perfecte moeder | Voormijnkleintje.nl

Beoordelen, veroordelen, het is allemaal zo makkelijk en snel gedaan. Zeker wanneer moeders een steekje laten vallen, dan zijn we er als de kippen bij met ons oordeel.

Yup! That’s me! Ik doe het ook en onlangs ben ik nog op mijn plek gezet.

En dat terwijl we allemaal hier in het mijnenveld onszelf afvragen waarom dit hele ouderschap zoveel ingewikkelder is dan dat het er in de brochure uitzag. Om de één of andere reden hebben we besloten om elkaars opvoeding te beoordelen en vooral te veroordelen.

Nu denk ik persoonlijk dat be-oordelen wel oké is. ‘Ergens een mening over hebben’ is tenslotte iets wat ons uniek en eigen maakt. Een mening over een opvoedstijl hebben mag, zolang je iemand maar in zijn waarde laat. Maar wanneer ga je over de grens en ben je aan het veroordelen?

Een voorbeeldje:

Lees meer

Voor mama, Columns

Beste niet zo perfecte moeder

Pauline

Ik hoor je kletsen met een medemoeder. Het kinkt gezellig, maar als ik beter luister dan hoor ik dat je jezelf van binnen aan het opvreten bent als die perfecte moeder jou vertelt dat ze zo blij is dat ze borstvoeding geven ‘mag’. Het is toch het beste voor je kleintje en elke moeder wil toch het beste? En dat haar andere kleintjes zo genieten van de gebalanceerde biologische maaltijden die ze elke avond met veel plezier klaarmaakt.

Tijdens het gesprek kom je er achter dat er geen enkele snotveeg op haar mouwen zit en de geur van haar nek is geen zure kotslucht, maar een lekker fris parfummetje. ‘Hoe doet ze dat toch?’, vraag je jezelf af terwijl je wat opgedroogde pindakaas van je mouw afkrabt.

Of wanneer ze begint over haar geweldige kind dat het zó goed doet op school, echt een modelleerling die alles volgens de regeltjes en het boekje doet. ‘Ja, mijn kind zit ook op school en leest ook graag boekjes’, is het enige wat je bedenken kunt… Dat hij constant de regeltjes breekt, laat je maar even achterwege.

Lees meer

Kind, Columns

Een perfecte moeder zijn is zó overschat

Pauline

Een perfecte moeder, wat zouden we dat toch allemaal graag willen zijn. Maar de praktijk leert ons dat het maar voor een handje vol moeders is weggelegd. En dan nog, zijn die wel zo perfect als ze beweren? Maar dat terzijde, want ik heb goed nieuws! Een perfecte moeder zijn is zó overschat. Weet je waarom?

Kinderen hebben helemaal geen perfecte moeder nodig. Ze moeten weten dat het oké is om gewoon een mens te zijn. Een die fouten maakt, en excuses aanbiedt, van zijn fouten leert en weer doorgaat. Dat zal ze namelijk verder in het leven brengen dan een wereld vol perfectie. En bovendien, mensen houden niet van een perfect persoon, ze houden van wie je bent, met alle eigenschappen erop en eraan.

Daarnaast kost het zoveel energie om te voldoen aan een perfecte moeder zijn, die energie kun je beter steken in aandacht geven aan je kleintjes. Of gewoon gebruiken om zelf op adem te komen. Kinderen herinneren namelijk geen wonderschone woonkamer, ze herinneren het spelen en lol maken in die woonkamer.

Denk eens even terug aan je eigen kindertijd. Waar speelde jij het liefst? Bij dat vriendinnetje waar je niks mocht aanraken of daar waar overal speelgoed lag en waar je relaxt op de bank kon zitten.

Oh ja, en uiteindelijk is het feit: de perfecte moeder bestaat niet. Dus waarom iemand willen zijn, die toch niet bestaat?

Afbeelding perfecte moeder: Shutterstock

Kind, Columns, Voor mama

Beste perfecte moeder

Pauline

Beste perfecte moeder die ik heel graag had willen zijn,

Je zult wel teleurgesteld zijn en misschien kijk je zelfs wel een beetje met afschuw naar mij. Moet je eens rondkijken, wat een puinhoop. Je dacht altijd dat mijn huis op orde zou blijven na het krijgen van kinderen. Een afgeleefd huis, NO WAY! Maar moet je nu zien. Overal speelgoed, koekkruimels, vette vingers op de tv en op de muur. De snippers, glitters en verfkwasten vliegen in het rond, terwijl de kleintjes aan tafel knutselen. En ondertussen staat er een ton (met een bergtop) schone was ernaast te wachten om opgevouwen te worden. Sorry.

En zie die keuken nou. Ik had mezelf beloofd om nooit naar bed te gaan, terwijl de vuile vaat nog op het aanrecht staat. Eh, je zult wel denken, hoeveel werk is dat nou, 5-10 minuutjes? Ja dat klopt en toch staat die vaat er regelmatig de volgende ochtend nog. Na het (soms helse karwei) naar bed brengen van die kleine mormels, heb ik het druk met andere dingen, zoals Netflix kijken.

Simpele ik

Tja perfecte moeder, dit lichaam is ook niet wat ik had gedacht na het krijgen van drie kinderen. En God, wat zou ik graag die buik zonder striemen hebben en zonder vetrollen. Maar ja, ik stop nou eenmaal stiekem af en toe een paasei in mijn mond zonder dat de kleintjes dat doorhebben. Althans, dat probeer ik, want die kleintjes hebben een neus als een grizzlybeer als het om paaseieren gaat. En dan nog maar te zwijgen over de kleding die ik draag. Nee, het is niet fashionable, het is praktisch en goed afneembaar. Sieraden? Daar wordt alleen maar aan getrokken. Hoge hakken? Die punt eindigt altijd op een klein kindervoetje (zo zielig). Nogmaals sorry, dit keer voor ‘mijn simpele ik’.

Want weet je, perfecte moeder die ik graag had willen zijn, dat geniale plan om de kleintjes gemoedelijk op te voeden zonder te straffen en te belonen, zonder hysterische driftbuien, zonder geschreeuw en zonder problemen in een spik en span huis, kwam niet echt van de grond. Het leven kwam tussendoor.

Perfecte moeder met je perfecte plaatje

En ik weet dat je je niet kunt voorstellen dat ik zo kan leven, maar het voelt een stuk beter dan hoe het eruit ziet. Ik weet nu dat het moederschap niet gaat om het perfecte plaatje, maar om de eigenwijze mensjes die heel veel rommel in mijn leven maken, die mij af en toe uitputten en zelfs compleet gek kunnen maken. Die mensjes, de liefde en vreugde die ze brengen laat in mijn ogen al het bovenstaande verdwijnen en zie ik alleen nog maar een perfect gezinnetje.

Take that! Perfecte moeder (die ik ooit heel graag had willen zijn)