Je moet de kat niet op het spek binden, dat was een gevleugelde uitspraak van mijn moeder, gedurende mijn puberperiode. Daarmee bedoelde ze dus dat ze het niet nodig vond, dat er leeftijdsgenoten van het andere geslacht overnachtten. In die tijd hadden ze vast niet bedacht dat als er thuis niets gebeurde er uiteindelijk vast wel ergens anders iets gebeurde. Pubers zijn creatief en gaan uiteraard op enig moment experimenteren. Ik was er met alles nogal laat bij, dus dat spek bestond bij mij vooral uit lichamelijk overgewicht door alle glacékoeken in de schoolkantine, maar in geestelijk opzicht was ik nog een ei en nogal naïef. Nee er was niet veel actie in die slaapkamer te verwachten en dat logeren was ook echt logeren, niets meer en niets minder…
De kat op het spek binden, dat suggereert een bepaalde willoosheid of gebrek aan discipline en die herken ik niet bij mijzelf. Hoewel? In deze ‘feestmaand’ wordt mijn discipline wel erg op de proef gesteld. In iedere winkel staat er wel iets te snaaien en het marsepeinen varken is alom vertegenwoordigd. Voor mensen met een eetverslaving een ware plaag! Externe prikkels, dus prikkels van buitenaf zijn voor een bepaalde groep mensen met overgewicht inclusief kinderen van hele grote invloed. Met alle zintuigen kunnen we prikkels van eten of drinken tot ons nemen en zij beïnvloeden in grote mate ons koop- en eetgedrag! Vandaar dat je als je eenmaal bij de kassa aan komt toch nog even verleid wordt met een KitKat voor 50 cent. Men weet in de levensmiddelenbranche allang dat je 99 keer nee kan zeggen en dat je op enig moment (als je moe bent of je verveelt omdat je in een rij moet wachten) ook ja zal zeggen! Lees meer
