In ziekte en gezondheid tot de dood ons scheidt

Afgelopen week werden wij getroffen door een buikgriep. Het begon bij de peuter. Overgeven, diaree, heel zielig. Vervolgens werd de kleuter ziek en als onze kleuter een griepje oppakt, pakt hij het goed op ook. Niks kon hij binnen houden en alles kwam er (op ons nieuwe bed van een week oud) weer uit. Ik had echt medelijden met het ventje en het liefste wilde ik die ellendigheid van hem overnemen.

Helaas gebeurde dat ook. Helaas, want zoals we allemaal weten, een moeder kan niet ziek zijn.

De man heeft waarschijnlijk ook gedacht ‘kan ik het maar van hem overnemen’, want ook hij werd getroffen. Helaas.

Begrijp me niet verkeerd, ik hou van mijn man. Hij is mijn favoriete volwassen mannelijke persoon. Maar de gezonde versie van hem is gewoon makkelijker om van te houden dan de zieke versie. 

Dus.

Lieve man,

Het hebben van een griep in je lijf is zwaar. Ik weet het, ik werd namelijk ook getroffen door deze buikgriep. En ik zou niets liever willen dan je steunen, je vertroetelen en voor je zorgen in deze zware tijd.

Oké, dat was een leugen.

Lieve schat, je hebt een griepje. Het is misschien een heftig griepje. Maar je gaat niet dood.

Dus alsjeblieft, stop het drama. Het kreunen alsof het je laatste adem is. Het kruipen naar de badkamer en dan je ‘help’ als een echo door de wc-pot laten gaan. Je hebt nog net niet de lieve Heer aangeroepen voor vergeving en genezing.

Ik snap het, al lijkt het niet zo, maar ik snap het echt. Je bent moe, beroerd en je zit niet op mijn gemekker te wachten. Maar kind nummer drie heeft gekotst en een beetje hulp bij het verschonen van haar lakens zou fijn zijn.

En ik wil niet lullig doen, maar als ik me beroerd voel, zoals afgelopen week, kon ik ook niet gaan liggen en doen alsof de rest van het gezin niet bestaat.

Ik weet het, ik ben verschrikkelijk dat ik vrijwel geen medeleven kan tonen voor een volwassen man die de griep heeft. Sterker nog, ik heb een beetje om je moeten lachen toen je kreunend en al op de badkamervloer lag.

Sorry, er is geen sympathie voor mannen die ziekjes zijn.

Dus lieve man, als je ooit besluit met mij te trouwen, weet dan dat het zinnetje ‘in ziekte en gezondheid tot de dood ons scheidt’ niet helemaal van toepassing is.*

Ik hou van je!

Kusje,

Je vrouw/vriendin/moeder van je kinderen/whatever

*Ja tuurlijk, (even voor de duidelijkheid en de mensen die sarcasme niet begrijpen) als je nou echt eens ernstig ziek zal worden, dan natuurlijk wel. Duh. 

Afbeelding zieke man: Shutterstock

Previous ArticleNext Article

5 Comments

  1. hahaha, leuk. Niet leuk van het griepje, maar wel hoe dat je het schrijft.

  2. En we zitten hier op dit eigenste moment met EXACT dezelfde situatie… écht waar ik zie hem graag, maar tjeeses CUT THE CRAP. Al drie dagen zit ie te zuchten en zagen over hoe lastig het wel niet is. Gisteren waren we bij mijn schoonouders (=zijn ouders) en my god, wat een acteer rolletje zag ik daar boven komen. Precies alsof hij al 2weken moet overleven op water en brood. Venten 😉

  3. Oh my, hoe herkenbaar! De afgelopen jaren hebben we genoeg gesnotter en gekots doorstaan