik het koude weer en het binnen zitten altijd een beetje beu. Als het weer het maar even toelaat, zijn wij buiten. Maar helaas willen de kleintjes altijd snel weer naar binnen, omdat ze verkleumen van de kou. Gelukkig is het kasteel van Villa Carton een uitkomst! Er zitten al heel wat uurtjes speel- en schilderwerk in.

Januari laten we achter ons. En stiekem kijk ik alvast een beetje uit naar de lente.

Kinderkleding, Mode voor je kleintje

Oog voor kunst

Pauline

Bij mijn kleuter op school zijn ze bezig met een kunstproject. Mijn kleuter is er erg in geïnteresseerd. Laatst kwam ze thuis met de mededeling dat ze heus wel wist wie Vincent van Gogh was. Toen mijn man zich er ook in ging verdiepen en een aantal plaatjes van Vincent van Gogh en andere schilders liet zien aan mijn kleuter, haalde mijn kleuter Vincent’s schilderijen er feilloos uit. Ze heeft er blijkbaar oog voor. En bij alles wat ze nu ziet, wat er ook maar enigszins kunstig uitziet, roept mijn kleuter ‘dit is zeker kunst!!??’

Hedendaagse kunst

De artikelen van de Kunstboer zijn ook erg kunstig. Mijn kleuter zou dit onder het kopje ‘hedendaagse kunst’ zetten. Ik noem het kunst met humor. Ik hou ervan! Vooral de shirts voor de jongens. Het doorbreekt de saaie shirts en overhemden die je veel te veel ziet voor de jongens. Met jongenskleding is het nu eenmaal snel eentonig. Het komt toch vaak neer op een broek met een shirt. Extra belangrijk dat het shirt dan ook een leuk shirt is! Daar slaagt de Kunstboer zeker in.

Uitstapjes

Even geen kleintjes

Pauline

Als je af en toe samen een weekendje weg gaat, word je een leukere moeder. En het is nog goed voor je relatie ook, waardoor je ook weer een leukere moeder wordt… Lees ik in een blad. Nou ik weet wat me te doen staat. Ik moet de man een weekendje meenemen om samen door te brengen. Want daar worden we leuker van.

Er zijn echter nog wel een paar dingen die ik moet regelen.

Wat te regelen

1. Waar brengen we de kinderen. Voor de peuter en kleuter voorzie ik niet veel problemen. Maar de dreumes heeft nog nooit gelogeerd. En aangezien ik haar favoriete knuffel ben en ook als speen figureer, is dat best een opgave. Wie zadel ik op met een nachtje niet slapen? Een vriendin biedt zich vrijwillig aan. Meteen maar aangrijpen dat aanbod en verder niet over nadenken…

2. Waar gaan we heen? Daar hoef ik niet lang over na te denken. Wat ik wil? Ik wil relaxen en een fijne hotelkamer met een goede room-service. Meer niet. Ik kom uit bij Sanadome. Een kuuroord met verschillende baden van mineraalrijk thermaal water uit eigen bronnen. Een zoetwaterbron en een thermaal zoutwaterbron. En sauna’s waar je heerlijk kunt relaxen met aansluitend een hotel.

Lekker even weg

Zo gezegd, zo gedaan. Afgelopen weekend zijn wij voor het eerst in 6 jaar samen een nachtje weggeweest.
Heerlijk 2 dagen in een badjas rondgelopen, gebruik gemaakt van de room-service en volledig tot rust gekomen in de sauna en bubbelende whirlpools. Sanadome is een prima plek om samen te vertoeven en even niet te denken aan alles wat kleintjes met zich meebrengen. Een minpuntje aan Sanadome is dat op zaterdagavond de helft van jong Nijmegen daar aan het daten lijkt te zijn. Elke hoekje van het bad zie je giegelende en zoenende tieners. Dat had van mij niet gehoeven, gelukkig is het op zondagochtend ‘bejaardenochtend’ en heerlijk rustig. Blijkbaar voel ik me daarbij meer op m’n plek. Of is het gewoon minder confronterend?

Leukere moeder?

Na zo een uitstapje wil ik toch weer vliegensvlug terug naar mijn kleintjes. Want ik heb ze gemist! En ik wil ze weer dolgraag zien, met ze kletsen en knuffelen. En mijn borsten staan op ploffen, was toch wel handig geweest om een kolfapparaat mee te nemen. Ik ben benieuwd of ze lekker geslapen hebben, en of zij het ook zo naar hun zin hebben gehad.
Dus zal het waar zijn? Word ik er een leukere moeder van als ik dit zo af en toe doe?

Columns, Kind

De verzameling hapt stof

Pauline

Lang geleden toen ik nog geen kinderen had, minimaal zes jaar geleden, had ik zo nu en dan verzamelbuien. En zo was er ook de kinderboeken verzamelbui. Niet dat ik die las maar het leek me zo gaaf, want echte mooie boeken staan zo mooi in een boekenkast. Ik moest en zou de serie van Annie MG Schmidt, zoals Pluk van de Petteflet en Otje. Nog liever wilde ik de Roald Dahl klassiekers! Zoals Mathilda, De GVR en natuurlijk Sjakie en de chocoladefabriek.

Plaats maken voor Dikkie Dik en Jip en Janneke

Inmiddels is deze verzameling helemaal naar achter de kast ingeschoven. Want het moest plaats maken voor Dikkie Dik en Jip en Janneke. Maar nu gaat mijn kleuter richting de zes en wordt het tijd om het stof van deze gave boeken af te blazen. Want ik weet zeker dat zij de verhalen van Roald Dahl geweldig zal vinden! De boeken zijn grappig, een tikkie vreemd, lekker onvoorspelbaar en griezelig, daar smult mijn kleuter van. Maar ze zijn af en toe ook een beetje sadistisch en daar smul ik dan weer van.

Dol op Roald Dahl

En wat blijkt!? Het klopt! Mijn dochter is dol op de boeken van Roald Dahl. Zelfs zo dol, dat er in de loop van de jaren een boekenbeurt over de Reuze Perzik gehouden wordt. Maar niet alleen de boeken zijn in trek, ook de verfilmingen van de eigenaardige verhalen vindt ze fantastisch! En dan komt opeens de DVD verzameling van de man van pas. Want had hij niet nog ergens de DVD van de Heksen op zolder liggen?

Uitstapjes

Familie café Giraf

Pauline

Soms kom je op plekken waarvan je denkt: ‘Geniaal bedacht, hier moet ik vaker naartoe!’. Gisteren kwamen wij op zo een plek.
Door het hebben van drie kleintjes, kom ik niet zo vaak meer bij eetgelegenheden (buiten de Hema en Ikea om, maar ik weet niet of ik dat een eetgelegenheid mag noemen?). Ik doe mijzelf daar gewoonweg geen plezier mee. Thuis vind ik een eetmoment al een hele uitdaging (en de man ook). Dus ik denk er altijd wel drie keer over na voordat ik deze uitdaging in een lunchroom of restaurant aan ga.

Maar gisteren hadden wij een Opkikkerdag. Deze dag hebben wij van alles beleefd en zo kwamen wij dus ook in een lunchroom terecht, Cafe Giraf om precies te zijn. Ik kreeg het heel eventjes benauwd. O jee, hoe hou ik mijn kleintjes de gehele lunch aan tafel? En hoe zorg ik dat ze niet hun boterhammen op de grond smijten en hun drink over tafel gooien? Maar al snel zag ik achterin de lunchroom een leuke speelkamer waarin kleintjes heerlijk hun gang kunnen gaan, terwijl de papa’s en mama’s kunnen genieten van hun kopje koffie. Ideaal!

Café Giraf is een familiecafé in het centrum van Amsterdam. Op het menu staan heerlijk verse broodjes, wraps, maaltijdsalades en voor de kleintjes is er een boterham met pindakaas of appelstroop. Maar het mooiste is natuurlijk de speelkamer waar ze zich prima kunnen vermaken. Zo hoef je je geen zorgen te maken over hoe je je kleintjes aan tafel houdt. En boze blikken van andere gasten, die vinden dat je overlast bezorgt, zul je er ook niet zien. Iedereen heeft daar namelijk zijn kleintjes bij zich!

‘Geniaal bedacht, hier moet ik vaker naartoe!’

Update: Helaas heeft Familie café Giraf zijn deuren permanent moeten sluiten.