peuters | Voormijnkleintje.nl

Het is vakantie en ik schaam me er niet voor, er zijn dagen dan Netflixen we er flink op los. Sommige series die mijn kleintjes kijken vallen iets buiten mijn garne en sommige kijk ik maar al te graag mee.

netflix

De favorieten series op netflix van dit moment:

Casper en Emma

Dit is een serie waarbij ikzelf snel aftaai. Mijn haren gaan accuut overeind staan bij dat afschuwelijke schoolliedje en als ik het einde haal begin ik spontaan te huilen bij het tenenkrommende slaapliedje. Mijn kleintjes daarentegen zijn dol op de serie. Ook de 7-jarige kijkt met een glimlach mee.
De serie gaat over de twee kleuters Casper en Emma die het goed met elkaar kunnen vinden. Ze hebben ook allebei een pratende knuffel, Welpje en Mevrouw Konijn, die het eveneens goed met elkaar kunnen vinden. Casper en Emma nemen hun knuffels overal mee naar toe en beleven allerlei avonturen.

Draken: Race naar de Rand

Mijn kleintjes gaan van het ene uiterste naar het andere uiterste, maar deze serie is dan weer wel fijn om mee te kijken. Beetje humor, een beetje spanning en vooral géén zoetsappigheid. De nieuwe Netflix Original is een goed gelukt vervolg op ‘Hoe tem je een draak’.

Sien van Sellingen

Zoals ik al zei: van het ene uiterste naar het andere uiterste… Van het Drakenleven, naar het boerenleven. Sien is een leuk en stoer meisje dat met haar ouders en broers/zussen op het platteland woont. Daar beleefd ze allerlei grappige en sommige gevallen herkenbare avonturen. Vooral de leuke spelers maken deze serie erg leuk en boeiend om naar te kijken.

Kinderen, Kinderproduct, Overige, Winactie

Winactie: Rugzakjes van Kidzroom

Pauline

Kijk hoe leuk deze kleurrijke collecties van Kidzroom zijn! De vrolijke figuurtjes en herkenbare thema’s als dieren, fruit, auto’s en het strand spreken alle peuters aan. Details, materiaal en afwerking staan hoog in het vaandel bij Kidzroom en dat is te zien ook! En met de gefoamde schouderbanden is er zelfs aan de draagcomfort gedacht.

Mijn persoonlijke favorieten zijn de rugzakjes uit de brandweer collectie en de rugzakjes van de sailor collectie. Om vrolijk van te worden.

Zie jij jouw kleintje straks weer naar de peuterspeelzaal of zijn kleuterklasje lopen met zo een gave rugzak?

Winnen

We mogen namens Kidzroom twee rugzakjes weggeven! Één uit de brandweer collectie en één de sailor collectie. Wat je ervoor moet doen? Je gegevens op het winformulier achterlaten en Voormijnkleintje.nl volgen op Facebook en/of Twitter.

Kinderen, Wat je niet wist

Peuter in huis? Dit is jouw wet van Murphy

Pauline

De wet van Murphy: “if there’s any way they can do it wrong, they will”. Vrij in het Nederlands vertaald: “als iets mis kan gaan, dan gaat het ook een keer mis”, aldus Wikipedia.

peuter

Tja… En als je dan dus een peuter in huis hebt, dan is het een hele uitdaging om alles op rolletjes en naar wens te laten verlopen. Er kan namelijk werkelijk van alles misgaan met een peuter in je buurt. En dan vooral op de meest ondenkbare manieren en momenten.

Zo denk je namelijk te weten hoe je zijn broodje moet snijden. Maar daar gaat het mis! Je moet niet denken dat je weet hoe hij het wil, hij wil het namelijk compleet anders. Net als het dotje ketchup, dat moet niet links, dat moet rechts. En die roze beker moet blauw zijn en als die blauw is, moet die roze zijn. En die appel wil hij kluiven, die moet niet in stukjes. Of toch wel?

Of die nacht, na twee weken een droge luier in de ochtend, dat je besluit je peuter zonder luier te laten slapen. En ja hoor, daar sta je dan midden in de nacht een bed te verschonen. Of het moment dat je je heerlijke stukje vlees bakt en je peuter besluit te gaan poepen… Op de vloer… Óf dat moment dat je ’s avonds eindelijk op de bank ploft en je eerste slokje wijn probeert te nemen en je boven gegil hoort omdat je peuter een nachtmerrie heeft gehad.

Die keer dat je ruim op tijd je kleintjes klaar hebt om naar school te gaan en je realiseert dat je zelf nog in je pyjama loopt. Die keer dat je op tijd wilt vertrekken en je peuter besluit haar schoenen én sokken te verduisteren. Of als je 5 minuten in de auto zit en er een peuter plotseling ontzettend nodig plassen moet.

Dat je kleintje voor één keer een ochtendje schoon moet blijven omdat ze op de foto moet of dat je naar een ‘belangrijke’ afspraak gaat. Die ochtend besluit ze zelf de chocoladepasta pot erbij te pakken. Of er gaat een beker om, over haar nieuwe jurkje.
Of als je nog even snel de hond uit moet laten voordat je je andere kleintjes uit school moet halen, dan besluit je kleine peutertje om elk bloempje te plukken. Of elk grassprietje te tellen. Of simpelweg ergens te gaan zitten en geen stap meer te verroeren.

Eén troost. Het heeft een naam. Het is allemaal de wet van Murphy, wie the heck dat ook mag zijn.

Afbeelding: Shutterstock

Kind, Columns

Beste moeder met driftige peuter in de supermarkt…

Pauline

Ik zie je staan midden in het gangpad. Je probeert je schreeuwende peuter rustig te kalmeren en consequent blijf je zeggen dat je nu geen snoepjes gaat kopen omdat de snoeppot thuis al vol zit. Ook zie ik je rode hoofd en je geïrriteerde blik naar mensen die tegen je peuter beginnen te praten. Ik zie je ook naar mij kijken. Wanhopig en rollend met je ogen.

Ik zal het niet doen, iets wat ik pre-kinderen wel gedaan zou hebben. Je veroordelen. Ik zal niet denken dat je het fout doet, dat je het helemaal anders zou moeten doen. Ik vind het niet stom dat je je kleintje mee naar de supermarkt meegenomen hebt. Ik snap dat je niet onbeperkt bij Albert bestellen kunt, of dat je geen oppas thuis hebt zitten. Ik vind je ook geen slechte moeder die haar kleintje totaal niet onder controle heeft. Peutertjes zijn nu eenmaal niet programmeerbaar, hoe graag we dat soms ook zouden willen, zeker op een moment als dit.

Ik zal me er ook niet mee bemoeien. Het enige wat ik zal doen is je een troostende en begrijpende blik geven.

Maar toch vraag ik me wat af. Ik vraag me af of je ook gewoon even het huis uit wilde, ook al riskeerde je daarmee een driftbui. Gewoon omdat je de woorden ‘Ni Hao Kai Lan’ even niet meer kon aanhoren of omdat je van nog een potje memory met je peuter in coma zou raken. Want heb je ook zo slecht geslapen vannacht? Of eigenlijk de afgelopen 7 jaar, sinds de kleintjes je slaap kwamen verstoren. Ook al heb je er alles aan gedaan om die kleintjes elke nacht door te laten slapen, maar het lukt simpelweg niet.

Ik vraag me af wat je allemaal hebt meegemaakt? Misschien heb je ook wel een doodziek kind gehad? Een of meerdere miskramen. Misschien heb je heel veel verdriet te verwerken. Misschien ben je een moeder die het allemaal alleen moet doen.

Ik vraag me af of jij het moederschap af en toe, op momenten als deze ook zo verrekte lastig en moeilijk vindt. En of je jezelf ook afvraagt waar je aan begonnen bent. En je soms stiekem verlangt naar de tijd dat je nog geen kinderen had.

En toch is er één ding dat ik me niet afvraag, maar zeker weet. Ik weet zeker dat je van je kleintje houdt, dat je je kleintje voor geen goud wil missen en het zo weer over zou doen.

En voor nu? Voor nu is het ok dat je je kleine driftkikker oppakt en je boodschappenkar vol achterlaat.

Het scheelt mij weer langs de schappen te gaan.

Afbeelding: Shutterstock

Kinderen

De beste verstopplekken, aldus je kleintje

Pauline

Verstoppertje spelen met je kleintje is leuk. Ontzettend leuk! En erg nuttig als je een powernap nodig hebt, maar vandaag heb ik het over de geniale verstopplekken van je kleintje. Ik houd ervan. Van de eenvoud waarin de kleintjes denken. En één ding is zeker, kleintjes zijn ontzettend slecht in een potje verstoppertje spelen. En dan vooral in het verzinnen van een geniale verstopplek. En als ze dan eenmaal denken een onvindbare plek gevonden te hebben, gebruiken ze deze plek elke keer, keer op keer weer als verstopplek met de overtuiging dat je hem of haar daar never nooit niet vinden zal.

Vandaag presenteer ik de slechtste, maar volgens je kleintje de allerbeste, verstopplekken…

Ik zie jou niet, dus jij ziet mij niet…

Die benen, dat blijft toch een dingetje…

Als ik achter een voorwerp sta, ben ik onzichtbaar. Duh.

Verrassend goed gelukt!

Ja papa, Kinderen

Drie kinderen binnen vier jaar. Over vier jaar…

Arno

Vroeger, lang geleden, toen ik nog onwetend was, dacht ik dat ik over vier jaar wel aan kinderen toe zou zijn. Die gedachte veranderde door de jaren heen niet. Jarenlang dacht ik dus over vier jaar aan kinderen toe te zijn. Op een dag kwam het besef dat ik nooit iets anders zou denken. Hoewel de jaren voorbij vlogen, zou het nooit ‘over vier jaar’ worden. Ik zou er nooit aan toe zijn, het perfecte moment zou nooit komen. Toen ik dat besefte, zo rond mijn dertigste verjaardag in 2007, was het ineens ‘over vier jaar’.

In 2008 werd mijn eerste dochter geboren en er gebeurde iets bijzonders. Het ‘over vier jaar’ kwam terug als ‘binnen vier jaar’. Want meer kinderen? Ik moest er niet aan denken dat we als we uit de luiers en slapeloze nachten zouden zijn, hier weer opnieuw aan moesten beginnen. Daar voelde ik me veel te oud voor. Nee, dan hadden we vier jaar eerder aan kinderen moeten beginnen. Meer kinderen? Dat moet dan binnen vier jaar gebeuren.

En zo gebeurde het. Zoals ik al zei, werd in 2008 mijn eerste dochter geboren. Binnen vier jaar kwamen daar in 2011 een zoon en in 2012 nog een dochter bij. Sindsdien puilt onze kliko regelmatig uit van de luiers, is het begrip nachtouders ons niet vreemd, worden we regelmatig gillend gek van onze zesjarige, kleuter en peuter, is ons huis nooit opgeruimd en bestaan de woorden ‘snel’ en ‘even’ niet meer in onze vocabulaire.

Ja, achteraf denk ik wel eens dat de fase ‘over vier jaar’ een stuk gemakkelijker was dan de fase ‘binnen vier jaar’, want met drie kleintjes is ons leven meestal een complete chaos. Toch heb ik er geen spijt van. Hoewel soms wat slaperig, genieten we van ons gezin en het gezinsleven. En ook het “binnen vier jaar” loont, want wat is het fijn om te zien hoe de kinderen samen groot worden en ik weet zeker dat ze nu binnen vier jaar uit de luiers zullen zijn!

Een hondenleven

Een hondenleven! Week 3

Pauline

Ons hondenleven is alweer drie weken aan de gang. Net als het gewone leven gaat het hondenleven ook heel snel. Super snel zelfs! Lily is van 3kg, toen ze bij ons kwam, naar 5kg gegaan. Moet ik eens proberen, om in drie weken tijd mijn gewicht te verdubbelen… Zou niet best zijn.

Afgelopen week had Lily haar allereerste logeerpartij. We hebben krom gelegen van het lachen toen we de eerste foto’s van het logeeradres doorgestuurd kregen. Moeders en haar kroost zaten bovenop de bank, op rugleuning hoogte. Terwijl vaders lekker op de grond aan het spelen en knuffelen was met onze Lily. Naar horen zeggen zijn ze langzamerhand van de bank gezakt en ook op de grond beland. Lily heeft in ieder geval een prima en rustig weekendje gehad.

Een pup hebben, is als het hebben van een baby, zegt iedereen om me heen. Noem het maar gerust leven met een baby/peuter en kleuter in één. De slaapjes hebben wel wat weg van een baby, maar het speel en wegren gedrag (ja, ik moest afgelopen week pal over straat heel hard achter de pup aan rennen) zijn net eender als mijn eigen kleine bloedjes. En dan laat ik het ‘niet luisteren en eigenwijsheid’ nog achterwege. Oké, ik zal een voorbeeldje geven: ‘Lily kom dan…’ Lily komt niet. ‘Lily kom dan…’ Lily komt niet. ‘Lily kom dan…’ Lily komt niet. ‘Lily kom dan…’ Lily komt niet. Best wel een gevalletje niet luisteren toch?

Het is me in ieder geval wel weer duidelijk. Waar je mee omgaat, wordt je mee besmet. Ik weet alleen nog niet bij wie het vandaan komt, bij de pup of bij de kindertjes. Uiteraard weet ik dat wel, maar ik ben een moeder met ontkenningsgedrag.

Helaas hebben we deze week ook de dierenarts al ontmoet, met als gevolg dat Lily nu aan de antibiotica, oorzalf en nog een één of ander goedje zit.

foto 1

Lily krijgt de kans niet om weg te vluchten.

foto 2

Dat verklaart waarschijnlijk waarom zij steeds met haar neus in de bierkrat duikt.

foto 4

Dikke vriendjes

foto 5

This dog got talent…

Het blijft spannend in de bakfiets. Voor de pup én voor mij…

foto 7

Ook de zesjarige begint al aardig te wennen aan de pup, ze vindt het zelfs heel leuk (als ze slaapt)!

Lily houdt erg van tuinieren

foto 9

Zoals ik al zei, ze houdt van tuinieren

foto 8

Tegenwoordig mijn uitzicht vanaf de bank ’s avonds

foto 3

Ahh en hier is ze kotsmisselijk van de kattenstront die ze gegeten heeft. Letterlijk kotsmisselijk… Een kotsende hond, ook weer meegemaakt.

Uit met je kleintje, Uitstapjes, Vakantie

BUMBA!!! (het theaterdebuut van de peutertjes)

Esther

De première van de nieuwe Bumba show ‘Bumba op reis’ vond afgelopen dinsdag plaats in Theater de Purmaryn in Purmerend. Echt een uitje voor de kleinste kleintjes, dus ik ging op pad met mijn peuter en de minipeuter van Pauline.

De dametjes vonden het fantastisch! De dag begon al met het spannende idee dat we naar Bumba in een theater zouden gaan. Eigenlijk hadden ze geen idee wat hen te wachten stonden. Maar de minipeuter van Pauline had toch wel door dat er iets leuks ging gebeuren. ‘Ik ga bij Esther blijven en jij gaat weg mam!’ en ze duwde zo haar eigen moeder de deur uit.

Op naar Purmerend voor de eerste echte première van de peutertjes. Aangekomen bij het theater lopen we helemaal in Bumba-stijl over de gele loper en zien overal gekleurde ballonnen. En als kers op de taart krijgen de dametjes een Bumba muts. We nuttigen appelsap en roze smartiekoeken en dan gaan we de grote zaal in. We horen de muziek en we zingen ‘Afrika, Amerika Himalaya lalalala’, je kent het wel, helemaal in Studio 100 sferen.

En de spanning stijgt…

Het gordijn gaat open en de vrolijke show, waarin er veel contact gemaakt wordt met de kindjes, begint. Als de vakantie eindelijk is aangebroken, rent kleine Pim meteen naar zijn kamer om met al het speelgoed te spelen dat al weken op hem staat te wachten. Hij laat zijn plannen echter snel varen als hij hoort dat hij mee op reis mag met Bumba en Bumbalu! Het is een droom die in vervulling gaat, totdat ze plots Babilu kwijt raken. Samen gaan ze hem zoeken en trekken ze naar the Far West waar ze cowboy en indiaantje spelen, waarna ze doorreizen naar Afrika om te eindigen in Azië. Maar eerst maken ze nog een tussenstop in Sneeuwland waar ze bibberen in de kou en elkaar begroeten als echte Eskimo’s. Vinden ze zo uiteindelijk Babilu terug? De geluiden die Bumba en Bumbalu maken zijn bekend voor de dametjes. Ze roepen luid ‘nonie nonie’ en ‘fantastico’ mee. Ze dansen mee en klappen in hun handen als Pim de zaal daartoe aanmoedigt. Bumba is een ietwat ondeugende, maar altijd vrolijke clown. De berin Nanadu, zijn beste vriendje Bumbalu, de vogel Kiwi, de olifant Fumbi en vele andere vriendjes, zoals Babilu, Tumbi, Poppa, Li-ling, Ituku en Zinzi, doen ook mee. Het is een speelse show waarin van alles gebeurt, echt een uitje voor de kleintjes van 2 tot 4 jaar.

En dat was het allereerste theaterdebuut voor de twee peutertjes. Wat hebben ze ervan genoten om hun grote held nu voor het echie op het podium te zien. En doordat de show slechts 50 minuten duurt is het ook prima vol te houden voor de kleintjes.

‘Bumba op reis’ is tot en met 22 maart 2015 in de Nederlandse theaters te zien. Kijk voor de actuele speellijst en meer informatie op www.studio100.nl.