Ik ken een moeder die…

Ik weet het. Het is niet netjes om te oordelen. Maar soms moet je het gewoon even kwijt.

Ik ken namelijk een moeder die haar kleintjes compleet aan het verprutsen is. Ze probeert het telkens wel weer goed te maken, maar ik vraag me af of dat voldoende is.

Ze schreeuwt tegen haar kinderen joh! Het lijkt wel of ze de opperchef van het leger is. En wat doen de kleintjes? Ze doen er net even te lang over om hun schoenen en hun jas aan te trekken. Ze gooien voor de dertig duizendste keer hun glas om. Ze maken net even teveel geluid. Of ze doen gewoon simpelweg net alsof ze hun moeder niet horen. Dat komt waarschijnlijk doordat ze doof zijn geworden van al dat geschreeuw. En zeg nou zelf, als er iemand tegen jou zo zou tetteren, zou je er toch ook niet naar luisteren?

Ook noemt ze een bord kale macaroni een maaltijd. En die kinderen eten het met hun handen, hebben ze nooit van bestek gehoord? Niet biologische komkommer moet de groente voorstellen. En weet je wat ze ook doen? Tussendoor geeft ze haar kleintjes weleens een gevulde koek. Een hele! Weet je hoeveel suiker daarin zit!?

Ze zei laatst tegen haar zoontje dat hij meteen zijn kamer op moest ruimen anders mocht hij nooit meer Super Mario spelen! Nooit meer! Nou geloof me, dezelfde middag zat hij weer glazig naar het springende mannetje te kijken (samen met zijn moeder) en zijn kamer was nog één grote rotzooi! Lekker consequent…

Ze vergat de tanden onder het kussen van haar dochter weg te halen! Weg was de magie van de tandenfee…

Haar dochter moest wel 20 keer vragen of ze naar haar geïmproviseerde dans op Kinderen voor Kinderen wilde kijken. En toen ze na 20 keer vragen “nou een keertje dan” zei, staarde ze naar haar telefoon ipv het optreden! Oke, aan de choreografie valt nog wat te verbeteren, maar ze kan op z’n minst toch even 5 minuten kijken? Ze mag ook al niet naar zoetsappige kinderkoortjes luisteren! Arm kind.

Ze kijkt overigens sowieso net zoveel naar haar telefoon als naar haar kleintjes.

En dat jongste kleintje heeft tot voor kort elke nacht in haar bed geslapen! En ook nog aan de borst! Dat zal niet best zijn geweest voor hun seksleven…

Al die kleintjes kruipen ’s nachts weleens bij die ouders in bed!

En op sommige dagen, dan zitten die kinderen van haar de hele dag, hele dag! in hun pyjama’s.

Na de kerstvakantie was haar dochter niet helemaal fit en toch heeft ze haar naar school gebracht. Alleen maar omdat ze er even geen zin meer in had en vond dat ze niet ziek genoeg was!

Het huishouden is ook echt een zooitje daar! De wasmand is tot een kilometer gevuld, door de ramen kun je amper kijken en het aanrecht staat negen van de tien keer vol met vuile vaat. Van de vorige dag!!

En die trap! Dat ze nog naar beneden en naar boven kunnen. Op elke trede ligt er wel een speeltje of een poststuk.

Als je met dat gezin afspreekt, zijn ze echt altijd te laat.

Laatst vertelde ze mij dat ze wel een weekend of zelfs een WEEK weg wilde zonder de kinderen! Voor vakantie. Ze is een thuisblijfmoeder, ze heeft altijd vakantie!

Zo, nou. Dat moest ik even kwijt hoor!

O ja, die moeder… Dat ben ik!


Afbeelding: Shutterstock

Een hondenleven! Week 7

Beste Cesar,

mag ik me even voorstellen. Mijn naam is Lily Paarsje en ik ben nu 15 weken oud. Toen ik 8 weken was, oud ben ik bij mijn vijf baasjes komen wonen. Mijn baasjes moesten wel even wennen aan een hond in huis en ze begrepen niet meteen dat ze me zoveel mogelijk hondensnoepjes en hondenbrokjes moeten geven, maar het gaat steeds beter.

Elke dag investeer ik wat tijd in de training van mijn baasjes en ik heb ze al heel wat geleerd.

Oefening 1: snoepjes geven

Toen ik bij de mensjes kwam wonen, deed ik mijn behoefte gewoon in huis op de vloer. Eerst vonden ze dat niet erg, maar het begon ze steeds meer te irriteren. Vooral als ze er op hun sokken doorheen liepen. Vanaf dat moment gebruikte ik mijn plasjes om hondensnoepjes van de baasjes te krijgen. Hoe? Heel eenvoudig, als ze mij in de tuin laten lopen, doe ik ook af en toe een plasje in de tuin. De mensjes zijn dan zo blij, dat ze me een snoepje geven.

Oefening 2: op commando snoepjes geven

Nu mijn mensjes mij een snoepje geven in ruil voor een plasje, ga ik gewoon bij de achterdeur zitten als ik een snoepje wil. Ze laten me dan in de tuin zitten, ik doe daar een plasje en krijg een snoepje. Simpel toch?

Oefening 3: op commando snoepjes geven bij slecht weer.

Maar wat als regent? Dan wil ik natuurlijk niet de tuin in voor een snoepje. Ik loop dan wat door de woonkamer en zoek contact met een van de mensjes door even in hun kleren te happen. Als ik hun aandacht heb, willen ze meestal een ’spelletje’ met me doen. Ze willen me bijvoorbeeld graag een pootje geven en dat laat ik ze doen, in ruil voor… een snoepje.

Maar Cesar, hoewel ik dus al heel wat bereikt heb met mijn mensjes, is er nog een ding dat ik heel graag wil. Ik wil lekker (met een paar hondensnoepjes) op de bank liggen, maar telkens als ik mijn poten op de bank leg, roepen de mensjes in koor „LAAG!” en duwen ze me weg. Hoe krijg ik ze nu zover dat ze me op de bank laten liggen?

Ik hoop dat je me daar een nuttig antwoord op kan geven.

Waf,
Lily

IMG_5823

De papier tovenares

Mijn zesjarige kan toveren met papier, stiften, pennen en potloden. En dan is ze vooral goed in het laten verdwijnen van deze producten. Echt waar, als ik niet oplet, dan gaat er per dag een pak papier doorheen. Mijn balpennen ben ik altijd kwijt en binnen een week zijn haar stiften niet meer leuk om mee te kleuren omdat je zo hard moet drukken om er nog enige kleur uit te krijgen. Hier in huis hebben we een massaproductie van tekeningen en brieven. Een pak papier is één van de mooiste cadeaus die ze krijgen kan.

Om al die massaproductie te kunnen uitvoeren, heeft ze een groot bureau nodig. Dat heeft ze niet. Ze heeft een leuk ouderwets (door mijzelf) gepimpt schoolbureautje. Echt heel schattig, maar niet functioneel. Daarom belandt ze elke dag aan de keukentafel met al haar papierwerk. Gezellig hoor, maar inmiddels ben ik klaar met die zooi aan tafel. En op de grond. En op de bank. En overal waar ze maar haar papieren kan neerleggen. Bewonderenswaardig is het wel hoe snel ze de gehele woonkamer kan bedekken met papier, alleen jammer dat ze haar toverkunsten niet gebruikt bij het opruimen van deze productie.

Hoe dan ook, mijn punt is, ze heeft een groter bureau nodig (en een limiet op papierverbruik). Op háár kamer. Zodat ze ongestoord haar massaproductie kan uitvoeren. Ikea is een voor de hand liggende optie om mijn zoektocht te starten. Maar toch kom ik eerst terecht bij Otto, waar ik dit mooie bureau zag. Het doet me denken aan een tekentafel, maar dan met een vak voor boeken en in mijn zesjarige’s geval: papier. En aan de zijkant een rekje voor een schooltas en in mijn zesjarige’s geval: een pak reservepapier.

bureau

Ik denk dat ze hier wel weer wat nieuwe kunstwerken op toveren kan. In haar eigen kamer.

Een hondenleven! Week 6

Op dit moment heeft de pup (en haar baas) de eerste puppy-training. Het was er ook hoog tijd voor, want Lily is nog lang niet afgericht. Als er iemand aanbelt en in het halletje komt te staan, staat ze te springen achter de kamerdeur alsof ze in de huid van Donkey gekropen is. Als ons bezoek de kamerdeur doorgaat worden ze besprongen alsof het beest in weken niemand heeft gezien. Erg grappig is ook steeds de overeenkomsten tussen de pup en de kleintjes. Stilte is heerlijk, maar ook een grote kans dat ze wat aan het uitvreten is… Dus stilte bij een pup is ook zeer verdacht!

De man probeert haar overigens wel heel nuttige dingen te leren (niet dus). Zo kan Lily nu al aardig rollen, ze kan een high five geven (ja echt) en laatst zag ik de man ook nog in de weer met een hoepel. (Don’t ask me why)

foto 5

We hebben een hondje met ‘groene pootjes’

foto1

Kijk daar hebben we de hoepel! Hij wordt eindelijk nuttig gebruikt (en opgevreten). Goed excuus voor mij om hem niet meer te gebruiken…

foto 7

Nee we proberen er geen circushond van te maken. Het is puur talent.

foto 4

De act met de ballen verloopt nog niet helemaal als gewenst.

foto 1

Deze week had ze ook een prooi gevangen! De muis…

foto

Ik ben ook druk bezig met een training: de zesjarige die de hond kan uitlaten. Het gaat al aardig.

Wat je niet wist… het jaar 2014

Het jaar 2014 is voor mijn gevoel omgevlogen. Je zou kunnen denken, dat dit op elk jaar van toepassing is. Maar na een jaar als 2013, wat me niet snel genoeg voorbij kon gaan, leek het dit jaar alsof we in een formule 1 auto door de tijd aan het racen waren. En toch hebben we van alles meegemaakt en ervan genoten. Misschien weet je de meeste onderstaande feitjes al, misschien ben je ze vergeten en misschien weet je wel helemaal niets. Voor diegene:

Wat je niet wist… het jaar 2014

Het jaar…

…dat begon met een kleine nachtmerrie die uiteindelijk gelukkig maar een weekje duurde.

…dat we met Stichting Opkikker een onvergetelijke dag mochten meemaken.

…dat de site een make-over kreeg, wat alleen maar positief heeft uitgepakt.

…dat ik voor de site vele outfit posts van de kleintjes heb kunnen maken.

…van de musicals en voorstellingen. Zo heeft de zesjarige Sneeuwwitje gezien, de peuter is naar Kikker is Jarig geweest en zelfs de minipeuter had een theaterdebuut: Bumba Maar ook Kabouterplop , Ernst en Bobbie en Disney on Ice kwamen voorbij in het theater.

…dat de kleuter een zesjarige werd en begon aan het groep 3 avontuur.

…dat de dreumes een minipeuter werd en de peuter een nog grotere peuter.

…dat we de kleintjes meenamen naar Disneyland

…dat ik stopte met de borstvoeding. Ja echt.

-> en toen na 3 (bijna) alcohol vrije jaren, de achterstand behoorlijk heb ingehaald.

-> en door dat overmatige wijn drinken, Voormijnwijntje.nl is ontstaan.

-> maar dat er ook te weinig tijd is om er daadwerkelijk wat mee te doen. Suggesties en ideeën zijn welkom!

…dat we Frozen 867 keer gekeken hebben en prima invallers voor de voiceovers kunnen zijn.

…dat we twee keer in Frankrijk op vakantie zijn geweest. En dat ik zelfs een vakantie naar Frankrijk heb weggegeven!

…dat we de tent en uitrusting hebben kunnen ’testen’. En ja, bij kamperen met temperaturen rond het vriespunt is het zelfs in een Bardani koud.

…dat we wederom hebben gelogeerd bij de boer en het wéér een groot succes was!

…dat er weer speelgoed in overvloed was in huize Voormijnkleintje.

…dat ik een paar kilootjes teveel ben aangekomen. Komt door de vele ‘feestmomenten’ die voortvloeiden uit 2013.

…dat puppy Lily ons kwam verblijden met haar aanwezigheid.

…waarin ik door Netflix naar New York werd gestuurd voor de premiere (en after party) van Marco Polo!

…dat de woordenschat van mijn kleintjes behoorlijk is uitgebreid, zeker na het hebben van een Wii in huis. Oeps.

…waarin ik mij een gelukkig mens prijs!

Op naar een gelukkig en gezond 2015! Proost.

De vierling is er!

Weet je dit verhaal nog? Ashley en Tyson zouden na jaren proberen zwanger te worden, de papa en mama worden van twee ééneiige tweelingen. En nu is het zover. De droom van dit stel, vader en moeder worden van een kindje, is dubbel en dwars uitgekomen. Vanaf nu zijn zij de trotse ouders van vier dochters met donker haar! Mooi nieuws toch?

Wil je het stel en de vierling volgen? Op hun Facebookpagina plaatsen ze regelmatig een update.

Alicia Keys bevallen van een zoon

De 33 jarige Alicia Keys is opnieuw bevallen van een zoontje. Het jongetje krijgt de naam Genesis Ali Dean mee. Op Instagram maakt ze het nieuws op een leuke manier wereldkundig.

In 2010 beviel ze ook al van een zoontje; Egypt.

http://instagram.com/p/xKX67QQFmw/?modal=true

 

Een hondenleven! Week 5

Het is kerstvakantie en ook in de kerstvakantie maakt een puppy heel wat mee. Ten eerste al de honderden (iets te strakke) knuffels die zij nog steeds moet incasseren, maar ook de zesjarige die Lily zo nu en dan bij haar halsband pakt alsof ze een handtas vast heeft. Daartegenover staat wel dat Lily eindelijk eens mag uitslapen, wat mij dan weer heel goed uitkomt, want om 7.00 uit de veren in de vakantie gaat zwaar tegen mijn principes in. Nee, Lily en ik begrijpen elkaar op dat gebied heel goed.

Maar er is ook een gedeelte waar wij elkaar niet zo goed begrijpen. Bijvoorbeeld als ik haar mijn genegenheid toon door haar zacht te aaien en zij plotseling een knetterharde blaf geeft, waardoor ik mij het leplazerus schrik. Nee Lily, dat wordt niet gewaardeerd door dit vrouwtje.

Verder heeft Lily deze week eindelijk haar inentingen gehad en was het natuurlijk Lily’s eerste kerstfeest. Wij hebben de regel; als wij eten, gaat Lily in de bench. Het arme beestje heeft de afgelopen twee dagen heel wat in de bench gezeten… Maar ook aan haar werd gedacht, zo kreeg ze voor het eerst een lekkere bot.

foto23

Vermoedelijk moeten wij zeer binnenkort op zoek naar een grotere bench

WP_20141225_12_44_14_Pro

Hoewel ze er nog steeds heel relaxed bij ligt

WP_20141225_10_57_03_Pro

En als ze dan eenmaal uitgeslapen is…

cd-kapot

Gaat ze op de sloop-tour!

inentingen

Een rijtje inentingen. Inmiddels zijn we al ruim € 200 dierenarts-kosten verder.

kerstfoto

En Lily geniet van haar lekkernij

Merry – Mango – Christmas – Sale!

Ik kan wel blijven shoppen zo vlak voor de feestdagen. Daarna trouwens ook nog, maar dat terzijde. Een feestoutfit wordt wel moeilijk kiezen zo…

mango

Bij Mango shopte ik samen met de zesjarige twee leuke setjes in de uitverkoop. I like! Een zacht feestelijk katoen/wollen truitje met veertjes en glitter. Gecombineerd met het feestelijke tule rokje met stippen. (Setje +- € 26,00)

mango2

En het tweede setje bestaat uit de sweater met zilveren hert. Heel feestelijk! Gecombineerd met een zwart zwier-rokje met een heel subtiel glittertje. (Setje +- € 26,00)