Love is in the air. Bijna twee jaar na de dood van mijn moeder zweeft mijn vader de wereld door. De grauwe lucht laat een roze wolk toe en heel voorzichtig zonnestralen die een blik geven op de toekomst. Feestdagen geven vreugde naast verdriet om gemis. Er wordt niet losgelaten, maar opengesteld.
Het is raar om je ouder verliefd te zien. Ik heb altijd gezegd dat ik hoop dat hij weer gelukkig wordt en als hij ooit weer iemand treft ik daar geen moeite mee heb. Als kind zie je je ouders het liefste gelukkig en als iemand anders daar een rol in kan spelen prima. Een hart is groot genoeg om verschillende personen in te laten huizen. En toch als het moment daar is komt het proces van aftasten, verkennen en toelaten. Grenzen stellen en soms ook loslaten. Want het is zijn leven. Hun leven samen.
Ineens moet ik denken aan kinderen van gescheiden ouders of die één van hun ouders hebben verloren. Voor hen moet het veel heftiger zijn. Wanneer er sprake is van minderjarig heb je geen keuze dan de ander maar te accepteren in jouw nabijheid. Ik vertrouw er altijd op dat een goede ouder zijn of haar kind(eren) belangrijker vindt dan een nieuwe partner. Helaas heb ik het wel eens anders gezien. Kinderen die de dupe worden van het nieuwe leven van hun vader of moeder. Een nieuwe liefde voor de ouder is niet vanzelfsprekend ook liefde voor het kind.
Als ik ooit weer verliefd word zal ik dat nog meer beseffen. Dat zoiets moet groeien. En dat wanneer het mis gaat ook het kind incasseren, want soms gaat liefde over in liefdeloos. Soms maakt de dood liefde onmogelijk en ook mogelijk zoals bij mijn vader; twee mensen die niet gemist hadden mogen worden, onvervangbaar, maakt het leven per definitie niet liefdeloos blijkt zij brachten deze twee mensen samen.
Afbeelding: Shutterstock
Mooi beschreven en geschreven. Na de dood van mijn vader zag ik mijn moeder ook weer verliefd worden en weer een relatie krijgen, waardoor mijn jongste dochter ineens toch een beetje een opa kreeg. En over nieuwe liefdes na een scheiding heb je gelijk, het was hier een proces van ups en downs en veel tijd voor we echt een gezin waren, maar met gedild, vertrouwen, humor en luisteren naar elkaar kom je er wel.