Oké, ik zeg het gewoon, ik heb een aantal guilty pleasures en ik schaam me er geeneens voor. Zo zwijmelde ik me een ongeluk bij de tienerserie Reign en heb ik zwaar zitten grinniken bij Santa Clarita Diet, die we overigens in één weekend uitkeken.
Sorry, nou ja eigenlijk niet dus.
Waarom is het eigenlijk zo moeilijk om guilty pleasures toe te geven? Net als het zeggen van ‘sorry’. Misschien is het gevoel van ‘falen’ groot of heb je het gevoel een mislukkeling te zijn. En wellicht ben je bang om niet begrepen te worden.
Het toegeven betekent dat we kwetsbaar zijn en onze harten open en bloot leggen.
Sorry zeggen tegen je kind
Stel, je kind gooit er voor de verandering weer eens een driftbuitje uit. Het begon met zeuren maar opeens staat hij te schreeuwen, schoppen, slaan, helemaal van zijn padje. Je probeert kalm te blijven, maar van binnen begin het al te borrelen. Je doet iets waarvan je denkt dat het geschreeuw zal stoppen. Afleiding! Het werkt niet. Je wijst hem op een leuke activiteit, een spelletje dat je samen spelen kan. Het werkt niet. Je haalt nog meer trucs uit je trukendoos, alles om dit gejank en gedrein maar te stoppen. Maar niets werkt. Je bent uitgeput en je kan het gewoon niet meer aanhoren en voor je het weet sta je als een malle te brullen tegen je kleutertje. Wat overigens geen enkel nut heeft, sterker nog, de driftbui wordt nóg erger.
En ja hoor, daar is het gevoel van falen. Je hebt je volledig laten gaan. En waarvoor? Waarschijnlijk had je kereltje alleen maar honger, of z’n onderbroek zat niet lekker, weet ik het. Iets onbenulligs.
Sorry zeggen wanneer je het meent.
Ik denk dat sorry zeggen wanneer je het echt meent, van belang is. Sorry zeggen voor mijn guilty pleasures is natuurlijk totaal onbenullig. Zo ben ik nu eenmaal, take it or leave it. Maar jezelf kwetsbaar opstellen, je hart blootleggen en sorry zeggen wanneer je fout zat, is iets moois wat je je kind mee kunt geven. Laten zien dat niemand perfect is en dat fouten maken mag en heel menselijk is.
En voor je het weet, merk je dat voorbeeld doet volgen, want opeens hoor je een lief krakerig stemmetje ‘sorry mama’ zeggen, net op het moment dat je het even nodig hebt.
Afbeelding: Shutterstock