Vroeger leefden we in grotten en joegen we op mammoeten of ander groot wild om te overleven. De mannen waren dan dagen van huis (eh..grot) weg en trokken in groepen over de steppe op zoek naar voedsel. Als ze een groep mammoeten hadden gevonden was het een verschrikkelijk gevaarlijk gevecht om er één te kunnen doden om op te eten.
De mannen kwamen dan uitgeput maar trots terug naar hun grot omdat ze hun mannelijkheid hadden bewezen en de vrouwen waren blij en trots dat hun mannen aan hun plicht hadden voldaan en voor hun gezin zorgden.
Vroeger was het leven makkelijk en duidelijk.
Vroeger waren mannen nog echte mannen en vrouwen waren vrouwen die thuis bleven en voor hun kinderen zorgden.
Tegenwoordig liggen de dingen vaak veel gecompliceerder.
Mensen trouwen, krijgen kinderen en scheiden dan weer waardoor de kinderen over en weer gebracht worden, vrouwen willen emanciperen, mannen moeten vrouwelijker worden en hun gevoelens tonen en er over praten (bijvoorbeeld door te bloggen..)
Toch is er nog iets van die oertijd in de man blijven zitten, een drang naar avontuur, naar het wild, naar de natuur. Daarom zijn het mannen die barbecuen, gaan mannen bij het leger en zijn het de mannen die in de zomervakantie graag willen kamperen op de één van de fantastische campings spanje.
Die drang naar het wild, naar de natuur zit er al vroeg in bij de man. Zo ook bij mijn zoontje die recent zindelijk is geworden. Plassen op de WC vindt hij prima en het gaat hartstikke goed, maar ik kan hem niet blijer maken dan door hem tijdens een wandelingetje door het bos of park in het wild tegen een boom te laten plassen.
Ik begrijp dat wel.
Er is geen krachtiger beeld van mannelijkheid dan de trotse, sterke straal plas die kletterend tegen een boom uiteen spat!