Als moeder van een hooggevoelig kind, leef ik in een wereld waarin de volumeknop van het leven op maximaal lijkt te staan. En nee, ik heb het niet over mijn tienerjaren toen ik daadwerkelijk geloofde dat mijn haar beter zat als ik het föhnde met hardrock op de achtergrond. Ik heb het over het dagelijks leven met een kind wiens zintuigen zo fijn afgesteld zijn, dat een etiketje in een shirt kan aanvoelen als een cactus en de zoemer van de oven als het startschot van de Apocalyps.
Alles moet precies goed zijn
Neem bijvoorbeeld het ochtendritueel. Terwijl de meeste kinderen hun boterhammen als brandstof voor de dag zien, benadert mijn hooggevoelige kind de ontbijttafel alsof het een mijnenveld is. De textuur van het brood, de kleur van de jam, zelfs de temperatuur van de thee, alles moet precies goed zijn. Zo niet, dan hebben we het einde van de wereld bereikt voordat de klok negen slaat.
Ik heb geleerd dat flexibiliteit en geduld sleutelwoorden zijn, en dat een ‘ontbijt-diploma’ een vereiste zou moeten zijn voor elke ouder in mijn situatie.
Te strak, te los, te kriebelig
Dan is er nog de kledingkwestie. Wie had gedacht dat het kiezen van sokken vergelijkbaar zou zijn met het ontmantelen van een bom? “Te strak, te los, te kriebelig,” luidt het oordeel vaak. Ik overweeg serieus om een kledinglijn te starten genaamd “onzichtbaar”, speciaal ontworpen voor degenen voor wie zelfs de gedachte aan kleding al overweldigend is. Tot die tijd blijf ik een meester in het vinden van de meest naadloze, zachte en allesbehalve irriterende kledingstukken.
Alles is intens
Laten we het ook even hebben over schooluitjes. Voor veel kinderen een avontuur, maar voor mijn hooggevoelige kind eerder een expeditie naar een onbekende planeet. Elk geluid is luider, elke geur intenser en elke nieuwe ervaring is óf mega opwindend óf volkomen angstaanjagend. Ik heb dan ook altijd een ‘noodpakket’ bij me. Snacks, koptelefoon, favoriete kleine speeltjes, je weet namelijke maar nooit wanneer je een zo’n vredesonderhandelaar nodig hebt.
Ik wens soms dat ik een handleiding had gekregen bij de geboorte (“Hooggevoelig Kind: De Gebruiksaanwijzing”), maar laat me duidelijk zijn, ondanks de uitdagingen, is het moeder zijn van een hooggevoelig kind ongelooflijk verrijkend. Haar vermogen om diepe empathie te tonen, haar ongeëvenaarde creativiteit en de intensiteit waarmee ze liefheeft en leeft, maken elke strijd de moeite waard. Haar wereld is rijk en complex en ze leert mij dagelijks de schoonheid van het leven in alle nuances te zien.
Uitgelichte afbeelding: Shutterstock